Pelosi-bænir, múslíma-hatur á tímum Trump

Nancy Pelosi segist biðja fyrir Trump forseta um leið og hún krefst þess að hann víki úr embætti. Ég hata ekki nokkurn mann, segir leiðtogi Trump-andstæðinga á bandaríska þinginu. Suður í Flórída drepur múslímskur hermaður þrjá félaga sína og gefur sem ástæðu að hann hati allt bandarískt.

Bandarísk stjórnmál eru alþjóðleg fyrirmynd. Í Bretlandi etur vasaútgáfa af Trump, Boris Johnson, kappi við Ekki-Trumpinn Jeremy Corbyn. Meginþema kosningabaráttunnar er hvort gyðingahatur Corbyn sé stækara en múslímaandstyggð Johnson.

Trúarlegt ívaf alþjóðastjórnmála verður enn skýrara ef veraldlegu trúarbrögðin um manngert veðurfar eru tekin með í reikninginn. Þar lýsa Trumparar yfir vantrú en Pelosi, Corbyn og nær allir Ekki-Trumparar tilbiðja Grétu-skurðgoðið. Múslímar sitja hjá, skilja hvorki vísindin né pólitíkina að baki, og búa hvort eð er að guði sem öllu stjórnar.

Stjórnmál snúast um vald. Réttlæting á valdi manns yfir manni er ofin úr fleiri en einum þætti. Höfðingjavald íslensku goðanna hvíldi á ætterni. Landnámsmenn og afkomendur þeirra voru rétthærri, einkum ef þeir röktu ættir sínar til stórmenna í Noregi. Evrópskar aðalsættir urðu til á miðöldum og gerðu valdatilkall langt fram á 20stu öld.

Samhliða ætterni er trúarstef í stjórnmálum. Handhafar valds vísa til æðri máttarvalda í réttlætingu s.s. kristni, sögulega efnishyggju, kynstofninn og nú síðast loftslagsvá.

Trump-tíminn einkennist af afhelgun valds annars vegar og hins vegar leit að nýrri réttlætingu fyrir valdi manns yfir manni. Bæn Pelosi um velferð Trump um leið og hún sækist eftir að tortíma honum lýsir áttleysi stjórnmálanna. Það finnst engin almennileg réttlæting á valdi. Morð múslímans á félögum sínum sýnir aftur hvert einbeitt sannfæring um réttlætið leiðir menn.

 

Sagði Bandaríkin „þjóð illskunnar“ fyrir árásina