Bára og fatlaða barnið

Bára Halldórsdóttir er boðuð í skýrslutöku fyrir héraðsdómi vegna þess að hún hljóðritaði einkasamtöl þingmanna sem voru tímabundið fatlaðir vegna áfengis og höfðu í frammi ósiðlegt orðfæri. Báru finnst gott að finna samhuginn með lögbrotinu.

Víkur þá sögunni að snjómokstursmanni sem segir sínar farir ekki sléttar í samskiptum við hversdagsfólk sem sumt hvað keppist nú við að sýna samhug með Báru. Rúnar Ingi Árdal segir: ,,Snjómokstur er vanþakklátasta starf sem ég hef unnið, þarna kynnist maður því hvað fólk getur látið út úr sér við aðra einstaklinga, orð sem ég vona að litla stelpan mín eigi aldrei eftir að læra."

Mergjaðasti hluti frásagnar Rúnars Inga er eftirfarandi:

Einn var svo ósvífinn að segja vinnufélaga mínum að það þyrfti að hreinsa vel hjá sínu húsi, hann ætti fatlað barn. Þetta gerðum við samviskusamlega í mörg ár, í hvert skipti sem gatan var mokuð en komumst svo að því að þessi maður átti ekki og hafði aldrei átt fatlað barn.

Tilbúna fatlaða barnið var samkvæmt frásögn Rúnars Inga aðferð til að vekja samúð og fá ókeypis þjónustu.

Vinstrimennirnir sem lyfta ólöglegum hlerunum Báru á stall vilja líka ókeypis þjónustu - sem er að rægja pólitíska andstæðinga sína.

Bára ánægð með samhuginn

Athugasemdir

[Heimir Lárusson Fjeldsted, 17.12.2018 kl. 12:59]

Tilfinningaklám.