Tilfallandi athugasemdir

Laugardagur, 15. desember 2012

Trú, pólitík og frásögn

Öll trúarbrögð bjóða upp á frásögn um tilurð heimsins. Allt frá því að maðurinn komst til meðvitundar leitar hann eftir frásögn sem samræmir margbreytilegan og mótsagnakenndan veruleika. Um það vitna t.a.m. hellamálverk frummanna.

Frásögnin þjónar stjórnmálum ekki síður en trú. Stjórnmál snúast um beitingu opinbers valds. Allir kimar samfélagsins eru háðir opinberu valdi. Lögin setja einkalífi okkar margvíslegar skorður, við eyðum lífinu í skólum og fyrirtækjum sem lög, reglugerðir og ákvarðanir stjórnvalda móta. Að ekki sé talað um atvinnulíf og efnahagskerfi sem nánast lifa og deyja eftir því hvaða ákvarðanir stjórnvöld taka - eða taka ekki.

Stjórnvöld eru margbreytilegur og mótsagnakenndur veruleiki sem þarf á samræmandi frásögn að halda. Stjórnvöld eru töluvert meira en ríkisstjórn hvers tíma. En það er frásögn ríkisstjórnarinnar sem skiptir öllu máli fyrir tiltrú almennings á ríkisvaldinu. Og án tiltrúar alþjóðar fær ríkisstjórn ekki endurnýjað umboð og fyrirstaða stjórnarandstöðu á þingi eykst, eins og dæmin sanna.

Ríkisstjórn ræður ekki eigin frásögn nema að hluta og stundum alls ekki. Samstjórn Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar, sem stofnað var til 2007, var útrásarstjórn sem bauð hagsæld handa öllum, alþýðu sem auðmönnum. Á einni nóttu varð þessi ríkisstjórnar að hrunstjórn Geirs H. Haarde og nokkru síðar var verkstjórinn sjálfur sestur á sakamannabekk.

Fyrstu textadrögin að frásögn sérhverrar ríkisstjórnar eru sett á blað í málefnasamningi þeirra flokka sem mynda stjórnina. Ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur bjó til þrjár meginyfirskriftir í sinni málefnaskrá: ESB-umsókn, norræn velferð og kvótakerfið.

Núna þegar líður að lokum kjörtímabils ríkisstjórnar Jóhönnu Sig. er öllum ljóst að frásögn stjórnarinnar gekk ekki upp. Bæði voru meginstefnin þrjú illa samrýmd og framkvæmd þeirra var fyrir neðan allar hellur. Ríkisstjórnin missti tökin á eigin frásögn áður en Icesave-málið kom upp og gerði út um allar vonir stjórnarinnar um stuðning meðal almennings.

Verkefnið sem ríkisstjórn Jóhönnu Sig. stóð frammi fyrir vorið 2009 var endurreisn Íslands. Það átti vitanlega að vera meginfrásögnin. En til að gera Endurreisn Íslands að meginstefi ríkisstjórnarinnar varð hugur að fylgja máli. Endurreisn er ekki að segja lýðveldið til sveitar hjá Evrópusambandinu. Það heitir uppgjöf.

Ríkisstjórn sem ekki hefur trú á land og þjóð fær þá frásögn sem hún á skilið: að aðla á sundurlyndisfjandanum og reyni með frekju og yfirgangi að mölva og brjóta stofnanir og hefðir sem eru þjóðinni kærar.

Innviðir Íslands eru sterkir. Efnahagslega reistum við okkur fljótt og vel. Pólitískt og siðferðilega eigum við enn nokkuð í land. Verkefni næstu ríkisstjórnar er að setja saman frásögn um Ísland eftir hrun án vinstristjórnar. Í þeirri frásögn er ekki pláss fyrir auðmannadekur og græðgisvæðingu. Næsta ríkisstjórn getur ekki boðað afturhvarf til 2007. Af því leiðir getur næsta ríkisstjórn ekki verið skipuð Samfylkingu og Sjálfstæðisflokki.

Flokkur: Dægurmál | Facebook