Jafnaðarstefnan, frekjan og tilraunin með frelsið

Frekjukynslóðin sem Sighvatur Björgvinsson fyrrum formaður Alþýðuflokksins gerði að umtalsefni svo eftir var tekið er skilgetið afkvæmi jafnaðarstefnunnar sem boðar allt fyrir alla á kostnað ríkisins.

Jafnaðarstefnan er löngu hætt að snúast um jöfnuð í samfélaginu. Alfa og omega vinstriflokka að veita ókeypis lífskjör en þau eru óvart ekki til. Jafnaðarstefna skapar elur af sér þiggjendur.

Einhverjum kynni að detta í hug að veita frelsinu brautargengi, þ.e. þessu frelsi frjálshyggjunnar til að skapa auð með sem allra minnstum ríkisafskiptum. En við gerðum tilraun með slíkt frelsi og það endaði í hruni.

Lífskjarafrekja og frjálshyggjufrelsi eru ekki vörður á vegi til siðaðs samfélags.

Við þurfum pólitík sem byggir á sanngirni. Í sanngjörnu samfélagi ber fólk úr býtum í samræmi við framlag annars vegar og hins vegar fá þeir félagslega aðstoð sem hana þurfa. 

 

„Meira frelsi og velmegun ef umsvif ríkisins eru lítil“

Athugasemdir

[Birnuson, 20.11.2012 kl. 12:14]

Jeder nach seinen Fähigkeiten, jedem nach seinen Bedürfnissen!

[Helgi (IP-tala skráð) 20.11.2012 kl. 22:06]

Sæll.

Þú hittir naglann heldur betur á höfuðið nema varðandi frjálshyggjuna.

Hvaða frjálshyggja var ríkjandi hér á árunum fyrir hrun? Opinberum reglum fjölgaði og opinberi geirinn stækkaði. Það er ekki frjálshyggja - sama hvernig þú teygir skilgreiningu á hugtakinu. Það eru líka ríkisafskipti að láta Seðlabankann hjálpa bönkunum - ekki frjálshyggja!!

Páll, ekki láta Steingrím J. ljúga þig fullann - þú ert of góður í það!! Það var enginn frjálshyggja ríkjandi hér né erlendis á árunum fyrir hrun.