Aðlögun án umboðs, innlimun án kosninga

Hvorki alþingi og enn síður þjóðin hafa veitt ríkisstjórn Jóhönnu Sig. umboð til aðlögunar Íslands að Evrópusambandinu. Í aðdraganda þess að alþingi samþykkti aðildarumsókn 16. júlí 2009 voru skipulagðar blekkingar hafðar í frammi um að Ísland færi í óskuldbindandi viðræður við Evrópusambandið.

Evrópusambandið býður ekki upp á óskuldbindandi viðræður, aðeins aðlögun sem felur í sér að umsóknarríki tekur jafnt og þétt upp lög og regluverk sambandsins, samtals 90 þúsund blaðsíður. Í útgáfu Evrópusambandsins segir ótvírætt hvað aðlögun felur í sér.

First, it is important to underline that the term “negotiation” can be misleading. Accession negotiations focus on the conditions and timing of the candidate’s adoption, implementation and application of EU rules – some 90,000 pages of them. And these rules (also known as “acquis”, French for “that which has been agreed”) are not negotiable. (bls. 9, annar dálkur).

Ef ríkisstjórninni helst á því að afsala fullveldi þjóðarinnar til Evrópusambandsins án þess að hafa umboð er komið fordæmi fyrir innlimun Íslands í Evrópusambandið án kosninga.

 

Krafa um víðtæka aðlögun

Athugasemdir

[Haukur Nikulásson, 28.10.2010 kl. 12:53]

Manni finnst óhugnanlegt hvað við erum nálægt því að vera blekktir til innlimunar í ESB. Sjálfstæðisbaráttan verður ekki auðveld héðan í frá. Barátta við milljarðaáróður sambandsins og einbeitta vilja til að innlima okkur, sem erum algjört smælki í mannfjölda með gríðarlegt auðlindasvæði.

Okkur ber skylda til að láta ekki aumingjagang hrunsins verða til þess að við glötum fullveldi og sjálfstæði í einhverri minnimáttarkennd. Það eru engin dæmi í sögunni um að smáþjóðum hafi til lengdar vegnað vel innan stórveldis. Enn síður eru til dæmisögur um "góð" stórveldi.

ESB er ekki kærleiksbandalag hafi einhver haldið það.