Evrópa, múslímar og hryðjuverk

Evrópa er kristin frá dögum Rómverja og ríkis Karlamagnúsar þar sem nú er Frakkland og Þýskaland. Lengst í vestri kristnuðust Íslendingar um líkt leyti og Ungverjar í austri, um árið 1000.

Á nýöld klofnaði kristni í tvær megingreinar, mótmælendur og kaþólikka, sem stríddu blóðugt fram undir frönsku byltinguna og jafnvel lengur, samanber Írland.

Trú missti mátt sinn sem pólitískt hreyfiafl síðustu 200 ár en þjóðerni og hugmyndafræði urðu máttugri. Fyrri og seinni heimsstyrjöld voru háðar á þeim forendum.

Þjóðverjar gengu rösklega fram í manndrápum í þeim stríðum, einkum í Austur-Evrópu og Sovétríkjunum. Í Þýskalandi í dag búa tæplega 3 milljónir Pólverja. Engar fréttir eru af hryðjuverkum Pólverja. Rússar eru hálf fjórða milljón inna þýskra landamæra en ekkert ber á viðleitni að gjalda þýskum rauðan belg fyrir gráan vegna illverka nasista. Jafnvel gyðingar, sem sannlega eiga harma að hefna, eru til friðs í Þýskalandi.

Múslímar á hinn bóginn, sem teljast tvær til fjórar milljónir (eftir hvernig er talið), ala af sér hryðjuverkamenn, svo ákafa til verka að þeir byrja sumir á fermingaraldri.

Múslímar eiga ekkert sökótt við Þjóðverja, hvorki sögulega né pólitískt. En trúuðum múslíum er kennt frá blautu barnsbeini að trúin sé upphaf og endir alls. Dæmin sanna að grunnt sé á þeirri hugsun múslíma að þeir geri almættinu greiða að drepa vantrúaða - þ.e. alla sem ekki eru múslímar.

Múslímar verða ekki til friðs fyrr en þeir afneita þeirri trúartúlkun sem þeir hafa fylgt í 1500 ár, eða frá því að spámaðurinn ólæsi fékk vitranir frá guði almáttugum í arabísku eyðimörkinni. Tæplega gerist það alveg á næstunni.

12 ára reyndi að sprengja upp jólamarkað

Fjölmiðlar stunda umræðu, ekki fréttaflutning

Viljandi eða óviljandi misskilur rektor Listaháskólans störf fjölmiðla þegar hann segir: 

Fríða Björk seg­ir að í til­viki Lista­há­skól­ans er það fyrst og fremst ár­vekni fjöl­miðla sem verður til þess að  mál­efni skól­ans rata í um­fjöll­un þeirra.

Fjölmiðlar eru ekki árvökulir gæslumenn almannahagsmuna. Fjölmiðlar eru bæði undirmannaðir og á tíðum ófaglegir. Þeir taka þátt í þjóðfélagsumræðu þar sem fréttaflutningur er aukaatriði.

Til að ,,aðstoða" fjölmiðla í umræðunni kaupa ríkisstofnanir í vaxandi mæli þjónustu almannatengla til að fóðra fjölmiðlaumræðuna með hálfsannleik eða beinum lygum. Þar gildir að fá sem mesta dramatík, samanber falsfréttina frá Landsspítalanum þar sem sjúkrarúm voru sett í bílskúr til að hafa áhrif á almenningsálitið.

Fríða Björk segir ,,það ein­mitt hlut­verk fjöl­miðla að upp­lýsa al­menn­ing um ástand innviða sam­fé­lags­ins." Fjölmiðlar eru ekki í færum að meta ,,ástand innviða". Fagmennska fjölmiðla ætti að liggja í að flytja raunsannar og hlutlægar fréttir.  Þeir geta, þegar best lætur, flutt fréttir af faglegu mati sérfróðra á ástandi innviða samfélagsins - ef þeir væru ekki svona uppteknir af þátttöku í pólitískri umræðu þar sem hlutlægni er látin lönd og leið. 

Gagnrýni ráðherra byggir á misskilningi

Sértrúarsöfnuður ESB-sinna

Þegar staðreyndir breytast skipta þeir um skoðun sem búa að heilbrigðri skynsemi og sæmilegri dómgreind. Trúarsannfæring fær suma til að horfa framhjá breyttum staðreyndum og halda í sannfæringu sem stenst ekki skoðun. ESB-sinnar héldu aðalfund og tilkynntu niðurstöðu safnaðarins með þessum orðum:

Á fundinum var farið yfir starf liðins árs og rætt um starfsemina á komandi ári. Fram kom að erindi Íslands við Evrópu og aðild að Evrópusambandinu hefur aldrei verið brýnna. [sic]

Evrópusambandið er að liðast í sundur. Bretland er á leiðinni út og stækkun ESB í austurátt er lömuð. Suður-Evrópa er býr við viðvarandi kreppu sökum misheppnaðs evru-samstarfs. Nágrannaríki Íslands, Grænland, Færeyjar og Noregur, hafna öll ESB-aðild enda stríðir hún gegn grundvallarhagsmunum þeirra.

En ESB-sinnar á Íslandi trúa á sinn sannleika þótt hann sé á skjön við staðreyndir. Hérlendir ESB-sinnar eru löngu hættir að taka til máls opinberlega um stöðu og þróun Evrópu. Þeir trúuðu hittast í sínum söfnuði og fara með kennisetningar sem eru í mótsögn við veruleikann. Sértrúarhópar af sömu sort og ESB-sinnar bíða færis að láta illt af sér leiða.