ESB býður fjármagn í aðlögun Íslands

Ísland er í aðlögunarferli að Evrópusambandinu þar sem aðalverkefnið er að laga íslenska stjórnsýslu að lögum og regluverki sambandsins. Evrópusambandið býður fjármagn til að auðvelda þessa aðlögun. Í texta Evrópusambandsins kemur þetta glögglega fram þar sem haft er eftir Stefan Füle stækkunarstjóra

Enlargement and European Neighbourhood Policy Commissioner Stefan Füle stated: "This decision underlines our commitment to support Iceland's accession process. We encourage the country to do what it takes to ensure a successful accession to the European Union."

 Füle talar berum orðum um aðlögun Íslands að regluverki ESB, ,,accession process." Núverandi fyrirkomulag stækkunar ESB var skipulagt áður en Austur-Evrópuríkin voru tekin inn en þau eðli málsins samkvæmt bjuggu ekki að stofnanakerfi lýðræðisþjóða. Evrópusambandið sér ekki ástæðu til að breyta ferlinu fyrir Íslendinga.

Aðlögunarferlið er allt annað en viðræðurnar sem áttu að leiða í ljós hvernig samning Ísland fengi. En það var þeim forsendum sem alþingi samþykkti umsókn 16. júlí. Forsendur eru gerbreyttar frá því sem var lagt upp með og Ísland á að draga umsóknina tilbaka.

Ísland á nú rétt á ESB-styrk

Jón Ásgeir laug upp á sig eignastöðu

Tölvupósturinn til Lárusar Welding í Glitni er að líkindum tilraun Jóns Ásgeirs til að sýnast í betri fjárhagsstöðu en raun var á. Grunsamlegt er að Jón Ásgeir hafi haft aðgang að reikningum Iceland Foods ef hann var ekki prókúruhafi.

En sé það rétt að Jón Ásgeir hafi logið upp á sig peningum sem hann átti ekki er dálítið fyndið að hann þurfi að beita fyrir sig sannleikanum til að losna undan eigin lygi.

 

Bréfleg staðfesting komin frá Walker

Röksnilli Árna Þórs laumuaðildarsinna

Árni Þór Sigurðsson þingmaður Vg er laumuaðildarsinni. Hann er helsti höfundur að Júdasarvegferð Vg þar sem kjósendum flokksins í apríllok 2009 var lofað að flokkurinn stæði gegn inngöngu Íslands í Evrópusambandið. Loforðið var svikið strax eftir kosningar og svikin innsigluð 16. júlí 2009 þegar alþingi samþykkti með atvæðum Árna Þórs og félaga að sækja um inngöngu.

Andlegar afurðir Árna Þórs eru ormétnar af óheiðarleika og hugarfarsbrenglun. Í nýlegum texta eftir þingmanninn stendur eftirfarandi

Um langt skeið var meirihluti þjóðarinnar þeirrar skoðunar, ef marka má kannanir, að við ættum að sækja um aðild að ESB og láta reyna á hagsmuni okkar á þeim vettvangi.

Árni Þór vísar í kannanir sem Samtök iðnaðarins létu gera þar sem spurt var ,,Ertu hlynnt/ur því að taka upp aðildarviðræður við Evrópusambandið?" Á grundvelli sem samtökin lögðu bjó Samfylkingin til pólitík um að hægt væri að fara í óskuldbindandi könnunarviðræður við Evrópusambandið. Hjá Árna Þór heitir það að ,,láta reyna á hagsmuni okkar," - en það er aðeins hugarburður Árna Þórs að vilji þjóðarinnar hafi staðið til þess.

Árni Þór og félagar seldu þjóðinni maðkað mjöl fyrir ári. Umsóknin mun ekki leiða til óskuldbindandi viðræðna heldur aðlögunar Íslands að  Evrópusambandinu, enda heitir ferlið ,,accession process" hjá Evrópusambandinu. Á alþingi liggur fyrir þingsályktunartillaga um að draga umsókn Íslands tilbaka og bæta fyrir mistökin frá í fyrra.

Árna Þór finnst það ekki góð hugmynd og skrifar eftirfarandi

Nú hafa komið fram hugmyndir um að rétt sé að draga ESB umsóknina til baka. Frá mínum bæjardyrum séð er það slæmur kostur. Það myndi að ég tel setja lok á frekari þjóðarumræðu um kosti og galla aðildar og koma í veg fyrir að þjóðin tæki ákvörðun á grundvelli upplýstrar umræðu og málefnalegra röksemda. Upplýst umræða og lýðræðisleg ákvörðun þjóðarinnar í kjölfarið er margfalt farsælli til lengri tíma litið en sú einfalda leið að ýta málinu út af borðinu. Slíkt á meira skylt við þöggun og það kemur ekki á óvart að harðlínuöfl í Sjálfstæðisflokknum vilji fara þá leið. 

Í daufdumbu heilabúi þingmannsins er lok sett á þjóðfélagsumræðu ef umsóknin um aðild að Evrópusambandinu er dregin tilbaka. Og gott betur; það stappar nærri þöggun að alþingi bæti fyrir mistökin 16. júlí 2009. Málfrelsið er sem sagt í hættu vegna tillögu til þingsályktunar um að Ísland dragi tilbaka umsókn um aðild að Evrópusambandinu.

Fábjánatexti Árna Þórs sýnir að fláræði elur ekki af sér skýra hugsun.

 

 

Hrun og hræðslan við hrun

Talan sem rætt er um að flytjist frá lánastofnunum til skuldara með dómi Hæstaréttar um ólögmæti gengistryggingar liggur á bilinu 100 milljarðar til 540 milljarðar króna. Stærsti hluti af þessum lánum eru skammtímalán vegna bílakaupa og hluti af þeim pakka eru endurkröfur uppgreiddra lána.

Rétt og maklegt er að dómur Hæstaréttar leggist af fullum þunga á bílalánafyrirtækin sem brutu lög. Þau eiga að fara í gjaldþrot. Við það er drýgsti hluti heildarfjárhæðarinnar tekinn út fyrir sviga og hægt að meta stöðu bankanna. Líklega eru Arion og Íslandsbanki í fínum málum en Landsbankinn er með SP-fjármögnun á sinni könnu og gæti þurft að bæta eiginfjárstöðu bankans við gjaldþrot SP-fjármögnunar.

Afar ólíklegt er að við stöndum frammi fyrir nýju hruni. Hræðslan við hrun mun hins vegar fylgja okkur áfram. 

Íslenska fjármálakerfið í sviðsljósið á ný