Ábyrgð stjórnmálaflokka

Stjórnmálaflokkar starfa í þágu almennings. Með þeim rökum fá flokkarnir hundruð milljóna króna árlega af skattfé almennings. Alþingismenn eru trúnaðarmenn flokkanna og almennings.

Þegar trúnaðarmenn verða uppvísir að athæfi sem ekki samrýmist skyldum þeirra, t.d. að þiggja fáránlegar fjárhæðir af bönkum í styrkir, eiga þeir að víkja.

Hrunið varð af margvíslegum ástæðum. Ein var vegna andvaraleysis trúnaðarmanna almennings og meðhlauparahegðun þingmanna sem áttu að standa vaktina fyrir almenning.

Krafan er að stjórnmálaflokkar axli ábyrgð og losi sig við trúnaðarmenn sem ekki standa undir nafni. 

ESB-hugarfar í stað útrásar

Háskóli Íslands efnir til umræðu um hrunið og framtíðina. Á fyrsta fundi talar Guðmundur Hálfdánarson prófessor í sagnfræði sem er iðulega er boðinn og búinn að útskýra kosti þess að Ísland gangi Evrópusambandinu á hönd.

Guðmundur Hálfdánarson og málflutningur aðildarsinna er reddingarorðræða þar sem aðild að ESB á að koma í stað þess sem við töpuðum með hruni útrásarinnar.

Háskóli Íslands klappaði útrásarsteininn þegar það gaf í aðra hönd. Betliferðir til banka eru nú um stundir tilgangslausar en í Brussel glóir í gull. 

Hrunið og skýrslan krufin í HÍ

Prófkjör efldu áhrif auðmanna

Peningastyrkir auðmanna til þingmanna eins og Steinunnar Valdísar og Guðlaugs Þórs voru til að gera þau auðsveip hagsmunum stórfyrirtækja. Prófkjör stóru flokkanna, Samfylkingar og Sjálfstæðisflokks, eru fremur vettvangur fyrir sölu á pólitískri sannfæringu en umræðu um landsins gagn og nauðsynjar.

Galopin prófkjör eru almennar forkosningar þar sem auglýsingafé ræður verulega um árangur. Þingmenn og þingmannsefni sem fá styrki frá auðmönnum verða háð slíkum framlögum og haga sér í samræmi við það, eins og dæmin sanna.

Á síðustu árum hefur Framsóknarflokkurinn horfið frá prófkjörum og fært val á frambjóðendum til flokksmanna. Prófkjör eru brátt liðin tíð.