Baugsmálið, útrásin og eyðimörkin

Baugsmálið hófst með húsleit í höfuðstöðvum Baugs síðsumars 2002. Ákærur voru gefnar út þrem árum síðar og endurútgefnar 2006 og Hæstaréttardómur gekk í júní 2008, tæpu hálfu ári fyrir hrun. Í sex ár, 2002 - 2008, var til fólk hér á landi sem síbyljaði um að Jón Ásgeir Jóhannesson Baugsstjóri sætti ofsóknum af hálfu yfirvalda og sérstaklega þó Davíð Oddssyni.

Þessi sex ár voru sköpunarár útrásarinnar og þar með hrunsins. Meðhlauparar Baugs, bæði þeir sem voru á launum hjá baugsmiðlum, lögfræðingar og almannatenglar sem og hinir sem vildu eiga vináttu og málafylgju Baugsfeðga vísa, eiga sinn þátt í hruninu.

Útrásarlygin um að íslenskir fjármálamenn væru hafnir yfir aðra byrjaði með blekkingunni um að Jón Ásgeir væri eineltur snillingur.

Skáldin, blaðamennirnir og lögfræðingarnir og aðrir meðhlauparar hljóta að fyllast stolti yfir eyðimörkinni sem baugsblekkingin skilur eftir.

65% stærstu fyrirtækja gjaldþrota eða yfirtekin

OR var sparibaukur spillingarafla

Ef OR hefði verið rekið sem fyrirtæki í almannaþjónustu en ekki sparibaukur spilltra stjórnmálamanna og siðlausra útrásargemsa væri staða fyrirtækisins betri og orðsporið sömuleiðis. OR átti að verða féþúfa FL-group, Bjarna Ármanns, Jóns Ásgeirs og Hannesar Smára.

Mennirnir sem stóðu að útrásarævintýri OR voru Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson borgarstjóri, Björn Ingi Hrafnsson, sem sprengdi meirihlutann til að halda áfram spillingarförinni, og Guðlaugur Þ. Þórðarson sem flokksvæddi útrásina með  því að fá FL-group peninga í flokkssjóð Sjálfstæðisflokksins.

Ruglvæðingin í kringum OR er áminning um að almannafyrirtæki eiga ekki að vera í samstarfi við einkafyrirtæki um rekstur. Einföld sannindi.

Tap OR 2,5 milljarður króna

Þjóð í leit að svörum

Stórt svarhlutfall, um 40 prósent, gefur ekki upp afstöðu sína í könnun Fréttablaðsins. Þeir sem taka afstöðu segja í meginatriðum tvennt. Já, Sjálfstæðisflokkurinn er líklegur kostur og nei, við viljum ekki vinstristjórn Samfylkingar og Vinstri grænna.

Þjóðin bíður eftir trúverðugum leiðum úr kreppunni og tilvísun um hvernig samfélag á að byggja upp á grunni hrunsins. Vinstri flokkarnir fengu tækifæri til að leggja línurnar en þeir klúðruðu því.

Vaxandi þyngd hlýtur að vera á þingkosningar og líkur á að vinstri flokkarnir gefi þeim kröfum gaum í ljósi fyrirsjáanlegs fylgishruns í sveitarstjórnarkosningunum.

Ríkisstjórnin á að segja af sér

Vinstra hrun í vor

Ríkisstjórnarflokkarnir fá eymdarútkomu í kosningunum í vor, samkvæmt skoðanakönnunum. Sex af hverjum tíu eru á móti ríkisstjórn Samfylkingar og Vinstri grænna. Væntanlegt afhroð í sveitarstjórnarkosningunum mun dýpka og breikka sprungurnar í ríkisstjórnarsamstarfinu.

Óvinsældir ríkisstjórnarinnar eru vegna hvorki-né stefnunnar sem stjórnin tekur í flestum málum. Stjórnarsáttmálinn um norrænu velferðarstjórnina var ekki sannfærandi plagg og löngu gleymt. 

Flumbrugangurinn í Icesave-málinu, þar sem innantómar hótanir annars vegar og málafylgja við hagsmuni Breta og Hollendinga hins vegar, varð stjórninni ekki til vegsauka.

Til að freista þess að skapa sér betri vígstöðu mun Samfylkingin á næstu þrem vikum reyna að ná samkomulagi við Sjálfstæðisflokkinn um nýja ríkisstjórn.