Steingrímur J. dýrari en útrásarauðmaður

Spuni fjármálaráðherra segir að Icesave-samkomulagið í desember 2010 sé 150 - 200 milljörðum króna hagstæðara en sami fjármálaráðherra vildi að þjóðin samþykkti fyrir ári. Tryggvi Þór Herbertsson segir muninn á milli samninganna rúmir 400 milljarðar króna.

Í Icesave-málinu er Steingrímur J. Sigfússon fjármálaráðherra og formaður Vinstri grænna okkur dýrari en flestir útrásarauðmenn.

Hvers virði er sitjandi formaður Vinstri grænna?

Jóhanna hótar enn og aftur

Stjórnunarstíll forsætisráðherra breytist ekki. Í ESB-málinu, Icesave og fjárlögum hótar Jóhanna Sig. öllu illu ef ekki verður farið að vilja hennar. Jóhanna grefur jafnt og þétt undan tiltrúnni sem hún hafði sem stjórnmálamaður og var ástæða þess að hún fékk forsætisráðherraembættið.

Lilja Mósesdóttir færir málefnaleg rök fyrir afstöðu sinni. Lilja var ekki kjörin á þing til að þóknast forsætisráðherra heldur til að þjóna almannahagsmunum.

Stjórnunarstíll Jóhönnu Sig. er í samræmi við megináherslur stjórnarráðsins. Ríkisstjórnin er önnum kafin við að treysta vald sitt en hefur takmarkaðan áhuga á velferð almennings.

Hvetur Lilju til að samþykkja fjárlögin

Enginn Icesave-samningur án kosninga

Þjóðin hafnaði síðasta Icesave-samningi. Nýr samningur er sagður betri en getur ekki orðið að lögum fyrr en þjóðin hefur sagt álit sitt. Með því að forseti Íslands vísaði Icesave-samningi í þjóðaratkvæði er kominn á samningur milli þjóðar og ríkisvalds að Icesave-samningur verður ekki samþykktur án þjóðaratkvæðis.

Alþingi og ríkisstjórn eru aðeins milligöngumenn þjóðarvilja. Þegar komið er fordæmi fyrir því að setja tiltekið mál í þjóðaratkvæði er ekki hægt að keyra sama mál í nýrri útgáfu í gegnum alþingi án aðkomu þjóðarinnar.

Ríkisstjórnin verður að kynna málið fyrir þjóðinni og útskýra hvers vegna hún ætti að samþykkja yfirtöku á skuldbindingum einkafyrirtækis. Þjóðin sker síðan úr um hvort málatilbúnaður ríkisstjórnarinnar sé nægilega trúverðugur og rökin fyrir yfirtökunni nægilega sannfærandi til að játast undir skuldbindingarnar.

Ríkisstjórn með dómgreindina í lagi myndi að fyrra bragði hlutast til um að samningurinn við Hollendinga og Breta fari í þjóðaratkvæðagreiðslu. Að öðrum kosti verður Ólafur Ragnar að taka aftur af skarið. Forsetinn veit hvað það þýðir að bregðast þjóð sinni.

Ofbeldisrök, lögleysa og deig ríkisstjórn

Ríkisábyrgð var ekki á Tryggingasjóði innistæðueigenda og afturvirk lög sem veita slíka ábyrgð eru lögleysa. Ríkisstjórnin vill ólm veðsetja framtíðarkynslóðir Íslendinga enda gafst hún upp á fyrsta degi fyrir ofbeldisrökum Hollendinga og Breta um að við skyldum endurgreiða þeim ríkisábyrgð sem veitt var í taugaveiklun vegna ótta um bankahrun.

Ónýt löggjöf Evrópusambandsins um Tryggingasjóð innistæðueigenda er ekki og getur ekki verið vandamál Íslendinga. Hótanir Breta og Hollendinga um að bregða fæti fyrir hagsmuni Íslands á alþjóðlegum vettvangi eiga ekki að ráða förinni.

Hlálegastar eru hótanir gömlu nýlenduríkjanna um að koma í veg fyrir inngöngu Íslands í Evrópusambandið ef við borgum ekki. Aulaháttur ríkisstjórnar Jóhönnu Sig. er að kippa ekki strax tilbaka umsókn um aðild að Evrópusambandinu. Ísland þarf ríkisstjórn sem stendur í lappirnar. 

Mikil áhætta ríkissjóðs