Halló, hvar er kreppan?

Stjórnmálin eru gíruð inn á Icesave með tilheyrandi heimsendapælingum og samtímis eykst sala á sólarlandaferðum um þriðjung. Atvinnuleysi mælist minna en að meðaltali í Evrópu og bílasalar sjá fram á aukna eftirspurn.

Er hugsanlegt að kreppan sé ekki í raunhagkerfinu heldur fyrst og fremst í hugmyndakerfinu? Og getur verið að Icesave-málið allt, forsetaneitun meðtalin, sé nauðsynlegt viðfangsefni fyrir opinbera umræðu til þess að stjórnvöld og fjölmiðlar fari ekki að fokka í raunhagkerfinu sem tikkar ágætlega?

Er hugsanlegt að raunhagkerfið standi þokkalega, þrátt fyrir fyrirsjáanlegar afskriftir og gjaldþrot? Var þykkt smurt á krepputalið?

Íslendingar sem ætla að sleikja sólina á Kanaríeyjum vita svarið.

Ríkisstjórnin býður upp á samsekt

Jóhönnustjórnin óskar eftir stuðningi stjórnarandstöðu til að sitja áfram. Með því að falast eftir slíkum stuðningi er stjórnin óbeint að viðurkenna að hún hafi ekki umboð til að fara með landsstjórnina þegar forsetinn hefur tekið hana úr höndum ráðherra.

Varaáætlun ríkisstjórnarflokkanna er að spinna þá sögu að stjórnarandstaðan sé með stuðningi við andófið gegn Icesave-samningunum að koma ríkisstjórninni frá.

Stjórnarandstaðan á vitanlega að krefjast afsagnar ríkisstjórnarinnar enda er það forsenda fyrir því að Bretar og Hollendingar semji við okkur upp á nýtt.

Minnihlutastjórn Vinstri grænna á að taka við völdum - mínus Steingrímur J. sem er krossfestur á Icesave.

Stjórnarliðar buðu til samráðs

Ímyndarkreppa og raunkreppa

Atvinnuleysi á Íslandi er minna en það er að jafnaði í ESB-löndum og langtum minna en í kreppuríkjum ESB s.s. Írlandi, Lettlandi og Spáni þar sem atvinnuleysi er mælt í tveggja stafa tölu. Spár gerðu ráð fyrir meiri og harðari samdrætti hjá okkur en raun hefur orðið á.

Margir þættir hafa áhrif á atvinnuleysi og samdrátt í efnahagsstarfseminni. Ekki verður á móti mælt að íslenska krónan er haukur í horni við þessar aðstæður. Krónan er réttefndur jafnaðarmaður Íslands. Hún gefur eftir og eykur útflutning á vöru og þjónustu.

Ógnarorðræðan sem heyra má í opinberri umræðu gefur til kynna að kreppan sé meiri en mælingar staðfesta. Ímyndarkreppan sem þjóðin glímir stafar ekki nema að hluta til af kreppu raunhagkerfisins. Meginástæða ímyndarkreppunnar er sú að margir ánetjuðust hjárænulegu útrásartrúarbrögðunum og hófu á stall bjána.

Nokkur áskorun er að rífa sig úr heimi sjálfsblekkingar.

12 þúsund án atvinnu undir lok árs