Vinstrasamstarf er feigðinni merkt

Á Íslandi voru aldrei til vinstriflokkar sambærilegir verkamannaflokkum á Norðurlöndum og í Vestur-Evrópu. Íslensku vinstriflokkarnir skiptu þannig með sér verkum að Alþýðuflokkur var lítil spillt hækja íhaldsins á meðan Alþýðubandalagið og forverar voru róttækir þjóðernissinnar og nær alltaf stærri en kratar.

A-flokkarnir gátu aldrei verið til friðs innbyrðis. Gagnkvæm tortryggni ríkti á milli þeirra, ef ekki bein andstyggð. Jafnvel þegar í orði kveðnu skyldi efnt til samstarfs var miskunnarlaust grafið undan. Þegar Alþýðubandalagið efndi til landsfundar til að ræða stofnun Samfylkingar sendi Össur Skarphéðinsson þáverandi þingmaður Alþýðuflokks þá kveðju að Evrópusambandsaðild skyldi vera á stefnuskrá nýja framboðsins.

Össur nánast tryggði að Steingrímur J. og félagar myndu stofna flokk á grunni Alþýðubandalagsins. Það gekk eftir og þjóðernissinnar hafa gert Vinstri græna að öflugum stjórnmálaflokki. Samfylkingin sækir aftur afl til Engeyjarættarinnar, Benedikts Jóhannessonar, og fyrrum formanns Sjálfstæðisflokksins, Þorsteins Pálssonar.

Núverandi starfsstjórn Samfylkingar og Vinstri grænna var mynduð af Framsóknarflokknum sem bauð fram hlutleysi. Þegar flokkarnir geta núna drifið sig í að tilkynna fyrstu meirihlutastjórn vinstrimanna á Íslandi verður auðvitað að fara í saumana á því sem ber á milli og þar bera Evrópumál hæst.

Vinstristjórn er ekki raunverulegur valkostur. Valið stendur á milli SOB stjórnar Samfylkingar, Borgarahreyfingar og Framsóknarflokks annars vegar og hins vegar stjórn Vinstri grænna, Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks.

Framsóknarflokkurinn er lykillinn.

Jóhanna tekur íslensk heimili í ESB-gíslingu

Það er opinbert: Samfylkingin tekur Evrópusambandsaðild fram yfir hagsmuni íslenskra heimila. Jóhanna Sigurðardóttir segir að engin mál komist á dagskrá fyrr en niðurstaða sé fengin í Evrópusambandsmálinu.

Gríman er fallin, Samfylkingin hefur enga stefnu í íslenskum þjóðmálum aðra en þá að sækja um inngöngu í Evrópusambandið.

Þriðjungur þjóðarinnar þarf að biðja hina tvo þriðju afsökunar á að hafa stutt Samfylkinguna.

Evrópumálið sett í forgang

Frekjustjórnmál Samfylkingar

Frekjupólitík Samfylkingar kann sér ekki hóf. Sjálfstæðisflokkurinn lét undan, fór í endurmat á Evrópustefnu sinni, en áður en flokkurinn komst að niðurstöðu sprengdi Samfylkingin stjórnina. Núna ætlar Samfylkingin að leika sama leikinn við Vinstri græna. Strax í kosningabráttunni voru settir fram afarkostir af hálfu Samfylkingarinnar.

Samfylkingin hefur um tvo kosti að velja. Ríkisstjórn með Vinstri grænum sem felur í sér að aðildarumræðan verður lögð til hliðar. Þá getur Samfylkingin sett saman ríkisstjórn með Framsókn og Borgarahreyfingunni. Það mál er steindautt af mörgum ástæðum.

Vinstri grænir geta aftur á móti náð saman með Framsókn og Sjálfstæðisflokki um endurreisnarprógramm. Ef frekjupólitík Samfylkingar linnir ekki verður þessi kostur til umræðu.

Samfylkingin verður að muna að fyrsta skylda alþingis er að setja saman starfhæfa ríkisstjórn. Vel innan við þriðjungur þjóðarinnar greiddi Evrópupólitík Samfylkingar atkvæði sitt.

Samfylkingin getur öskrað sig hása en aðildarkrafan fékk þessa niðurstöðu í kosningum: Sjö af hverjum tíu Íslendingum sögðu önnur mál veigameiri í stjórnmálum landsins.

Þjóðin verður að ráða

Ísland bíði eftir Lissabonsáttmálanum

Financial Times hefur eftir fulltrúum Þjóðverja og Frakka í Evrópusambandinu að möguleg innganga Íslands í Sambandið verði að bíða þangað til að Lissabonsáttmálinn fái fullgildingu. Írar höfnuðu sáttmálanum í þjóðaratkvæðagreiðslu en verða látnir greiða aftur atkvæði, líklega í október. Tékkar og Pólverjar hafa ekki heldur samþykkt sáttmálann.

Í Bretlandi er deilt um Lissabonsáttmálann. Íhaldsflokkurinn ætlar að gera andstöðu við sáttmálann að meginefni kosningabaráttu sinnar til Evrópuþingsins í júní. Í frétt BBC er haft eftir William Hague að Íhaldsflokkurinn muni setja sáttmálann í þjóðaratkvæði ef þeir komast í ríkisstjórn áður en sáttmálinn fær fullgildingu allra 27 ríkja ESB.