Forsenda endurreisnar er að fella Icesave

Margumtöluð endurreisn eftir hrun getur ekki orðið ef Alþingi samþykkir Icesave-samninginn. Endurreisn verður ekki nema stjórnvöld standi í lappirnar en jafnvel stjórnarsinnar, sem ætla að samþykkja samninginn, viðurkenna að þeir skrifi undir á hnjánum.

Fjárhagsleg, lagaleg og siðferðisleg rök standa öll gegn því að við skrifum undir. Einu rökin sem mæla með undirritun er málatilbúnaður uppgjafar; við verðum að skrifa undir af því að við erum kúguð til þess. Jafnvel þau rök eru míglek. Hvergi hefur komið fram að bresk og hollensk stjórnvöld krefjist þess að nákvæmlega þessi samningur skuli samþykktur. Það má semja upp á nýtt.

Ríkisstjórnin getur ekki boðað endurreisn en byrjað á uppgjöf. 

Televideo ergo sum

Einn rústaði einbýlishúsi, annar ók á lögreglubíla og hurðir slökkviliðsins. Báðir eiga sameiginlegt að hafa gert ráðstafanir til að gjörðir þeirra yrðu festar á filmu. Hugsunin um að myndrænar aðgerðir þurfi í ofanálag að verða kvikmyndaðar vekur grun um að félagarnir nemi veruleikann á annan veg en fólk flest.

Evrópuherinn fær þýskan stuðning

Í viðtali við BBC segist þýski innanríkisráðherrann Wolfgang Schäuble styðja stofnun Evrópuhers. Í Lissabon-sáttmálanum eru heimildir fyrir hervæðingu Evrópusambandsins. Schäble vísar til skoðanakannana á meginlandi Evrópu sem sýna stuðning við stofnun álfuhers. Þjóðríki álfunnar elduðu löngum grátt silfur og íbúar meginlandsins líta á það sem frekari tryggingu fyrir friði að þjóðríkin sameinist um herafla.

Fyrir ríki utan meginlandsins er samevrópskur her ekki vinsæll. Írar reyna að fá undanþágu frá hervæðingunni og Bretar hafa ímugust á hugmyndinni.

Hér er viðtalið við Schäble.

Pólitísk mishröðun

Ríkisstjórnin sem nú situr varð til vegna pólitískrar mishröðunar þar sem orðræða gærdagsins, sameining vinstrimanna, yfirtók raunlestur á stjórnmálastöðuna sem segir að við eigum að hafa ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Vinstri grænna. Og það var vel að merkja ríkisstjórnarmynstrið sem stóð til boða við þarsíðustu kosningar.

Ef ekki hefði verið fyrir vinskap Þorgerðar Katrínar Gunnarsdóttur varaformanns Sjálfstæðisflokksins og Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur þáverandi formanns Samfylkingarinnar hefðu líkur verið meiri á réttri ríkisstjórn. En þær stöllur náðu saman og Geir H. Haarde lét til leiðast með alkunnum afleiðingum.

Það er meiri samfella með Vinstri grænum og Sjálfstæðisflokknum í stærsta hagsmunamáli okkar um þessar mundir, afstöðunni til Evrópusambandsins. Í báðum flokkum er hefð fyrir raunsærri pólitík sem er fjarri grillustjórnmálum nýkratanna. Flokkarnir eru einnig með sterkar rætur á landsbyggðinni og þeim tamt að leita jafnvægis milli hagsmuna höfuðborgarsvæðis og dreifbýlis.

Vitanlega ber eitt og annað á milli, afstaða til stóriðju svo dæmi sé nefnt. En meira sameinar en sundrar. Niðrá þingi verða menn að kveikja á fattaranum.

 

Ríkisstjórnin þarf að fórna sér

Ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur þarf að fórna sér vegna Icesve-málsins. Samningurinn var gerður á ábyrgð stjórnarinnar og hún þarf að víkja þegar sýnt er að óráð sé að samþykkja hann. Það er ekki nóg að fella samninginn á Alþingi og láta annað standa óbreytt. Bæði vegna pólitískra aðstæðna innanlands og milliríkjasamskipta þarf stjórnin að segja af sér. Til að ríkisstjórn sé starfhæf þarf tiltrú og hún er ekki lengur fyrir hendi.

Þegar ríkisstjórnin er búin að segja af sér verður skipuð starfsstjórn sem gefur sér tvo mánuði til að ljúka vinnu við endurskoðun fjárlaga þessa árs. Samtímis verður metið hvort ástæða sé til að efna til kosninga í ágúst eða mynda nýjan ríkisstjórnarmeirihluta sitjandi þings.

 

Icesave kostar minnst 300 milljarða

Ögmundareymd

Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn verður hér í þrjú til fimm ár að ráðskast með efnahagsstjórnun íslenskra stjórnvalda. Hvorki sjóðurinn né fulltrúar hans hafa nokkurn metnað til að gera Ísland að varanlegri hjálendu útlends valds. Peningakallar Alþjóðagjaldeyrissjóðsins pæla í hagstærðum næstu missera og fara síðan heim. Í dyragættinni eru aftur annars konar kallar, þeir sem eru að byggja stórríki Evrópu. Þeir láta sér í léttu rúmi liggja hvernig stundarhagur blasir við. Evrópusambandskallarnir hugsa í áratugum og þeir ætla sér Ísland, eins og þráfaldlega hefur komið fram.

Ögmundur Jónasson ráðherra og einn höfundur núverandi ríkisstjórnarsamstarfs skrifar grein í Morgunblaðið í dag og kvartar undan valdsmönnum Alþjóðagjaldeyrissjóðsins. Í framhjáhlaupi getur Ögmundur þess að hann ætli að greiða atkvæði sitt tillögu um að við sækjum um aðild að Evrópusambandinu.

Heldur Ögmundur að Íslendingar séu fífl?

Pólitík hugleysis fær falleinkunn

Icesave-milljarðar afhentir Bretum og Hollendingum á silfurfati, ekki einu sinni reynt að fara fyrir dómstóla; þingsályktunartillaga ríkisstjórnar um aðildarumsókn að Evrópusambandinu og hræðsluviðbrögð þegar þrusk heyrist í útlöndum.

Ríkisstjórnin er huglaus og eftir því duglaus. Icesave-samningar eru kjörið tækifæri fyrir ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur að fremja sæmdarsjálfsmorð með því að kannast við að stjórnarsáttmálageldingin var mistök. Vinstri grænir sjá um að fella Icesave, Samfylkingin slítur stjórnarsamstarfinu og málið er dautt.

Rætt við matsfyrirtækin

Vertíðarfólkið fer heim

Verktakar hafa á liðnum árum flutt inn í landið vinnuafl í þúsundavís til að vinna við misvel ígrundaðar framkvæmdir. Á eftir fjármálageiranum var verktakastarfsemi helsta einkenni bóluhagkerfisins sem kennt er við 2007. Samtök iðnaðarins eru álíka trúverðug og samtök fjármálafyrirtækja.

Dæma fyrirtæki til gjaldþrots

Jóhönnu var treyst fyrir félagsmálum, punktur.

Jóhanna Sigurðardóttir forsætisráðherra var á leið úr stjórnmálum þegar Samfylkingin ákvað að fórna Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur og leiða til vegs þáverandi félagsmálaráðherra. Jóhanna naut þess að hafa sinnt afmörkuðum málaflokki vel. Ekki síður var það virt við hana að hafa ekki gefið sig í útrásarvitleysuna.

Jóhanna félagsmálaráðherra sagði fátt um önnur mál, til dæmis heyrðist varla múkk um Evrópusambandið frá henni. Almenn efnahagsumræða var heldur ekki áhugamál Jóhönnu.

Þegar Jóhanna kemur fram sem eitilharður Evrópusinni og sérfræðingur í skuldbindingum sem felast í Icesave-samningunum þá er hún einfaldlega ekki trúverðug.

Hræðsluáróður, segir Jóhanna

Leynimakk veit á lygi

Á yfirborðinu snýst Icesave-málið um það hvort skuldbindingar upp á 650 milljarða króna verði lagðar á þjóðina. Kjarni málsins er annar: Málsmeðferð ríkisstjórnarinnar er slík að stjórninni er ekki lengur treyst til að leiða málið til lykta. Lögfræðileg rök, hagfræðileg rök og pólitísk rök standa öll gegn ríkisstjórninni.

Þar á ofan bætist að ríkisstjórnin stendur siðferðilega veik eftir leynimakkið í kringum kynningu á samningnum, eða réttara sagt skort á kynningu. Stjórnin sagði almenningi að samningurinn yrði ekki birtur opinberlega vegna þess að viðsemjendur okkar, Bretar og Hollendingar, kröfðust leyndar. Allt bendir til það sé uppspuni frá rótum.

Ríkisstjórn sem ekki kemur hreint fram gagnvart þjóð sinni í jafn stóru máli og Icesave er ekki á vetur setjandi.

 

Gjaldþol ríkisins ekki í hættu