Trump og nýhægrið: alþýðan fyrst, elítan síðast

Trump er ekki ismi í merkingunni hugmyndafræði. Varaforsetaefni hans, J.D. Vance, er aftur hluti af hreyfingu, hugmyndafræði, sem kennd er við nýhægrið. Samstarfsmaður varaforsetaefnis Trump, Oren Cass, var til viðtals á Unherd.

Viðtalið gefur hugmynd um vegferð áhrifamesta hægriflokks vesturlanda, Repúblikanaflokksins. Nýhægrið er í andstöðu við nýfrjálshyggjuna að því leyti að frjáls viðskipti á alþjóðavísu eru ekki æðsta boðorðið Framleiðslukapítalismi er tekinn fram yfir frjálst fjármangsflæði.

Ég gekk ekki með bækur Hayek og Friedmann á mér, segir Cass í viðtalinu og vísar þar til tveggja stórmenna nýfrjálshyggjunnar, Friðrik Hayek og Milton Friedman. Nýhægrið tekur þjóðarhagsmuni fram yfir frjáls viðskipti, t.d. með tollavernd fyrir innlenda framleiðslu.

Öflugur framleiðsluiðnaður er forsenda hagsælar og þjóðaröryggis, segir Cass.

Ráðandi alþjóðahyggja eftir lok kalda stríðsins var tvíhöfða þurs. Frjáls viðskipti á alþjóðavísu í anda nýfrjálshyggjunnar annars vegar og hins vegar opin landamæri vinstrimanna með sinni fjölmenningu og siðferðislegu afstæðishyggju. 

Nýhægrið hafnar hvorutveggja. Kristin gildi eiga upp á pallborðið. J.D. Vance skírðist til kaþólsku fyrir fáum árum. Landamærin verða lokuð óverðugum - þeim sem ekki koma til að samlagast viðtökuríkinu. Fjölmenning og transfræði eru ekki hluti af samfélagsmynd nýhægrisins, heldur kjarnafjölskyldan og heimafengið gildismat.

Í utanríkismálum eiga hvorki Nató né Selenskí í Úkraínu vinum að mæta í nýhægrinu. Evrópa á að sjá um sínar varnir sjálf og ævintýramennska með herleiðangri á framandi slóðir er liðin tíð. Bandaríkin verður ekki lengur heimslöggan. Aftur er það alþjóðahyggjan sem geldur afhroð.

Launamenn eru í forgangi nýhægrisins en fjármagnseigendur síður. Verkalýðsleiðtogi frá Teamsters flutti ávarp á flokksþinginu þessa dagana. Fyrir hvern frjálshyggjumann sem við töpum úr Repúblikanaflokknum fáum við tíu launamenn, segir Cass í viðtalinu. Ekki gildir lengur mantran að ódýrt vinnuafl sé gott fyrir viðskiptalífið og neytendur. Alþýðan er fyrst og síðast launamenn, ekki neytendur.

Nýhægrið og Trump er ekki sami hluturinn. En með vali á J.D. Vance sem varaforseta sendir Trump pólitísk skilaboð um að nýhægrið sé bakland sem hann ætlar að stóla á.

Sveitalubbinn með Hvíta húsið í sigtinu

Carbfix og tilræðið gegn heilbrigðri skynsemi

Hlutfall koltvísýrings, CO2, í andrúmslofti er 420 ppm. Mælieiningin ppm stendur fyrir hlutfall af milljón. Til að átta sig á samhengi er útöndun meðalmannsins á CO2 um 40.000 ppm (já, 40 þúsund). Hér er auðvitað komin skýring á hvers vegna blóm dafna þegar talað er við þau. Koltvísýringur er aðalfæða plantna.

Tré, blóm og aðrar plöntur taka til sín koltvísýring úr loftinu til vaxtar og viðgangs. Án CO2 er ekkert líf á jörðinni. Skógræktin útskýrir ljóstillífunina prýðilega:

Með ljóstillífun taka plönturnar koltvísýring (CO2) úr andrúmsloftinu, nota kolefnisatómin (C) og losa sig við súrefnishlutann (O2) aftur út í andrúmsloftið. Kolefnisatómin verða þá byggingarefni plantnanna. Trjábolir, greinar og rætur trjánna myndast að verulegu leyti úr kolefni.

Eru lesendur með á nótunum? Koltvísýringur er lífsnauðsynleg loftegund jarðlífinu. Við öndum henni út (40 þús. ppm per fráöndun)  og lofttegundin er aðalfæða plantna. Sveltimörk plantna eru um 150 ppm koltvísýrings. Ef hlutfall CO2 fellur niður fyrir 150 ppm er úti um líf á jörðinni. Kjöraðstæður plantna eru tífalt hærri en sveltimörkin,  um 1500 ppm. Koltvísýringi er oft dælt inn í gróðurhús til að örva vöxt.

Ef menn vilja síður trúa tilfallandi bloggara þá hafa nær 2000 vísindamenn skrifað upp á yfirlýsingu um að koltvísýringur sé lífgjafi jarðarinnar. Það er engin loftslagsvá vegna koltvísýrings í andrúmslofti, segir í yfirlýsingunni. Þvert á móti, jörðin verður grænni alþjóð til hagsbóta. Og sannanlega hefur jörðin grænkað með hækkandi koltvísýringi. En fáar fréttir eru af þeirri þróun.

Það sem meira er: óhugsandi er að manngerður koltvísýringur valdi loftslagsvá eða hamfarahlýnun. Samkvæmt tölum frá Evrópusambandinu eru 750 gígatonn koltvísýrings í umferð í náttúru jarðkringlunnar. Af þessum 750 gígatonnum ber maðurinn ábyrgð á 29 gígatonnum, eða 4 prósent af öllum koltvísýringi í umferð. Maðurinn ber einfaldlega sáralitla, 4%, ábyrgð á koltvísýringi andrúmsloftsins.

En allt í lagi, gefum okkur að þótt maðurinn beri litla ábyrgð á CO2 í andrúmslofti þá sé áhyggjuefni að hlutfall CO2 í andrúmslofti hafi aukist úr um 320 ppm árið 1960 í 420 ppm í ár. Það væri þegnskapur af okkur mannfólkinu að hamla þessari þróun, þótt í örlitlu sé. Til að koma í veg fyrir hamfarahlýnun. Er það ekki?

Nei, engin þörf er á því. Tvöföldun á koltvísýringi, CO2, í andrúmslofti, úr 420 ppm í 840 ppm, myndi aðeins hækka meðalhita jarðar um eina gráðu á selsíus eða svo. Enginn tæki eftir breytingunni. Vísindamennirnir William Happer og Richard Lidnzen staðfesta báðir að tvöföldun á CO2 breytir sáralitlu. Ástæðan er eðlisfræði, kallast mettun.

Víkur þá sögunni að Carbfix, sem er íslenskt fyrirtæki, og ætlar að flytja til Íslands iðnaðarkoltvísýring frá Evrópu og dæla niður, í fljótandi formi, í íslensk berglög við Hafnarfjörð. Hér er um að ræða viðskipti upp á milljarða króna til að taka lífsnauðsynlega loftegund og binda hana í berglög.

Hugmyndafræði, ekki vísindi, er forsendan fyrir viðskiptamódeli Carbfix. Hamfaratrú vegna koltvísýrings í andrúmslofi er opinber stefna Evrópusambandsins. Kosturinn í augum ESB er að það má skattleggja í nafni hugmyndafræðinnar. Lykilorðið er losundarheimild. Iðnfyrirtæki kaupa það sem áður var ókeypis, að láta frá sér koltvísýring. 

Talsmaður fyrirtækisins útskýrir viðskiptahugmyndina:

Markaðurinn sem Carbfix horfir hvað helst til eru iðnfyrirtæki sem geta ekki komið í veg fyrir losun sína með orkuskiptum og þurfa að kaupa dýrar losunarheimildir í evrópska losunarkvótakerfinu (ETS). Með því að fanga losun sína og láta binda hana varanlega í jörðu geta fyrirtækin dregið úr losun í andrúmsloftið og þannig komist hjá því að kaupa losunarheimildir.

Verslun með losunarheimildir eru eins og aflátsbréf kaþólsku kirkjunnar á miðöldum. Í stórum stíl keyptu menn syndaaflausn ósvífinna presta spilltrar stofnunar. Þangað til einn góðan veðurdag að þýskumælandi munkur fletti upp í heilagri ritningu og fann ekki stafkrók um að hægt væri að kaupa sig frá syndinni. Einhver ætti að fletta upp í bók náttúrunnar og segja gáfnatröllunum í Brussel að koltvísýringur sé forsenda lífs á jörðinni. Eins og á miðöldum ræður ferðinni hagkvæm heimska. Lýðurinn skal strita og trúa á meðan valdhafar kenna að hvítt sé svart og fleyta rjómann.

  

Hiti, kuldi og hamfaratrú

Á Austurlandi er hamfarahlýnun síðustu daga. Nánast á sama tíma er hamfaraúrhelli á Snæfellsnesi. Til að bæta gráu ofan á svart var nýliðinn júní kaldur á öllu landinu, einkum norðaustanlands, segir okkur Veðurstofan.

Ísland er lítil eyja á Atlantshafi norðanverðu. Skyldi ætla að á jafn litlu flatarmáli væri eins og eitt veðurkerfi sem mætti kalla íslenskt er gæfi upplýsingar um hvort fósturjörðin væri á leið í hamfaraskeið vegna kulda eða hlýinda. Nú eða að veðurfar væri tiltölulega stöðugt með smávegis frávikum annað veifið.

En sá sem leitar að íslensku veðurfari, stöðu og horfum, fer bónleiður til búðar. Ekki einu sinni grunnatriði eins og meðalhiti á landinu liggur á lausu. Meðalhiti er reiknaður og gefinn út á einstökum stöðum, t.d. Akureyri, Stykkishólmi og Reykjavík, en ekki landinu öllu.

Hvers vegna skyldi svo vera?

Jú, meðalhiti á Íslandi er merkingarlaus tala, skiptir ekki máli í neinu samhengi. Og er þess vegna ekki reiknuð og kynnt. Einfalt ætti að vera reikna meðalhita Íslands út en það þjónar engum tilgangi.

En bíðum við. Er ekki svo að á heimsvísu sé þróun hitafars okkur lifandi að drepa? Áður en spurningunni er svarað skal hyggja að hita- og kuldametum á henni móður jörð. Mesti hiti í heiminum nokkru sinni mældist í Kaliforníu, 56,7 °C,  og sá lægsti á Suðurskautinu, -89.2 °C. Þarna á milli eru um 145 gráður. Vatn sýður við hundrað gráður. Dettur einhverjum í hug að spyrja um sameiginlegan meðalhita Kaliforníu og Suðurskautsins?

Veðurkerfi Kaliforníu er annað en á Suðurskautinu. Kjánalegt að þurfa skrifa jafn augljósa staðreynd. En hún er kjarni málsins. Ísland stendur tæplega undir einu veðurkerfi. Jarðkringlan okkar hefur mörg veðurkerfi.

Er þá einhver merking í setningu eins og ,,heimurinn er að hlýna"? Nei. Það getur hlýnað í Kaliforníu, hiti verið stöðugur í Reykjavík en kólnað á Suðurskautinu. Útreikningur á sameiginlegum meðalhita þessara þriggja staða er tilgangslaus heilaleikfimi. Meðalhitinn upplýsir ekki um eitt eða neitt. Sagt með öðrum orðum: það er ekki til neitt sem heitir heimsveðurfar. Heimshlýnun er hugtak án innihalds. Svona eins og vísindalegur marxismi.

Áróðurinn um hamfarahlýnun á heimsvísu er hugmyndafræði en ekki vísindi. Tilfallandi er enginn sérfræðingur í loftslagsmálum en reynir að lesa sér til gagns. Það sem segir hér að ofan er útfærsla á grein Richard Lindzen sem er vísindamaður ólíkt Grétu Thunberg og bernsku hjörðinni sem fylgir henni. Lindzen á að baki 60 ára vísindaferil í rannsóknum á veðurfari. Loftslagsvísindi eru, eins og segir í greininni, nokkru yngri eða um 40 ára. Þau urðu vinsæl eftir fall kommúnismans og sækja flesta liðsmenn úr röðum vinstrimanna. Hugmyndafræði sem sagt, ekki vísindi. 

 

„Ég hef aldrei séð annað eins veður“

Jesú í Berlín og Moskvu en ekki Washington

England og Spánn keppa í dag um Evrópumeistaratitilinn í knattspyrnu í höfuðborg Þýskalands. England hefur ekki unnið stóran titil í íþróttinni síðan 1966, bráðum mannsaldur. Telegraph, veraldleg bresk útgáfa lítt kunn fyrir trúarákefð, segir kristna knattspyrnumenn meira áberandi í landsliðshópi Englands en löngum áður. Nefndir til sögunnar eru Marc Guéhi, Bukayo Saka, Eberechi Eze og Ivan Toney.

Fréttin ræðir vaxandi kristni meðal enskra knattspyrnumanna. Miðlæg eru kristin samtök, Sports Chaplaincy UK, sem sinna andlegri leiðsögn íþróttamanna. Samtökin segjast hafa tengsl við 160 þúsund félög og 30 milljónir einstaklinga. Nokkuð öflugt sé haft í huga að fyrirtækið er ekki nema liðlega þrítugt.

Tilfallandi var ókunnugt um kristniboð meðal íþróttamanna og aukinn trúaráhuga. Burtséð frá knattspyrnuleiknum í dag er áhugavert að velta fyrir sér hvað valdi. (Innan sviga, áður en horfið er frá fótbolta, er þess að geta að Spánverjar eiga kristna innan sinna raða er signa sig ótt og títt að hætti kaþólikka).

Úkraínustríðið er með trúarstef, sem ekki fer hátt. Utanríkisráðherra Póllands, RadosÅ‚aw Sikorski, gerði kristna stefið að umtalsefni í ræðu eftir leiðtogafund Nató í Bandaríkjunum. Sikorski er menntaður í Bretland og Bandaríkjunum og var breskur ríkisborgari áður en hann varð fyrst pólskur ráðherra, árið 2006. Sikorski á bandaríska eiginkonu, Önnu Applebaum, sem er kunnur blaðamaður og sagnfræðingur. Sikorski er, með öðrum orðum, vel læs á engilsaxneskan menningarheim. Líkt og títt er um pólska stjórnmálamenn er utanríkisráðherranum ekki um það gefið að Rússland eflist. Í sögulegu samhengi veit sterkt Rússland á veikt Pólland. Orðhvatur álitsgjafi myndi e.t.v. segja Sikorski haldinn stæku Rússahatri. Tilfallandi segir það eitt að sá pólski sé gagnrýninn á rússnesk áhrif.

Sikorski er sem sagt mættur á fyrrum heimavöll, hugveituna American Enterprise Institute, sem iðulega er kennd við nýhægrið eða kaldastríðshægrið. Eftir að hafa lesið yfir áheyrendum þau mörgu mistök sem gerð voru eftir að kalda stríðinu lauk, einkum og sér í lagi að leyfa Rússlandi að eflast, snýr pólski utanríkisráðherrann sér að goðsögnum sem Pútínstjórnin hefur með árangri selt á vesturlöndum.

Fyrsta, og líklega þá mikilvægasta, mýtan er að Rússland undir Pútín sé bólverk kristinna gilda er uxu frá gyðingdómi.

Veraldlega vestrið óttast ekki áhrif rússnesku réttrúnaðarkirkjunnar sem slíkrar. Sú kirkjudeild er miðaldaarfur, líkt og sú kaþólska (sem þorri Pólverja aðhyllist), heldur hitt að Rússland og Pútín forseti standi fyrir eitthvað sem vestrið hefur að stórum hluta glatað.

Hvað gæti það verið? Tilfallandi gisk er að trúarleg, og þá um leið siðferðileg, afstæðishyggja í vestrinu sé í þann veginn að ganga sér til húðar. Þar liggi skýring óttans við meint kennivaldi Kremlarherra.

Undir merkjum menningarlegu afstæðishyggjunnar var kristnum trúar- og siðferðisgildum varpað fyrir róða. Án þeirra óx og dafnaði, síðasta mannsaldur eða svo, sérviskuleg hópsálarhugmyndafræði sem kennir að mannkynið sé tvískipt, í drottnara og fórnarlömb. Inngildingin, svo notað sé tískuorð hópsálanna, snýst um að úthýsa úr mannlegu samfélagi drottnurum til að fórnarlömbin fái loksins, loksins Paradísarheimt.

Hugmyndafræðin lofsyngur botnfallið. Mestu fórnarlömbin eru verðugust. Aumingjavæðing og ofgnótt haldast í hendur. Hópsálin dýfir ekki hendi í kalt vatn. Ofsóttir eiga það inni að drottnarar skaffi þeim lífsgæðin.

Einn þráður í kristni er aumingjagæska. Nietzsche gerði þeim þræði skil. Sá þýski hlóð þó ekki undir hópsálina, öðru nær. Verðugur er sá sem lætur ekki múginn teyma sig á asnaeyrunum.

Burtséð frá persónulegri trúarsannfæringu, t.d. ensku landsliðsmannanna, er ekki líklegt að kristni, í merkingunni almennt vaxandi trúarákefð, móti vestræna menningu næstu áratuga. Né heldur að Pútín fái ímynd krossfarariddara.

Í loftinu liggja þó menningarleg veðrahvörf. Er ráðandi viðmið sýna veikleikamerki er afturhvarf til eldri gilda fyrsta viðbragðið. Jesú gæti dúkkað upp í Berlín eða Moskvu en borgin hans er Jerúsalem, sem samtíð Snorra Sturlusonar taldi miðpunkt heimsins. Pólitísk, menningarleg og enn að nokkru leyti efnahagsleg miðja heimsins liggur í vestri.

Gildi sem blífa eru iðulega tengd einstaklingum, samanber heimstrúarbrögðin. Yfirfært á samtíma okkar eru það stjórnmálamenn sem gefa hugmyndastefnum nafn. Í nótt var reynt að ráða af dögum mann sem fyrir undarlega rás atburða er kominn á helgistall. Sést á því að bæði heimsmiðlarnir og héraðsfréttamiðlar á Fróni nota ekki orðið banatilræði. Dauði og Trump eru gerðar andstæður, jafnvel af þeim sem leggja mesta fæð á manninn, sem eru talsmenn hópsálarinnar.   

 

 

 

 

Þórður Snær og týndi tæknimaðurinn á RÚV

Reynir Trausta á Mannlífi fjallar um sérkennilega Facebook-færslu Þórðar Snæs ritstjóra Heimildarinnar, áður Kjarnans. Tilfallandi skrifaði um færsluna í vikunni. Fyrirsögnin á Mannlífi er Þórður er dapur. Reynir segir starfsbróður sinn leiðan yfir týndum tæknimanni RÚV:

fyrir liggur að Páll [skipstjóri] var á milli heims og helju dögum saman. Á meðan tók fyrrverandi eiginkona Páls  síma hans og afhenti starfsmönnum Ríkisútvarpsins sem afrituðu tækið án þess þó að birta gögnin á sínum fjölmiðli. Leitað er að tæknimanninum sem annaðist innbrotið í símann. Þar liggur glæpurinn.

Þórður Snær, um árabil fastagestur á RÚV, þekkir ábyggilega tæknimanninn. Þóra Arnórsdóttir fyrrum ritstjóri Kveiks er þaulkunnug manninum. Aðalsteinn Kjartansson, sem hætti á Kveik hjá Þóru þrem dögum fyrir byrlun Páls skipstjóra og fór á Stundina að taka við afrituðum gögnum úr síma skipstjórans, er án efa í talsambandi við tæknimanninn.

Þrír blaðamenn þekkja tæknimanninn sem leitað er að. Hvers vegna upplýsa þeir ekki nafnið? ,,Þar liggur glæpurinn," skrifar Reynir á Mannlífi. Blaðamenn, síðast er að var gáð, eiga að upplýsa almenning um lögbrot í samfélaginu, ekki hylma yfir afbrot. En blaðamenn þegja um starfsmann RÚV sem tók við stolnum síma Páls skipstjóra, fengnum með byrlun, og afritaði.

Hvað veldur þögninni?

Jú, tæknimaðurinn starfaði ekki í eigin þágu. Hann var aðeins verkfæri, líkt og veika konan sem byrlaði og stal. Byrlun, stuldur og afritun þjónaði skýru markmiði. Að blaðamenn kæmust í gögn Páls skipstjóra Steingrímssonar.

Þórður Snær er ekki leiður yfir týndum tæknimanni. Þvert á móti. Ritstjórinn óttast að tæknimaðurinn finnist.

 

Gervigreind, siðvit og blaðamennska

„Þetta [gervigreind] verður hluti af blaðamennsku. Þá er bara spurn­ing hvernig við get­um tryggt að gervi­greind­in fari að siðaregl­um.“

Tilvitnunin hér að ofan er höfð eftir Sigríði Dögg Auðunsdóttir formanni Blaðamannafélags Íslands. Sigríður Dögg og þáverandi varaformaður BÍ, Aðalsteinn Kjartansson, breyttu siðareglum félagsins eftir að uppvíst varð að blaðamenn nýttu sér andlega veikan einstakling, þáverandi eiginkonu Páls skipstjóra Steingrímssonar, til að byrla og stela gögnum sem blaðamenn smíðuðu úr samsæriskenningu um skæruliðadeild Samherja. Tilfallandi blogg útskýrði breytinguna á siðareglunum í formannstíð Sigríðar Daggar:

Einu sinni voru siðareglur sem tóku vara á að óvandaðir blaðamenn nýttu sér bágindi fólks.

Þriðja grein siðareglna Blaðamannafélags Íslands hljómaði til skamms tíma svona:

Blaðamaður vandar upplýsingaöflun sína, úrvinnslu og framsetningu svo sem kostur er og sýnir fyllstu tillitssemi í vandasömum málum. Hann forðast allt, sem valdið getur saklausu fólki, eða fólki sem á um sárt að binda, óþarfa sársauka eða vanvirðu.

Um svipað leiti og RSK-blaðamenn tóku til við að misnota alvarlega veikan einstakling var settur kraftur í að breyta siðareglum blaðamanna. Endurskoðaðar siðareglur litu dagsins ljós í vor [2023]. Búið er að fella út innihald þriðju greinarinnar um að ,,forðast allt, sem valdið getur saklausu fólki, eða fólki sem á um sárt að binda, óþarfa sársauka eða vanvirðu."

Varaformaður Blaðamannafélags Íslands, Aðalsteinn Kjartansson, á Heimildinni, áður RÚV, var í forystu nefndarinnar sem endurskoðaði siðareglunar. Aðalsteinn er sakborningur í yfirstandandi lögreglurannsókn á byrlun Páls skipstjóra og stuldi á síma hans. Aðrir sakborningar eru Þórður Snær Júlíusson, Arnar Þór Ingólfsson, Ingi Freyr Vilhjálmsson, allir á Heimildinni, og Þóra Arnórsdóttir sem var ritstjóri Kveiks á RÚV.

Allt eru þetta verðlaunablaðmenn Blaðamannafélags Íslands.

Gervigreind dytti ekki í hug að játast siðareglum, brjóta síðan reglurnar og smíða nýjar til að réttlæta afbrotið. Í blaðamennsku er gervigreind ekki vandamálið heldur fólk eins og Sigríður Dögg, Aðalsteinn og félagar.

 

Gervigreind verði hluti af blaðamennsku

Þórður Snær: engin byrlun og ekki afritun en samt gögn

Talsmaður sakborninga í byrlunar- og símastuldsmálinu, Þórður Snær Júlíusson ritstjóri Heimildarinnar, áður Kjarnans, skrifar Facebook-færslu í gær og ber sig aumlega. Hann telur sig ranglega sakborning í máli sem komi honum ekkert við.

Miðað við að byrlunar- og símastuldsmálið sé ritstjóranum óviðkomandi veit hann töluvert um málavöxtu. DV vitnar í færslu Þórðar Snæs:

lögreglan vonast til þess að finna einhver samskipti sem sýni að blaðamenn hafi víst pantað byrlun (sem átti sér ekki stað), eitrun (sem átti sér ekki stað), símastuld (sem fyrrverandi eiginkona í miðjum skilnaði hefur gengist við og sagt hafa skilað nokkrum dögum síðar) og ævintýralega afritun (sem átti sér ekki stað) hjá andlega veikri konu

Sem sagt engin afbrot 3. maí 2021. Þáverandi eiginkona Páls skipstjóra Steingrímssonar byrlaði honum ekki, stal hvorki síma hans né færði blaðamönnum símann í hendur til afritunar. En hvernig komust símagögnin þá til Þórðar Snæs?

Þórður Snær birtir undir sínu nafni frétt í Kjarnanum þann 21. maí 2021 sem vísaði í gögn úr síma skipstjórans. Sama morgun birti Aðalsteinn Kjartansson á Stundinni samskonar frétt og vitnar í sömu gögn úr síma skipstjórans. Samræmd birting á keimlíkum fréttum er byggja á einni og sömu heimild í tveim óskyldum fjölmiðlum staðfestir samráð og skipulag. En með hvaða hætti bárust gögnin til Þórðar Snæs á Kjarnanum og Aðalsteins á Stundinni?

Ef Þórður Snær upplýsti hvernig hann fékk gögnin úr síma skipstjórans væri hann líkast til ekki sakborningur. Þögn ritstjórans er ekki til að vernda heimildarmann. Þáverandi eiginkona skipstjórans, sem stríðir við andlega vanheilsu, hefur gengist við byrlun, þjófnaði og afhendingu síma skipstjórans til blaðamanna. Hún er heimildarmaðurinn. Enginn annar kemur til greina. 

Hvers vegna upplýsir Þórður Snær ekki hvernig hann fékk gögn úr síma skipstjórans? Jú, ástæðan er einföld. Ritstjórinn vissi fullvel þegar hann tók við gögnunum að þau voru illa fengin. Ef atburðarásin vorið 2021 yrði upplýst kæmi á daginn hvernig samráði og skipulagi var háttað, hvaða hlutverk hver og einn sakborninga hafði - þeir eru fimm. Í fréttinni frá 21. maí 2021 skrifar Þórður Snær:

Ábyrgðarmenn Kjarnans vilja taka fram að umrædd gögn sem eru grundvöllur umfjöllunar miðilsins bárust frá þriðja aðila. Starfsfólk Kjarnans hefur engin lögbrot framið...

Þórður Snær vissi að einhver ónafngreindur ,,þriðji aðili" hafði framið lögbrot, játningin kemur fram í fréttinni sem hann er skráður höfundur að. Ritstjórinn er þar með þjófsnautur hið minnsta. Í öðru lagi kemur Þórður Snær í veg fyrir að lögregla upplýsi lögbrotið með því að neita að gefa upplýsingar um hvernig gögnin komust í hans hendur. Það er yfirhylming á glæp.

Þórður Snær stundar blekkingar þegar hann segist verja heimildarmann. Sakborningarnir, blaðamennirnir, ætluðu að leika þann leik að kasta gögnunum á milli sín og vera heimildarmenn hver fyrir annan. Þykjast svo réttlætisriddarar að verja nafnlausa heimildarmenn - sig sjálfa.

Lögreglan sá í gegnum málatilbúnaðinn snemma í rannsókninni. Í greinargerð lögreglu frá febrúar 2022 segir 

Í þessu máli er engin þörf á að fjalla um heimild fjölmiðlamanna til að vernda heimildarmenn sína. Lögreglan veit hver heimildarmaðurinn er. Heimildarmaðurinn er X.

X stendur fyrir fyrrum eiginkonu Páls skipstjóra. Sakborningarnir búa að vitneskju um samskiptin við veiku konuna, hvenær þau hófust og um hvað var sammælst. Víst er að samskiptin hófust áður en byrlun og þjófnaður fóru fram. 

Þegar veika konan mætti með símann á RÚV 4. maí 2021, daginn eftir byrlun, var búið að kaupa samskonar síma, af Samsung-gerð, sem beið tilbúinn og var notaður til að afrita síma Páls skipstjóra. Þóra Arnórsdóttir ritstjóri Kveiks á RÚV hafði keypt Samsung-símann í apríl 2021. Blaðamenn vissu að sími skipstjórans var væntanlegur í hús. Skipulagið gerði ráð fyrir að eftir afritun yrði símanum skilað á sjúkrabeð skipstjórans sem var meðvitundarlaus á gjörgæslu Landspítalans. Það gekk eftir. Miðstöðin var á Efstaleiti, Stundin og Kjarninn sáu um að koma þýfinu i umferð og gerðu það samkvæmt skipulagðri dagskrá. 

Þórður Snær reynir að skálda og fleipra sig úr réttarstöðu grunaðs manns. Dæmi um lygar ritstjórans er að hann kvaðst hafa verið handtekinn af sveit eyfirskra lögreglumanna og færður í járnum norður yfir heiðar. Rétt er að Þórður Snær var boðaður símleiðis til skýrslutöku á lögreglustöðinni á Hverfisgötu í Reykjavík. Hann átti að mæta í febrúar 2022 en skilaði sér ekki í skýrslutöku fyrr en sex mánuðum seinna, í ágúst. Svo kvartar Doddinn um seinagang á rannsókn sem hann sjálfur tafði um hálft ár. Ósvífninni verður ekki logið upp á ritstjórann.

Tímasetning Facebook-færslu Þórðar Snæs í gær er athyglisverð. Fréttir um hásumar eiga til að fara fyrir ofan garð og neðan. Vanir blaðamenn birta ekki í júlí tíðindi sem þeir vilja að fái útbreiðslu. Nema mikið sé í húfi. Það skyldi þó ekki vera að ritstjórinn hafi fregnað að ný gögn séu væntanleg á borð lögreglu? Krafa Þórðar Snæs um að rannsókn ljúki strax ber það með sér. Byrlunar- og símastuldsmálið má ekki upplýsa. Þá verða a.m.k. fimm blaðamenn fyrrverandi.

 

 

Úkraína er evrópskt vandamál

Bandaríkin eru þreytt á kröfum Evrópuríkja að ausa vopnum og fé í Úkraínu, sem í raun er evrópskt vandamál. Á þessa leið mælir Elbridge Colby í Telegraph. Colby er handgenginn Trump. Telegraph telur að sigri Trump forsetakosningarnar í Bandaríkjunum í haust fái Colby áhrifastöðu í bandarískri utanríkisstefnu.

Úkraínudeilan var seld almenningi á vesturlöndum sem framhald af kalda stríðinu, barátta góðs og ills, borgaralegs lýðræðis gegn kommúnisma. Í raun er deilan ,,gamaldags landvinningastríð", eins og Þordís Kolbrún utanríkis orðar það. Bandaríkin og Evrópusambandið ætluðu sér landvinninga í austri, fyrst Úkraína síðan Rússland.

Kremlarbændur töldu sig hafa loforð frá falli Berlínarmúrsins og sameiningu Þýskalands að Nató og vestrið hygðu ekki á útþenslu í austurveg. Lítið fór fyrir þeim efndum. Eftir að Mið-Evrópa og Pólland og Eystrasaltsríkin urðu Nató-ríki um og eftir aldamót sögðu Rússar hingað og ekki lengra. Ef Nató væri friðarbandalag, eins og látið er í veðri vaka, hefði Rússum verið boðin aðild eftir fall járntjaldsins. En það gerðist ekki, stóð aldrei til.

Vestrið vildi Rússland ekki sem bandamann heldur sífellt veikari andstæðing er loks gæfi sig upp sem hjálenda án þess að skoti væri hleypt af. Stjórnvísin byggði á kaldastríðsforsendum, vestrið ynni Rússland með efnahagsmætti líkt og Sovétríkin voru lögð að velli. Er Úkraínu og Georgíu var boðin Nató-aðild á leiðtogafundi í Búkarest 2008 sendu Rússar vopnuð skilaboð, lögðu undir sig Georgíu í ágúst sama ár. Smáríki, var sagt í höfuðborgum vestursins. Rússar gjamma en bíta ekki, hafa ekki til þess tennur.

Stjórnarbylting í Kænugarði 2014 setti Úkraínudeiluna í farveg, sem fyrir hálfu þriðja ári breyttist í fullveðja stríð. Búkarest-yfirlýsingin er frá apríl 2008. Er fram líða stundir verður hún til marks um háflæði vestræns hroka. Í yfirlýsingunni er talað um árangursríkan herleiðangur í Afganistan. Ævintýrinu í múslímaríkinu lauk í ágúst 2021, 13 árum eftir Búkarest-yfirlýsinguna. Í 20 ár reyndi vestrið að umskapa Afganistan en mistókst herfilega. En, auðvitað, þá er um að gera að umturna kjarnorkuveldinu Rússlandi, léttmeti í samanburði við Afganistan, er það ekki?

Flest gengur vestrinu í óhag í Úkraínu. Stríðið mjakast hægt, mælt í landvinningum, en það eru Rússar sem sækja. Stjórnin í Kænugarði verst með vestrænum vopnum og fjármagni. Hve lengi enn er óvíst. Hitt er þeim ljóst, sem fylgjast með, að hverfandi líkur eru á hamingjuskiptum stríðsaðila.  

Nái Trump kjöri í nóvember gæti annað af tvennu gerst. Bandaríkin kipptu að sér höndunum og Úkraína yrði ofurseld Rússum. Hinn kosturinn er friðarsamningar, mjög á rússneskum forsendum.

Stuðningur kjósenda á vesturlöndum við Úkraínu mun ekki aukast. Almenningur er nógu upplýstur til að átta sig á að bitamunur en ekki fjár er á lýðræðisást í Kænugarði og Moskvu. Pútín í Rússlandi er með það umfram Selenskí í Úkraínu að hafa lögmætt lýðræðislegt umboð. Kjörtímabili Selenskí rann út í vor. Engar kosningar, stjórnað með tilskipunum. Fyrir margt löngu voru menn í hermannabúningum ráðandi afl í Suður-Víetnam, með Bandaríkin sem bakhjarl en litla alþýðuhylli. Selenskí sést aldrei nema í kakí-fötum. 

Evrópa, í merkingunni Evrópusambandið plús Bretland, á ekki roð við Rússlandi. Þrátt fyrir að telja hálfan milljarð, Rússland hýsir 150 milljón sálir, er Evrópusambandið efnahagsrisi á hernaðarlegum brauðfótum sem háður er rússneskum hrávörum, einkum gasi og olíu en einnig korni sem áður var úkraínskt en brátt rússneskt. Án Bandaríkjanna tapast Úkraína.

Litla Ísland má prísa sig sælt að vera ekki á áhrifasvæði Evrópusambandsins.

 

 

Selenskí mætir á NATO-fundinn

Mamma er karl á valdi ranghugmynda

Heimildamynd fyrir börn ber heitið Mamma er með yfirvaraskegg. Þar er kennt að sumir fæðast í röngum líkama, karl geti verið kona og öfugt, kona karlmaður. Blaðamaðurinn Christopher F. Rufo kynnir innihaldið og vekur athygli á að meðal bakhjarla er lyfjafyrirtæki sem selur kynbreytingalyf ætluð börnum.

Kona getur ekki fengið meðferð við pungsigi, karl ekki fengið bólgur í móðurlífi. Líffræðilega er um að ræða ómöguleika, kona er ekki með hreðjar og karl ekki með leg. Þriðji ómöguleikinn er að hægt sé að fæðast í röngum líkama. Meðvitundin fæðist með líkamanum en kemur ekki sem sjálfstæð eining. 

Nýburi er annað tveggja sveinbarn eða meybarn. Sárafá tilvik þar sem kyn er álitamál er fæðingargalli sem læknisfræðin leysir úr. Líffræðileg kyn eru aðeins tvö, ekki þrjú, fimm eða seytján.

Ómöguleikum í fleirtölu haldið að börnum. Hér á landi var umræða síðast liðið haust um aðkomu lífsskoðunarfélagsins Samtakanna 78 að kennsluefni í leik- og grunnskólum. Tilfallandi skrifaði:

Samtökin 78 er lífskoðunarfélag fullorðinna með jaðarhugmyndir um kyn og kynlíf. Líkt og aðrir sértrúarhópar á félagsskapurinn sinn tilverurétt - í heimi fullorðinna.

[...]

Ágengni samtaka gagnvart börnum sýnir að undir fagurgala um fjölbreytileika er ráðist á garðinn þar sem hann er lægstur, vammlausri og óreyndri æsku sem býr ekki að stálpaðri dómgreind. Fullorðinn sem talar fávisku ofan í börnin, t.d. að hægt sé að fæðast í röngu kyni, nýtir sér barnslegt sakleysi óharðnaðra ungmenna.

Foreldar vakna upp við þann vonda draum að kyn- og kynlífspælingar sem þeim dytti aldrei í hug að halda að börnum sínum er skipulega flaggað framan í börnin þegar foreldar eru fjarri.

Hvers vegna er lífsskoðunarfélaginu Samtökunum 78 hleypt inn í leik- og grunnskóla? Ástæðan er pólitísk. Vinstriflokkarnir, þ.e. Vinstri grænir, Samfylking, Píratar og Viðreisn eru allir hlynntir kreddum og hugmyndafræði Samtakanna 78. Vinstrimenn eru stærsti hópurinn í fræðslu- og skólastarfi. Ekki dettur þeim í hug að amast við verulega óæskilegri þróun þar sem börn eru leiksoppar í furðuveröld jaðarhóps fullorðinna.

Einhver börn sem verða fyrir áróðrinum munu bíta á agnið og leggja trúnað á ómöguleika, t.d. að hafa fæðst í röngum líkama. Grípi ekki einhver fullorðinn í taumana geta mál þróast á þann veg að barn á valdi ranghugmynda fari í kynbreytingarferli.

Helga Dögg Sverrisdóttir kennari fjallar reglulega um transmálefni og veitir gjarnan innsýn í umræðuna á Norðurlöndum. Í nýju bloggi er sagt frá hliðstæðum milli kynbreytinga og skelfilegra tilrauna á geðsjúklingum, lobotomi. Helga Dögg þýðir frá norska sálfræðingnum Silje Schevig:

Það eru margir myrkir kaflar í sögu læknisfræðinnar, en einn sá myrkasti er ennisblaðskurðlækningarnar (lobotomi). Á þeim tíma var samstaða í fræðasamfélaginu um vinnubrögð sem við fordæmum. Nú hryllir okkur við því hvernig geðsjúklingar urðu fyrir heilaskaða í þeirri trú að meðferðin hjálpaði.

Góður ásetningur er engin trygging fyrir góðum árangri. Ég tel að kynþroska blokkandi lyf fyrir börn, hormónameðferð, brjóstanám og kynfæraaðgerðir á ungu fólki geti verið ennisblaðskurðlækningar (lobotomi) okkar tíma. Ég byggi þessar fullyrðingar á vísindum.

Bráðlega hefst undirbúningur næsta skólaárs. Fræðsluyfirvöld og skólar ættu að huga vel að námsefninu. Það er ekki boðlegt að æskan sé ofurseld kennsluefni frá Samtökunum 78 sem kennir líffræðilegan ómöguleika.

Hamas-atkvæðin í Bretlandi

Telegraph segir að nokkur þingsæti í Bretlandi hafi verið unnin af frambjóðendum sem lofuðu Hamas-hryðjuverkasamtökunum á Gasa fullum stuðningi. Það sem meira er; múslímaatkvæðin fóru í afgerandi hlutfalli til þessara frambjóðenda.

Aðeins örlítið hlutfall breskra múslíma hefur einhverja tengingu við Gasa eða heimastjórn Palestínuaraba á vesturbakkanum. Þorri breskra múslíma á ættir að rekja til Pakistan, Bangaladess, Sómalíu og Indlands. En sem kjósendahópur eru múslímar ofurseldir Hamas-hugmyndafræðinni að útrýma Ísraelsríki.

Frambjóðendurnir, sem sóttust eftir og fengu Hamas-fylgið, voru vel meðvitaðir um hug múslímsku kjósendanna. Telegraph rekur dæmin. Fyrrum leiðtogi Verkamannaflokksins, Jeremy Corbyn, fékk kjör til þingmennsku sem sjálfstæður frambjóðandi og felldi frambjóðanda Verkamannaflokksins.

Hamas og Palestína eru landfræðilega, pólitískt og menningarlega í órafjarlægð frá Pakistan, Indlandi, Bangladess og Sómalíu. En, vel að merkja, ekki trúarlega.

Trúarleg samstaða með öfgaútgáfu af herskáustu sort af íslam trompar allt annað sem drjúgur hluti múslíma telja skipta máli í almennum þingkosningum í Bretlandi - sem er enn að nafninu til veraldlegt vestrænt ríki, svona eins og Ísrael.

Múslímar koma ekki í stórum hópum til vesturlanda til að samlagast vestrænum gildum. Markmiðið er að íslamvæða vestrið. Eins og það er huggulegt að búa við Hamas-yfirvaldið í Gasa og klerkastjórnina í Íran. Einkum eru það minnihlutahópar eins og samkynhneigðir og kristnir sem láta vel af atlæti íslamista. Eða hitt þó heldur.