RÚV og Helgi Seljan upplýsa ekki lögbrot

Fréttastofa RÚV og Helgi Seljan vita hver lak gögnum frá sérstökum saksóknara, nú héraðssaksóknara. Heiðar Þór Guðnason, tölvumaður hjá embættinu, og Ólafur Þór Hauksson héraðssaksóknari, áður sérstakur saksóknari, höfðu báðir aðgang að gögnunum.

Ólafur Þór hefur verið staðinn að því að afhenda RÚV upplýsingar sem hann veitir ekki öðrum fjölmiðlum. Í viðtengdri frétt segir að Helgi Seljan hafi afhent Ólafi Þór héraðssaksóknara ,,gögn frá heimildarmönnum sínum" þegar Ólafur Þór óskaði eftir því. Þessi gögn gætu allt eins verið upphaflega komin frá Ólafi Þór sjálfum.

Þriðji maðurinn, sem fræðilega er mögulegt að hafi lekið gögnunum, Jón Óttar Ólafsson, er svarinn óvinur Helga Seljan og hefði engan hag af gagnaleka til fjölmiðla. Þvert á móti, gagnalekinn er Jóni Óttari í óhag. Helgi Seljan og Ólafur Þór hafa í samvinnu sín á milli dregið upp þá mynd að Jón Óttar sé skúrkur.

Bandalagið milli Helga Seljan og Ólafs Þórs liggur fyrir í fréttaflutningi RÚV. Þeir eiga ríkra sameiginlegra hagsmuna að gæta. Namibíumálið sem byrjaði með Kveiks-þætti Helga í nóvember 2019 hefur verið til rannsóknar hjá Ólafi Þór i sex ár. Málið er ein samfelld misþyrming á réttlætinu. Upplognar ásakanir fyllibyttu og fíkils voru teknar trúanlegar, fyrst af Helga síðan af Ólafi Þór. Kostnaðurinn hleypur á hundruðum milljóna króna ef ekki milljörðum. Er þá ótalið að saklaust fólk hefur haft réttarstöðu sakbornings í sex ár og mátt þola linnulaust fréttaeinelti af hálfu RÚV. Namibíumálið er enn í fanginu á Ólafi Þór, hann þorir ekki að láta það frá sér en er búinn að játa sig vanhæfan.

RÚV gerði frétt upp úr afhjúpun Morgunblaðsins um að tölvumaðurinn Heiðar Þór Guðnason væri grunaður í lögreglurannsókn að hafa lekið upplýsingum úr gömlum hrunmálum. Í frétt RÚV er talað við Heiðar Þór sem ber af sér sakir.

Hvers vegna spyr RÚV ekki Helga Seljan hvar hann fékk gögnin? Þau ættu að vera hæg heimatökin. Helgi er starfsmaður ríkisfjölmiðilsins og veit hvernig hann fékk gögnin og frá hverjum.

RÚV er ríkisfjölmiðill og á samkvæmt lögum að starfa í þágu almannahags. Ríkir almannahagsmunir eru að upplýsa um gagnaleka frá héraðssaksóknara, áður sérstökum saksóknara. Það tekur ekki tali að persónuupplýsingar úr gömlum sakamálum - efni gagnalekans er 12 ára og eldri - séu á flakki án þess að upplýst sé hver standi að baki. 

RÚV og Helgi Seljan ættu að gera grein fyrir gagnalekanum, upplýsa afbrot og siðleysi í opinberri stofnun. Tveir menn liggja undir grun, annar er formlega með stöðu sakbornings. Hinn er Ólafur Þór Hauksson héraðssaksóknari, sem líklega hefur stöðu vitnis í yfirstandandi lögreglurannsókn.

RÚV og Helgi geta ekki teflt fram þeirri mótbáru að upplýsingarnar, 12 ára og eldri, eigi erindi við almenning. Hér er um að ræða persónuupplýsingar sem meiða einstaklinga en upplýsa ekkert. Öll sakamálin eru til lykta leidd. Meðal persónugagna sem eru í umferð eru samtöl hjóna þar sem annað var vitni en ekki sakborningur. Ríkir almannahagsmunir eru að upplýsa hver stóð að ólögmætri dreifingu persónuupplýsinganna. En RÚV þegir, hylmir yfir afbrotið.

Í gagnaleikamálinu opinberast enn og aftur að RÚV starfar ekki í þágu almennings. RÚV er valdamiðstöð sem vinnur með illa fengnar upplýsingar, iðulega einkamál, og misnotar þær til að skapa ugg og ótta í samfélaginu. RÚV stundaði sömu vinnubrögð í byrlunar- og símamálinu. Páli skipstjóra Steingrímssyni var byrlað og síma hans stolið, með vitund og vilja RÚV. Á Efstaleiti var sími skipstjórans afritaður á síma í eigu RÚV. Fréttir voru skrifaðar á RÚV en sendar til birtingar á Stundina og Kjarnann - til að hylja glæpaslóðina.

Hvenær ætla menn að átta sig að RÚV er krabbamein á íslensku samfélagi? Stofnunina þarf að skera upp og fjarlægja meinið.

Afhenti gögnin á minnislykli

Foreldrar kæra samstarf skóla við Samtökin 78

Lífsskoðunarfélagið Samtökin 78 hefur ekki ,,neina þá menntun eða viðurkenningu til þess að taka að sér kynfræðslu á vettvangi grunnskóla," segir í kæru foreldra vegna aðkomu Samtakanna 78 að skólastarfi í leik- og grunnskólum. Í fyrsta sinn hér á landi taka foreldrar höndum saman og biðjast undan að börnin séu mötuð á lífsskoðun Samtakanna 78 sem er á skjön við viðurkennda þekkingu og oft argasta klám.

Samtökin 78 hafa með samningum við sveitarfélög komið ár sinni fyrir borð í leik- og grunnskólum og boða skringilega hugmyndafræði um að sumir fæðist í röngum líkama og að kynin séu óteljandi. Kynlífsfræðsla Samtakanna er þess eðlis að foreldrar, sem kynna sér málið, telja ótækt að halda henni að börnum.

Foreldrar á Akureyri hafa fengið lögfræðing, Loga Kjartansson, til að reka mál sitt gagnvart bæjaryfirvöldum á Akureyri annars vegar og hins vegar menntamálaráðuneytinu.

Í erindi til Akureyrarbæjar er þess krafist að samningi við Samtökin 78 sé sagt upp. Rakin eru dæmi um kennsluefni ættuðu frá lífsskoðunarfélaginu sem ekki undir neinum kringumstæðum á erindi til barna. Þar er um að ræða kennsluefni á veggspjöldum og bókum. Í greinargerð til bæjaryfirvalda segir að þar sé að finna ,,beinlínis refsivert myndefni sem og texta og það af verulega grófum og viðurstyggilegum toga." Tilfærð eru dæmi:

fjallað um að kynlíf sé eins og upplifun í tívolíi. Þau börn sem hafa farið í tívolí er ljóst að eftir slíka skemmtiferð vilja börn þangað aftur og aftur. Samkvæmt þessu er 7-10 ára börnum bent á af fulltíða fólki, kennara í opinberu starfi, að líkja megi kynlífskönnun við tívolí. Börn eru [...] hvött eða beinlínis blekkt og nörruð inn á könnunarbraut kynlífs eins og um sé að ræða einhvern skemmtigarð. Ungum börnum er bent á sömu síðu að kanna málið betur, það geti verið skemmtilegt og stundum ógnvekjandi þegar kemur að kynlífi og kynlífsathöfnun. (feitletr. pv)

Á bls. 74-75 er efasemdarfræjum bersýnilega dreift inn í sálu og sinni barna sem lesenda þegar rætt er um hvað foreldrar kölluðu þig þegar þú fæddist. Gert er lítið úr því að kynið sé annað hvort strákur eða stelpa eins og það sé möguleiki á einhverju öðru. Á bls. 77 stendur „Stundum sjá þau stóran sníp og halda að það sé typpi. Stundum sjá þau lítið typpi og halda að það sé snípur. Stundum eru þau ekki viss.” (feitletr. pv)

Á bls. 126-130 er talað um sexí og æsandi, í kynferðislegri merkingu við börn á yngra og miðstigi (7-12 ára). Reynt er að snúa út úr merkingu orðsins sem þýðir kynþokkafullur. Hver talar um kynþokkafull börn á þessum aldri nema haldinn sé barnagirnd? (feitletr. pv)

Samningur Akureyrarbæjar, segir í erindinu, brýtur gegn lögmætisreglu, hlutlægnireglu og jafnræðisreglu grunnskólalaga og íslensks réttar með því að veita lífsskoðunarfélagi með vafasaman tilgang aðgang að börnum.

Foreldrahópurinn sendi einnig stjórnsýslukæru til mennta- og barnamálaráðuneytis vegna fánaflöggunar í Síðuskóla, þar sem hinsegin fáninn er að húni, og óviðeigandi samsömunar skólans við ,,hugmyndafræði og lífsskoðana" sem geta engin veginn átt erindi við börn og ,,allra síst á þeim verndarstað og þroskavettvangi sem grunnskólar teljast gildandi lögum samkvæmt."

Foreldrahópurinn á Akureyri er fyrsta dæmið um að foreldrar leik- og grunnskólabarna taki höndum saman og andmæla að lífsskoðunarfélag með vafasaman tilgang eigi aðild að skólastarfi. Dæmin sem rakin eru í erindunum sýna svart á hvítu að kyndugar hugmyndir jaðarhóps fullorðinna um kyn og kynlíf eiga ekkert erindi í heilbrigt skólastarf.

Næsta vor verður gengið til sveitarstjórnarkosninga. Í kosningabaráttunni verða flokkar og frambjóðendur spurðir um afstöðu til skólastarfs lífsskoðunarfélags með jaðarhugmyndir um lífið og tilveruna. Spurt verður hvort rétt sé að kenna börnum að kynlíf sé eins og að fara í tívolí, hvort eðlilegt sé að láta börn efast um að þau séu af réttu kyni og hvort fullorðnir eigi í leik- og grunnskólum að flokka börn eftir kynþokka.

 

 

Helgi Seljan og Ólafur Þór plottuðu saman njósnamálið

Helgi Seljan fréttamaður keyrði af stað PPP-njósnamálið í apríl í vor í samvinnu við Ólaf Þór Hauksson héraðssaksóknara sem er vanhæfur í stærstu rannsókn embættisins hin síðari ár, Namibíumálinu. Fréttaplottið hafði þann tilgang að sýna saklausa menn seka í fréttum RÚV. 

Sá sem tengir saman Namibíumálið og njósnamálið er Jón Óttar Ólafsson fyrrum starfsmaður Ólafs Þórs. Jón Óttar átti PPP-fyrirtækið í félagi við annan mann, sem nú er látinn. Jón Óttar er sakborningur í Namibíumálinu vegna starfa sinna fyrir Samherja við rústabjörgun í Namibíu eftir að Jóhannes uppljóstrari Stefánsson skildi þar eftir sig sviðna jörð um miðjan síðasta áratug - og hljóp svo í fang Helga Seljan með skáldskap um mútugjafir, bjó þar með til Namibíumálið.

PPP-njósnamálið/gagnalekamálið, sem Helgi Seljan hleypti af stokkunum í apríl í vor, snýst um persónuupplýsingar í hrunmálum. Upplýsingarnar eru að stofni til tólf ára og eldri. Frétt Helga frá í vor er gamalt vín á nýjum belgjum eins og tilfallandi benti á:

Í gær [þ.e. 19. maí 2025] birti Ingi Freyr Vilhjálmsson frétt á RÚV upp úr sama gagnalekanum. Frétt Inga Freys er samhljóða frétt sem hann skrifaði í Stundina fyrir fimm árum - eða árið 2020. Í RÚV-fréttinni í gær viðurkennir Ingi Freyr að hún sé gömul Stundarfrétt:

Áður hefur verið fjallað um þessa upptöku af fundinum með Jónasi í íslenskum fjölmiðli. Það var árið 2020 í Stundinni, nú Heimildinni.

Ingi Freyr skrifaði sjálfur fréttina í Stundina fyrir fimm árum. Þá var hann með gögn úr sama gagnalekanum og Helgi Seljan gerði að stórfrétt fyrir tæpum tveim vikum. Helgi Seljan og Ingi Freyr unnu saman á Stundinni og eru núna samherjar á RÚV. Helstu fréttirnar sem þeir gætu sagt væru af gagnalekanum sjálfum; hver lak og í hvaða tilgangi? En þær fréttir eru ósagðar. Samstarfsfélagarnir koma fram undir þeim formerkjum að þeir þjóni almannahagsmunum. En svo er ekki. Hagsmunir almennings eru að réttarkerfið og fjölmiðlar vinni heiðarlega. Skipulagður leki til valdra blaðamanna um einkahagi fólks er ekki heiðarleg starfsemi, hvorki af hálfu ákæruvalds né RÚV.

Hvers vegna hafði Helgi Seljan fyrir því að endurvinna eldgamla frétt í vor og kynna sem nýjasta nýtt? Helgi á Jóni Óttari grátt að gjalda. Jón Óttar afhjúpaði Helga með upptöku á samtali þeirra þar sem Helgi viðurkennir að skálda upp heimildir til að koma höggi á Samherja. Helga er einnig í mun að endurgjalda Ólafi Þór héraðssaksóknara margvíslega greiðasemi í gegnum árin. Þá var njósnamálið liður í að endurræsa ferli Helga hjá RÚV en hann var látinn fara þaðan áramótin 2021/2022 vegna byrlunar- og símamálsins og fékk nýlega endurráðningu.

Njósnamálið sprakk í höndunum á Helga og Ólafi Þór héraðssaksóknara. Það var ekki Jón Óttar sem lak upplýsingum í Helga og þar áður í Inga Frey á Stundinni. Mögulega var lekinn skipulagður ofan frá. 

Hegðun Ólafs Þórs héraðssaksóknara er sérkennileg svo ekki sé meira sagt. Ólafur Þór fær Helga til sín inn á skrifstofuna í vor og tekur þátt í fréttaleikriti, sem tilfallandi fjallaði um:

Í þessu samhengi er ein sena úr seinni frétt Helga sérstaklega athyglisverð. Þar situr Helgi nánast í fangi Ólafs Þórs Haukssonar héraðssaksóknara og flettir gögnum upp í fartölvu. Ólafur Þór þykist voða hissa. Klippt er á Ólaf Þór einan í mynd, ekki lengur með fréttamanninn í fangi sér, og héraðssaksóknari er látinn segja: ,,þetta er reiðarslag." Senan er hönnuð og stílfærð, fremur í ætt við uppákomu sem almannatengill skipuleggur en fréttainnslag. Ólafur Þór hegðar sér ekki eins og embættismaður heldur statisti í fréttaleikriti.

Sá er gæti veitt afgerandi upplýsingar um hvernig í pottinn er búið með gagnalekann heitir Heiðar Þór Guðnason. Heiðar Þór er tölvumaðurinn hjá embætti héraðssaksóknara og var það líka þegar embættið hét sérstakur saksóknari. Einnig vann hann fyrir PPP, fyrirtæki þeirra Guðmundar Hauks og Jóns Óttars Ólafssonar.

Ólafur Þór má vera meira en lítið blautur á bakvið eyrun ef hann grunaði ekki samstarfsmann sinn um græsku í lekanum. Í viðtalinu við Helga leggur Ólafur Þór sig fram um að renna stoðum undir falskar og lítt duldar ásakanir Helga í garð Jóns Óttars. Héraðssaksóknari er óheiðarlegur, svo ekki sé dýpra í árinni tekið, þar sem hann er nýbúinn að játa fyrir ríkissaksóknara að hann sé vanhæfur í málum er tengjast Jóni Óttari.

Ólafur Þór skrifar bréf til ríkissaksóknara 22. apríl í vor og játar vanhæfi að rannsaka mál er tengjast Jóni Óttari. Vanhæfi héraðssaksóknara stafar af kæru sem hann lagði fram gegn Jóni Óttari 2012 fyrir brot á þagnarskyldu. Kæran var felld niður, Jón Óttar var saklaus af gagnaleka 2012. En Helgi Seljan í samvinnu við Ólaf Þór reynir að klína sök á Jón Óttar með raðfréttum í vor - 13 árum eftir niðurfellingu á kæru um gagnaleka.

Ólafur Þór segir í bréfinu

verulegan vafa leika á að embætti héraðssaksóknara sé til þess bært að rannsaka málið [þ.e. ólögmæta dreifingu persónuupplýsinga] þar sem undirritaður stýrði því embætti sem gögnin eru talin stafa frá og kærði sömu aðila [Jón Óttar] fyrir brot á þagnarskyldu á sínum tíma.

Á sama tíma og Ólafur Þór héraðssaksóknar játar vanhæfi sitt er hann í samskiptum við Helga Seljan að búa til fréttaumfjöllun sem gengur út á að sýna Jón Óttar sem sekan mann í njósnamálinu/gagnalekanum. Bréfið er skrifað 22. apríl og Helgi byrjar raðfréttir sínar viku síðar, 29. apríl. Viðtalið á skrifstofu héraðssaksóknara er tekið þessa sömu daga.

Skömmu eftir að starfsmaður Ólafs Þórs, tölvumaðurinn Heiðar Þór Guðnason, fær stöðu sakbornings í njósnamálinu/gagnalekamálinu ákveður héraðssaksóknari að loka rannsókn Namibíumálsins en þar er Jón Óttar sakborningur ásamt öðrum. Hvers vegna loka rannsókn á þessum tímapunkti? Málið hefur verið í rannsókn í sex ár. Óttast Ólafur Þór að málið yrði tekið af honum og óhlutdrægara ákæruvald kæmist á snoðir um óheilbrigt, að ekki sé sagt ólöglegt, samsæri héraðssaksóknara og RÚV um að sýna saklausa menn seka í fréttaumfjöllun?

Namibíumálið og gagnalekamálið/njósnamálið sýna að á Íslandi er rekið tvöfalt réttarkerfi. Annað réttarkerfið fer að lögum en hitt er rekið af RÚV og lýtur hvorki lögum né siðaðra manna háttum. Í Namibíumálinu og gagnalekamálinu/njósnamálinu starfar viðurkennda réttarkerfið með RÚV. Fréttafölsun er beitt til að sýna saklausa menn seka. Æðsti yfirmaður RÚV er fyrrverandi lögreglustjóri, Stefán Eiríksson, sem þykist ekkert vita um Samsung-síma í eigu RÚV er notaður var til að afrita skipstjórasíma sem fenginn var með byrlun og þjófnaði. Á meðan glæpir þrífast á æðstu stöðum sneiðist um réttlætið á Íslandi.

Vann fyrir PPP og saksóknara

Silja Bára segir ofbeldi frjálsa tjáningu

Rektor Háskóla Íslands, Silja Bára Ómarsdóttir, talar í framhjáhlaupi um óhæfuna 6. ágúst þegar Gil S. Epstein varð fyrir öskum og aðsúgi kennara og nemenda háskólans er hann flutti fyrirlestur sem brátt verð um. Epstein hafði það eitt til saka unnið að vera af röngum uppruna. Hann er gyðingur og prófessor við ísraelskan háskóla.

Í haustávarpi sem barst til nemenda með tölvupósti í gær nefnir Silja Bára aðsúginn að Epstein og segir að

öllu frelsi fylg­ir ábyrgð og það er eðli­legt að við spyrj­um okk­ur einnig hvenær frelsi eins til að tjá skoðanir sín­ar í formi mót­mæla geng­ur á tján­ing­ar­frelsi ann­ars.

Silja Bára segir að aðsúgurinn og öskrin sem Epstein varð fyrir séu ,,skoðanir" sem njóti verndar Háskóla Íslands. Eina álitamálið sé hvort frelsið til að öskra og hleypa upp fyrirlestri rekist á við tjáningarfrelsi þess sem hefur orðið. Nýmæli eru að rektor við vestrænan háskóla leggi að jöfnu ofbeldi og orðræðu. Skrílslæti jafngilda ekki vitsmunum og hafa aldrei gert.

Í innsetningarræðu Silju Báru 30. júni kvað við annan tón en í tölvupóstinum til nemenda í gær. Í ræðunni tók hún afdráttarlausa afstöðu með frjálsri tjáningu og þóttist á móti menntamorðum og hugmyndafræðilegu ofbeldi. Hér eru hennar eigin orð:

Meðvituð eyðilegging menntainnviða verður ekki kölluð annað en „menntamorð“. Það er alvarlegt og þarf að fordæma. En önnur og lævísari birtingarmynd þess er hugmyndafræðilegt ofbeldi sem felst í því að brjóta niður tjáningarfrelsi og akademískt frelsi með því að refsa og ógna fræðafólki um allan heim. Það þarf hins vegar ekki alltaf að beita ofbeldi heldur er fræðasamfélaginu gert ljóst að betra sé að þegja en að stíga fram. Það er á ábyrgð okkar allra að verja akademískt frelsi. (feitletr. pv)

Tvöfeldnin er yfirgengileg. Í rektorsræðunni varar Silja Bára við ,,hugmyndafræðilegu ofbeldi sem felst í því að brjóta niður tjáningarfrelsi og akademískt frelsi." Í tölvupósti til nemenda er á hinn bóginn frelsi til ofbeldis, að öskra og gera aðsúg, orðið jafngilt frjálsri tjáningu. Hugmyndafræðilegu ofbeldi undir yfirskini mótmæla var beitt í Háskólanum til að taka af gyðingi bæði málfrelsi og akademískt frelsi. Rektor blessar ofbeldisfulla gyðingaandúð, segir athæfið eitt ,,form mótmæla". Var Auschwitz ,,eitt form" lystigarðs?

Aðeins doktor fáviti trúir að ofbeldi og orðræða sé sami hluturinn. Silja Bára segir eitt um málfrelsi og akademískt frelsi í setningarræðu en allt annað í tölvupósti til nemenda. Í meðförum Silju Báru verður akademískt frelsi að nýmælinu akademískt ofbeldi. Ofbeldisfrelsi rektors Háskóla Íslands er eins fjarri menntun og menningu og hugsast getur. Háskóli Íslands með Silju Báru í stafni hæðist að frjálsri orðræðu, leggur hana að jöfnu við öskur og aðsúg að fræðimönnum. Skrílmenning Silju Báru er opinber stefna Háskóla Íslands á meðan hún situr i embætti rektors. 

  

Rektor skrifar um atvikið 6. ágúst

Bitlingar til ráðherrabarna

Logi menningarráðherra lét son flokkssystur og samráðherra, Ölmu Möller, fá opinberan bitling, formennsku í nefnd sem útdeilir peningum úr ríkissjóði til þurfalinga í kvikmyndagerð. Sonurinn hefur það líka með sér að vera samfylkingarmaður eins og mamma og Logi.

Daði Már fjármálaráðherra ber þá skyldu að gæta að meðferð fjármuna ríkissjóðs, sem að stærstum hluta er skattfé almennings. Hann gaf út reglur í byrjun árs um opinberar skipanir í stjórnir. Í reglunum segir m.a. að:

stjórnarmenn veljist á grundvelli hæfni, menntunar eða reynslu.

Logi ráðherra menntunar telur þá reynslu mikilvægasta að vera ráðherrabarn. Hæfnin, sem skiptir máli, er að hafa starfað í Samfylkingunni. Þegar um er að ræða kvikmyndagerð þarf vitanlega rétta menntun. Jónas Már Torfason, sonur Öldu ráðherra, er lögfræðingur. Í lagadeildum er auðvitað ítarlega fjallað um að gera bíó.

Vinstriflokkarnir starfa eftir meginreglunni um frændhygli. Opinberum gæðum er skipt á milli vina og vandamanna, almenningur éti það sem úti frýs.

Sonur ráðherra formaður nefndar sem fer með milljarða

Þögn RÚV um árásina á tjáningarfrelsið

RÚV þegir þunnu hljóði um menntamorðið í Háskóla Íslands, framið með velþóknun nýkjörins rektors Silju Báru Ómarsdóttur. Gil E. Epstein var meinað að flytja fyrirlestur þar sem hann þótti af óæskilegu þjóðerni. Háborg fordómanna vestur á Melum tekur málfrelsið af gyðingum.

Í vor, þegar Silja Bára fékk kjör sem rektor, birti ríkisfjölmiðillinn viðtal við hana. Í viðtalinu kemur m.a. fram:

Það er verið að fremja menntamorð um heim allan að mati Silju Báru og hún vill beita sér fyrir samstöðu á alþjóðavísu, efla samstöðu og draga fram hvernig sé verið að misbeita valdi gegn rannsóknum.

Í máli Epstein sýnir Silja Bára samstöðu með menntamorðingjum sem myrtu málfrelsið um hábjartan dag í fyrirlestrasal Háskóla Íslands. RÚV telur ekki ástæðu til að spyrja rektor hvað valdi sinnaskiptum. Í vor segist Silja Bára ætla að beita sér ,,á alþjóðavísu" gegn menntamorðum en undir hennar stjórn lætur Háskólinn viðgangast morð á menntun. Í stað þess að ,,draga fram" misbeitingu valds gegn akademísku frelsi hylmir rektor yfir óhæfunni.

Vel að merkja, hugmyndin um menntamorð og misbeitingu valds til að ganga milli bols og höfuðs á málfrelsinu, er nýjum rektor sérlega hugleikin. RÚV-viðtalið er tekið í byrjun apríl. Silja Bára ítrekar í innsetningarræðu sinni í lok júní að skelfingin sem blasir við vísindum og fræðum sé ,,hugmyndafræðilegt ofbeldi," ,,menntamorð" og ,,misbeiting valds". En svo í ágúst fellur rektor á prófinu, lætur sér vel líka að skelfingin raungerist í Háskóla Íslands. Silja Bára hleypur í felur og er ekki rukkuð um skýringu.

Morgunblaðið fjallar um menntamorð Silju Báru í fréttum og leiðara, einnig Vísir, Nútíminn, Fréttin og DV. En ekki RÚV. Fyrst eftir morðið á málfrelsi Epstein, þegar RÚV hélt að Silja Bára kæmist upp með tilræðið, bauð ríkismiðillinn stuðningsmanni rektors, Finni Dellsén, í hljóðver að ræða við annan háskólakennara, Kolbeinn Hólmar Stefánsson, sem taldi brýnt að Silja Bára fordæmdi verknaðinn. Eftir að öllum mátti vera ljóst að Silja Bára kæmist ekki upp með tiltækið þóttist Efstaleiti hafa öðrum hnöppum að hneppa en að sinna tjáningarfrelsinu og fréttum af hugmyndafræðilegu ofbeldi í Háskóla Íslands.

Í Vísi skrifar Róbert H. Haraldsson prófessor að í aðsúgi að Epstein hafi siðareglur Háskóla Íslands verið þverbrotnar:

Í siðareglum Háskóla Íslands segir undir kaflaheitinu „Akademískt frelsi og vönduð vinnubrögð“: „Við virðum frelsi hvers annars til rannsókna OG TJÁNINGAR á fræðilegri þekkingu og sannfæringu okkar.“ (ákvæði 3.1., leturbreyting hér).

Ekki þarf frekari vitnanna við. Menntamorðið 6. ágúst er óverjandi. En Silja Bára þegir og RÚV sýnir af sér meðvirka þögn. RÚV er ekki þjóðarmiðill frekar en að Háskóli Íslands sé þjóðarskóli.

RÚV og HÍ eru miðstöðvar lágkúrulegrar dygðaflöggunar þar sem algildur sannleikur í dag er argasta lygi á morgun, allt veltur á hver á í hlut. Útlenskur gyðingur skal svo sannarlega ekki ganga að vísu málfrelsi í Háskóla Íslands. Þar ráða Hamas-vinir ríkjum er réttlæta fjöldamorð á konum, körlum, börnum og gamalmennum. Menntamorð, hugmyndafræðilegt ofbeldi og misbeiting valds til þöggunar var í gær hryllingur en þykir í dag réttmæt aðgerð gegn gyðingi sem vogaði sér þiggja boð að halda fyrirlestur um gervigreind í Háskóla Íslands.

Í fréttum er ekki helst að geðsjúklingarnir tóku yfir mannaforráð spítalans.

 

 

Silja Bára rústar Háskóla Íslands

Frjáls tjáning er forsenda vísinda og fræða. Rektor Háskóla Íslands, Silja Bára Ómarsdóttir, styður ofbeldisaðgerðir gegn fræðimönnum. Gil S. Ep­stein, pró­fess­or við Bar-Ilan-há­skól­ann í Ísra­el, sætti aðsúg háskólakennara og nemenda er hann reyndi að flytja fyrirlestur í gervigreind í Háskóla Íslands 6. ágúst síðast liðinn. Epstein hafði verið boðið að flytja fyrirlesturinn en sumum kennurum og nemendum þykir hann af óæskilegum uppruna. Epstein er gyðingur.

Silja Bára rektor greip ekki til varna fyrir tjáningarfrelsið og frjálsa orðræðu. Með þögninni samþykkir rektor ofbeldið.

Engum blöðum er um það að fletta að aðsúgurinn, sem gerður var að Epstein 6. ágúst, er hreint og klárt ofbeldi. Silja Bára skilgreindi sjálf ofbeldið, og kallaði það menntamorð, í innsetningarræðu sinni sem rektor í sumar:

Meðvituð eyðilegging menntainnviða verður ekki kölluð annað en „menntamorð“. Það er alvarlegt og þarf að fordæma. En önnur og lævísari birtingarmynd þess er hugmyndafræðilegt ofbeldi sem felst í því að brjóta niður tjáningarfrelsi og akademískt frelsi með því að refsa og ógna fræðafólki um allan heim. Það þarf hins vegar ekki alltaf að beita ofbeldi heldur er fræðasamfélaginu gert ljóst að betra sé að þegja en að stíga fram. Það er á ábyrgð okkar allra að verja akademískt frelsi. (feitletr. pv)

Innsetning Silju Báru í embætti rektors fór fram 30. júní. Fimm vikum síðar, þann 6. ágúst, er menntamorð og hugmyndafræðilegt ofbeldi framið á Gil S. Epstein. Í lok júní segir rektor að það sé á ,,ábyrgð okkar allra að verja akademískt frelsi" en í byrjun ágúst lyftir Silja Bára ekki litla fingri til að hindra - eða fordæma - menntamorð og hugmyndafræðilegt ofbeldi í fyrirlestarsal Háskóla Íslands.

Silja Bára varði ekki akademískt frelsi þegar á reyndi. Rektor lætur gott heita að menntamorð og hugmyndafræðilegt ofbeldi sé stundað í Háskóla Íslands. Grunnstoð menntunar er frjáls orðræða. Brotin grunnstoð er brotinn háskóli. 

Kristrún skilur ekki muninn á Íslandi og Úkraínu

Úkraína var verkfæri Bandaríkjanna og ESB-Evrópu til að setja Rússland í úlfakreppu. Tilboð Nató til Úkraínu um aðild að hernaðarbandalaginu vorið 2008 hratt af stað atburðarás sem náði hápunkti með innrás Rússa í landið í febrúar 2022. Millileikur í valdaskakinu var stjórnarbylting í Kænugarði, að vestrænu undirlagi, árið 2014 og hertaka Rússa á Krímskaga í kjölfarið.

Eftir innlimun Krímskaga gaf þáverandi forseti Bandaríkjanna, Obama, út yfirlýsingu um að Rússland væri ekki stórveldi heldur staðbundin valdamiðstöð í Austur-Evrópu. Ellefu árum síðar býður Trump Pútín til Alaska og staðfestir þar með stöðu Rússlands sem stórveldis.

Munurinn á Rússlandi sem héraðsríki í Austur-Evrópu annars vegar og hins vegar Rússlandi sem stórveldi er sá að stórveldaklúbburinn starfar eftir óskráðum lögmálum um gagnkvæma virðingu aðildarríkja. Meginreglan er að eitt stórveldi ógnar ekki brýnustu öryggis- og varnarhagsmunum annars stórveldis - nema tilgangurinn sé að efna til stríðsátaka. Á dögum Sovétríkjanna reyndu þau að klekkja á Bandaríkjunum með uppsetningu eldflauga í Kastró-Kúbu. Aldrei komst heimsbyggðin nær kjarnorkustríði en einmitt i Kúbudeilunni 1962.

Trump þvær hendur sínar af Úkraínu með viðurkenningu á Rússland sem stórveldi. Eini bandamaður Úkraínu, sem vert er að nefna, er ESB-Evrópa, sem Trump telur ekki til stórvelda í hernaðarlegum skilningi heldur staðbundið héraðsríki vestast á landflæmi Evrasíu. 

Úrslit Úkraínustríðsins eru ráðin, aðeins er spurning um hve stórt tapið verður Úkraínu og ESB-Evrópu. Örvænting ræður ríkjum meðal leiðtoga ESB-Evrópu (og Bretlands) sem sjá fram á sterkt Rússland á bæjarhlaðinu. Til að bæta gráu ofan á svart draga Bandaríkin jafnt og þétt úr viðbúnaði sínum í Evrópu. Áhöld er um hvort Nató-samstarfið lifi öllu lengur nema kannski að nafninu til. 

Í viðtengdri frétt segir Kristrún forsætis að úrslit Úkraínustríðsins skipti Íslendinga ,,gríðarlegu máli". Nei, Kristrún, úrslit gresjustríðsins í Garðaríki hinu forna breyta sáralitlu fyrir Ísland sem liggur á miðju Norður-Atlantshafi fjarri vígaslóð í Austur-Evrópu. Fermingarstúlkan í forsætisráðuneytinu talar eins kaldastríðshaukur er missti af falli heimskommúnismans og hruni Sovétríkjanna fyrir 35 árum. Rússland er ekki á leiðinni inn í Vestur-Evrópu með skriðdreka. Pútín hefur hvorki áhuga á að standa undir öldrunarþjónustu aldurhniginna Evrópubúa né stemma stigu við innflæði múslíma í álfuna. Vestur-Evrópa er einfær um að tortíma sjálfri sér. 

Höfuðmáli skiptir fyrir Ísland að færa ekki forræði íslenskra mála og utanríkisstefnu til höfuðstöðva ESB-Evrópu í Brussel. Þar virðist Kristrún vera að vitkast upp á síðkastið, lætur hafa eftir sér að ESB-aðild sé ekki í forgangi. Þó nú væri. Að færa Ísland inn í ESB-Evrópu væri eins og að flytja hænur í minkabú og búast við langlífi fiðurfjárins.

ESB er með á prjónunum áætlun um sókn á norðurslóðum, til að bæta upp tapaða vígstöðu í Austur-Evrópu. Tilfallandi skrifaði um hvernig vígður og smurður Brussel-agent, Þorgerður Katrín utanríkisráðherra, teflir í tvísýnu sambandi Íslands og Bandaríkjanna með þjónkun við ESB-Evrópu. Feigðarflan utanríkisráðherra verður að blása af áður en það er um seinan.

Skiptir Íslendinga gríðarlegu máli

Kyn, hugsun og fáránleiki

Líffræðilegt kyn er áþreifanleg og sýnileg staðreynd. Nýburi er annað tveggja meyja eða sveinn. Tilvik óræðra kyneinkenna eru svo fá að ekki tekur að ræða þau. Enginn getur prófað að vera annað kyn en fékkst við fæðingu. Ekki frekar en hægt sé að prófa að vera í öðrum líkama en sínum eigin.

Meðvitundin kemur í heiminn með líkamanum og verður ekki aðskilin út ævina. Hægt er að krukka í líkamann á marga vegu með lyfjum og skurðaðgerðum en líkaminn verður alltaf í grunninn það sem hann er frá fæðingu, karlkyns eða kvenkyns, uns yfir lýkur.

Hugsun er helsta afurð meðvitundarinnar. Með hugsuninni getur fólk ímyndað sér hvað sem vera skal. Að það sé af öðru kyni, annarri tegund eða dauður hlutur, tannbursti eða bókahilla. Í leik barna er alsiða að fara í margvísleg  hlutverk mannheima og dýraríkis, þykir þroskandi. Flestir vaxa upp úr hlutverkaleikjum æskunnar en fáeinir festast á þroskastigi kennt við anal.

Hugsanafrelsi telst til mannréttinda. Það felur í sér að hver og einn má ímynda sér hvað sem vera skal og hafa sjálfsmynd er lundinni þjónar; heimskur en þykjast gáfaður, leiðinlegur en telja sig hrók alls fagnaður; undirlægja en ímynda sér að vera leiðtogi. Manninum er gefið frjálst val. Sumir velja af kostgæfni og hafa auga með sjálfum sér á meðan aðrir lifa í lygi og haga sér eins og hálfvitar. Þannig er mannlífið.

Á móti einstaklingsfrelsi kemur að samfélagið þarf viðurkennd sannindi til að vera starfhæft. Grunnsannindi mannlífsins eru aldur og kyn. Einstaklingur verður sjálfráða við ákveðinn aldur og fær ýmis aldurstengd réttindi eins og bílpróf og ellilífeyri. Ef hver og einn mætti ráða skráðum aldri í þjóðskrá yrði óreiða. Einhver fimmtán ára segðist sjötugur og heimtaði ellilífeyri, áttræður segðist tveggja ára og vildi fá inni á leikskóla með bleyjuskiptum og barnaleikjum. Í stuttu máli yrði samfélagið óstarfhæft. Nóta bene: hugtakið trans-aldur er til.

Við umberum karla í konulíki og lyftum ekki brúnum þótt kerling þykist karl í krapinu. Við erum umburðalynt samfélag góðu heilli og sættum okkur við sérvisku, geðræna kvilla og almennan fávitahátt upp að vissu marki.

Sértrúarhópurinn með forskeytið trans getur átt samleið með venjulegu fólki að gefinni aðgreiningu á gervi og gagnreyndu. Sannindi eins og að karlar fái ekki legskoðun, þótt þeir segist konur, verða að halda. Jafnframt að karlar keppi ekki í kvennaíþróttum þótt þeir skeri undan sér. Álitamál, sem þyrfti að ræða betur, er hvort karl, sem lætur gelda sig, skuli eiga rétt á búningsklefa kvenna í sundlaugum án vottorðs um að slátrið sé farið.

Ekki ber mikið á þeim vanda að konur, sem þykjast karlar, krefjist aðgangs að karlarýmum. Vandinn er allur á hinn veginn, karlar með ímyndaða píku troða sér inn með góðu eða illu í rými ætlað konum. Hlálegt er þegar meintir femínistar taka karlperrum fagnandi út á það eitt að þeir segjast kerlingar. Ljúgandi karlar við slæma geðheilsu eru nokkru fleiri en karlar með eggjastokka. 

Mikilvægast af öllu er þó að transliðið láti börn í friði. Fáránleikakenningar um að hægt sé að fæðast i röngum líkama og að kynin séu óteljandi má viðhafa í sérviskuklúbbum fullorðinna en eiga ekkert erindi í leik- og grunnskóla. Fíflin eiga sinn samastað í samfélaginu eins og aðrir. En við eigum ekki að láta viðundrin ráða ferðinni og alls ekki leyfa að þau komi að uppeldi og fræðslu barna. 

Snorri segir fólk ekki geta skipt um kyn

Ólafur Þór undirbýr lok Namibíumálsins með leka í RÚV

Héraðssaksóknari, Ólafur Þór Hauksson, er vanhæfur í viðamestu rannsókn embættisins seinni ára, Namibíumálinu. Ólafur Þór undirbýr niðurfellingu Namibíumálsins í samráði við RÚV, sem hratt málinu af stað með alræmdum Kveiksþætti í nóvember 2019. Namibíumálið er ásakanir RÚV um að Samherji hafi stundað mútugjafir um miðjan síðasta áratug til að tryggja sér veiðiheimildir í namibískri landhelgi. Niðurfelling málsins er áfellisdómur yfir embættinu og náttúruhamfarir fyrir RÚV.

Í bréfi sem Ólafur Þór héraðssaksóknari skrifaði til embættis ríkissaksóknara 22. apríl í ár viðurkennir hann vanhæfi að rannsaka mál er tengjast Jóni Óttari Ólafssyni, fyrrum starfsmanni Ólafs Þórs. Vanhæfi héraðssaksóknara stafar af kæru sem hann lagði fram gegn Jóni Óttari 2012. Síðar starfaði Jón Óttar fyrir Samherja og varð sakborningur í Namibíumálinu árið 2020.

Tilefni bréfsins sem Ólafur Þór skrifaði 22. apríl er rannsókn ríkissaksóknara á leka frá embætti héraðssaksóknara, áður sérstökum saksóknara, og varðar persónuupplýsingar fjölda einstaklinga sem voru til rannsóknar vegna hrunmála.

Í bréfinu segir Ólafur Þór

verulegan vafa leika á að embætti héraðssaksóknara sé til þess bært að rannsaka málið [þ.e. ólögmæta dreifingu persónuupplýsinga] þar sem undirritaður stýrði því embætti sem gögnin eru talin stafa frá og kærði sömu aðila [Jón Óttar] fyrir brot á þagnarskyldu á sínum tíma.

Þar sem Jón Óttar er einnig sakborningur í Namibíumálinu gildir vanhæfi Ólafs Þórs sömuleiðis í því máli. Þetta er lögfræði 101.

Ólafur Þór tíundar í bréfinu samskipti sín við Helga Seljan fréttamann RÚV. Þeir tveir hafa unnið saman í áravís þar sem Helgi fær upplýsingar frá embættinu til að matreiða þannig að grunaðir fái sem verstu útreiðina í fjölmiðlaumræðunni er fylgir rannsóknum embættis héraðssaksóknara.

Allt frá hrunmálum starfar Ólafur Þór eftir formúlunni að sé skortur á sönnunargögnum í dómsmáli skuli menn teknir af lífi í fjölmiðlum. Jafnvel menn sem voru aðeins vitni í sakamálum fengu að kenna sérstakri starfsaðferð Ólafs Þórs. Einar Sveinsson í Sjóvá varð fyrir barðinu á skipulögðum leka. Tilfallandi fjallaði um starfsháttu Ólafs Þórs í þeim embættum sem hann hefur stýrt frá hruni, embætti sérstaks saksóknara og héraðssaksóknara, undir fyrirsögninni Sérstakur, RÚV og vinstrimenn:

Sérstakur hafði annan hátt á og lak skipulega upplýsingum til fjölmiðla sem skrifuðu sakfellandi fréttir. Til þess var leikurinn gerður, að búa til sekt í umræðunni. Það eykur líkurnar á sakfellingu fyrir dómi. Samkvæmt samantekt Jennýjar Stefaníu hér að ofan var árangurshlutfall sérstaks saksóknara um 50 prósent fyrir héraðsdómi. Það þýðir að önnur hver saksókn var röng af hálfu sérstaks, sýknað var í málinu. Nærri má geta hvort ekki hafi hjálpað til, aukið líkurnar á sakfellingu, ef fjölmiðlar fóru hamförum í aðdraganda réttarhalda og birtu sakfellandi fréttir. Vinstrimenn í sjálfboðavinnu á samfélagsmiðlum sáu um fréttadreifingu. Á alþingi kyrjuðu vinstrimenn sönginn um að sakamenn mættu ekki ganga lausir.

Er Ólafur Þór tilkynnti lok rannsóknar Namibíumálsins í byrjun júlí í sumar fékk RÚV fréttina beint frá embættinu en ekki aðrir fjölmiðlar. RÚV er helsta málpípa héraðssaksóknara og hefur verið í hálfan annan áratug

Í júlí í sumar veit Ólafur Þór að hann er vanhæfur í Namibíumálinu, rétt eins og hann er vanhæfur í persónuupplýsingamálinu - játaði það í bréfi til ríkissaksóknara 22. apríl í ár. Með réttu hefði héraðssaksóknari átt að tilkynna niðurfellingu Namibíumálsins, en ekki það eitt að rannsókn sé lokið. Hvers vegna tilkynnir Ólafur Þór ekki niðurfellingu þegar fyrir liggur að ekki verði ákært?

Jú, héraðssaksóknari ætlar í samvinnu við fjölmiðla, RÚV sérstaklega, að koma höggi á Samherjamenn í fjölmiðlaumræðunni. Ólafur Þór er vanhæft ákæruvald en stundar skæruliðahernað á bakvið tjöldin til að rétta sinn hlut. Í samkrulli við fréttamenn leitast héraðssaksóknari við að sýna saklausa menn seka.

Í lok júní, rétt áður en rannsókn lauk formlega, bætti Ólafur Þór nokkrum skýrslum við gögn málsins. Skýrslurnar eru gagngert hugsaðar til að sýna sakborninga í neikvæðu ljósi. Enginn dómstóll mun fjalla um trúverðugleika upplýsinganna í skýrslunum, einfaldlega vegna þess að það verður ekki ákært. Upplýsingunum, sem bætt var við gögn málsins, á síðustu metrum rannsóknarinnar, eftir að vanhæfi Ólafs Þórs lá fyrir, eru eingöngu ætlaðar sem fóður í fjölmiðlaumræðu er gengur út á það að sýna Samherjamenn seka þótt þeir sæti ekki ákæru - og eru þar af leiðandi saklausir.

Hér er um að ræða tilraun til dómsmorðs utan dómstóla. RÚV hefur sérstakan hag af því að Samherjamenn líti út í umræðunni fyrir að vera sekir þegar þeir í reynd eru alsaklausir. RÚV hratt Namibíumálinu úr vör fyrir sex árum. Aðeins ein heimild er fyrir ásökunum RÚV um mútugjafir í Namibíu. Heimildin er ógæfumaðurinn Jóhannes Stefánsson sem namibíska útgáfan Informanté kallar fíkil og ómerking. Vitnisburður Jóhannesar er hvergi tækur í dómsmálum, hvorki í Namibíu né Íslandi. Aðeins siðlausir fréttamenn RÚV taka mark á söguburði manns sem er svo illa gáttaður að hann fer rangt með eigin kennitölu í lögregluyfirheyrslu. 

Tilfallandi spá er að næstu áramót verði Ólafur Þór Hauksson ekki lengur héraðssaksóknari. Starfsemin á Glæpaleiti heldur aftur áfram eins og ekkert hafi í skorist. Ríkisfjölmiðlinum stjórnar fyrrum lögreglustjóri sem kann ekki muninn á réttu og röngu og vílar ekki fyrir sér ósannindin. Spilltir embættismenn leika lausum hala hér á landi. Þeir vinna tjón á samfélaginu, grafa undan trausti með dómsmorðum utan laga og réttar í samvinnu við fjölmiðla sem þekktir eru fyrir að taka lögin í sínar hendur, samanber byrlunar- og símamálið.