Þóra þegir, Þórður Snær kvartar undan skipstjóranum

,,Það eina sem við gerðum var, það sem er fullkomlega löglegt, að taka á móti gögnum," segir Þórður Snær fyrrum ritstjóri og nú sakborningur og framkvæmdastjóri Samfylkingar um byrlunar- og símamálið í nýjum Blaðamanni, félagsriti Blaðamannafélags Íslands.

Viðtalið við Þórð Snæ er tekið í tengslum við félagsfund BÍ 8. október í fyrra sem átti að vera baráttufundur en endaði sem leynifundur. Tilfallandi bloggaði um fundinn:

Fjölmiðlar láta eins og fundurinn hafi ekki farið fram. Ekkert er sagt frá fundinum á heimasíðu BÍ, press.is. Engar myndir, enginn texti, engin ályktun. Ekkert.

Hvers vegna þessi hyldjúpa þögn? Almenning varðar byrlunar- og símamálið miklu. Þar er undir hvort blaðamenn hafi heimild til að sækja sér stolið efni sem fæst með byrlun og flytja fréttir á milli fjölmiðla undir þagnarhjúpi. Sími Páls skipstjóra var afritaður á RÚV en fréttirnar birtust í Stundinni og Kjarnanum. Samráð RSK-miðla veitir innsýn í baktjaldamakk fjölmiðla við fréttavinnslu.

Í Blaðamanninum, sem fór í dreifingu í vikunni, eru loksins sýndar myndir af fundinum 8. október í fyrra. Fimm af sex sakborningum mættu, aðeins Ingi Freyr Vilhjálmsson lét sig vanta. Ljósmyndir af fundinum sýna hann fámennan. Fyrir utan sakborninga sést í átta fundarmenn. Hnakkasvipurinn er aðeins sýndur, líklega skammast menn sín fyrir að vera leikmunir í sviðsetningunni.

Þórður Snær er talsmaður sakborninganna. Hann fer með rangt mál þegar hann segir að ,,við" tókum við gögnum. Aðeins einn sakborninganna, Þóra Arnórsdóttir ritstjóri Kveiks, tók við einu gagni - síma Páls skipstjóra Steingrímssonar. Áður en Þóra fékk síma skipstjórans frá byrlara hans, þáverandi eiginkonu, hafði Þóra keypt samskonar síma af Samsung-gerð til að afrita síma skipstjórans.

Þóra vissi með fyrirvara að sími skipstjórans væri væntanlegur til afritunar á Efstaleiti. Þóra og RÚV birtu enga frétt. Hvergi í vestrænni blaðamennsku tíðkast að einn fjölmiðill aflar heimilda fyrir frétt sem send er á annan fjölmiðil til birtingar. Blaðamenn vissu um glæpinn áður en hann var framinn og höguðu undirbúningi til samræmis. Það mátti alls ekki fréttast hvernig að málum var staðið. Enda vissu málsaðilar að hér var ekki á ferðinni blaðamennska heldur lögbrot. 

Sími skipstjórans var afritaður á Efstaleiti 4. maí 2021. Tæpum þrem vikum síðar, þann 21. maí, birtu Stundin og Kjarninn samtímis fréttir með vísun í gögn úr síma skipstjórans. Samráð um tímasetningu birtingar staðfestir miðlægt skipulag á aðgerðinni.

Páli skipstjóra var byrlað heima hjá sér á Akureyri kvöldið 3. maí. Hann fór í hjartastopp, var endurlífgaður með rafstuði oftar en einu sinni. Daginn eftir var flogið með skipstjórann í sjúkraflugvél til Reykjavíkur. Börnum hans var sagt að tvísýnt væri pabbi þeirra lifði af.

Þórður Snær birti frétt með vísun í gögn sem fengust með byrlun og þjófnaði. Lífi og heilsu manns var stefnt í hættu til að ritstjórinn fengi frétt. Er ritstjórinn og nú framkvæmdastjóri þingflokks leiður yfir hörmungunum sem Páll skipstjóri varð fyrir? Nei, Þórður Snær eyðir ekki orðum á raunir skipstjórans. Aftur er Þórður Snær upptekinn af þeim álitshnekki sem hann sjálfur hefur orðið fyrir vegna byrlunar- og símamálsins. Í viðtalinu segir Þórður Snær:

[Málið] hafði áhrif á trúverðugleika minn sem blaðamanns. Það hafði áhrif á trúverðugleika minn sem ritstjóra. Það hafði áhrif á trúverðugleika þeirra miðla sem ég stýrði á þeim tíma

Tilfallandi tók upp vasaklútinn þegar hann las þessi orð talsmanns sakborninga og Samfylkingar. Voðaleg örlög að tapa trúverðugleika sé maður sakborningur í refsimáli þar sem byrlun, þjófnaður og brot á friðhelgi koma við sögu. 

Þórður Snær kennir auðvitað skipstjóranum um tapað rykti, ,,þessa narratívu sem Páll Steingrímsson setti fram." 

Munurinn á frásögn (narratvíu) Páls skipstjóra annars vegar og hins vegar Þórðar Snæs og sakborninganna er sá að atburðarásin og tiltæk gögn styðja frásögn skipstjórans en ekki sakborninga. 

Þóra Arnarósdóttir keypti Samsung-síma, samskonar og skipstjórans, fyrir byrlun og þjófnað. Kjarninn og Stundin birtu samtímis sömu fréttina í tveim útgáfum þann 21. maí. Skráður höfundur fréttarinnar í Stundinni, Aðalsteinn Kjartansson, var fréttamaður RÚV þangað til 30. apríl 2021, þrem dögum fyrir byrlun. Þóra, yfirmaður Aðalsteins, var búinn að kaupa síma er Aðalsteinn fór á Stundina, sem systir hans ritstýrði, og tók þar við frétt sem aflaði honum og Þórði Snæ verðlauna. Gögn sýna veruleg samskipti á milli þáverandi eiginkonu skipstjórans og blaðamanna, ekki síst til að hylja slóðina.

Öll ofangreind atriði renna stoðum undir frásögn skipstjórans. Sakborningarnir ræða ekki efnisatriðin, láta eins og þau séu ekki til. Blaðamenn tala um að vernda heimildamenn. Engum óþekktum heimildamönnum er til að dreifa. Eiginkona skipstjórans játaði byrlun, stuld og afhendingu símans til Þóru. Fyrir utan eiginkonuna eiga aðeins blaðamenn málsaðild. Enginn annar.

Hvorki Þórður Snær né aðrir sakborningar eiga frásögn sem útskýrir atburðarásina vorið 2021. Viðtalið við Þórð Snæ í Blaðamanninum er þrjár síður. Hvergi er reynt að segja fréttina um aðkomu blaðamanna að byrlunar- og símamálinu. Gullna reglan í blaðamennsku er að hverja sögu skal segja eins og hún er. Íslenskum blaðamönnum er ofviða að segja fréttina. Skráður höfundur viðtalsins við Þórð Snæ er Bára Huld Beck. Hún var til skamms tíma undirmaður Þórðar Snæs á Heimildinni og þar áður á Kjarnanum. Þarf frekari vitnanna við um faglegt sifjaspell blaðamanna á Fróni?

 

Í landi Trump eru kynin aðeins tvö, hinsegin úthýst

Eftir embættistök Donald Trump og fyrstu forsetatilskipana eru aðeins tvö kyn opinberlega viðurkennd í Bandaríkjunum. Í tíð Biden fráfarandi forseta var leyft að auðkenna kyn sitt í bandarísku vegabréfi með X. Ekki lengur, nú eru menn annað tveggja karl eða kona. Hinsegin er úthýst úr alríkisstofnunum.

Kynjahopp telst ekki lengur til mannréttinda og bábiljan um að hægt sé að fæðast í röngum líkama fer þangað sem hún á heima - í ruslið.

Telegraph tekur saman helstu forsetatilskipanir sem verða gefnar út fyrstu daga embættistíðar Trump. Af listanum að dæma er höfuðáherslan í fyrstu embættisverkum að úthýsa vók-hugmyndafræðinni. Þýska útgáfan Die Welt orðar umskiptin með fyrirsögninni Trump inn, vók út.

Stór hluti vók er svokölluð DEI-hugmyndafræði. Á íslensku er heitið FJI, Fjölbreytni, Jöfnuður og Inngilding. Undir þessum formerkjum er háskólar orðnir gróðrastía fáránleikafræða, sem tilfallandi hefur áður gefið gaum.

Dálkahöfundur Telegraph kennir nýtt kjörtímabil Trump við byltingu og telur að róttækari breytingar verði á Bandaríkjunum en sést hafi í áratugi.

Bandaríkin eru upprunaland vóksins sem breiddist þaðan til annarra heimsálfa með ljóshraða stafrænnar miðlunar. Nú þegar Hvíta húsið situr maður er lýsir stríði á hendur vókinu er aldrei að vita nema heilbrigð skynsemi eigi afturkvæmt. Á Íslandi mætti byrja á því að afturkalla leyfi Samtakanna 78 að hafa í frammi í leik- og grunnskólum þá ljótu lygakenningu að sum börn séu fædd í röngum líkama.

Trump tekinn við sem forseti Bandaríkjanna

Kristrún slær úr og í með ESB, grefur sér gröf

Ekkert ríki, sem gengur í Evrópusambandið, gerir það með hangandi hendi. Frumforsenda fyrir inngöngu er að ríkisstjórn hafi fengið meirihluta í þingkosningum fyrir þeirri stefnu að sækja um aðild og fara í aðlögunarviðræður. Það er ekkert til sem heitir að kíkja í pakkann, skoða hvaða kjör bjóðast í Brussel.

Ríkisstjórnarflokkarnir Samfylking, Viðreisn og Flokkur fólksins fengu ekki atkvæði út á aðildarumsóknsókn að ESB í nýafstöðum kosningum. Aðildarumsókn var einfaldlega ekki á dagskrá í kosningabaráttunni.

Það eru hrein svik við kjósendur þessara flokka að ríkisstjórnin dufli og daðri við ESB.

Það sem meira er þá er frámunalega heimskulegt af hálfu ríkisstjórnarinnar að gefa til kynna forathugun að ESB-aðild og jafnvel undirbúning. Afleiðingin verður að öll mál ríkisstjórnarinnar verða skoðuð m.t.t. ESB-aðildar. Það felur í sér að miklu harðari mótspyrnu en annars yrði. 

ESB-aðild er ekki eins og hvert annað pólitískt álitamál. Í húfi er fullveldi þjóðarinnar. Fullveldi vinnst og tapast á áratugum og öldum. Ísland glataði fullveldinu á 40 ára tímabili á 13. öld sem kennt er við Sturlunga. Sjö öldum síðar vannst það á ný eftir skipulega baráttu í hartnær hundrað ár.

Kristrúnu forsætis var á fermingaraldri í tíð ríkisstjórnar Jóhönnu Sig. sem sendi inn ESB-umsókn fyrir 16 árum.  Stjórnarskrármál þeirrar ríkisstjórnar var dauðanum merkt. Stjórnarskrárbreytingar voru túlkaðar sem upptaktur ESB-aðildar. Tillögur um fiskveiðistjórn sömu stjórnar voru lesnar og skildar sem undirbúningur að flytja forræði auðlindarinnar til Brussel.

Það er ekki nokkur einasti möguleiki að þjóðarvilji Íslendinga standi til ESB-aðildar. Evrópusambandið er í hnignunarferli. Næstu ár og áratugir fara í að glíma við Rússland sem mun standa með óvígan her á landamærum ESB-ríkja. Ef svo fer, sem sumir spá, að aukin ógn verði af Rússum á Norður-Atlantshafi er ekkert hald í ESB-hervernd. Í öryggis- og varnarmálum á nærsvæðum Íslands er ESB núll og nix.

ESB-daður Kristrúnar og Þorgarðar Katrínar utanríkis sýnir þær torlæsar á alþjóðmál. Báðar hjala þær um Úkraínu, sem er í órafjarlægð frá Íslandi og skiptir nákvæmlega engu um öryggismál lands og þjóðar. Daðrið verður þeim myllusteinn um háls í pólitískri vegferð næstu missera - í öllum málum.

Til Brussel til að koma á eðlilegum samskiptum

RÚV flaggar mannréttindum, bara ekki skipstjórans

RÚV keypti Facebook-auglýsingu undir frétt um að tjáningarfrelsið væri ekki æðst mannréttinda. Vitnað er í dósent og dómara, Halldóru Þorsteinsdóttur, er kveður ótækt að ritskoðun sé ekki beitt á samfélagsmiðlum til að uppræta staðreyndavillur. Fyrir utan það lítilræði að staðreyndir eru ekki allar þar sem þær er séðar eru falsfréttir oft þær að sumum staðreyndum er sleppt en öðrum hampað.

Áhugi RÚV á mannréttindum er allrar virðingar verður. Nærtækara er þó að RÚV skoði eigin mannréttindabrot áður en ríkismiðillinn tekur til við að snupra aðra fyrir skort á virðingu fyrir helgum rétti manna.

Mannréttindayfirlýsing Sameinuðu þjóðanna er undirstöðuskjal mannaréttinda. Strax í 12. grein yfirlýsingarinnar kemur eftirfarandi útlistun á mikilvægum mannaréttindum:

Eigi má eftir geðþótta raska heimilisfriði nokkurs manns, hnýsast í einkamál hans eða bréf, vanvirða hann eða spilla mannorði hans. Ber hverjum manni lagavernd gagnvart slíkum afskiptum eða árásum.

Í þágu blaðamanna sem kenndir eru við RSK-miðla, RÚV, Stundin og Kjarninn, var Páli skipstjóra Steingrímssyni byrlað, síma hans var stolið og afritaður á Efstaleiti. Á RÚV voru samdar fréttir, með vísun í einkagögn skipstjórans, til birtingar í Stundinni og Kjarnanum. Allt eru þetta staðreyndir sem auðvelt er að sannreyna - líkt og lögreglurannsókn hefur leitt í ljós. Lítið sem ekkert var gert með þessar staðreyndir í fjölmiðlum en því meira úr staðreyndum sem áttu að hafa verið í síma skipstjórans en voru ekki staðreyndir heldur frjálsleg túlkun og afbökun.

Heimilisfriði Páls skipstjóra var raskað, með því að samstarfsmaður blaðamanna var andlega veik eiginkona hans. Skipstjórinn var vanvirtur og mannorði hans spillt með því að hnýsast var í einkamál hans og þau borin á torg skrumskæld og afflutt. Í fáum orðum sagt; 12. grein mannréttindayfirlýsingar Sameinuðu þjóðanna var margbrotin í byrlunar- og símamálinu.

Þeir sex blaðamenn sem eru með stöðu sakborninga í lögreglurannsókn hafa allir nema einn beina tengingu við RÚV. Þóra Arnórsdóttir, Aðalsteinn Kjartansson, Arnar Þórisson, Ingi Freyr Vilhjálmsson og Þórður Snær Júlíusson vinna eða hafa unnið á RÚV, ýmist sem starfsmenn eða verktakar. Ekki er vitað til að sjötti sakborningurinn úr röðum blaðamanna, Arnar Þór Ingólfsson, nú á Heimildinni, hafi starfað á RÚV.

Hvað hefur RÚV gert til að upplýsa mannréttindabrot á Páli skipstjóra? Ekkert, nákvæmlega ekkert. Þvert á móti hylmir yfirstjórn RÚV yfir með blaðamönnum og kappkostar að þagga í hel byrlunar- og símamálið.

Það stendur upp á RÚV, Stefán Eiríksson útvarpsstjóra sérstaklega, að upplýsa um aðild starfsmanna ríkisfjölmiðilsins að mestu mannréttindabrotum sem nokkur einstaklingur hefur mátt þola af hálfu íslensks fjölmiðils.

Á meðan byrlunar- og símamálið er óupplýst minnir mannréttindaumræða RÚV á snöru í hengds manns húsi. 

Þórður Snær selur þingsætið

Þórður Snær Júlíusson fyrrum ritstjóri Kjarnans og Heimildarinnar fékk kjör sem þingmaður Samfylkingar við síðustu þingkosningar. Þrátt fyrir listakosningar er þingsætið þeirra sem það hljóta en ekki flokksins sem fær atkvæði kjósenda. Í þeim skilningi er þingsæti eign þingmanna, verður ekki af þeim tekið.

Í kosningabaráttunni var Þórður Snær afhjúpaður sem netníðingur. Hann skrifaði ljótt um menn, einkum konur, undir dulnefninu þýska stálið. Fyrsta kastið ætlaði ritstjórinn og þingmannsefnið að sitja af sér upprifjunina og gaslýsa sig frá níðingsskap þýska stálsins. Er kvenhatrið beit í fylgi Samfylkingar sá Þórður Sær sitt óvænna og tilkynnti að hann myndi ekki taka þingsæti færi svo að hann hlyti kjör.

Orðalagið í yfirlýsingu Þórðar Snæs var loðið. Tilfallandi skrifaði tveim vikum fyrir kjördag:

Þórður Snær hefur ekki gefið það út að hann ætli að segja af sér þingmennsku, nái hann kjöri, aðeins að hann taki ekki þingsæti. Verulegur munur er þar á. Þórður Snær fær sjálfkrafa kjörbréf sem þingmaður, hljóti hann kosningu.

Ritstjórinn vildi fá eitthvað í staðinn fyrir að segja sig frá þingmennsku. Í gær tilkynnti Þórður Snær sjálfur, en ekki þingflokkur Samfylkingar, að hann hefði landað ráðningu sem framkvæmdastjóri þingflokksins. Í gær segir Þórður Snær í fyrsta sinn að hann ætli að segja af sér þingmennsku. Á móti fær hann framkvæmdastjóralaun sem greidd eru af ríkissjóði.

Þingflokkar hafa heimild til að ráða starfsmenn. Í reglum alþingis segir um hlutverk starfsmanna þingflokka að þeir skuli

annast faglegan undirbúning þingmála, upplýsingaöflun og skýrslugerðir, samskipti við almenning, samtök og stofnanir, ásamt skipulagningu á fundum og öðrum viðburðum á vegum þingflokksins.

Yfirleitt kallast þeir ritarar, eða einfaldlega starfsmenn, sem vinna þessi verk, ekki framkvæmdastjórar. 

Í næstu viku gætu breyst forsendurnar fyrir ráðningunni. Þórður Snær veit það manna best sjálfur. Það er ástæðan fyrir því að hann tilkynnti um ráðningu sína en ekki þingflokksformaðurinn fyrir hönd þingflokksins, eins og eðlilegt hefði verið. 

Þórður Snær er sakborningur í byrlunar- og símamálinu. Líkt og tilfallandi sagði frá í gær eru mest fimm virkir dagar þangað til ríkissaksóknari tekur afstöðu til þess hvort lögreglan haldi áfram með málið og ákæri eða að málið skuli fellt niður.

Ákveði ríkissaksóknari að lögreglan haldi áfram málinu eru líkur á að framkvæmdastjóri þingflokks Samfylkingar endi á ákærubekk. Með tilkynningunni í gær, um að hann væri orðinn framkvæmdastjóri, gefur Þórður Snær til kynna að hann veðji ekki á hagfellda niðurstöðu ríkissaksóknara og vilji láta þingflokk Samfylkingar standa frammi fyrir orðnum hlut, að ráða sem talsmann sakborning í alvarlegu refsimáli.

Ef Þórður Snær væri enn blaðamaður og ritstjóri og um væri að ræða framkvæmdastjóra hjá öðrum þingflokki en Samfylkingunni má bóka að hann hefði farið hamförum gegn siðleysinu.  

Þórður ráðinn framkvæmdastjóri þingflokks

Ríkissaksóknari úrskurðar um byrlunar-og símamál

Byrlunar- og símamálið, þar sem sex blaðamenn eru með stöðu sakborninga, er á borði ríkissaksóknara. Lögreglan hætti rannsókn í september með sérstakri yfirlýsingu. Brotaþolinn í málinu, Páll skipstjóri Steingrímsson, kærði ákvörðun lögreglu til ríkissaksóknara. Embættið birtir niðurstöðu sína í dag eða næstu daga.

Í yfirlýsingu lögreglunnar frá í september kemur fram að afbrot voru framin á Páli skipstjóra; byrlun, sem telst líkamsárás ef ekki banatilræði, síma hans var stolið og hann afritaður á RÚV sem ekki birti stafkrók upp úr gögnum skipstjórans. Tveir fjölmiðlar, RÚV óviðkomandi, Stundin og Kjarninn, sáu um að birta fréttir með vísun í gögn úr síma skipstjórans. Stundin og Kjarninn birtu efnislega sömu fréttina, um skæruleiðadeild Samherja, snemma morguns 21. maí 2021. 

Aðgerðin öll, frá byrlun skipstjórans 3. maí til frétta Stundarinnar og Kjarnans 21. maí, ber þess merki að miðlæg stjórnstöð sá um skipulag og framkvæmd. Þóra Arnórsdóttir ritstjóri Kveiks á RÚV keypti í apríl Samsung-síma, samskonar og skipstjórans, sem beið tilbúinn á Efstaleiti er Páli skipstjóra var byrlað. Þóra fékk á símann númerið 680 2140, en númer Páls var 680 214X.

Þáverandi eiginkona Páls skipstjóra, sem glímir við andleg veikindi, hefur játað að byrla eiginmanninum, stela síma hans og færa Þóru á Efstaleiti. Eftir afritun á RÚV fékk konan símann á ný og skilaði honum á sjúkrabeð Páls skipstjóra sem lá meðvitundarlaus í öndunarvél handan götunnar, á Landsspítala. Úr afritunarsímanum, 680 2140, var reynt að komast yfir persónuleg gögn skipstjórans, s.s. aðgang að samfélagsmiðlum og bankareikningum. Þá var síminn notaður til samskipta við veiku konuna. Í yfirheyrslum lögreglu neita blaðamenn að tjá sig um málsatvik. Fjórir blaðamenn fengu stöðu sakbornings í febrúar 2022, síðar bættust tveir við.

Í gögnum lögreglu eru margvísleg samskipti milli blaðamanna og veiku konunnar. En ekki nærri öll. Lögreglurannsókn hófst sumarið 2021 og fór hægt af stað. Fyrsta yfirheyrslan var ekki á dagskrá fyrr en í byrjun október. Blaðamenn og byrlari höfðu nægan tíma til að eyða gögnum úr snjallsímum og tölvum. Ein ástæða fyrir hægagangi rannsóknarinnar er að lögregla neitaði í fyrstu að trúa að íslenskir blaðamenn, með RÚV í fararbroddi, stunduðu blaðamennsku er fól í sér byrlun og gagnastuld.

Í dag eða næstu daga kemur í ljós hvaða mat embætti ríkissaksóknara leggur á byrlunar- og símamálið. Erlendir fjölmiðlar sýna meiri áhuga á málinu en íslenskir. Hvers vegna skyldi það vera?

Kristrún kokgleypir ESB-áróðri um Úkraínu

Kristrún forsætis fer nærri að stunda falsfréttamennsku á vef stjórnarráðsins. Þar er haft eftir henni: ,,Ógnir í norðanverðri Evrópu hafa stigmagnast á undanförum misserum, ekki síst í kjölfar árásarstríðs Rússa í Úkraínu." 

Norðanverð Evrópa er vanalega skilgreind sem Norðurlönd og eftir atvikum Norður-Atlantshaf. Bretlandseyjar eru gjarnan taldar með. Úkraína hefur aldrei talist til Norður-Evrópu.

Hvers vegna fleiprar Kristrún um ógnir á nærsvæði Íslands vegna Úkraínustríðsins? Ástæðan er að nýorðinn forsætisráðherra kokgleypir áróðri Evrópusambandsins. Í Brussel er sannfæring manna að Úkraínustríðið skipti sköpum fyrir Evrópusambandið - sem fyrst og fremst er meginland Evrópu plús Svíþjóð, Finnland og úteyjan Írland.

Bretland, Noregur, Færeyjar, Ísland og Grænland eru ekki hluti Evrópusambandsins. Þessar þjóðir áttu enga aðild að útþenslu og yfirgangi ESB í austurvegi þar sem úkraínsk stjórnvöld voru véluð til samstarfs.

Rússar eru ekki í landvinningahug í Norður-Evrópu og af þeim stafar engin hætta þjóðum á Norður-Atlantshafi. Bandaríkin, undir forystu Trump, eru aftur áhugasöm að koma ár sinni betur fyrir borð í hafinu í kringum okkur. Skemmst er að minnast orða Trump að hann vilji kaupa Grænland. 

Augljóst er hvað fyrir Trump vakir; að treysta varnir Bandaríkjanna á Norður-Atlantshafi. Bandaríkin líta ekki lengur á meginland Evrópu sem kjarnasvæði sitt er verði að halda uppi hervörn fyrir. Nýja línan í Washington er að Evrópa eigi að ráða fram úr eigin vanda. Í raun var þetta stefna Bandaríkjanna allt til byltingarársins 1917 er þáverandi forseti, Woodrow Wilson, ákvað að ganga til liðs við Frakka og Breta í stríði þeirra við Þjóðverja. Eftir seinna stríð ábyrgðust Bandaríkin lönd vestan megin járntjalds. Nú er ekkert járntjald í Evrópu, aðeins stórveldahagsmunir; Rússlands annars vegar og hinsvegar ESB. Bandaríkin ætla ekki að skipta sér af. 

Skilji Kristrún lítt hvar raunverulegir öryggishagsmunir Íslands liggja er utanríkisráðherra hennar hálfu sljórri. Þorgerður Katrín er í henni Brussel að sækja um aðild Íslands að Evrópusambandinu, segir okkur RÚV. Þær stöllur leiða Ísland fram af bjargbrúninni verði af ESB-áætlunum þeirra. Í pólitík yrðum við hjáríki hnignandi ESB en landfræðilega á áhrifasvæði Bandaríkjanna. Ísland gæti sem hægast orðið bitbein stórveldahagsmuna. Það er alversta staða sem smáríki getur ratað í. 

 

„Ógnir í norðanverðri Evrópu hafa stigmagnast“

Kennaralaun jöfnuð niður

Framhaldsskólakennarar eru með hærri laun en leik- og grunnskólakennarar. Líkleg niðurstaða launadeilu kennara við ríki og sveitarfélög eru að laun framhaldsskólakennara lækki hlutfallslega miðað við kennara á yngri skólastigum.

Ásteytingarsteinn í yfirstandandi kjaraviðræðum er yfirlýsing ríkisins frá árinu 2016 til framhaldsskólakennara um að jafnvirða laun þeirra og sérfræðinga á almennum vinnumarkaði. Á þeim tíma sömdu framhaldsskólakennarar beint við ríkið. Leik- og grunnskólar eru reknir af sveitarfélögum án aðkomu ríkisins.

Fyrir fimm árum var gerð sú lagabreyting að eitt kennaraleyfi var gefið út fyrir öll skólastig. Áður höfðu framhaldsskólakennarar sérstakt leyfi, sem fól t.d. í sér að grunnskólakennari gat ekki sótt um stöðu í framhaldsskóla. Breytingin bjó í haginn fyrir það sem síðar kom.

Framhaldsskólakennarar gerðu þau mistök í yfirstandandi kjaradeilu að hafa samflot með leik- og grunnskólakennurum. Viðsemjendur eru ekki þeir sömu. Ríkið rekur framhaldsskólana en sveitarfélögin lægri skólastig. Til skamms tíma var fremur um það rætt á vettvangi framhaldsskólakennara að segja sig úr Kennarasambandi Íslands, sem er regnhlíf kjarafélaga nokkurra kennarahópa, fremur en að lúta forræði sambandsins.

Í frétt á Vísi segir Magnús Þór Jónsson formaður Kennarasambandsins að kennarar eigi ,,hljómgrunn meðal fólks." Ef svo væri lægi fyrir undirritaður samningur um að kennarar fái milljón á mánuði. Líkt og framhaldsskólakennarar hafa nú þegar.

 

„Nú gilda reykfylltu bakherbergin“

Verkalýðskapítalismi Sólveigar Önnu

Óspektir á almannafæri sýna að jafnaði veika málefnastöðu, sé á annað borð einhverjum málefnum til að dreifa. Efling undir forystu Sólveigar Önnu Jónsdóttur stundar verkalýðsbaráttu sem þjónar ekki yfirlýstum markmiðum að bæta kaup og kjör launþega.

Ef Efling hefði gott rykti þyrfti félagið ekki að ganga um götur og torg öskrandi með hnefann á lofti. Í skjóli einokunaraðstöðu á vinnumarkaði er rekinn kapítalismi með öfugum formerkjum. Verkalýðseigendur fleyta rjómann af striti og svita launþega. Réttur launþega til að standa utan verkalýðsfélaga er vanvirtur. Ný verkalýðsfélög, stofnuð til að semja um kaup og kjör en ekki ekki fitna á félagsgjöldum, eru lögð í einelti. Verkalýðskapítalistarnir verja stöðu sína og forréttindi.

Efling og Sólveig Anna eru birtingarmynd þróunar sem jafnt og þétt grefur undan tiltrú á launþegasamtökunum, einkum og sérstaklega á almenna markaðnum. Verkalýðsfélög, er þau náðu þroska á síðustu öld, tóku mið af launþegum í fullu starfi alla starfsævina. Dagsbrúnarmaður sem fór að vinna fyrir sér 16 ára var enn Dagsbrúnarmaður er hann komst á eftirlaun. Á þessari öld, einkum síðustu 15 ár eða svo, fjölgar þeim ört sem vinna hlutastörf oft tvö eða þrjú. Þeir koma til viðbótar við ungt fólk á framhalds- og háskólaaldri sem stunda hlutastörf meðfram námi, ekki síst í veitinga- og hótelgeiranum.

Verkalýðskapítalistarnir hafa mest upp úr ungu fólki og þeim sem stunda hlutastörf. Félagsgjöld eru innheimt af þeim en þessi hópur er léttastur á fóðrum verkalýðsfélaganna.

Um langan aldur hafa verkalýðsfélög haft fyrir sið við lok kjarasamninga að knýja fram greiðslur í ýmsa sjóði sem undirbyggir fjárstreymi í yfirbyggingu verkalýðsfélaga. 

Á Íslandi er félagafrelsi en verkalýðskapítalistarnir viðurkenna það ekki, eins og Sigurður G. Guðjónsson rekur í viðtengdri frétt.

Aðalgeir Ásvaldsson framkvæmdastjóri SVEIT vekur athygli á að verkalýðskapítalistarnir standa frammi fyrir tekjufalli tapi þeir einokunarstöðu sinni.

Einu sinni var talað um félagsauð launþegahreyfingarinnar. Félagsauðurinn er orðinn að einkakapítali verkalýðsrekenda.

Segir Eflingu í ófrægingarherferð gegn atvinnurekendum

Snorri og Gandri, málfrelsi og ritskoðun

Snorri Másson þingmaður Miðflokks og Guðmundur Andri Thorsson rithöfundur og fyrrum þingmaður Samfylkingar skiptast á skoðunum. Snorri reið á vaðið, Guðmundur Andri brást við. Öðrum þræði eru skoðanaskiptin um Trump og Evrópusambandið. Hinum þræðinum álitamál er lúta að málfrelsi og ritskoðun.

Snorri vekur athygli á að valdastofnanir, t.d. Evrópusambandið, sýna ríka tilhneigingu til ritskoðunar og banna óæskilegar skoðanir. Snorri er ekki einn um að þakka kjöri Trump að heldur sé hærra til lofts og víðari til veggja í málfrelsinu. Guðmundur Andri spyr á móti hvort ekki eigi að vernda minnihlutahópa og tekur vara á að ,,tuddaréttinum" sem er samlíking af skólalóðinni og vísar til að sumir tuddast á öðrum. Rithöfundurinn varpar fram eftirfarandi spurningu:

Er rétturinn til að lifa í samræmi við eigin sjálfsmynd æðri réttinum til að að gera athugasemdir sem kynnu að særa annað fólk?

Augljóst er, og Guðmundur Andri hlýtur að viðurkenna það, að hver og einn má hafa hvaða sjálfsmynd sem vera skal. Kallast hugsanafrelsi. Það felur í sér að sérhver má í huga sér vera hvað sem er; Jón, Guðrún, brunabíll eða bókahilla.

Börn eru með ævintýrum hvött til að gefa sig á vald ímyndunarheims. Það örvar þroska, sjálfsskilning og læsi á mannlífið. Er börn fullorðnast gera þau greinarmun á ímyndun og veruleika. Sum þó ekki, halda í bernsku sinni að mannlífið lúti lögmálum hugarflugs fremur en áþreifanleika. Fólk í þessari stöðu hefur sinn rétt, að skilgreina sig sjálft eftir behag. Illu heilli hefur sama fólkið ríka hneigð til að ganga á rétt annarra, sem aðskilja ímyndun frá hlutveruleika.

Gamanið tekur að kárna þegar krafist er að ímyndun eins verði veruleiki annars. Fullorðinn karlmaður hefur fullt leyfi að vera kona í huga sér en hann hefur enga heimild að krefjast þess að samferðarmenn hætti að sjá greinarmun á körlum og konum.

Guðmundur Andri gefur til kynna, en segir ekki beint, að rök standi til að yfirvöld grípi í taumana þegar einhverjir finna til særinda í umræðunni. Hann tekur aftur tuddalíkinguna af skólalóðinni og færir hana yfir á almenna umræðu fullorðinna. Rithöfundurinn setur mál sitt fram með spurningu:

Hvenær eigum við að grípa inn í þegar við verðum vitni að tuddaskap og yfirgangi?

Með ,,við" er átt við yfirvöld. Stutta svarið er að yfirvöld eiga almennt ekki að skipta sér af orðræðu frjálsra borgara. Viti bornir menn eru fullfærir um það sjálfir. Ómakleg orð og þau sem eru út í hött falla dauð af sjálfu sér.

Þeir sem fara halloka í umræðunni kenna andstæðingum iðulega um yfirgang og frekju þegar skipst er á orðum. Yfirvöld, lögregla og ákæruvald, eiga engin ráð að meta málefnalega hvað sé ,,tuddaskapur og yfirgangur" í skoðanaskiptum. Annað heiti á slíkum ásökunum er móðgunargirni. Málfrelsi má ekki takmarka þótt einhver fari í fýlu, móðgist. Á skólalóðinni eru leikir ekki bannaðir þótt einhver fari fram af þjösnaskap. Leikir barna og umræða fullorðinna þjóna stærra hlutverki en svo að einleikur fárra skipti sköpum. Án leikja og umræðu yrði tilveran valdboðin grámygla.

Í lok greinar sinnar biðst Guðmundur Andri undan því að vera kallaður ,,samfylkingarmaður" en Snorri viðhafði kennimarkið. Guðmundur Andri kveðst líta á sjálfan sig sem rithöfund. Trúlega er rithöfundurinn og fyrrum þingmaður Samfylkingar ekki þeirrar skoðunar að ákæruvaldið eigi að hlutast til séu menn auðkenndir á annan hátt en þeim sjálfum hugnast. Jafnvel þótt þeir móðgist.