Miðflokkurinn stærri en Framsókn, Samfylking stopp

Miðflokkurinn er kominn upp í tæp níu prósent en fær Framsókn hálft áttunda prósent í nýrri mælingu Gallup, sem ekki fer hátt. Nokkur tíðindi atarna, ásamt þeim að sókn Samfylkingar stöðvast við 28 prósentin. Mælingin var tekin, að vísu, svo það sé sagt, áður en Helga Vala hrökk frá borði.

Vendingar stjórnmálanna síðustu vikurnar eru þær helstar að Samfylkingin færist jafnt og þétt til hægri í áherslum og málflutningi. Stefna Kristrúnar formanns er að gera flokkinn gjaldgengan í stjórn með Sjálfstæðisflokknum. 

Hægrisjónarmið sækja í sig veðrið, sbr. Miðflokkinn og umbreytingu Samfylkingar. Eftirlætismál vinstrimanna ríða ekki feitum hesti í umræðunni. Tilraunir Vinstri grænna með kynjapólitík, dýravernd, loftslagsmál og stuðning við hælisiðnaðinn skora ekki. Vinstri græn mælast undir sex prósentum í nefndri könnun. Gagnvart kjósendum birtast Vinstri grænir sem sérhagsmunabandalag öfgahópa sem trúa að sumir fæðist með rangt heilabú og að loftslagið sé manngert en ekki náttúrulegt.

Stærsta ósagða pólitíska fréttin síðustu missera er að ekki er talað um vinstristjórn sem valkost. Spurningin er hvernig hægristjórn leysir af sitjandi þjóðstjórn.

Harla ólíklegt er að í kosningum fái Sjálfstæðisflokkur og Samfylking meirihluta. Gæti þó gerst. Meiri líkur eru á þriggja flokka stjórn. Þriðji flokkurinn undir vagninum yrði Miðflokkur eða Framsókn. Ólíklega Viðreisn og tæplega Vinstri græn. Enginn talar við Pírata enda ekki viðræðuhæfir.

Enn er langt til kosninga og óvissuþættir margir. Vinstriflokkar munu gera áhlaup á Samfylkingu þar sem Kristrún á enn eftir að kjafta sig frá skattasniðgöngunni. Hún verður teiknuð upp sem auðkona í Garðabæ.

Þingveturinn sem fer í hönd verður giska fróðlegur. Í vetur er síðasta tækifæri Vinstri grænna að snúa fylgisþróuninni við, tileinka sér meginstraumsmál fremur en neðanbeltispælingar með grænkeraívafi. Kristrún er í færum að treysta Samfylkinguna sem 20-prósenta flokk. Það yrði afrek. Miðflokkur og Sjálfstæðisflokkur etja kappi um hugmyndaforræðið hægra megin við miðju. Framsókn leitar að miðgildinu þar á milli.

Vorið 2024 er enn ár eftir af kjörtímabilinu. Ef ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur treystir sér til að ljúka kjörtímabilinu, sem er óvíst, verður kosningaveturinn notaður í uppsóp meginstraumsflokka á fylgi jaðarflokkanna; Viðreisnar, Pírata og Ingu-flokksins. Enn er óljóst hvoru megin hryggjar Vinstri grænir lenda, í meginstraumi eða á jaðrinum.

 

 

 

Helga Vala, RSK-sakamálin og töfrar þagnarinnar

Helga Vala hættir á þingi fyrir Samfylkinguna og opnar lögfræðistofu. „Ég mun taka upp þráðinn í saka­mál­um, mér finn­ast þau spenn­andi og skemmti­leg," segir þingmaðurinn um skyndilega afsögn sína.

Hér er eitthvað málum blandið.

Hvernig veit Helga Vala að hún fái vinnu við sakamál? Atvinnuglæpamenn eru með lögmenn á sínum snærum, fylgir starfinu. Ekki bíða þeir eftir lögmennsku þingmanns. Óorðnir afbrotamenn kaupa sér ekki fyrirfram lögfræðiþjónustu.

Þá eru eftir þeir sem eru grunaðir um glæp en bíða ákæru og réttarhalda.  Þar eru fremstir í flokki blaðamenn RSK-miðla (RÚV, Stundin og Kjarninn/Heimildin). Í byrlunar- og símastuldsmálinu er vitað um fjóra blaðamenn sem sakborninga og sá fimmti gæti bæst við.

Blaðamennirnir eru þöglir sem gröfin og fjölmiðlar meðvirkir að halda fréttaumfjöllin í lágmarki. Eftir ákæru er ekki lengur hægt að þegja. Málsgögn verða opinber.

Sjálft er RÚV ekki formlega á sakabekk en stappar nærri. Þrír, mögulega fjórir, starfsmenn RÚV verða að líkindum ákærðir. Miðstöð glæpsins og skipulag var á Efstaleiti. Helga Vala útskýrir hvers vegna skrifborðslögmenn henti illa í slík mál. Þigmaðurinn segir sig klæðskerasniðinn í sakamál þar sem opinber málafylgja er áhrifaríkari en lögvörnin.

Já, þetta er leik­hús, svona það sem snýr að al­menn­ingi. Ég held að mennt­un mín hafi nýst vel þarna, bæði lög­fræðin og leik­list­in. Að kunna að beita rödd­inni, þekkja töfra þagn­ar­inn­ar, hafa pre­sens og ná valdi á saln­um. Sem raun­ar á líka við í dómsal.

Sem stendur umlykja ,,töfrar þagnarinnar" RSK-sakamálið. En það styttist í að ,,presens" skipti máli. Höfuðatriði er að ,,ná valdi á salnum." Verður Helga Vala einn verjendanna í einu stærsta sakamáli seinni ára? Kæmi ekki á óvart.

Í öllu falli er knýjandi ástæða fyrir þingmann að hætta störfum í miðjum klíðum. Kannski eru meginástæður brotthvarfsins átök á bakvið tjöldin í Samfylkingunni. Helga Vala tapaði formennsku í þingflokknum og ekki fengið hljómgrunn innan flokksins, þykir of pírataleg í upphlaupsmálum. Hún trekkir ekki atkvæði með leikrænum töfrum.  Kannski að hún axli sín skinn södd pólitískra lífdaga.

Tilfallandi taldi að Helga Vala væri á leið í hælisiðnaðinn. Í viðtalinu þvertekur hún fyrir það. Hún er fullviss að fá næg verkefni til að reka lögmannsstofu og þarf ekki atbeina hælisútgerðarinnar. Við skulum sjá til. Þingmenn eru vanir að reiða sig á skammtímaminni almennings.

Það liggur fiskur undir steini. Hver hann er kemur fyrr en seinna á daginn. Víst er að þingmaðurinn kemur ekki til dyranna eins og hann er klæddur. Leikarar bregða sér í ólík hlutverk eftir hvaða handrit er sviðsett hverju sinni.

Í viðtalinu segist Helga Vala ,,fylgja hjartanu". Unglingar og þeir sem rétt eru byrjaðir í barneign nota þennan talsmáta. Ekki harðsvíraðir stjórnmálamenn, - nema leikritið kalli á tilfinningasemi. 

Helga Vala segir sig frá þingmennsku

RÚV í þjónustu imba

Óopinbert samfélag imba þrífst hér á landi með RÚV sem bakhjarl. Reglulega er efnt til samkeppni um  heimskulegustu röksemdina fyrir álitamáli. RÚV birtir rök fáránleikans án athugasemda.

Katrín Oddsdóttir er fremst meðal jafningja í yfirstandandi samkeppni um vitgrennstu rökin fyrir hvalveiðibanni. RÚV birti eftirfarandi djúphugsun Katrínar.

Og nú þurfa flokkar, og ég nefni sérstaklega Sjálfstæðisflokkinn, að líta í spegil og spyrja sig sjálfa, er atvinnufrelsi Kristjáns Loftssonar sem veiðir langreyður með taprekstri, sé mikilvægara en atvinnufrelsi alls þess fólks sem vinnur í kvikmyndabransanum á íslandi?

Samkeppnin í imbasamfélaginu er hörð og furðufréttastreymi RÚV tekur endalaust við. Katrín mun hafa aðra rökhendu á hraðbergi tryggi sú fyrri ekki gullið.

Ég mun ekki nýta kosningarétt minn á meðan hvalur er veiddur á Íslandsmiðum. Ætla stjórnvöld að láta Kristján Loftsson hafa af mér kosningaréttinn?

Katrín er þegar búin að skrifa fyrirsögnina á væntanlega RÚV-frétt: Kristján ógnar mannréttindum Katrínar.

Blóðþyrstir Píratar

Píratar leggja blessun sína yfir fjöldamorð á spendýrum, fiskum og fiðurfé með frumvarpi sem þeir hyggjast leggja fram á alþingi Íslendinga. Frumvarpið leyfir slátrun og veiðar á öllum dýrategundum nema einni - hvölum.

Hvers á kálfurinn að gjalda, þessi með fallegu augun en verður brátt að hakki? Eða saklausa fjallalambið á leið í steik? Hvers vegna er kjúklingaeldi ekki bannað? Hvað með frjálsa fugla himins, gæs og rjúpu, sem árvisst verða fyrir skotárásum byssuglaðra? Hugsið um fiskana í sjónum sem nauðugir viljugir eru dregnir upp úr náttúrulegum heimkynnum sínum með botnvörpu og krókaveiðiskap síðan blóðgaðir, kúttaðir og flattir. 

Hvað gengur Pírötum til með að gera upp á milli málleysingjanna? Hvað með jafnrétti dýranna? Rasismi gagnvart lífverum í lofti, á láði og legi ber ekki mannúð vitni heldur mismunun af grófustu sort. Er eitthvað hinsegin við hvali sem kallar fram samúð Pírata? Eða eru sjóræningjarnir aðeins í þykjustunni dýravinir? Er markmiðið það eitt að draga á tálar kjósendur sem næst standa málleysingjum að vitsmunum?

Píratar skulda þjóðinni skýringar.

Píratar kalla eftir banni við hvalveiðum

Helga Vala veðjar á hælisiðnaðinn

Helga Vala Helgadóttir þingmaður Samfylkingarinnar endurnýjar lögmannsréttindi sín, segir í frétt á Vísi. Líklega sér þingmaðurinn viðskiptatækifæri í hælisiðnaðinum. Ferðaskrifstofur flytja fólki til landsins sem sækja um hæli og fá við það lögmannsþjónustu sem greidd er af ríkinu.

Stallsystir Helgu Völu, Arndís Anna Pírataþingmaður, stökk á tækifæri til að leika tveim skjöldum. Tilfallandi blogg frá í vor:

Arndís Anna K. Gunnarsdóttir þingmaður Pírata úthlutar almannagæðum, ríkisborgararétti, til skjólstæðinga sinna sem kaupa af þingmanninum lögfræðiþjónustu. Arndís Anna stundar einkarekstur sem lögfræðingur og færir skjólstæðingum sínum íslenskan ríkisborgararétt sem þingmaður.

Einkahagsmunir lögfræðingsins eru að skapa verðmæti fyrir kaupendur þjónustu. Þingmaðurinn skaffar þau gæði. Þegar lögfræðingurinn og þingmaðurinn eru einn og sami einstaklingurinn, Arndís Anna, er á ferðinni spilling í sinni tærustu mynd.

Helga Vala gefur enga skýringu á endurnýjun réttinda. ,,Helga Vala vildi ekki tjá sig um málið," segir í fréttinni á Vísi. Þingmennska gengur út á að tala í tíma og ótíma, jafnvel um mál sem viðkomandi hefur ekkert vit á. Þingmaður sem vill ekki tjá sig hefur vanalega eitthvað að fela.

 

Meðvitund og kynvitund, sami hluturinn

Meðvitundin er aðeins aðgengileg þeim sem býr að henni. Ein meðvitund hefur ekki beinan aðgang að annarri. Að því leyti er stök meðvitund lokað kerfi.

Maður ályktar um meðvitund annarra út frá fasi, framkomu og orðræðu. Sá sem talar ruglingslega er sennilega í uppnámi ef ekki í verra ástandi. Elskendur horfast í augu og finna ástarhug en komast aldrei inn í aðra meðvitund en sína eigin. Reiðisvipur er túlkaður þannig að sá sem hann hefur sé gramur, í það minnsta í þykjustunni.

Að lesa í meðvitund annarra þykir svo mikilvægur eiginleiki að þeir sem slakir eru fá sjúkdómsgreiningu.

Meðvitundin er ekki með sérstakt hólf fyrir kynhugsun eða kyntjáningu. Ekki frekar en að meðvitundin hafi sérherbergi fyrir fegurðarskyn, réttlætiskennd eða löngun til að veiða silung í Elliðavatni.

Meðvitundin er í senn einangruð við þann sem hana hefur og altæk, verður ekki smættuð í einingar til frekari rannsóknar. Allt er þetta vitað frá 17. öld er tekið var til að hugsa fræðilega um vitundarlífið. Frakkinn og fjölfræðingurinn Descartes orðaði hvað skýrast eðli og einkenni meðvitundarinnar. Cogito, ergo sum. Ég hugsa, ég er.

Hver þremillinn, kynni einhver að segja, vísindi samtímans hljóta að geta gert betur en einhver dúddi á 17. öld, þótt franskur sé og íhugull. Svarið er nei.

Heilasérfræðingurinn og geðlæknirinn Iain McGilchrist skrifaði doðrant um samspil vinstri- og hægri heilahvels (það er flókið). Bókin var tuttugu ár í smíðum. Hér skrifar hann um þekkingu okkar á meðvitundinni, bls. 19:

Er meðvitundin afurð heilans? Eina örugga svarið við spurningunni er að hver sem telur sig hafa öruggt svar - hefur örugglega rangt fyrir sér. Við höfum aðeins hugmyndir um meðvitundina og heilann til að vinna með; eina sem við vitum fyrir víst er að þær hugmyndir eru afurð meðvitundarinnar. Þetta er, vísindalega talað, mun öruggara en að meðvitundin sé afurð heilans.

Ekki jafn snjallt og orðfæri Descartes en segir sömu sögu.

Meðvitundin býr í heilanum þótt hún sé ekki endilega afurð hans. Heiladauður maður er meðvitundarlaus.

Í meðvitundinni verða til aðskiljanlegar langanir. Einhvern langar í kaffi, annan í tölvuleik, þann þriðja í útilegu og svo framvegis. Langanir spretta fleiri upp, hjá flestum, en hægt er að ráða við. Ævina á enda stendur yfir glíman við langanir og forgangsröðun þeirra. Sumar langanir eru skaðlegar, t.d. í fíkniefni, en aðrar saklausar; kaffibollinn.

Hafi maður löngun í eitthvað, sem er manni óhollt eða veldur öðrum skaða, er freistandi að telja sér trú um að látið sé undan lönguninni af nauðsyn. Ef frá er talin sú nauðsyn halda líkamanum gangandi með fæðu er, strangt tekið, engin nauðsyn í lífinu. 

Nú þegar eðli og einkenni meðvitundarinnar liggur fyrir má slá einu föstu. Sá sem segist ,,upplifa" sig í röngum líkama tjáir löngun en ekki röklegt samhengi hlutanna. Hugsanlegt er, og raunar dæmi um, að einhver vilji kynbreyta sjálfum sér. Það er löngun en ekki nauðsyn. Lögráða einstaklingur má gera hvað hann vill við líkama sinn, fá sér tattú eða skera undan sér. Láta undan löngunum sínum, brjóti hann ekki á öðrum.

Börnum og unglingum ætti aftur að halda utan við kynbreytingapælingar byggðar á löngun. Á æskuskeiði er altítt að ein löngun sé ráðandi fyrir hádegi en önnur síðdegis. Hlutverk fullorðinna er að sjá til þess að ungviðið valdi sér ekki óbætanlegum skaða með heimskulegum hugdettum. Kallast uppeldi. 

Meðvitundin er órjúfanlega tengd líkama þess sem hana hefur. Tal um þessa og hina vitundina, eins og meðvitundin sé safnhaugur margra vitunda, er merkingarlaust þvaður. Meðvitundin er heil og óskipt hjá þeim sem býr að henni. Meðvitundin er ekki til utan líkamans sem hýsir hana - líkami án meðvitundar er lífvana.

Það er á forræði handhafa meðvitundar að hugsa vitrænt eða vitleysu, ráða við langanir sínar og stilla þeim í hóf eða gefa þeim lausan tauminn. Einstaklingur þræll langana sinna og á valdi ranghugmynda er ekki á góðum stað í lífinu.

 

 

 

Skrítin frétt um hatur og fordóma

Morgunblaðið fjallaði um útilokun Samtakanna 22 frá opinberum vettvangi og hvernig Sigmundur Davíð kom mál- og fundafrelsinu til bjargar og leigði samtökum homma og lesbía sal Miðlokksins.

Frétt Morgunblaðsins um Sigmund Davíð birtist í fyrradag með fyrirsögninni Ógnað fyrir að hýsa fund um mannréttindamál.

Í gær var framhaldsfrétt um málið. Áhugavert, hugsaði tilfallandi lesandi, nú ætlar blaðamaður Morgunblaðsins að fá viðbrögð frá talsmönnum trans-aðgerðasinna sem skipulega reyndu að koma veg fyrir að Samtökin 22 fengu haldið málþing og ógnuðu í ofanálag formanni Miðflokksins fyrir það eitt að leiga fundarsal.

En fréttin í gær, sem er viðtengd blogginu, er hvorki um mál- og fundafrelsi né um trans-hugmyndafræðina. Fyrsta setning fréttarinnar er svohljóðandi:

Formaður Hinsegin daga segir það vera sorglegt ef transhatur verði „útflutningsgrein Miðflokksins“.

Fréttin í heild sinni er breiðsíða gegn Miðflokknum og formanni hans og meintu ,,transhatri."

Í fréttinni allri er ekki aukatekið orð um málefnið; hvort á Íslandi sé mál- og fundafrelsi til að ræða samfélagsleg málefni. Hvort það sé í lagi að þeim sé úthýst sem efast um transmenninguna.

Transhugmyndafræði vex og dafnar í skjóli þagnar. Börn eru helstu þolendur. Transtalsmenn þræða ekki Rótarýklúbba, fara ekki á Kiwanisfundi eða aðskiljanleg félög fullorðinna með boðskap sinn. Fullorðnir sjá fremur í gegnum blekkinguna en börn og óharðnaðir unglingar. Hjá ungviðinu má aftur fóstra ranghugmyndir.

Tavistock-klíníkinni, sem sérhæfði sig í að breyta líffræðilegu kyni barna, var lokað eftir fjöldamörg dæmi um að börnum hafi verið fórnað á altari hugmyndafræði um að hægt sé að fæðast með líkama af röngu kyni.

,,Mér var breytt í skrímsli," segir ung bandarísk kona, Chloe Cole. Tólf ára var henni talin trú um að hún væri í röngum líkama. Karlhormónum var dælt í stúlkulíkamann og brjóstin skorin af. ,,Trans átti að bjarga mér en eyðilagði líf mitt," segir Chloe.

Allt í nafni hugmyndafræði sem byggir á þeirri firru að sumir fæðist í röngum líkama. Það er líffræðilegur ómöguleiki.

Aftrönsun er það kallað þegar kynbreytt fólk, limlest og bjagað, leitar aftur í kynið sem það fæddist í. Chloe ásamt sex öðrum sat í pallborði þar sem skelfilegar afleiðingar kynbreytinga eru ræddar.

Meðvitundin er í heilabúinu. Þeir sem halda fram að hægt sé að fæðast í röngum líkama eru í raun að segja að nýburi fæðist með rangan heila. Enginn fæðist með rangan heila, ekki frekar en að fólk fæðist með rangan vinstrifót. Nýburi einfaldlega kemur í heiminn og er annað tveggja meybarn eða sveinn. Erfðaefninu verður ekki breytt, konur hafa XX-litninga en karlar XY. Frávikin frá meginreglunni eru læknisfræðilegt úrlausnarefni. (Innan sviga er þess að geta að heili karls er að jafnaði 10% stærri en konuheili. Engum dettur samt í hug að minnka eða stækka heilabúið í transferlinu).

Allir eldri en tvævetra vita að hægt er að hafa hugmyndir um lífið og tilveruna sem standast ekki skoðun. Ranghugmyndir má vinda ofan af enda verða þær til í samfélagi við aðra. Hvorki er hægt að skipta út heila eða líkama til að sigrast á hugsunum sem eru hindurvitni. Opin og frjáls umræða reytir á hinn bóginn fjaðrirnar af firrunum. Falsið verður ekki eins freistandi.

Talsmenn transhugmyndafræðinnar óttast umræðu og saka andmælendur um fjandskap, hatur og fordóma. Það eru menn eins og Sigmundur Davíð, einn örfárra stjórnmálamanna, sem þora að segja upphátt sannindi sem skipta máli. Velferð barna og unglinga er í húfi. 

Sigmundur ber í „bakkafullan lækinn“

Trans-ofbeldi í skjóli stjórnvalda

Lýsing Sigmundar Davíðs á framkomu trans-aðgerðasinna til að hafa fundarfrelsið af Samtökunum 22 ætti að vekja fólk til umhugsunar um hótanir og ofbeldismenningu sem þarf að stemma stigu við.

Samtökin 22 er félagsskapur homma og lesbía sem hafnar undirstöðukenningum trans, að hægt sé að fæðast í röngum líkama og að kyn sé huglægt en ekki líffræðileg staðreynd. Samtökin 22 höfðu leigt sal Þjóðminjasafnsins undir málþing. Stuðningsmenn trans tóku til við að herja á ríkisstofnunina sem afturkallaði útleiguna. Var þá leitað til Reiðhallarinnar í Víðidal sem leigði sal. Fór á sömu lund. Á bakvið tjöldin var séð til þess að Samtökunum 22 yrði úthýst á ný.

Samtökin 22 leituðu þá til Miðflokksins og fengu leigðan fundarsal. Segir Sigmundur Davíð að hann hafi

verið furðu lost­inn þegar hann heyrði að flokks­mönn­um hefði borist fjölda sím­tala frá aðgerðasinn­um sem bæðu þá um að blása þingið af.

„Hvernig kom­umst við á þann stað að op­in­ber­um stofn­un­um og stjórn­mála­flokk­um er ógnað fyr­ir að vera gest­gjafi fund­ar til að ræða mann­rétt­inda­mál?“ skrif­ar Sig­mund­ur.

Það sjá allir í hendi sér að hér er allof langt gengið. Í landinu er mál- og fundafrelsi sem eru forsenda annarra mannréttinda. Trúfrelsi verður merkingarlaust ef ekki má tjá hug sinn á samkomu.

Stjórnvöld bera þunga ábyrgð á trans-atlögunni að mannréttindum. Þau fjármagna transfélög og skrifa lög í þágu transmenningar. Sveitarfélög gera samninga við transfélög að útbreiða boðskapinn í skólakerfinu.

Þegar mannréttindi eru brotin til að koma í veg fyrir umræðu um sérviskulega hugmyndafræði, og það með velþóknun hins opinbera, er samfélagið komið á hættulega braut. 

 

„Ógnað“ fyrir að hýsa fund um mannréttindamál

BRICS, vestrið fær samkeppni

Leiðtogafundur BRICS-ríkjanna er nýlega afstaðin í Suður-Afríku. Auk fundarríkis eiga aðild Rússland, Kína, Indland og Brasilía. Leiðtogarnir buðu velkomin sex önnur ríki, m.a. Egyptaland, Íran, Sádí-Arabía og Argentínu. Fleiri eru á biðlista, t.d. Nígería.

Hugtakið BRIC varð til hjá forstjóra Goldman Sachs fjárfestingabankans um aldamótin og náði yfir nýmarkaðslönd með sérstaka vaxtarmöguleika. Vestrið, sem nýlega hafði sigrað kalda stríðið, var með BRIC-ríkin á matseðlinum, svo að segja. Nýmarkaðsríkin tóku forstjórann á orðinu; matseðilinn öðlaðist sjálfstætt líf.

BRIC-ríkin fimm stofnuðu félagsskapinn ekki fyrr en 2009. Tveim árum síðar bættist S-ið við, Suður-Afríka. Á næsta verða ríkin tólf. Helsti frumkvöðullinn er Pútín Rússlandsforseti.

Í frægri ræðu á öryggisráðstefnunni í Munchen árið 2007 boðaði Pútín margpóla heim sem valkost við einpóla veröld undir forystu Bandaríkjanna. BRICS er útfærsla á þeirri stefnu.

Viðskipti og gjaldeyrismál eru sem stendur höfuðviðfangsefni BRICS. Vegna ólíkrar menningar, sögu og landfræðilegrar stöðu aðildarríkja er engin hætta á samrunaþróun, líkt og ofin er í grunnþrætti Evrópusambandsins.

BRICS er andóf gegn vestrænu forræði í alþjóðamálum. Þeir sem tala fyrir vestrænni leiðsögn heimsbyggðarinnar, t.d. Daniel Hannan í Telegraph, óttast vöxt og viðgang samtakanna.

Úkraínustríðið litar heimspólitíkina. Vöxtur BRICS-ríkjanna á sama tíma og átökin á gresjum Garðaríkis standa yfir er stuðningur við málstað Rússa gegn vestrinu sem heldur uppi stríðsrekstri stjórnarinnar í Kænugarði.

Tilraunir á þessari öld til að vesturlandavæða heimsbyggðina sækja styrk sinn í hugmyndafræði sem varð til á tíunda áratug síðustu aldar, eftir fall Sovétríkjanna og þar með heimskommúnismans. Heimamenn í Afganistan, Írak og Sýrlandi keyptu ekki vestræna stjórnmálamenningu og lífshætti þótt hvortveggja væri á tilboðsverði. Vestrið nýtur ekki þeirra menningarlegu yfirburða sem margir vilja vera láta.

Úkraínu byggir klofin þjóð. Austurhlutinn er á menningarlegu áhrifasvæði Rússa en vesturhlutinn er hallur undir Evrópusambandið. Landamæri ríkisins endurspegla ekki vilja þeirra sem innan þeirra búa. Tvær leiðir voru mögulegar. Í fyrsta lagi sáttaleið. Eitt sambandsríki með sjálfsstjórn landshluta. Í öðru lagi stríð. Frá og með stjórnarbyltingunni 2014 var stefnt á stríð. Stjórnvöld í Kænugarði hefðu aldrei eins og sér undirbúið stríð. 40 milljón manna þjóð sigrar ekki 140 milljón manna þjóð. Stefnt var að stríði i krafti vestrænna yfirburða.  

BRICS er ekki heimskommúnisminn endurfæddur. Samtökin boða hvorki tiltekna hugmyndafræði, líkt og Evrópusambandið, né ein trúarbrögð eins og félagsskapur íslamskra ríkja, OIC. Enn síður veraldlega alheimstrú að manngerður koltvísýringur stjórni veðrum og vindum. Ekki heldur þá vestrænu sérvisku að kynin séu þrjú, fimm eða seytján.

BRICS er í stóra samhenginu afturhvarf til fornrar speki að hollur er heimafenginn baggi. 

 

 

Loftslagsvá er viðskiptamódel, byggt á blekkingu

Keyptir vísinda- og tæknimenn í þjónustu auðjöfra halda að almenningi, í samvinnu við fjölmiðla, þeirri blekkingu að loftslagsvá steðji að heimsbyggðinni. Allt er þetta viðskiptamódel, en ekki vísindi, og haldið gangandi til að skattpína almenning.

Á þessa leið skrifa Þjóðverjarnir Klaus-Dieter Döhler og Josef Kowatsch. Báðir eru umhverfisverndarsinnar og Döhler náttúrvísindamaður. Grein þeirra birtist í útgáfunni EIKE, hægt er að lesa hana í samantekt á ensku.

Loftslagsnefnd Sameinuðu þjóðanna, IPCC, er svo gengumspillt, skrifa Döhler og Kowatsch, að flestir náttúruvísindamenn hafa sagt sig frá störfum fyrir nefndina. Eftir sitja félagsfræðingar, hagfræðingar og stjórnmálafræðingar.

Eins og gefur að skilja vita félagsvísindamennirnir ekkert um loftslagsvá, sem sérfræðingar, en þess meira um hvernig eigi með óttastjórnun, peningagjöfum og áróðri að halda viðskiptamódelinu gangandi.

Á seinni tíð eru náttúruvísindamenn, sem sjá í gegnum blekkinguna, farnir að taka af sér silkihanskana, kalla hlutina réttum nöfnum og leggja til hliðar fræðilegt orðalag. Eðlisfræðingurinn John Clauser, sem fékk Nóbelsverðlaunin árið 2022, sagði nýlega skýrt og skorinort að loftslagsvísindi hafi breyst í falsvísindi í þjónustu trúarbragða. 

Tilfallandi hefur síðustu ár vitnað til fjölda náttúruvísindamanna, t.d. Judith Curry, Richard Lindzen, William Happer, Roy Spencer, John Christy, Lennart Bengtsson og fleiri sem þvertaka fyrir loftslagsvá. Allt eru þetta loftslagsvísindamenn. Svikamyllan áfram þótt náttúruvísindamenn sem standa undir nafni sýna með rökum keisarann klæðalausan.

Hvers vegna?

Stutta svarið er peningar.

Í viðtengdri frétt segir af fyrirtækinu Carbfix. Tilfallandi hefur áður fjallað um stórkostlegan árangur fyrirtækisins fyrr á þessu ári, sjá hér og hér. Kjarni málsins:

Landsvirkjun og OR eru á kafi í hókus-pókus hagfræðinni þar sem peningar vaxa á trjám. Öllu heldur: fjármagn er búið til úr koltvísýringi, CO2.

Dótturfélag OR, Carbfix, fær uppslátt í þýsku útgáfunni Die Welt fyrir að þróa aðferð að dæla koltvísýringi úr andrúmsloftinu ofan í jörðina. 

Eldgosið í Fagradalsfjalli losar um 10 til 11 þúsund tonn af koltvísýringi, CO2, á dag, segir Jarðvísindastofnun. Fyrsta og stærsta heildstæða lofthreinsi- og förgunarstöðin í heiminum við Hellisheiðarvirkjun fangar 4 þúsund tonn af CO2 á ári.

Jú, þið lásuð rétt. Minna en hálfsdags framleiðsla litlu eldsumbrotanna í Fagradalsfjalli fer ofan í holu á Hellisheiði Á EINU ÁRI.

Landsvirkjun selur fyrir milljarða á ári upprunavottorð, sem er nútímaútgáfa aflátsbréfa miðalda. Upprunavottorðin eru keypt af orkusóðum í Evrópu til að sýna fram á orkuvæna framleiðslu. Vegna sölu á upprunavottorðum/aflátsbréfum er íslensk orka ekki lengur græn nema gegn gjaldi.

Hókus-pókus hagfræðin býr til peninga úr þeirri firru að koltvísýringur sé okkur lifandi að drepa. Veruleikinn er sá að ef við útrýmum koltvísýringi úr andrúmsloftinu jafngilti það sjálfsmorðssáttmála, segir William Happer loftslagsvísindamaður.

Carbfix, og hugmyndin að baki, er milli steins og sleggju. Í einn stað skiptir engu máli þótt einhverju smámagni af CO2 er dælt ofan í jörðina. Í annan stað, ef svo stórundarlega vildi til, að Carbfix fyndi aðferð að taka úr andrúmsloftinu stóran hluta koltvísýrings stafaði lífríki jarðarinnar hætta af. Án koltvísýrings verður engin ljóstillífun. Trjám og plöntum yrði útrýmt, jörðin stæði eftir sem eyðimörk.

Ef menn græða á að trúa blekkingum þá trúa menn blekkingum. Carbfixið er örlítill hluti af viðskiptamódeli en segir nokkra sögu um blekkinguna að baki.

Hugmyndafræði á skjön við veruleikann gengur svo lengi sem henni er haldið uppi með valdi, fjármagni og trúarkreddum. Fyrr heldur en seinna sigrar raunheimur fantasíuna. Þeir verða margir meintir sérfræðingarnir sem endurskrifa ferilsskrána og þykjast hvergi hafa komið nærri vitleysunni sem fjármagnaði starfsframann.

Þróa nýja aðferð til að mæla bindingu koldíoxíðs