Klósettskál Baugs hikstar

Hallgrímur Helgason er samfylkingarhöfundur á framfæri Baugs. Hann fattar núna, mörgum árum of seint, að hann teygaði Baugshland og taldi hollustu. Þegar höfundurinn hikstar, eigum við að hlæja með eða vorkenna kvikindinu? Hvorugt. Við eigum að sýna eðjótinu fyrirlitningu jafn lengi og stafur er skrifaður á íslensku.

Fyrirvarar þurfa að vera tryggir

Framsóknarflokkurinn og In Defence-hópurinn hafa síðustu daga staðið vaktina fyrir hönd þjóðarinnar í Icesave-málinu. Sjálfstæðisflokkurinn gaf sig ótímabært eins og hann hefur gert á liðnum árum. Deilan stendur núna um lagalega fyrirvara sem eru grundvöllurinn fyrir öðrum fyrirvörum. Ef lagalegur þáttur fyrirvaranna er í óvissu eru allir aðrir fyrirvarar í uppnámi.

Ríkisstjórnin verður að koma til móts við réttmætar ábendingar Framsóknarflokksins og In Defence-hópsins.

Fyrirvarar við Icesave jákvæðir segir Moody's

Prófessorarnir og nýja samfylkingarelítan

Prófessor í stjórnmálafræði kallar hluta Sjálfstæðisflokksins ,,skrímsladeild" í gær og í morgun skrifar hagfræðiprófessor grein þar sem Nasistaflokkurinn í Þýskalandi, Kommúnistaflokkurinn í Sovétríkjunum og Sjálfstæðisflokkurinn á Íslandi eru ræddir í sömu andrá. Prófessor Þorvaldur Gylfason ýjar að því að opinberlega ætti að lýsa Sjálfstæðisflokkinn glæpasamtök.

Gunnar Helgi Kristinsson stjórnmálafræðingur og Þorvaldur Gylfason eru hluti nýrrar samfylkingarelítu sem stefnir á að verða ráðandi í íslenskum hugmyndaheimi í kjölfar valdatöku vinstriflokkanna í vor. Valdsmannslegur tónninn í þjóðfélagsgreiningu þeirra kallast á við heitstrengingar formanna vinstriflokkanna um að þeir ætli að sitja lengi að völdum.

Skipti maður út Gunnari Helga og Þorvaldi fyrir prófessor Hannes Hólmstein Gissurarson annars vegar og Samfylkingu fyrir Sjálfstæðisflokk hins vegar fær maður Ísland fyrir tuttugu árum.

Prófessorar eru mælikvarði á andlegt ástand þjóðarinnar.

Hreiðar Már og 2006-blekkingin

Hreiðar Már Sigurðsson var virkur þátttakandi í svikamyllu íslenskra fjármálafyrirtækja alla þessa öld. Tveim árum fyrir hrun riðaði íslenska bankakerfið til falls. Sumarið 2006 voru fréttir í erlendum fjölmiðlum um að fjármálablóðskömm væri stunduð á Íslandi þar sem lítill hópur mann stundaði sýndarviðskipti sín á milli.

Íslensku bankamennirnir fullvissuðu alþjóðasamfélagið og íslensku þjóðina að þeir hefðu lært af gagnrýninni sumarið 2006 og ynnu að því hörðum höndum að lagfæra starfshættina. Ekki var ráðist í neina tiltekt, vandræðamálum var sópað undir teppið og blóðskömm stunduð sem aldrei fyrr. Ímyndarfyrirtæki voru keypt til að fegra ástandið og þeim fáu sem gagnrýndu hér heima var hótað öllu illu.

Kortéri fyrir hrun kemur Hreiðar Már fram í fjölmiðlum og tilkynnir að stórríkur erlendur fjármálamaður ætlaði að kaupa vænan hlut í Kaupþingi. Þetta var blekking. Ólafur Ólafsson stjórnarmaður í Kaupþingi hafði fengið arabískan fursta til að skrifa á sig hlut í bankanum - og bankinn sjálfur lánaði.

Saklaust drengjaandlit Hreiðars Más felur ekki ljóta iðju íslensku bankaelítunnar.

Annarra að biðjast afsökunar

Skrímslaprófessorinn

Morgunblaðið fetar áhugaverðar slóðir í þessari frétt og stjórnmálafræðingurinn sömuleiðis. Heitið ,,skrímsladeild" var notað um hóp sjálfstæðismanna sem í síðustu kosningabaráttu beitt ósvífnari brögðum en höfuðstöðvarnar í Valhöll vildu kannast við. Steingrímur J. Sigfússon kallaði deildina ,,skolpveitu". Nú kemur Gunnar Helgi Kristinsson og notar heitið ,,skrímsladeild" um þann hluta Sjálfstæðisflokksins sem telur of langt gengið í samkomulagsátt við ríkisstjórnina í Icesave-samningnum.

Gunnari Helga er auðvitað frjálst að grípa til sniðugra hugtaka til að lýsa íslenskum stjórnmálum, flokkum og flokkshlutum. Með því að Morgunblaðið leggur vettvang sinn undir umræðu af þessu tagi, og kallar fréttaflutning, er bryddað upp a nýmælum á Hádegismóum.

 

Bjarni friðar „skrímsladeild“

Útrásina þarf að núllstilla

Eftirhreytur útrásarinnar er sala á orkufyrirtækjum til útlendinga; Exista og önnur eignarhaldsfélög sem voru skálkaskjól braskara og í þriðja lagi hugarfarið sem birtist í hugmyndum um að milljarðabónusa starfsfólks Straums sem er fallitt fjármálafyrirtæki.

Það þarf að vinda ofan af ruglinu sem fyrst. Geysir Green er í öndunarvél ríkisbankanna. Með því að leyfa fyrirtækinu að starfa áfram er verið að halda lífi í útrásarveirunni þar sem einkaaðilar fengu tækifæri til að sækja sér fé í sjóði almennings.

Sem sagt: Orkufyrirtækin áfram í eigu almennings, eignarhaldsfélög verði sett í gjaldþrot og endurhæfingarnámskeið fyrir græðgisfólkið í fjármálafyrirtækjunum.

Vill fund með fjármálaráðherra

Fjölmiðlar fatta ekki plottið

Lögfræðistofan Norton Rose hefur fíflað íslenska fjölmiðla. Í gær sögðu íslenskir fjölmiðlar frá skoðanakönnun frá lögfræðistofunni um afstöðu erlendra fjármálastofnana til fjárfestinga á Íslandi. Eins og vænta mátti standa útlendingar ekki í biðröð að komast með peningana sína hingað, en hvenær hafa þeir svo sem gert það.

Í dag kemur í ljós að Norton Rose hafði ekki gert óvilhalla skoðanakönnun heldur var þetta kröfuskrá útlendra fjármálastofnana sem lánuðu peninga til íslensku útrásarbankanna. 

Íslenskir fjölmiðlar eru auðtrúa svo ekki sé meira sagt.

Verið að höfða mál gegn Íslandi

Sérreglur eiga að gilda um uppgjör auðmanna

Íslensku auðmennirnir komust flestir til álna í skjóli samtryggingakerfis fjármálastofnana sem nánast úthlutuðu lánakvótum sín á milli. Eigendur Landsbankans fengu lánað hjá Glitni fyrir sín verkefni og Glitnismenn hjá Kaupþingi og svo framvegis. Þetta var gert til að sniðganga lög og reglur um fjármálastofnanir. Þessar kúnstir og aðrar brellur þarf almenningur að borga fyrir.

Hluti af uppgjöri við auðmennina er að láta áfram gilda sérreglur um viðskipti þeirra. En núna á að snúa dæminu við; öll mál auðmannanna upp á borðið, hvað þeir eiga og hvar. Bankaleynd verði afnumin í tilfelli auðmannanna.  Ríkisbankarnir eiga að setja upp sérstaka vefsíðu til að halda utanum um uppgjör við auðmennina. Þar komi fram hvað þeir skuldi, hvernig þeir ætla að borga og svo framvegis.

Siðvæðing viðskiptalífsins verður ekki gerð með pukri í skjóli bankaleyndar. Ef almenningur fær á tilfinninguna að auðmenn fái uppgefnar skuldir verður það réttlæting fyrir hverskyns ósvinnu í samfélaginu. Það stendur upp á ríkisbankana og skilanefndir að setja upp fyrirkomulag uppgjörs við auðmennina sem er í samræmi við ráðslag þeirra fyrir hrun.

Gamli Landsbankinn afskrifar skuldir Magnúsar

Milljón króna menn skildu eftir sig sviðna jörð

Frétt brá fyrir í svipinn um að laun lægri en milljón krónur á mánuði myndu auka atgervisflótta frá Íslandi. Gott að það var ekki þingmaður Sjálfstæðisflokksins sem ýjaði að þeim vandræðum sem hlytust ef það gengi fram að þeir launahæstu í samfélaginu væru í nágrenni við laun forsætisráðherra.

Þeir sem halda því fram að samhengi sé milli launa og atgervis, að ekki sé talað um nytsemi þeirrar iðju sem stunduð er fyrir milljón eða meira á mánuði, þeir hafa ekkert lært af hruninu. Ef eitthvað er virðist öfugt samband milli launa og gildi vinnuframlagsins; þeir sem báru mest úr býtum í útrásinni voru verstu skaðræðismennirnir.

Ef Sjálfstæðisflokkurinn heldur að þjóðin kaupi þvætting um há laun vegna svokallaðra ábyrgðarstarfa þá er flokknum ekki við bjargandi.

Klækjastjórnmál eru léleg útflutningsvara

Fyrirvaraleiðin á ónýtum Icesave-samningi er til að framlengja líf ríkisstjórnarinnar sem yrði að segja af sér ef Alþingi hafnaði frumvarpinu í beinni atkvæðagreiðslu. Klækjastjórnmál síðustu ára verða til í andrúmslofti útrásar sem, eins og óðum er að birtast alþjóð, gekk út á blekkingar og bókhaldsbrellur. Annar stjórnarflokkanna, Samfylkingin, gerði klækjastjórnmál að sérgrein, samanber kosningabaráttuna í vor.

Þjóðinni er enginn greiði gerður með því að framlengja háttsemi í stjórnmálum sem varð okkur dýrkeypt í viðskiptum. Stjórnmálamenn eiga að temja sér ný vinnubrögð. Ágæt byrjun er að segja hlutina eins og þeir eru: Icesave-samningurinn er ónýtur, við verðum að gera nýjan samning.

Stórskaðar hagsmuni Íslands