Píratar gefast upp á lýðræðinu

Þingmaður Pírata segir að fólk með rangar skoðanir verði útilokað frá umræðu um stefnu Pírata. Björn Bjarnason vekur athygli á að fundargerðir framkvæmdaráðs Pírata séu núna lokaðar, en þær voru áður opnar.

Þegar Píratar gefast upp á lýðræðinu er þeir að gefast upp á sjálfum sér.

Kosningar kunna að skýra fylgistapið

Píratar minnka, Vinstri grænir stækka

Píratar eru fokkjú flokkur óreiðufólks. Vinstri grænir fá atkvæði miðaldra félagsráðgjafa og opinberra starfsmanna í millistjórn eða á gólfi.

Kjósendur, sem ekki styðja ríkisstjórnina, færa sig frá Pírötum til Vinstri grænna samkvæmt könnunum.

Fólk metur það svo að Vinstri grænir munu ekki fokka upp efnahagsábatanum - en Píratar ábyggilega.

Fylgi Pírata dregst saman

Galtung, Ástþór og Clinton

Norski friðarsinninn Johan Galtung var hér á landi fyrir skemmstu að ræða heimsfriðinn. Ástþór Magnússon forsetaframbjóðandi var með Galtung í sinni umsýslu. Sá norski er vel tengdur eftir áratuga starf á flekaskilum stjórnmála og rannsókna.

Galtung sagði þeim sem tóku hann tali að Trump yrði næsti forseti Bandaríkjanna. Rökin? Jú, nafn Hillary Clinton væri í Panamaskjölunum um aflandsreikninga. Þegar þær upplýsingar kæmu á yfirborðið væri Clinton búin að vera, sagði Galtung.

Nú má vera að sá norski gumi af meiru en hann veit. Þó er á hitt að líta að Ástþór Magnússon, sem var gestgjafi Galtung, fletti ofan af aflandsreikningum fjölskyldu Dorritar Moussiaeff forsetafrúar. Enginn veit hvaðan Ástþór fékk þær upplýsingar. Nema kannski Johan Galtung.

Cruz heltist úr lestinni

Fordómar í Samfylkingunni

Flokksfélagar Helga Hjörvar í Samfylkingunni vilja sumir hverjir hann ekki sem formann vegna fötlunar. Helgi sér illa og mun það notað gegn honum í kosningabaráttu um formennsku í örflokknum.

Samfylkingin gefur sig út fyrir að vera frjálslynt afl. Fordómar, af því tagi sem Helgi segir í flokknum, vekja ekki samúð - miklu frekar andstyggð.

En það er einmitt tilfinningin sem margir höfðu fyrir Samfylkingunni, áður þessar fréttir bárust.

 

Helgi Hjörvar finnur fyrir fordómum

Allir peningar Dorritar eru aflandsfé

Dorrit Mousaieff forsetafrú þénaði enga peninga á Íslandi. Allt hennar fé er aflandsfé auðugrar fjölskyldu sem geymir peningana sína út um hvippinn og hvappinn.

Það er langsótt, svo ekki sé meira sagt, að gagnrýna Ólaf Ragnar Grímsson forseta fyrir að vita ekki um alla bankareikninga Mousaieff-fjölskyldunnar.

Andstæðingar Ólafs Ragnars reyna lúalegt bragð þegar þeir höggva í forsetafrú okkar. 

Þekkir ekki til fjárhagstengsla Dorritar

Martröð Samfylkingar rætist

Vinstri grænir áttu að vera litli flokkurinn en Samfylkingin turninn sem keppti við Sjálfstæðisflokkinn. Þetta var planið um aldamótin þegar Samfylkingin var stofnuð. Í dag mælast Vinstri grænir með 18 prósent fylgi en Samfylkingin átta prósent.

Formenn Vinstri grænna og Sjálfstæðisflokksins stunda pólitískt daður á alþingi sem gæti vitað á tilhugalíf þegar nær dregur kosningum. Vinstri grænir gætu orðið þriðja hjólið undir vagni ríkisstjórnarinnar eða myndað tveggja flokka stjórn með Sjálfstæðisflokknum, ef kjósendum sýnist svo.

Í öllu falli er Samfylkingin úti í kuldanum með ekkert fylgi og álíka óstjórntækir og Píratar. Illugi Jökulsson leggur til Samfylkingin verði lögð niður. Skiljanlega, turninn er orðinn að njóla.

Fylgi Pírata dalar

Stórsókn ríkisstjórnarflokkanna

Sjálfstæðisflokkurinn er stærsti flokkur landsins á ný, með 27 prósent fylgi, og Framsóknarflokkurinn nær vopnum sínum, bætir við sig 4 prósentustigum skv. Þjóðarpúlsi Gallup og er með 11 prósent fylgi.

Ríkisstjórnin bætir stöðu sína, fer úr 34 prósent í 37 prósent stuðning kjósenda.

Hagvaxtarskeið, sem nú stendur yfir, gefur ríkisstjórnarflokkunum byr í seglin.

Af stjórnarandstöðunni er það að frétta að Vinstri grænir eru orðnir helmingi stærri en Samfylking, með yfir 18 prósent fylgi, á meðan samfóistar mælat með 8 prósent. Píratar eru með 26 prósent fylgi og fer minnkandi.

ASÍ spáir kraftmiklum hagvexti

Fylgismenn Guðna þvinga Andra Snæ til að hætta við

Fylgismenn Guðna Th. Jóhannessonar hvetja Andra Snæ Magnason til að draga forsetaframboð sitt tilbaka. Rökin eru þau að Guðni Th. sé líklegri til að fella sitjandi forseta, Ólaf Ragnar Grímsson.

Þessi afstaða fylgismanna Guðna Th. er ólýðræðisleg. Í afstöðunni felst að forsetakosningar snúist um að fella sitjandi forseta. En það er blekking sem andstæðingar Ólafs Ragnars halda á lofti.

Forsetakosningar snúast um að kjósa forseta. Punktur.

Litlu munar á Ólafi og Guðna

Danskir kratar og sjálfstæðiskommar - vandi vinstrimanna

,,Það er eitt einkenni íslensks samfélags – og mein – að hér skuli stéttastjórnmál ekki hafa náð að þroskast eins og í nágrannalöndum svo að fyrir vikið urðu flokkar alþýðu ekki jafn sterkir og annars staðar í Evrópu..."

Tilvitnunin hér að ofan er í pistil Guðmundar Andra Thorssonar. Stéttastjórnmál að norrænni fyrirmynd voru boðuð hér á landi. Alþýðuflokkurinn var stofnaður 1916 og Kommúnistaflokkur hálfum öðrum áratug síðar. Þar með var borðið dekkað fyrir norrænt stjórnmálakerfi þar sem Alþýðuflokkurinn væri með 40 prósent fylgi, kommúnistar 5 til 10 prósent og mið- og hægriflokkar skiptu með sér rest.

Stéttastjórnmál urðu ekki til hér á landi af tveimur ástæðum. Í fyrsta lagi vegna þess að hér var ekki stéttskipting, nema þá í skilningi starfsgreina. Við vorum öll bændur þangað til við urðum verkamenn, iðnaðarmenn, verslunarmenn, kennarar, læknar, embættismen o.s.frv.

Í öðru lagi réðu sjálfsstæðisstjórnmál ferðinni. Í vitund almennings skipti fullveldið og stjórnmálalegt og menningarlegt sjálfstæði meira máli en margt annað. Þar klofnuðu vinstrimenn. Kratar héldu tryggð við danska yfirvaldið, vildu ekki stofna lýðveldi 1944, en kommúnistar voru harðastir sjálfstæðismanna.

Afstaðan til hersins á Miðnesheiði klauf vinstrimenn í góðum anda sjálfstæðisstjórnmála. Kratar voru kanadindlar og fengu aðgang að hermangi, bæði sem iðnaðarmenn og tollarar, en kommúnistar stóðu einarðir gegn úrkynjuninni.

Sjálfstæðisstjórnmál trompuðu önnur stjórnmál þegar við höfnuðum ESB-umsókn Samfylkingar á kjörtímabili vinstristjórnarinnar. Þannig er nú það.  

Ögmundur og félagslega frjálshyggjan sem aldrei varð

Ögmundur Jónasson sagði í fréttum RÚV í kvöld að frjálshyggja sækti í sig veðrið síðustu ár og yrði að mæta með uppbyggilegri pólitík. Þegar Ögmundur tók sæti á alþingi fyrir Alþýðubandalagið og óháða árið 1995 sagði hann að allt púður væri úr frjálshyggjunni. Þeir sem aðhylltust frjálshyggju nenntu varla í umræðuna.

Bloggari man þetta viðhorf Ögmundar vegna þess að hann var blaðamaður Vikublaðsins á þessum tíma. Alþýðubandalagið gaf blaðið út enda ætlaði þáverandi formaður, Ólafur Ragnar Grímsson, að taka hugmyndafræðilega umræðu. Ólafur Ragnar hvarf til Bessastaða árið eftir að Ögmundur kom á þing. Þeir tóku við sem stokkuðu upp vinstriflokkana um aldamótin, þegar Samfylking og Vinstri grænir tóku við af Alþýðuflokki og Alþýðubandalagi. Flokkarnir fengu ný nöfn en innihald þeirra breyttist lítið.

Það sjónarmið Ögmundar að frjálshyggjan væri dauð úr öllum æðum fyrir aldamót var rétt á yfirborðinu. Frjálshyggja Thatcher og Reagan var komin á endimörk í umræðunni en hún var sigurvegari á jörðu niðri. Harðir andstæðingar frjálshyggjunnar, menn eins og Ögmundur, tóku á hinn bóginn ekki með í reikninginn að frjálshyggja, í merkingunni markaðsbúskapur, átti sér enga hugmyndafræðilega andstæðinga sem gátu vísað til valkosta við markaðsbúskap.

Vinstristjórnin á Íslandi, 2009 til 2013, sem Ögmundur sat í, bauð ekki upp á neina valkosti við markaðsbúskap. Og ekki var tækjum ríkisvaldsins beitt í þágu heimilanna. Hægristjórn sem tók við gerði t.a.m. mun meira fyrir heimilin í landinu og en vinstriflokkarnir.

Vandi vinstrimanna er að pólitík þeirra byggir öll í andstöðunni. Vinstriflokkarnir þrífast á mótmælum. Þegar þeir fá sögulegt tækifæri að láta til sín taka, líkt og þeir fengu 2009-2013, standa þeir á gati - hafa ekkert að bjóða nema ófrið og læti. Þannig starfaði ríkisstjórn Jóhönnu Sig. Flokkarnir sem að stjórninni máluðu sig út í horn og standa þar enn. Litlar líkur er að Samfylking og Vinstri grænir rétti úr kútnum fyrir næstu kosningar.

Félagsleg frjálshyggja, sem bæði miðvinstri- og miðhægriflokkar í Evrópu leggja stund á, er algerlega vanþróuð hér á landi. Eyðimerkurganga vinstrimanna heldur áfram um fyrirsjáanlega framtíð. 

Ögmundur hyggst kveðja þing