Ísland í keðju fullvalda þjóða

Ísland liggur á miðju Atlantshafi og hagsmunum okkar er best borgið með náinni samvinnu við nágranna- og bræðraþjóðir í Grænlandi, Færeyjum og Noregi. Þjóðirnar fjórar mynda keðju fullvalda þjóða á Norður-Atlantshafi sem binda saman tvær heimsálfur, Norður-Ameríku og Evrópu.

Fullveldin fjögur eiga hagsmuna að gæta á norðurslóðum en þar liggja auðlindir sem eru lítt rannsakaðar. Hlýnun jarðar með tilheyrandi samdrætti freðhvolfsins mun á næstu árum auka aðgengi að auðlindum norðurslóða samtímis sem siglingaleið opnast til Asíu. Ásamt fullveldunum fjórum eiga Bandaríkin, Kanada og Rússland aðkomu að norðurslóðum.

Ísland stendur á þröskuldi nýrrar heimsmyndar þar sem þyngdarkraftar Atlantshafsþjóðanna í austri og vestri færast norður á bóginn. Til takast á við breyttan svæðispólitískan veruleika þarf þjóðin að meta stöðu sína í samfélagi þjóðanna upp á nýtt.

Hin þöglu skil í utanríkismálum Íslendinga, þegar bandaríski herinn lokaði starfsstöðvum sínum hér upp úr síðustu aldamótum, leiddu til misskilnings um að Ísland ætti heima í samrunafélagsskap meginlandsríkjanna í austri, Evrópusambandinu. Hagsmunir okkar eru í veigamestu atriðum andstæðir hagsmunum Evrópusambandsins.

Ríkur þáttur í sjálfstæðisbaráttu Íslendinga var að tryggja yfirráð þjóðarinnar yfir fiskveiðilandhelginni og að stækka landhelgina. Við inngöngu myndi Evrópusambandið yfirtaka stjórnun fiskveiða í íslenskri lögsögu, sem yrði skilgreind sem samevrópskt hafsvæði. Við inngöngu myndi Evrópusambandið tala fyrir hönd Íslands í málefnum norðurslóða. Sambandið hefur margvíslegra hagsmuna að gæta gagnvart stórveldum í austri og vestri, Bandaríkjunum og Rússlandi. Í viðræðum um norðurslóðir gæti hagsmunatogstreita í Austur-Evrópu eða viðskiptadeilur við Bandaríkin auðveldlega haft áhrif á afstöðu Evrópusambandsins.

Brýnt er að umræða um framtíðarhagsmuni þjóðarinnar komist á dagskrá á þverpólitískum forsendum. Til að skapa svigrúm fyrir slíka umræðu eiga íslensk stjórnvöld að draga tilbaka umsókn sína um inngöngu Íslands í Evrópusambandið.

Vilja að ESB-umsókn verði dregin til baka

Trúverðugleiki Steingríms J. er hruninn

Steingrímur J. Sigfússon er pólitískt gjaldþrota.  Hann eyddi pólitískum höfuðstól sínum í ESB-umsóknina og lygaþvæluna í kringum upphaflega Icesave-saminginn en þá sagði hann viðsemjendur okkar krefjast leyndar á efnisatriðum samningsins. Það reyndist bláköld lygi en formaður Vinstri grænna heldur áfram með tröllasögur um Icesave.

Ásamt Jóhönnu er Steingrímur J. kominn á endastöð. Spurningin er hversu dýr lokaþáttur stjórnmálaþátttöku skötuhjúanna verður þjóðinni.

Verður að klára Icesave af ótilgreindum ástæðum

Hugarheimur Baugsfeðga

Jóhannes Jónsson og sonurinn Jón Ásgeir eru töffarar og líklega komist langt á hranalegri framkomu. Fyrir ókunnuga gæti virst sem stórbokkahátturinn ætti innistæðu í aga, ósérhlífni og öðrum mannkostum sem fer ekki vel að nefna í sömu andrá og feðgana.

Það mátti hafa gaman af óhefluðu orðbragði þeirra. Jón Ásgeir sagði það ,,pungspark" þegar hann fékk ekki einhverju framgengt. Frekjan og yfirgangurinn gat virst sem ákefð eftir árangri á útrásartímanum. Jafnvel sá fólk í gegnum fingur sér þegar feðgarnir hótuðu auglýsingabanni á fjölmiðla sem höfðu í frammi gagnrýnan fréttaflutning. Þrátt fyrir allt voru þetta sigrandi fullhugar dagsins í dag og hjuggu fjármálalegt strandhögg í löndum nær og fjær. Hvað með það þótt Baugsfeðgar hótuðu manni og öðrum?

Spilaborgin er hrunin en Baugsfeðgar eru eins og þeir voru í útrásinni. Þeir krefjast þess að Háskóli Íslands reki Hannes Hólmstein prófessor vegna þess að hann dreifði fjölpósti um fjármál feðganna.

Töffararnir átta sig ekki á að Ísland breyttist við hrunið. Taumhald, skynsemi og hófstilling er í meiri eftirspurn og þar hafa Baugsfeðgar ekkert að bjóða. Drambsleg framkoma þeirra er eiginlega hvorki né og auglýsir það eitt að Baugsfeðgar og íslenskt samfélag eiga enga samleið.

Jólakreppan 2009 og Credit-Anstalt '31

Kreppur eiga til að skella á þegar síst varir. Þegar Vesturlönd eru í nokkrar vikur búin að kjamsa á jákvæðum vísbendingum um vöxt verður sprungin fasteignabóla í arabísku smáríki til að setja allt á annan endann.

Lehman bræður hrundu fyrir rúmu ári, íslensku bankarnir mánuði síðar og alþjóðakerfið lék á reiðiskjálfi. Eftir áramót komst á ró og bjartsýni tók að gæta síðsumars og í haust. Dubai gæti sett allt á annan endann.

Í síðustu kreppu sem breytti heiminum hrundi verðbréfamarkaðurinn í New York í október 1929. Hálfu öðru ári síðar var óþekktur banki í Austurríki, Credit-Anstalt, gjaldþrota og hratt af stað atburðaráðs sem víðast er kölluð kreppan mikla.

Sögulegar endurtekningar koma í tilbrigðum.

Fall á mörkuðum

Þjóðin á góðu kaupi stjórnarandstöðu

Stjórnarandstaðan er þyngdar sinnar virði í gulli fyrir þjóðina á meðan hún kemur í veg fyrir að Icesave-frumvarpið verður samþykkt. Á meðan enn er möguleiki að hnekkja samningi stjórnarinnar er hægt að vona að samningar verði gerðir upp á nýtt.

Sitjandi ríkisstjórn fær ekki nýja samninga. Þingmenn stjórnarinnar, þeir sem taka þjóðarhag fram yfir flokkshag, verða að kannast við og haga sér í samræmi við þá óumflýjanlegu staðreynd að ríkisstjórnin er hindrun í vegi fyrir nýjan og sanngjarnari samning um Icesave-skuldbindingar Landsbankans.

Stjórnarkreppa vegna Icesave er eðlileg niðurstaða. Hræðslan við stjórnarkreppu má ekki verða til þess að þeir sem vita að Icesave-frumvarpið er ótækt samþykki það engu að síður.

Að frágenginni ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur eru ýmsir möguleikar á ríkisstjórn. Til að byrja með væri eðlilegt að vinstri grænir mynduðu minnihlutastjórn er nyti stuðnings Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks.

Deildu um þingsköp

Lömuð ríkisstjórn, tvenn lög á 2 mánuðum

Ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur hefur fengið samþykkt tvenn lög á yfirstandandi þingi. Á heimasíðu Alþingis eru fátæklegt um að litast á síðunni um lög samþykkt á yfirstandandi þingi. Lagatvennan sem hefur verið samþykkt er annars vegar um nauðungarsölu og hins vegar um aðgerðir í þágu heimila.

Alþingi hefur starfað í tvo mánuði og meirihlutinn skilað þjóðinni einum lögum í hvorum mánuði. Ríkisstjórnin hlýtur að íhuga hvort ekki ætti að fresta störfum Alþingis á meðan ráðherrar koma sér saman um hvaða mál skuli leggja fyrir þingið.

Verklítil ríkisstjórn veit á ósamstæðan meirihluta sem ekki kemur sér saman um málefni. Kannski er kominn tími til að hætta þessum leik og segja upphátt: Ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttir eru búin að vera.

Bandalag fullvalda ríkja við NV-Atlantshaf

Á fundum fulltrúa Heimssýnar með norskum stjórnmálamönnum hefur bandalag fullvalda ríkja við NV-Atlantshaf borið á góma. Grænland, Ísland, Færeyjar og Noregur eiga aðkomuleiðina að norðurslóðum sem Evrópusambandið ásælist vegna auðlinda sem þar er að finna.

Fullveldin fjögur hafna aðild að Evrópusambandinu, að Samfylkingunni á Íslandi undanskilinni. Noregur hafnaði aðild að ESB í tvígang, 1972 og 1994. Grænland er eina landið sem hefur komist upp með að segja sig úr Evrópusambandinu. Færeyjar voru undanskyldar í aðild Dana að ESB.

Ásmundur Einar Daðason þingmaður Vg og formaður Heimssýnar hefur leitt viðræður samtakanna við norska stjórnmálamenn og pólitísk samtök. Aðrir þátttakendur eru Unnur Brá Konráðsdóttir þingmaður Sjálfstæðisflokksins og Vígdís Haugsdóttir þingmaður Framsóknarflokksins.

Þremenningarnir eru hluti af sendinefnd Heimssýnar á landsfundi Nei til EU sem fagnar 15 ára afmæli sigursins í þjóðaratkvæðagreiðslunni 1994.

Jón talar fyrir meirihluta þjóðarinnar

Þjóðin er ekki tilbúin í inngöngu í Evrópusambandið. Deila má endalaust um ástæður fyrir skýrum og einbeittum vilja þjóðarinnar að standa utan Sambandsins. En  það ætti að vera hafið yfir deilur að afgerandi meirihluti þjóðarinnar er andvígur inngöngu.

Eftir að Norðmenn felldu inngöngu í Evrópusambandið fyrir fimmtán árum var á það bent að djúp söguleg rök stæðu fyrir vestursýn Norðmanna. Þegar á víkingatímanum litu Norðmenn til vesturs; Suðureyja, Írlands, Skotlands, Færeyja og Íslands. 

Þegar reynt er að toga þjóðir í aðrar áttir en þær hefðbundið halla sér þarf sterk rök. Evrópusambandið er ekki sterk rök, hvorki fyrir Norðmenn né Íslendinga.

Betur sett utan ESB

Stjórn í andstöðu við þjóðarhagsmuni

Ríkisstjórnin er ekki virði Icsave-frumvarpsins. Forsætisráðherra getur ekki með góðu móti sagt að ríkisstjórn Samfylkingar og Vinstri grænna sé mörg hundruð milljarða króna virði. Ríkisstjórnin reynir að þjösna ótæku frumvarpi í gegnum þingið til að bjarga eigin skinni. Frostið sem Jóhanna vísar í er samfylkingarfrost sem mun ríkja í flokknum falli ríkisstjórnin.

Er ekki kominn tími, Ögmundur?

Frostavetur falli Icesave

Dýrasta ríkisstjórn Íslandssögunnar

Ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur stefnir að því að verða dýrasta ríkisstjórn sögunnar með því að knýja í gegn samþykkt seinni útgáfu Icesave-frumvarps. Það mun kosta þjóðina 400 til 1000 milljarða króna.

Stjórnarandstaðan getur ein forðað ríkisstjórninni frá sjálfri sér og þjóðinni frá myrkraverkum hennar.

Icesave-frumvarpið þarf að ræða fram á vor.

Gagnrýndu Jóhönnu fyrir að leyna bréfinu