Samúð, hatur og valdakonur

Eflaust knýr samúð með fórnarlömbum nauðgara flesta til að mæta fyrir framan lögreglustöðina að mótmæla að tveir grunaðir nauðgarar sitji ekki í gæsluvarðhaldi. Af umræðunni að dæma er drjúgt mikið af hatri meðferðis hjá þeim sem mest hafa sig í frammi.

Valdakonurnar sem útskýrðu viðstöddum meginreglur réttarríkisins, Sig­ríður Björk Guðjóns­dótt­ir lög­reglu­stjóri og Alda Hrönn Jó­hanns­dótt­ir yf­ir­lög­fræðing­ur, urðu fyrr í dag að greina fjölmiðlum frá því að frásagnir af kringumstæðum kærðra afbrota væru ýktar.

Sigríður Björk og Alda Hrönn verða ekki sakaðar um karllæga málsmeðferð enda endurspegla þær valdahlutföllin í 21stu aldar þjóðfélaginu.

 

Púað á lögreglustjórann

Netverslun lækkar vöruverð

Íslenskir kaupmenn verða að lækka vöruverð vegna samkeppni við netverslun. Auðvelt er að kaupa fatnað á netinu og æ fleiri nýta sér þann kost.

Til skamms tíma voru Íslendingar nánast fangar kaupmanna hér á landi og bjuggu við nokkur hundruð prósent álagningu. Steypu- og glerhallir verslunarinnar sýndu ótvíræð merki offjárfestingar.

Netverslunin veitir kaupmönnum aðhald sem sjá sitt óvænna og lækka vöruverðið.

 

Afnema fatatolla strax

1787-lausnin á íslensku bankana

Eftir byltingar og hrun verður að hugsa upp á nýtt. Bandaríska byltingin 1776 var til þess að stjórnkerfið var hugsað frá grunni; íslenska hrunið 2008 þýðir að bankakerfið getur ekki orðið eins og það var fyrir hrun.

Bandaríska stjórnarskráin frá 1787 er tilraun til að búa til jafnvægi þar sem þrír hlutar ríkisvaldsins, þ.e. löggjafavald, framkvæmdavald og dómsvald deila völdum - til að einn þáttur yfirgnæfi ekki hina líkt og á tímum einveldis.

Íslenska bankavaldinu þarf að koma þannig fyrir að það sé framsækið en samt stöðugt, íhaldssamt en jafnframt opið fyrir nýmælum.

1787-lausnin fyrir íslensku bankana er þessi: einkaframtakið fær hluta, lífeyrissjóðirnir hluta en ríkið þó stærstan.

Einkaframtakið er framkvæmdavaldið í þessum samanburði, það sér um nýjungar og framfarir. Lífeyrissjóðirnir eru dómsvaldið, sem gætir samtímis hags lántaka og lífeyrisþega. Ríkið er löggjafavaldið í samhenginu og fer með þjóðarviljann og almannahagsmuni um stöðugt bankakerfi er þjónusti breidd og dýpt samfélagsins.

 

Stefna að dreifðu eignarhaldi á Arion banka

Þrjár fréttir af körlum

Þrjár fréttir af karlmönnum eru áberandi þennan mánudagsmorgun. Einn stóð úti og öskraði, annar beraði sig utan við íbúð; þriðja fréttin, sýnu alvarlegust, er um tvo karla sem bjuggu sér til aðstöðu til að nauðga.

Af þessum fréttum að dæma sýnist veikara kynið orðið býsna veikt; gólandi, berrassað kynlífsglæpahyski.

En svo er það þetta með fréttirnar - það sem er normalt ratar ekki í þær.

 

Stóð úti og öskraði

Fullveldi innan ESB er nær ómögulegt

Bretar hyggjast fá tryggingu fyrir því að ,,æ nánari samband" ESB-ríkja muni ekki draga Bretland inn í sambandsríki Evrópu. Við núverandi aðstæður fæst ekki slík trygging.

Stofnanir og skipulag Evrópusambandsins gera ráð fyrir að aukin samvinna sé lykillinn að farsæld álfunnar - þótt reynslan segi annað, samanber evru-samstarfið.

Til að Bretar fái þá tryggingu sem þeir óska eftir yrði að breyta ESB í grundvallaratriðum Og það yrði aldrei gert fyrir Breta eina. En mögulega eru Þjóðverjar tilbúnir að setja stopp á samrunaþróunina. Það er stórt EN.

Útilokar ekki að segja skilið við ESB

Vigdís, góða fólkið og atlögufréttir

Vigdís Hauksdóttir er skotmark góða fólksins, sem flest á heima í póstnúmeri 101 og kýs vinstriflokk. Góða fólkið er í sárum eftir kjörtímabilið 2009 til 2013 þegar til stóð að breyta Íslandi varanlega með inngöngu í ESB og nýrri stjórnarskrá.

Vigdís og Sigmundur Davíð Gunnlaugsson eru andlit endurreists Framsóknarflokks sem kom í veg fyrir framtíðarsýn vinstrimanna um Ísland sem ESB-hjáleigu með kvóta fyrir háskólamenn í Brussel sem taka launin sín skattfrjálst.

Beittasta vopnið gegn Vigdísi, Sigmundi Davíð og Framsóknarflokknum er atlögufréttir sem verða til í samspil bloggara og fréttamiðla eins og RÚV. Aðferðin er að fyrst er prufukeyrð atlaga með bloggi, t.d. að klína fasistastimpli á framsóknarmenn. Ef atlagan safnar ,,lækum" og er deilt nógu oft fær hún óðara endurómum hjá fréttadeild RÚV, gjarnan með viðkomu í vefmiðlum vinstrimanna. Stundum skottast á eftir þriðja flokks vinstrifræðimenn sem hnoða saman texta með tilvitnunum úr fasistafræðum. Þar með er komin ,,fræðileg" undirstaða fyrir atlögu góða fólksins.

Atlögufréttir eru vitanlega ekki annað en áróður íklæddur fréttabúningi. Fréttastofa RÚV er sérlega gjörn á atlögufréttir í þágu góða fólksins.

 

 

 

Ósýnilegur her neikvæðrar umræðu

Krónan færir okkur jafnræði

Bankabólan á tímum útrásar jók misskiptingu á Íslandi. Eftir hrun dró úr ójafnræðinu á Íslandi. Ástæðan er krónan.

Gengislækkun krónunnar felldi eignaverð en hélt uppi atvinnu; þeir tekjulægstu nutu góðs af.

Víða erlendis, t.d. í Bandaríkjunum, Bretland, og ESB-ríkjum, er misskipting vaxandi vegna seðlaprentunar (quantitative easing) til að koma hjólum atvinnulífsins í gang. Seðlaprentun færir auðmönnum tækifæri að bæta stöðu sína, launafólk er síðast í röðinni.

Sökum þess að krónan er að jafnaði hátt skráð, full atvinna þrýstir genginu upp, er nær alltaf svigrúm til að lækka gengið þegar á bjátar í efnhagslífinu. Stórir gjaldmiðlar, dollar og evra, geta þetta ekki.

Allir sem eru með snefil af jafnræðishugsjón í sér styðja íslensku krónuna. Samfylkingin, flokkur háskólafólks sem fær dagpeninga m.v. evru-gengi, er vitanlega á móti krónunni. Samfylkingin er flokkur sérhagsmuna þess fólks sem telur sig hafið yfir almenning.

Ríkustu 5% eiga 46%

Ríkissaksóknari gegn almannahag

Með ákvörðun um að saksækja hjúkrunarfræðing fyrir manndráp af gáleysi leggur ríkissaksóknari út á hættulega braut. Mannslát vegna slysni eða mistaka eru til þessa meðhöndluð af fagfólki í heilbrigðisstétt og ekkert sem segir annað en að sá háttur sé besti kosturinn.

Glæpavæðing ríkissaksóknara á mistökum er leiða til andláts er ekki í þágu almannahagsmuna.

Ríkissaksóknari ætta að nýta takmörkuð fjárráð embættisins til að annars en að vinna tjón á heilbrigðiskerfinu.

 

 

„Þetta hefði getað verið ég“

Fallegasta stelpan er ekki á ballinu - um banka

Þrír aðilar geta átt banka hér á landi: einkaframtakið, ríkið og lífeyrissjóðir. Bankakerfið fram undir síðustu aldamót var tengt atvinnuvegunum; Verzlunarbanki, Útvegsbanki, Iðnaðarbanki og Búnaðarbanki. Þetta voru í meginatriðum ríkisbankar.

Í kringum aldamótin tók einkaframtakið yfir bankana og rændi þá að innan á fáum árum. Einkaframtakið og eignarhald þess á bönkum orsakaði hrunið 2008. Það er söguleg staðreynd sem aðeins bjánar afneita.

Fallegasta stelpan í flóru fjármálafyrirtækja voru sparisjóðirnir sem störfuðu um allt land og voru fjármálastofnanir fólksins. Einkaframtakið nauðgaði fallegustu stelpunni og því er hún ekki á ballinu núna, þegar ákveðið verður hverjir hljóta bankana: einkaframtakið, lífeyrissjóðir eða ríkið.

Einkaframtakið er of ábyrgðarlaust til að reka banka á eigin forsendum. Hreinir ríkisbankar eru á hinn bóginn tæplega raunhæf lausn til frambúðar fyrir allt bankakerfið. Ef ríkið er einrátt á fjármálamarkaði er hætt við stöðnun og spillingu.

Þá eru ónefndir lífeyrissjóðirnir, sem að upplagi eru félagslegar stofnanir. Kosturinn við aðkomu lífeyrissjóðanna er þeir eru fulltrúar kynslóðanna. Lífeyrissjóðirnir lána ungu fólki um leið og þeir ávaxta lífeyri hinna eldri. En það sama gildir um lífeyrissjóði og ríkið; ef þeir eiga einir bankana er hætt við stöðnun og spillingu.   

Besti kosturinn við núverandi aðstæður er að bankakerfið verði hugsað þannig að allir þrír meginaðilarnir komi að málum. Einkaframtakið og lífeyrissjóðirnir kaupi Arion. Ríkið selji 70% í Íslandsbanka yfir lengri tíma en eigi Landsbankann að fullu um fyrirsjáanlega framtíð.

Það er hægt að mynda pólitíska samstöðu um fjármálakerfið á þessum nótum. Það er í hendi ríkisstjórnarinnar að mynda þá samstöðu.

Tveir aðilar bítast um Arion banka

Duglegir Íslendingar til vandræða í Noregi

Íslendingar sem gera það gott í norskum sjávarútvegi kalla yfir sig samþykkt frá deild í samtökum strandveiðimanna, Norges Kystfiskerlag.

Samkvæmt frétt Kyst og fjord fer deildin í Bö fram á að stjórn samtakanna ræði hvort ekki sé ástæða til að þrengja möguleika útlendinga (les: Íslendinga) að stunda veiðar og vinnslu í Noregi.

Í umræðu um fréttina eru Íslendingar sakaðir um að ætla að stunda rányrkju líkt og þeir hafi gert á Íslandsmiðum - en þó er kvóti í landhelgi beggja ríkjanna.