Drap AstraZeneca Íslending?

Bóluefni frá AstraZeneca var það fyrsta gegn COVID-19. Bóluefnið er breskt en fór víða um heim, m.a. til Íslands. Tveim mánuðum eftir fyrstu bólusetningar vaknaði sterkur grunur að ekki væri allt með felldu. Ýmsar þjóðir hættu notkun bólefnisins. Á Íslandi var haldið áfram að bólusetja með AstraZenca.

Dómstóll í Bretlandi slær föstu að bóluefni AstraZeneca sé gallað og hafi valdið ótímabærum dauða vegna heilablóðfalls og missi útlima. Ástæðan er að bóluefnið eykur líkur á blóðtappa. Auk óafturkræfra afleiðinga, dauða og limlestinga, veldur bóluefnið í sumum tilvikum sjaldgæfum taugasjúkdómum. Vitað er um 81 dauðsfall í Bretlandi. Mörg hundruð manns líða fyrir alvarlegar aukaverkanir.

Bólusetningar með AstraZeneca hófust í janúar 2021. ,,Rúmum tveim mánuðum síðar hættu sumar stórþjóðir í Evrópu að nota AstraZeneca," segir í frétt Telegraph. Litla Ísland bólusetti áfram. Tilfallandi fékk sprautað í sig AstraZeneca í apríl 2021 og aftur í júlí sama ár. Allt samkvæmt hvatningu yfirvalda og ,,vísindalegri þekkingu" að sagt var. Umfjöllun Telegraph sýnir svart á hvítu að vísindin voru ekki aðalmálið heldur gróði, völd og pólitískur metnaður. Gallaða bóluefnið átti aldrei að fara í umferð.

Upplýsingar um gallað bóluefni sem notað var lengur en efni stóðu til vekur margvíslegar efasemdir um hvernig staðið var að bólusetningu við COVID-19. Tilfallandi hefur hingað til fylgt meginstraumslínunni, að yfirvöld gerðu sitt besta við krefjandi aðstæður. En kannski er það svo að blind trú á meint vísindi leiddu menn til aðgerða sem betur hefði ekki verið ráðist í.

Vonandi er svarið nei við spurningunni í fyrirsögn. Vonandi varð enginn Íslendingur fyrir heilsutjóni af gölluðu bóluefni. Þriðja vonin er að yfirvöld heilbrigðismála fari yfir atburðarásina 2021 og útskýri hvers vegna AstraZeneca var notað áfram á Íslandi þegar Evrópuþjóðir hættu að nota bóluefnið í mars 2021.

 

 

RÚV: heimskur heimskari

,,Rannsókn namibísku spillingarmálastofnunarinnar á meintum lögbrotum við úthlutun kvóta heldur áfram. Saksóknari segir að verið sé að afla gagna sem eru meðal forsendna þess að krefjast framsals á þremur Íslendingum sem tengjast Samherja."

Ofanritað er inngangur fréttar RÚV frá í gær. Höfundur er Brynjólfur Þór Guðmundsson fréttamaður.

Þrjú atriði í fréttinni stinga í stúf. Fyrsta varpar ljósi á þráhyggju RÚV, annað á lélega fagmennsku og þriðja á illgjarna fávisku sem tröllríður húsum Efstaleitis. 

Fyrsta atriðið er að namibíski saksóknarinn ásakar ekki lengur Samherjamenn um mútugreiðslur til að komast yfir kvóta. Nú eru á dagskrá skil á virðisaukaskatti, tapaðar skatttekjur. Þegar RÚV kynnti Namibíumálið, með alræmdum Kveiks-þætti í nóvember 2019, gekk það út á mútugreiðslur til namibískra embættismanna. RÚV nefnir ekki mútur en talar um ,,spillingu" þegar um er að ræða meint skattaundanskot. Brynjólfur Þór ætti að ræða við Sigríði Dögg samstarfskonu sína á fréttastofu sem þvertekur fyrir spillingu þótt sek sé um skattaundanskot. Skötuhjúin gætu komið sér saman um orðafræði skattsvika og spillingar.

Annað atriðið er að í frétt Namibian, sem Brynjólfur Þór vísar til, segir að Jóhannes Stefánsson uppljóstrari muni ekki mæta til Namibíu að vitna í réttarhöldum yfir fyrrum namibískum viðskiptafélögum. Undanskot á nafni Jóhannesar er fréttafölsun; hann er jú upphafsmaðurinn að Namibíumálinu. Stórfrétt ef hann mætir ekki. Hvers vegna er Jói ljóstrari ekki spurður? Týndi fréttastofa símanúmerinu hans? Má ekki hringja í Helga Seljan á Heimildinni og fá númerið? Rannsóknaritstjórinn er tæplega enn viti sínu fjær.

Þriðja atriðið kippir stoðunum undan allri frétt Brynjólfs Þórs á RÚV í gær um framsalskröfu namibíska saksóknarans á þremur Íslendingum. Fyrir tveimur árum birtist frétt um nákvæmlega sama mál undir fyrirsögninni: ,,Hafna beiðni frá Namibíu um framsal". Inngangur er svohljóðandi

Saksóknari í Namibíu vill fá þrjá Íslendinga framselda þangað svo hægt verði að birta þeim ákæru í Fishrot-málinu svokallaða. Erindinu hefur þegar verið hafnað enda framselja stjórnvöld íslenska ríkisborgara ekki til annarra landa. (undirstrikun pv)

Og hvar skyldi fréttin hafa birst? Jú, auðvitað á RÚV. Fyrir tveimur árum var sem sagt formlega hafnað að framselja þrjá Íslendinga til Namibíu. En RÚV-frétt Brynjólfs Þórs frá í gær gengur út á téða framsalskröfu. Voldug er fyrirsögnin, nánast BA-ritgerð.  ,,Namibía: Saksóknari vinnur enn að undirbúningi vegna framsalskröfu þriggja Íslendinga." En kröfunni var óvart hafnað fyrir tveim árum, - segir tveggja ára frétt RÚV.

Á fréttastofu RÚV er óopinber samkeppni: heimskur, heimskari, heimskastur. Framsalsfréttin í gær tryggði Brynjólfi Þór Guðmundssyni forystu.

Ríkið greiðir Heimildinni 3299 kr. fyrir hvern notanda

Útgáfan Heimildin fær frá ríkinu rúmar þrjú þúsund krónur fyrir hvern notanda miðilsins. Á Heimildinni starfa fjórir sakborningar í byrlunar- og símastuldsmálinu. Brotaþoli er Páll skipstjóri Steingrímsson.

Páll skipstjóri skrifar grein á Vísir.is um hversu öfugsnúið er að ríkissjóður niðurgreiðir jaðarmiðil með vafasama dagskrá og sakborninga að störfum. Niðurgreiðslan er ekkert smáræði. Fyrir hvern notanda greiðir ríkið ígildi áskriftar, 3299 kr. Samtals fær útgáfufélag Heimildarinnar 54,7 milljónir króna. Notendur miðilsins eru skv. Gallup 15 þúsund.

Útgáfa eins og Heimildin þarf ekki að sýna fram á að hún eigi erindi til almennings. Engar kröfur eru af hálfu ríkisins að nokkur hafi áhuga á efninu sem Heimildin býr til, að ekki sé talað um hvort efnið standist faglegar kröfur.

Það liggur í hlutarins eðli að þegar þriðjungur ritstjórnar fjölmiðils er undir sakamálarannsókn  að ritstjórnarstefnan hlýtur að vera á skjön við lög og almannaheill. Heimildin er hæli afbrotamanna.

Páll skipstjóri er maður góðhjarta og sér aumur á ofsækjendum sínum. Hann kallar það góðverk að styrkja útgáfu sakborninga. Tilfallandi Páll sér aftur enga ástæðu til að ríkissjóður verðlauni siðlausan fjölmiðil með glæpsamlegan tilgang.

 

Óvissa, sérfræðingar og fréttir

Enginn veit hvenær eða hvar gýs í nágrenni Grindavíkur. Þegar grannt er hlustað eftir áliti sérfræðinga kemur á daginn að þeir eru ekki fyllilega sammála. Ekki aðeins um hvar eða hvenær gjósi heldur einnig um réttan undirbúning og tímasetningar viðbragðsáætlana.

Í Grindavík og nágrenni, s.s. í Svartsengi, er rekin margháttuð atvinnustarfsemi sem óraunhæft er að loka á meðan fátt er vitað um hvar og hvenær eldsumbrot hefjast. Fólk vill skiljanlega lifa sínu daglega lífi án rýmingar og lokana nema þegar brýn nauðsyn kallar.

Óvissan er nagandi og þá reynir á sérfræðingana að segja ekki meira en sæmileg innistæða er fyrir. Ekki skal þó þvertaka fyrir að innsæi skiptir máli og er eðli málsins samkvæmt ekki auðmælanleg. Vitanlega ætti ekki að fara þá leið að semja handrit að samræmdri skoðun og krefja sérfróða að fylgja forskrift. Við óvissuna um hvar og hvenær eldsumbrot hefjast er betra að hafa fleiri sjónarmið en eitt er byggir á valdboði.

Fréttamenn sem krefja sérfræðinga svara um mál sem ekki er hægt að fullyrða neitt um án fyrirvara ættu að hafa taumhald á sér í framsetningu frétta. Undir er lífsviðurværi fólks sem ekki ætti að taka af léttúð. Samtímis eru möguleg eldsumbrot að umfangi er kallar á fulla árvekni.

Hugur manns er hjá Grindvíkingum.

 

 

Kvikuinnstreymið miklu öflugra en áður

Hamas í Háskólabíó

Samstöðufundur með Hamas var haldinn í Háskólabíó í gær. Félagið Ísland-Palestína stóð fyrir fundinum, fyllti salinn og gott betur, samkvæmt fréttum.

Yfirstandandi átakahrina milli Hamas hryðjuverkasamtakanna og Ísraels hófst 7. október. Hamas-liðar stóðu að fjöldamorðum í suðurhluta Ísrael, drápu um 1400 saklausa og tóku yfir 200 gísla.

Hryllileg morð framin með ólýsanlegri grimmd, handan þess sem hægt er að ímynda sér. Saklausar fjölskyldur urðu fyrir pyntingum, nauðgunum; líkamshlutar voru sneiddir af lifandi fólki.

Lýsingin er fengin frá bresku útgáfunni Telegraph. Hryllingurinn 7. október er skjalfestur, bæði með verksummerkjum og myndum sem Hamas-liðar tóku á meðan morðæðið stóð yfir. Hluti hryðjuverkaliða var felldur og myndefnið komst í hendur Ísraelsmanna.

Frelsa þarf Palestínu undan Hamas, segir Telegraph. Fyrr er ekki hægt að ræða frið. En það verður enginn friður í bráð. Hamas-fundurinn í Háskólabíó er lítið dæmi um víðtækan stuðning sem hryðjuverkasamtökin njóta á vesturlöndum. Hamas fær bæði siðferðis- og fjárhagslegan stuðning frá vestrinu. Blóðþorsti klæddur í smælingjasamúð. 

 

Myndir: Fjölmenni á samstöðufundi með Palestínu

Notendum RÚV fækkar um 35%

Í byrjun árs voru 89 þús. notendur á ruv.is, netmiðli RÚV. Núna eru þeir 58 þús. samkvæmt mælingum Gallup. DV er með tvöfalt fleiri notendur en RÚV, Morgunblaðið og Vísir fjórfalt fleiri notendur.

Sé horft á flettingar, þ.e. hversu oft notendur smella á efni í netmiðli, verður munurinn enn meiri. DV er með meira en fjórfalt fleiri flettingar en RÚV. Morgunblaðið og Vísir eru ljósárum á undan. RÚV mælist með 167 þús. flettingar en Morgunblaðið með yfir tvær milljónir og Vísir 1,7 milljón.

Í netmiðlun eru RÚV og Mannlíf í sama flokki. Heimildin skrapar botninn.

Á innan við ári hefur netmiðill RÚV tapað yfir 30 þúsund notendum. Það er afrek. Enginn annar fjölmiðill sýnir jafn mikið fall. Nema Fréttablaðið, sem hætti rekstri á árinu. Netmiðill Fréttablaðsins þótti alltaf lélegastur fjölmiðla en var samt fyrir ofan RÚV.

Stundum er sagt að fólk greiði atkvæði með fótunum þegar það leggur á flótta frá óboðlegum aðstæðum. Í netheimtum eru atkvæði greidd á lyklaborði tölvu og snertiskjá snjallsíma. Flóttann frá RÚV má jafna við hrun.

Séra Friðrik og slúður Guðmundar

Guðmundur Magnússon sagnfræðingur segist hafa fengið áhuga á séra Friðriki Friðrikssyni, kristilegum æskulýðsfrömuði á fyrri hluta síðustu aldar, þegar hann las bréf Friðriks til Eggerts Claessen. Bréfin líkjast ástarbréfum, segir Guðmundur, og vildi gera skil samkynhneigð í ,,gamla þjóðfélaginu."

Vinnutilgáta Guðmundar var að æskulýðsfrömuðurinn, sem féll frá fyrir sextíu árum, hafi verið skápahommi. En með því að Guðmundur segir ekki frá öðrum heimildum um meinta samkynhneigð söguhetjunnar virðist eins og fjarað hafi undan tilgátunni á meðan verkinu stóð.

Þá teflir Guðmundur fram nafnlausri heimild um að séra Friðrik hafi verið barnaníðingur.  Ekkert samasemmerki er á milli þess að vera hommi og barnaníðingur, þótt eitt útiloki ekki annað. Sagnfræðingurinn ýtir undir grun um barnagirnd með vísun í tréstyttu af nöktum dreng og tali um ljósmyndir af berrassa strákum í sundi. Slær engu föstu en gefur undir fótinn.

Ætla mætti að höfundur rekti þennan þráð. Báran getur ekki verið stök hjá manni sem lifði og hrærðist í heimi ungra drengja. Ekki er á höfundi að skilja dæmin séu fleiri en eitt, nafnlaust. Vera kann að fleiri stígi fram enda auglýst eftir brotaþolum.

Í helgarútgáfu Morgunblaðsins skrifar Rúnar Guðbjartsson sálfræðingur og fyrrv. flugstjóri um barnskynni sín af séra Friðriki. Rúnar fór í Vatnaskóg 1945 og var boðið upp í herbergi til séra Friðriks. Rúnar skrifar:

Þegar ég kom inn bauð séra Friðrik mér að setjast í kjöltu sína sem ég þáði, jú, hann var séra Friðrik góði. Hann tók þéttingsfast utan um mig og setti vangann sinn á minn vanga og knúsaði mig og strauk ekki ósvipað því sem faðir minn gerði við mig í mikilli gleði eða sorg. Hann ræddi við mig þó nokkra stund, spurði nafns og hvar ég ætti heima, hvað væri gaman og svo framvegis. 

Frásögn Rúnars gefur til kynna væntumþykju séra Friðriks sem naut virðingar barna og fullorðinna samferðamanna. Í dag myndi ekki viðgangast að 10-11 ára strákar færu einir upp í herbergi með fullorðnum og sætu í kjöltu. Tímarnir voru aðrir um miðja síðustu öld.

Vitnisburður Rúnars útilokar ekki að aðrir drengir, í sömu stöðu, hafi fundið til vanlíðunar í kjöltu séra Friðriks. En á meðan heimildin er aðeins ein um mann sem var áratugi í reglulegri umgengni við kynslóðir drengja er í meira lagi hæpið að fullyrða eitthvað um meinta kynferðislega háttsemi séra Friðriks gagnvart börnum. 

Útkoman, segir enda Guðmundur sagnfræðingur, ,,er að stórum hluta hefðbundin sagnfræðileg ævisaga." Vinnutilgátunni var varpað fyrir róða og ekki unnið með upplýsingar um meint barnaníð. Bara hefðbundið. 

Eftir stendur ævisaga kynnt með slúðri. Guðmundur fer í hlutverk dramadrottningar: ég var nærri hættur við, andvarpar hann, líkt og ofraun hafi verið að plægja sig í gegnum miður geðþekkar frásagnir. Vinnutilgátan um dýrlinginn í skápnum stóðst ekki. Leiðangurinn á lendur barnaníðs skilaði nafnlausri heimild um þukl farlama gamalmennis. Heldur rýr eftirtekja. Kringumstæðurökin, tréstyttan og naktir strákar í sundi, mætti leggja út á annan og saklausari veg en Guðmundur gerir. Yfir vötnum svífa tilvísanir í margræða hómóerótík liðins tíma til neyslu í samtíma sem þekkir ekki muninn á karli og konu, sekt og sakleysi. Skel hæfir þar kjafti.  

Sjálfsagt ætlast Guðmundur til að fólk kaupi ævisöguna til að ganga úr skugga um hvaða mann séra Friðrik hafði að geyma. Líkast til er leikurinn til þess gerður. Dylgjur höfundar eru ekki meðmæli. Höfundur sem talar í hálfkveðnum vísum um ævi sögupersónu sem hann á að hafa rannsakað játar að hann kunni ekki almennilega skil á viðfangsefninu.  

Lífshlaup flestra liggur um krókótta stíga fremur en beina braut. Vönduð ævisaga gerir heiðarleg skil persónu og samtíma hennar, hvatalíf og félagsleg umgjörð þess meðtalið. Sagnfræðingur, sem annt er um verk sitt og viðfangsefni, fylgir bók ekki úr hlaði með slúðri nema annað og síðra búi að baki en að láta genginn mann njóta sannmælis. Séra Friðrik á enga afkomendur er geta borið hönd fyrir höfuð hans. Tilfallandi hafði hvorki af honum að segja né kristilegum æskulýðssamtökum sem tengd eru nafni hans. Óvilhöllum blasir þó við að atlagan að minningu séra Friðriks byggir ekki á traustum grunni.  

Stytta er af séra Friðriki við Lækjargötu. Sumir vilja fjarlægja hana. Hafi séra Friðrik lagt óendurgoldna ást á Eggert Claessen er illa vegið að manni sem samfélagið lokaði í skáp. Ef, á hinn bóginn, að séra Friðrik hafi verið haldinn barnagirnd og svalað fýsn sinni á litlum drengjum þarf að sýna fram á það með trúverðugri hætti en einni nafnlausri heimild. Slúður umritar ekki arfleifð séra Friðriks, nema kannski í fáeina daga á meðan umræðurokan stendur yfir. 

Ylli auglýsingabrella rithöfundar styttubroti á Lækjargötu yrði það ekki til vegsauka þeirra er fífluðust til verksins.

 

Hætti nær við sögu séra Friðriks

Jóhannes réð Þorgeir í vinnu hjá Namibíumönnum

Jóhannes Stefánsson uppljóstrarinn i Namibíumálinu réð Þorgeir Pálsson ráðgjafa í vinnu hjá namibíska ríkisfyrirtækinu Fishcor. Þorgeir var í aðra röndina fulltrúi Ísfélagsins, sem Jóhannes ætlaði að skipta út fyrir Samherja sumarið 2016 að veiða namibískan kvóta.

Tilfallandi fjallaði síðustu helgi um Þorgeir og Jóhannes í tengslum við frétt Helga Seljan, þar sem nafn Jóhannesar var strokað út.

Upplýsingar um Þorgeir og stöðu hans liggja í málsskjölum Namibíumálsins. Þorgeir átti trúnaðarvin heima á Íslandi sem hann sendi upplýsingar og leitaði ráða hjá vegna stöðu mála þar syðra.

Í þeim tölvupóstum segist Þorgeir vera á launum hjá Fishcor en hann fór til Namibíu á vegum Ísfélagsins, m.a. vegna þess að þar starfar bróðir Jóhannesar. Hugmynd Jóhannesar, sem var starfsmaður Samherja, var að Ísfélagið kæmi inn í stað norðlensku útgerðirnar. Samherjamenn grunuðu Jóhannes um græsku. Auk þess að brjóta trúnað við atvinnuveitanda var hann orðinn kyndugur í háttum vegna áfengis- og fíkniefnaneyslu.

Þorgeir heimsótti Jóhannes á síðustu dögum hans í starfi hjá Samherja. Jóhannes hafði þá verið í Namibíu í átta ár, skrifar Þorgeir heim. Ítök Jóhannesar í namibísku stjórnsýslunni voru slík að Þorgeir fékk laun frá opinberri namibískri stofnun, Fishcor, á meðan hann vann skýrslu um mögulega aðkomu Ísfélagsins að veiðum og vinnslu í Namibíu.

Þorgeir greinir trúnaðarvini sínum á Íslandi frá sögum sem gangi um Jóhannes, að hann sé lítið í vinnunni vegna neyslu áfengis og fíkniefna. ,,Stundum hefur mér þótt hann tala eins og hann væri fullur," skrifar Þorgeir. Þá segir að Jóhannes hafi með sér ,,fylgdarmenn" en góðvinur uppljóstarans var málaliði, atvinnuhermaður. 

Vitnisburður Þorgeirs staðfestir að Jóhannes rak starfsemina í Namibíu eins og einvaldur. Hann var með öll viðskiptatengslin og með þau tök á namibísku stjórnsýslunni að hann gat ráðið Íslending í vinnu hjá namibískri ríkisstofnun.

Þegar Namibíumálið var kynnt til sögunnar, í Kveiks-þætti RÚV í nóvember 2019, var dregin upp sú mynd af Jóhannesi uppljóstrar að honum hefði verið fjarstýrt frá Eyjafirði og aðeins framkvæmt það sem honum var sagt að gera. Tölvupóstar Þorgeirs, sem skrifaðir voru þegar atburðirnir gerðust, sýna á hinn bóginn að Jóhannes fór sínu fram í trássi við fyrirtækið sem hann að nafninu til starfaði hjá. Uppljóstrarinn rak útgerðina í Namibíu eins og sitt einkafyrirtæki.

Enn er það svo að RÚV og samstarfsmiðillinn Heimildin, birta ekki fréttir sem sýna aðra hlið mála en þá falsmynd sem dregin var upp í nóvember 2019 af hálfu ríkisfjölmiðilsins i samvinnu við einvaldinn í Namibíu sem gerðist uppljóstari.   

Eitruð pilla í fundargerð, Stefán hættir á RÚV

Stefán Eiríksson útvarpsstjóri telur sig ekki njóta stuðnings stjórnar RÚV. Stjórnin ræður útvarpsstjóra til fimm ára. Ráðningartími Stefáns rennur út eftir hálft annað ár. Ekki er víst að Stefán sitji svo lengi.

Stefán tilkynnti fyrirhugð starfslok á RÚV í útvarpsþætti á Bylgjunni. ,,Ég er að hugsa um að hætta," segir Stefán í viðtalinu en tekur fram að hann hafi ekki rætt málið við stjórn RÚV.

Viðtalið á Bylgjunni er án tilefnis, kemur upp úr þurru án tengsla við fréttamál. Útvarpsstjóri gæti hafa pantað tíma hjá samkeppnisaðila til að koma á framfæri að hann hygðist hætta. Þáttastjórnandi Bylgjunnar hafði ekki munað, án undirbúnings, að ráðningatími Stefáns rynni út eftir 18 mánuði.

Hvað kemur til að Stefán vill láta það fréttast að hann íhugi starfslok?

Stefán varð fyrir álitshnekki á stjórnarfundi RÚV 27. september síðast liðinn. Tvö mál, sem útvarpsstjóri setti ekki á dagskrá, voru tekin fyrir undir dagskrárliðnum ,,önnur mál."

Fyrra málið, skattsvik Sigríðar Daggar fréttamanns, hefur tilfallandi bloggað um. Útvarpsstjóri reyndi að þagga málið niður, vildi ekki hafa það á dagskrá fundarins. Ónafngreindur stjórnarmaður tók mál Sigríðar Daggar upp að eigin frumkvæði.

Seinna málið, sem útvarpsstjóri setti ekki á dagskrá, er lögbrot fréttamanna RÚV sem mynduðu einkalóð á leyfis viðkomandi. Tilefnið var frétt um blóðmerarhald. Stefán hafði ekki fyrir því að kynna sér málið, segir í fundargerð.

Í báðum tilvikum er neyðarlegt fyrir útvarpsstjóra að svara fyrir alvarleg mál á fréttastofu RÚV undir liðnum ,,önnur mál." Ef Stefán væri með puttann á púlsinum hefði hann sjálfur sett málin á dagskrá, t.d. undir liðnum ,,minnispunktar útvarpsstjóra." En útvarpsstjóri er æ meira úti á þekju í umræðunni.

Til að ekkert færi á milli mála að traust á útvarpsstjóra færi ört þverrandi lét varaformaður stjórnar RÚV, Ingvar Smári Birgisson (ISB) bóka eftirfarandi í fundargerðina:

ISB árétti mikilvægi þess að fréttastofa starfi í samræmi við lög og virði friðhelgi borgaranna í hvívetna.

Eiturpillunni er beint að fréttastofu RÚV sem er bendluð við alvarlega glæpi, byrlun Páls skipstjóra Steingrímssonar og stuldi á síma hans. Hvorugt er í samræmi við lög, eins og nærri má geta, og í báðum tilfellum er brotið á friðhelgi einkalífs. Byrlun er líkamsárás ef ekki morðtilraun. Lögreglurannsókn stendur yfir.

Stefán útvarpsstjóri hefur ekkert gert til að upplýsa aðkomu fréttastofu að málinu. Síminn sem notaður var til að afrita innihald stolins síma skipstjórans var keyptur af fréttastofu RÚV áður en byrlun og stuldur fóru fram. Stefán gerði ekkert meira en að benda á Þóru Arnórsdóttur þegar upp komst. Líkt og útvarpsstjóra kæmi ekki við að fréttastofa undir hans stjórn og ábyrgð eigi hlut að alvarlegri glæpastarfsemi.

Þrír fréttamenn hafa látið af störfum án skýringa: Rakel Þorbergsdóttir fréttastjóri, Helgi Seljan fréttamaður og Þóra Arnórsdóttir ritstjóri Kveiks. Nöfn allra þriggja koma fyrir í málsskjölum lögreglu og Þóra er sakborningur að auki.

Fjórða grein siðareglna RÚV, sem Stefán skrifaði sjálfur í fyrra,  er með fyrirsögnina Heilindi og hljóðar svona:

Starfsfólk Ríkisútvarpsins rækir störf sín af ábyrgð, heilindum og heiðarleika. Starfsfólk Ríkisútvarpsins forðast að kasta rýrð á Ríkisútvarpið eða skaða ímynd þess og traust með framkomu sinni.

Það er ekki ábyrgð, heilindi og heiðarleiki að sópa alvarlegum afbrotum undir teppið og láta eins og ekkert hafi í skorist.

Klukkan á Glæpaleiti glymur Stefáni útvarpsstjóra.

Skuggi Hamas yfir Úkraínu

Fjöldamorð Hamas í Ísrael 7. október varpar skugga á Úkraínustríðið. Málstaður Hamas fær margfalt meiri stuðning á vesturlöndum en Selenskí og Úkraína geta nokkru sinni gert sér vonir um.

Hamas vill eyða Ísraelsríki. Á vesturlöndum eru stórir hópar vinstrimanna sömu skoðunar og hafa óspart látið hana i ljós síðustu þrjár vikurnar. Ekki þarf að spyrja að hollustu múslíma á vesturlöndum við málstað Hamas. Fjöldagöngur og mótmæli eru til marks um pólitískt bandalag vinstrimanna og múslíma gegn Ísraelsríki.

Úkraína fékk aldrei, og mun aldrei fá, viðlíka stuðning og Hamas.

Án stuðnings vesturlanda mun Úkraína tapa stríðinu við Rússa fyrr en ella. Ekki er lengur talað um í vestrinu að veikja Rússa heldur koma í veg fyrir að Rússar hirði það land af Úkraínu sem þeir kjósa.

Margfalt fleiri hafa fallið í Úkraínu en í Ísrael og á Gaza-ströndinni. Lægri mörkin á samanlögðu mannfalli í sléttustríðinu eru 300 þúsund, þau efri tvöfalt hærri. Í landinu helga er tala látinna örfá þúsund. Hermenn deyja einkum í Austur-Evrópu en óbreyttir borgarar í landi Jesú.

Deilur Ísraelsmanna og araba sem kenna sig við Palestínu eru linnulitlar frá stofnun Ísraelsríkis fyrir 75 árum. Í landinu helga rekast á þrír trúar- og menningarheimar. Kristni og gyðingdómur annars vegar og hins vegar íslam.

Stórir hópar veraldlegra vinstrimanna á vesturlöndum styðja múslíma. Ekki vegna trúarsannfæringar. Í fyrsta lagi er um að ræða andstyggð á vestrænum menningararfi. Í öðru lagi ofbeldisrómantík. Sveittir strákar með hríðskotariffil í langt-í-burtu-landi höfða til vestrænna dekurrófa sem dýfa helst ekki hendi í kalt vatn. Hamas í dag, Che Guevara fyrir hálfri öld.

Úkraínustríðið er aftur kristileg hjaðningavíg slavneskra bræðraþjóða með vestrænni íhlutun. Engin rómantík þar, aðeins dauði langdrægra vopna. Sléttustríðið hefur ekki trúarlega og menningarlega afsökun deilnanna fyrir botni Miðjarðarhafs.

Vangá, að ekki sé sagt hroki, er ástæða Úkraínustríðsins. Vestrinu stafaði engin hætta af rússneskri útþenslu. Ráðandi öfl á vesturlöndum drógu ranga lærdóma af endalokum kalda stríðsins. Sigurinn yfir kommúnismanum var ekki ávísun á vestræn heimsyfirráð, líkt og sumir héldu. Innbyrðis mótsagnir felldu kommúnisma fremur en vestrænir yfirburðir.

Pútín tekst ætlunarverkið ef stuðningi lýkur