Viðskiptalegt sakavottorð

Leigupennar föllnu útrásarvíkinganna vara við forræði embættismanna og fulltrúa stjórnmálaflokka í því efnahags- og atvinnulífi sem verður reist á rústum svikamyllukerfisins. Áður en álitsgjafar og leigupennar sakfella björgunarliðið er nær að fara yfir viðskiptalegt sakvottorð þeirra manna sem núna standa í röðum fyrir framan skilanefndir bankanna til að tryggja sér bestu bitana í þrotabúinu.

Einkavæðing í boði SA og Samfylkingar

Samtök atvinnulífsins og Samfylkingin sammælast um þá kröfu að stjórnvöld fái Alþjóða gjaldeyrissjóðinn til að markaðsvæða Ísland. Velferðarkerfið skal einkavætt og heilbrigðiskerfið líka.

 

Forysta Samfylkingarinnar, sem einu sinni var vinstriflokkur, hefur á síðustu misserum æ ofan í æ boðað markaðslausnir sem bjargráð. Í miðju bankahruninu, sem er bein afleiðing af einkavæðingu liðinna ára, myndi venjulegur flokkur með rætur í verkalýðshreyfingu og jafnaðarstefnu staldra við og endurmeta stöðu sína.

En nei, Samfylkingin forherðist. Flokkurinn tekur undir nýfrjálshyggjutrúboðið sem er búið að leggja dauða hönd sína á hagkerfi heimsbyggðarinnar með afleiðingum sem allir sjá - nema forysta Samfylkingarinnar.

Verkefni næstu vikna, mánaða og missera er að vinda ofan af græðgisvæðingu síðustu ára. Við þurfum ekki á aukinni markaðsvæðingu að halda.

Samfylkingin þarf ásamt útrásarvíkingunum á endurhæfingu að halda.

Baugsblöff

Jón Ásgeir Jóhannesson flytur til landsins viðskiptafélaga sinn, Philip Green, til að gera tilboð í eigur Baugs erlendis, sem núna eru vistaðar í þrotabúum íslensku bankanna. Jón Ásgeir gætir þess alþjóð viti af komu Green, m.a. með því að beita fyrir sér Fréttablaðinu.

Viðskiptafélagi Jóns Ásgeirs gerir skammarlega lágt tilboð í eigur Baugs. Það er líka látið berast til fjölmiðla, svo að almenningur geti hneykslast. Svo dúkkar upp aðili sem enginn veit hver er, gjarnan með bandarískt heimilisfang, og gerir tilboð sem er nokkru hærra.

Plottið gengur út á það að skilanefndir bankanna selji óþekkta aðilanum Baugseigur á útsöluverði. Þegar búið er að skrifa undir kemur í ljós að óþekkta stærðin er frontur Greens og Jóns Ásgeirs. Sniðugt.

Green vildi kaupa skuldir Baugs með 95% afslætti

Það má treysta Samfylkingunni

Íslendingar róa lífróður til að bjarga þjóðarbúinu frá gjaldþroti. Þá kemur tillaga frá formanni Samfylkingarinnar að við leggjum árar í bát sem sjálfstæð þjóð og segjum okkur til sveitar hjá Evrópusambandinu. Þegar á móti blæs má alltaf treysta á uppgjöf Samfylkingarinnar.

Blaðamenn og tveir skúrkar

Blaðamenn Morgunblaðsins geta hrundið atlögu tveggja helstu skúrka útrásarfirringarinnar, Björgólfs Guðmundssonar og Jóns Ásgeirs Jóhannessonar, að faglegri blaðamennsku á Íslandi. Í nafni borgaralegrar óhlýðni ættu blaðamenn Morgunblaðsins að neita gefa út blaðið fyrr en sameining Árvakurs og 365 miðla hefur verið afturkölluð.

Á Morgunblaðinu starfa blaðamenn sem alla starfsævi sína hafa byggt upp trúnaðarsamband við lesendur blaðsins. Trúnaðurinn byggir á því að vinna að faglegri fréttaöflun með hagsmuni almennings í fyrirrúmi.

Sameining Árvakurs, útgáfufélags Morgunblaðsins, við lygamaskínu Baugs sem heitir 365 miðlar er blaut tuska framan í andlit allra blaðamanna Morgunblaðsins, lífs og liðinna.

Helsti eigandi Morgunblaðsins, Björgólfur Guðmundsson, fer í sögubækurnar sem maðurinn er tók íslenska þjóðarbúið í gíslingu innlánsreikninga Landsbankans í Bretlandi. Björgólfur er rúinn æru og trausti heiðvirðra manna. Sameining Morgunblaðsins við lygaverksmiðju Baugs sýnir svo ekki verður um villst að dýpt spillingareðlisins á sér engin takmörk.

Blaðamenn Morgunblaðsins ættu að leggja niður vinnu þangað til sameiningin hefur verið afturkölluð. Björgólfur er ekki í neinni stöðu til að standast samtakamátt blaðamanna.

Þegar búið er að hrinda atlögunni ættu blaðamenn að stofa almenningshlutafélag um kaup á hlut Björgólfs í Árvakri. Maðurinn til að leiða það félag heitir Styrmir Gunnarsson, fyrrum ritstjóri Morgunblaðsins.

Baugur og blóðdropi Björgvins

Baugsmiðillinn visir.is sendir út neyðarkall um helgina: Viðskiptaráðherra verður að koma Baugi til hjálpar, ef ekki þjóðnýtir breska ríkisstjórnin Baugsverslunina í Bretlandi. Líklegt eða hitt þó heldur.

Svona hljómar viðvörun Baugsmálgagnsins visir.is: „Framtíð Baugs Group ræðst um helgina. Sir Philip Green hefur boðist til að kaupa skuldir félagsins við íslenska banka á ríflegum afslætti af íslenska ríkinu. Ef því boði verður ekki tekið er talið líklegt að breska ríkisstjórnin muni þjóðnýta öll fyrirtæki í eigu Baugs í Bretlandi til að vernda þau rúmlega 50 þúsund störf sem þar eru."

Fyrir þá sem ennþá eru með öllum mjalla er rétt að taka það fram að Baugur rekur nokkrar tuskubúðir í Bretlandi sem selja framleiðslu frá Kína og öðrum láglaunalöndum. Fataspjarirnar frá Baugsversluninni eru trauðla líklegar til að valda Bretaveldi áhyggjum hvort heldur þær séu seldar í House of Fraser eða Marks & Spencer. Þjóðnýting á tuskubúðum er jafn líkleg og þjóðnýting á leikfangaverslun.

Aftur til Íslands:

Í líkhúsum landsins liggur fólk sem féll fyrir eigin hendi vegna afleiðinga fjöldagjaldþrotsins. Ef Björgvin G. Sigurðsson lyftir litla fingri til að bjarga Baugi er blóð þessa fólks komið á hans hendur. Verði viðskiptaráðherra að góðu.

Samfylkingin í vasa Baugs

Forsíðufrétt Fréttablaðsins í dag greinir frá því að Björgvin G. Sigurðsson viðskiptaráðherra hafi hitt Jón Ásgeir Jóhannesson forstjóra Baugs á fundi í London. Eiginkona Jóns Ásgeirs segir í aukasetningu í fréttinni að þeim hjónum sé í mun að bjarga þúsundum Breta frá atvinnuleysi.

Fréttin er dulkóðuð í besta Baugsstíl. Viðskiptafélagi Jóns Ásgeirs, Philip Green, er sagður hafa átt frumkvæðið að fundinum til að ræða efnahagsástandið á Íslandi. Eigur Green á Bretlandi eru að brenna upp en hann á engra hagsmuna að gæta á Íslandi. Fréttabaugsblaðið vill hins vegar að við trúum því að Green hafi sérstakar áhyggjur af Íslandi.

„Green er áhyggjufullur eins og allir. Hann er með þúsundir manna í vinnu, eins og við, og er mikið í mun að ekki fari illa því það gæti haft slæm áhrif," er haft eftir eiginkonu Jóns Ásgeirs, Ingibjörgu Pálmadóttur. Lykilorðin eru í aukasetningunni „eins og við."

Núna heitir það hjá þotuliðinu að það sé með þúsundir manna í vinnu. Og viðskiptaráðherra Samfylkingarinnar á vitanlega að hjálpa til við að bjarga Bretum frá atvinnuleysi. Algjört aukaatriði er að Baugur verður gjaldþrota ef Bretarnir missa vinnuna. Þeim Baugshjónum er umhugað um það eitt að sem flestir haldi vinnunni sinni, samanber umhyggju þeirra fyrir starfsfólki Glitnis hér á landi, sem var hluti af Baugsveldinu fyrir gjaldþrot.

Ingibjörg Sólrún Gísladóttir formaður Samfylkingarinnar gerði Baug að sérstökum skjólstæðingi flokksins í frægri Borgarnesræðu fyrir þarsíðustu kosningar. Æ síðan hafa forystumenn Samfylkingarinnar lagt sig í framkróka að verja hagsmuni Baugs. Andstaðan við fjölmiðlafrumvarpið á sínum tíma er enn í minnum höfð.

En er ekki full langt gengið í hagsmunavörslunni þegar viðskiptaráðherra Samfylkingarinnar geri sér ferð til Bretlands að ræða björgun Baugsveldisins á meðan þjóðargjaldþrot vofir yfir Íslandi?

Fréttamoggi er feigðarflan

Sameining Morgunblaðsins og Fréttablaðsins er samsæri gegn almannahagsmunum. Eigendur útgáfufélagsins Árvakurs, Björgólfur Guðmundsson fyrrum Landsbankaeigandi og Jón Ásgeir Jóhannesson í Baugi, skipta með sér dagblaðamarkaðnum og útiloka að aðrir eigi þar innkomu.

Ríkir almannahagsmunir mæla gegn sameiningu blaðanna. Samþjöppun í fjölmiðlun er lýðræðinu hættulegt. Fjölmiðlar í lýðræðisþjóðfélagi eiga að veita valdahópum aðhald, hvort sem um er að ræða auðmenn eða stjórnmálamenn.

Það eru ekki rök í málinu að rekstrarerfiðleikar séu hjá fyrirtækjunum tveim, Árvakri og 365 miðlum, og að annað hvort félagið verði gjaldþrota ef ekki verður af sameiningu. Ef annað hvort eða bæði félögin fara á hausinn er svigrúm fyrir nýjar útgáfur. Versti kosturinn er að félögin sameinist. Gangi það fram eru þau búin að útiloka að aðrir komist að á þessum markaði.

Ef Fréttamoggi verður að veruleika með blessun Samkeppniseftirlitsins er komið fordæmi fyrir því að olíufélögin þrjú sameinist í eitt félag, Krónan og Bónus, Húsasmiðjan og Byko og svo framvegis. Þar með væri búið að gefa auðmönnum frítt spil til að stunda einokunarverslun á Íslandi.

Ef Samkeppniseftirlitið stöðvar ekki gjörninginn ætti Alþingi að láta málið til sína taka. Núna þegar þingmenn vita sem er að auðmenn munu ekki fjármagna næstu kosningabaráttu þeirra ættu þeir kannski að fara að vinna í þágu almannahagsmuna. En kannski er of seint í rassinn gripið. Mögulega er þýlyndi þingmanna orðið að lífsstíl.

Núverandi eigendur útgáfufélags Morgunblaðsins hafa með samningum við 365 miðla eyðilagt trúðverðugleika Morgunblaðsins. Morgunblaðið er orðið að druslu í skiptisamningum auðmanna sem bera höfuðábyrgð á bankagjaldþrotinu. Morgunblaðið hefur reynt að stunda faglega blaðamennsku og byggt upp trúnað við lesendur á síðustu áratugum. Það er þyngra en tárum taki að sjá blaðinu nauðgað af ellihrumum afglapa.

 

Geðheilbrigði og gjaldþrot

Væntanlega mun forsetinn ræða sína ábyrgð á því að núna eru samkvæmt fréttum geðsjúkrahús full af fólki sem tók mark á sýndarveruleika útrásarinnar sem Ólafur Ragnar mærði æ ofan í æ.

Forseti Íslands opnar geðheilbrigðisdaginn

Skoðanaeinokun til frambúðar

Mestu skaðræðisgripir seinni tíma sögu þjóðarinnar, útrásaraðallinn, ætla að nota tækifærið í skjóli fjármálahruns sem þeir sjálfir hafa skapað að búa til skoðaeinokun á Íslandi til frambúðar. Nú læsa þeir saman klónum berstrípuðu auraaparnir, Björgúlfarnir tveir og Jón Ásgeir, til að tryggja að umræðan um fíflaskap undanfarinna ára fari fram undir þeirra formerkjum.

Ef Samkeppniseftirlitið samþykkir þennan gjörning getum við hætt að búa í þessu landi. Við höfum gefist upp á að vera hugsandi fólk og stimplað sjálf okkur sem hálfvita - til frambúðar.

Fréttablaðið og Árvakur saman