Ingi Freyr og uppreist æra grunaðra

Tilkynning um að Ingi Freyr blaðamaður á Heimildinni og sakborningur í byrlunar- og símastuldsmálinu væri orðinn starfsmaður RÚV var send út á föstudegi. Fréttir sem eiga að gleymast fljótt eru sagðar á föstudögum.

Ingi Freyr tekur ekki til starfa á fréttastofu RÚV fyrr en í ágúst. Tilkynningin var skipulögð með það í huga að helgin og sumarfrí næstu vikna tækju kúfinn af gagnrýninni. Í ágúst yrði allt um garð gengið.

En það er fyrst í haust sem Heimildavandræði RÚV hefjast. Fréttastofa RÚV verður vanhæf til að fjalla um sakamál með grunaðan mann innanbúðar. Fréttastofa ríkisins verður að láta sér nægja að birta dómsniðurstöður. Sakamál í rannsókn verða bannfréttir. Skattamál Sigríðar Daggar leiddu fyrirsjáanlega til vanhæfis fréttastofu og hún var látin fara af ríkisfjölmiðlinum. Sakamálið sem Ingi Freyr á aðild að er alvarlegra en skattamisferli.

Ásamt Inga Frey eru þrír á ritstjórn Heimildarinnar (áður Stundin og Kjarninn) með réttarstöðu sakbornings. Þórður Snær ritstjóri og blaðamennirnir Aðalsteinn Kjartansson og Arnar Þór Ingólfsson. Helgi Seljan blaðamaður er einnig með tengsl við byrlunar- og símastuldsmálið.

Heimildin er sökkvandi skip. Sakborningarnir gera útgáfuna í heild ótrúverðuga. Blaðamenn sem grunaðir eru um lögbrot en þegja um vitneskju sína eru til alls vísir. Lesendur álykta að blaðamenn sem ekki útskýra með trúverðugum hætti tengsl við refsimál í lögreglurannsókn séu líklegir til sópa undir teppið öðrum fréttnæmum atburðum og fara með ósannindi í fréttum er fá birtingu. Ótrúverðug útgáfa er dauðanum merkt, eins og sést á útbreiðslu og lestri Heimildarinnar.

Næsta vetur er líklegt að Heimildin leggi upp laupana. Verðlaunablaðamennirnir þurfa helst að tryggja sér aðra vinnu áður en ákærur verða gefnar út. Annars bíða þeirra atvinnuleysis- ef ekki örorkubætur.

Ráðning Inga Freys á RÚV er hugsuð af hálfu sakborninga að ryðja brautina að vegtyllum sem yrðu grunuðum annars torfengnar. RÚV gefur út siðferðisvottorð um að sakborningar séu gjaldgengir í stöður hjá hinu opinbera. Gangi það fram að Ingi Freyr mæti galvaskur á Efstaleiti í ágúst, telst hálfur sigur unninn. Grunaðir gefa sér að siðferðisvottorð frá Glæpaleiti veiti uppreist æru.

Þórður Snær ritstjórinn er áhugasamur um framboð fyrir Samfylkinguna til þingmennsku. Með siðferðisvottaðan fyrrum undirmann á fréttastofu RÚV telur ritstjórinn sig í góðum málum. Eftir kosningar næsta vor gæti ríkisstjórnaraðild Samspillingar, afsakið, Samfylkingar greitt götu Aðalsteins, Arnars Þórs og Helga Seljan í þægilega innivinnu á ríkislaunum.

Fjarvinna frá Hólmsheiði kæmi einnig til álita.

 

Ingi Freyr nýtur meiri réttinda en Þorsteinn Már

Er Þorsteinn Már forstjóri Samherja, maður gjörkunnugur íslenskum sjávarútvegi, ávarpaði fyrir hálfu öðru ári málþing Samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi, SFS, var það gert tortryggilegt í fjölmiðlum. Tvær tilvitnanir sýna afstöðu fjölmiðla:

Samtök fyrirtækja í sjávarútvegi upplýstu Svandísi Svavarsdóttir matvælaráðherra ekki um að Þorsteinn Már Baldvinsson, forstjóri Samherja, yrði með ávarp á sama fundi og hún. 

og

Þorsteinn Már Baldvinsson er forstjóri Samherja og er með réttarstöðu sakbornings í rannsóknum héraðssaksóknara á Íslandi 

Textinn gerir því skóna að maður með stöðu sakbornings eigi ekki að koma fram opinberlega og alls ekki á sama vettvangi og ráðherrar. Eins og segir í fréttinni: ,,Verið [er] að samþykkja framgöngu þessa manns" með því að hann fái að tala í hljóðnema.

Fréttin birtist í Heimildinni og höfundurinn er enginn annar en Ingi Freyr Vilhjálmsson blaðamaður og sakborningur í byrlunar- og símastuldsmálinu.

Á föstudag var tilkynnt að Ingi Freyr tæki til starfa á RÚV. Enginn fjölmiðill, sem sagði fréttina, tók fram að blaðamaðurinn væri grunaður um glæp. Sjá t.d. hér og hér. 

Á fréttastofu RÚV mun Ingi Freyr deila sama vettvangi og ráðherrar sem oft og iðulega eru í viðtali á ríkisfjölmiðlinum. Enginn fjölmiðill gerir athugasemdir við að sakborningur höndli með fréttir sem gætu haft bein eða óbein áhrif á stöðu hans sem grunaðs manns í sakamáli.

Enginn fjölmiðill spyr hvort fréttastofa RÚV verði ekki vanhæf með sakborning innanbúðar. Vegna samspils Inga Freys við bróður sinn, Finn Þór, fyrrum saksóknara og nú dómara, urðu allir dómarar við héraðsdóm Reykjavíkur vanhæfir. Hliðstæðan við fréttastofu RÚV blasir við. En fjölmiðlar láta gott heita. 

Þorsteinn Már fékk réttarstöðu sakbornings vegna ásakana ógæfumanns um mútugjafir. Ingi Freyr er grunaður í mun alvarlegri refsimáli, byrlun og þjófnaði. Byrlun er líkamsárás í vægasta tilfelli en annars manndrápstilraun.

Samt nýtur Ingi Freyr meiri réttinda í fjölmiðlaumræðunni en Þorsteinn Már. Svo notað sé orðtak úr ljósvakamiðlum. Hér fer ekki saman hljóð og mynd.

Stefán ræður sakborning á RÚV

Eftir að byrlunar- og símastuldsmálið vatt upp á sig losaði Stefán Eiríksson útvarpsstjóri sig við fréttamenn sem á einn eða annan hátt tengdust málinu. Haustið 2021 var tilkynnt um brotthvarf Rakelar Þorbergsdóttur fréttastjóra, næstu áramót lét Helgi Seljan af störfum. Síðla vetrar 2023 tók Þóra Arnórsdóttir ritstjóri Kveiks pokann sinn. Öll þrjú koma við sögu í rannsóknargögnum lögreglu og Þóra sýnu mest; hún er með stöðu sakbornings.

Nú snýr Stefán útvarpsstjóri við blaðinu. Í stað þess að afþakka viðveru sakborninga á Efstaleiti eru þeir boðnir velkomnir til starfa. Ingi Freyr Vilhjálmsson blaðamaður á Heimildinni, áður Stundinni, er orðinn fréttamaður á RÚV, samkvæmt viðtengdri frétt.

Ingi Freyr er sakborningur í byrlunar- og símastuldsmálinu fyrir ,,annað og meira" en að taka við tölvupóstum með illa fengnu efni, segir í ársgamalli frétt Mbl.is. Ingi Freyr hefur ekki gert grein fyrir aðkomu sinni að málinu, ekki frekar en fjórir meðsakborningar.

Aðeins grunaðir um glæp fá stöðu sakbornings í refsimáli. Það þýðir að gögn liggja fyrir um aðild viðkomandi að refsiverðri háttsemi. Ef aðrir en blaðamenn væru í þessari stöðu og skiptu um starf, og það þætti á annað borð frétt, yrði óðara spurt hvort heppilegt sé að ráða sakborning til starfa. Ekki síst ef um væri að ræða opinbera stofnun, líkt og RÚV. Þá myndu fjölmiðlar krefja sakborninga svör um málsaðild. Í viðtengdri frétt er ekki minnst einu orði á réttarstöðu Inga Freys. Vísir gerir fréttinni skil á sömu forsendum - það sætir ekki tíðindum að nýráðinn fréttamaður RÚV er grunaður um glæp.

Enginn blaðamaður spyr Inga Frey hvers vegna hann sé sakborningur. Ekki skrifaði Ingi Freyr fréttir með vísun í stolin gögn sem fengin voru með byrlun. Aðild hans hlýtur að vera annars eðlis en að skrifa fréttir. Tilfallandi hefur áður fjallað um sérstaka nálgun Inga Freys á blaðamennsku. Í félagi við Helga Seljan, þá á RÚV, gerði Ingi Freyr, þá á Stundinni, atlögu að mannorði Hreiðars Eiríkssonar lögmanns. Hér er úrdráttur:

Hýenur ráðast ekki einar og stakar á fórnarlömb sín. Þær eru alltaf tvær eða fleiri saman. Hýenublaðamenn hafa sama háttinn á. Ingi Freyr starfaði á Stundinni árið 2020 en Helgi Seljan var á RÚV. Með því að hringja í fiskistofustjóra með sama erindið sama dag láta þeir skína í að tvær sjálfstæðar ritstjórnir hafi komist að sömu niðurstöðu, að Hreiðar Eiríksson væri brotlegur í starfi. Hýenurnar Helgi og Ingi Freyr höfðu samráð, stilltu saman strengina fyrir atlöguna að mannorði og afkomu Hreiðars. Þeir vildu Hreiðar rekinn úr starfi.

Allt ber að sama brunni. Fjölmiðlar telja blaðamenn friðhelga fyrir gagnrýnni umfjöllun sem aðrir í samfélaginu sæta af hálfu blaðamanna. Blaðamenn með stöðu sakborninga í alvarlegu refsimáli valsa á milli fjölmiðla ónæmir fyrir siðferðilegum kröfum sem öðrum samfélagsþegnum er gert að mæta. Umfjöllun fjölmiðla um byrlunar- og símastuldsmálið sýnir ríka hjarðhegðun blaðamannastéttarinnar annars vegar og hins vegar tvöfalt siðgæði. 

Óhugsandi er að Ingi Freyr hafi verið ráðinn á fréttastofu RÚV án aðkomu Stefáns útvarpsstjóra. Stefán hefur verið þýfgaður um starfsmannamál af minna tilefni, bæði af fjölmiðlum og stjórn ríkisstofnunarinnar. 

Ingi Freyr er ekki einn um að yfirgefa Heimildina. Í síðasta mánuði stökk frá borði Freyr Rögnvaldsson blaðamaður og varð almannatengill Sólveigar Önnu í Eflingu. Gamalreyndir blaðamenn eru þungir á fóðrum. Það sem meira er; þeir vita manna fyrstir er reksturinn byrjar að hökta.

Samkvæmt Gallup-mælingu er Heimildin með litlu meiri lestur en tilfallandi blogg, um 12 þúsund lesendur á viku en tilfallandi lesa um tíu þúsund. Í notendum er Heimildin ekki hálfdrættingur á við Mannlíf Reynis Trausta sem hefur margfalt minni ritstjórn. Auglýsendur sem kaupa þjónustu Heimildarinnar gera það ekki til að fá athygli heldur halda útgáfunni á floti. Vitað er að sumir kaupa áskrift og auglýsingar hjá Heimildinni til að fá ekki um sig neikvætt umtal í útgáfunni.

Kannski hyggst Stefán útvarpsstjóri tileinka sér sniðmát Heimildarinnar. Ráða til RÚV fréttamenn með flekkað mannorð og ósvífið hugarfar til að herja á mann og annan með fölskum ásökunum og skipuleggja árásir á einkalíf og heilsu manna ef annað þrýtur. Glæpaleiti stendur æ betur undir nafni.

Ingi Freyr til Rúv frá Heimildinni

Fall Katrínar bjargaði ríkisstjórninni

Bjarkey ráðherra matvæla stóðst vantrauststillögu á alþingi, eins og búist var við. Enginn stjórnarflokkanna þriggja hefur minnsta áhuga á ótímabærum kosningum. Metnaður ríkisstjórna er að ljúka kjörtímabili og leggja verk sín í dóm kjósenda. Þannig á þingræðisútgáfa lýðræðis að virka.

Í raun var annað sem bjargaði Bjarkey, og þar með ríkisstjórninni, frá afsögn. Tap Katrínar Jakobsdóttur í forsetakosningunum fyrir sex vikum gaf ríkisstjórninni framhaldslíf.

Ríkisstjórnarsamstarfs Sjálfstæðisflokks og Vinstri grænna, arftaka Sósíalistaflokksins gamla, er undantekning í stjórnmálasögunni. Er Katrínarstjórnin var mynduð, 2017, voru 70 ár síðan flokksstraumarnir tveir lágu saman. Seinni heimsstyrjöld þurfti til að þess öfl fundu samnefnara í fyrra skiptið; hrunið og eftirmál þess skýra seinna tilvikið. Kannski er full mikið sagt að Sjálfstæðisflokkur og Vinstri grænir séu eldur og vatn, en stappar nærri.

Landsstjórnin var í óreiðu 2017. Síðustu tvær ríkisstjórnin féllu án þess að ljúka kjörtímabilinu. Viðvarandi stjórnarkreppa blasi við með lausatökum á brýnum málefnum samfélagsins En þökk sé Bjarna Ben. og Katrínu tókst að mynda stöðuga landsstjórn sem fékk endurnýjað umboð við síðustu kosningar. Í ljósi kringumstæðna var það pólitískt afrek.

Það kraumar þar sem eldur og vatn mætast. Síðustu misseri er morgunljóst að bandalagstími Sjálfstæðisflokks og Vinstri grænna er liðinn. Margt kemur til en grunnástæðan er að meginflokkarnir í ríkisstjórninni eru pólitískar andstæður.

Með því að Katrín sagði af sér embætti forsætisráðherra og bauð sig fram til forseta var þjóðinni sagt að ekki stæði til að framlengja undantekningu íslenskra stjórnmála. En pólitíska óþolið sem andstæðurnar höfðu byggt upp þurfti útrás. Tap Katrínar fyrir sex vikum tappaði af óþolinu og fór langt með að skapa starfsfrið stjórnarinnar út kjörtímabilið. Ólík pólitísk öfl, s.s. kratar, óánægðir sjálfstæðismenn og óreiðuliðið á vinstri kantinum fengu hugsvölun að sjá óbeinan frambjóðanda ríkisstjórnarinnar lúta í gras.

Það sem vó salt í forsetakosningunum voru persónuvinsældir Katrínar annars vegar og hins vegar óvinsældir ríkisstjórnarinnar. Óvinsældirnar urðu þyngri á metunum. Skömmin var nánast áþreifanleg í samfélaginu er góður og gegnheill stjórnmálamaður var látinn ganga plankann til að pólitísk ólund fengi útrás. Stjórnmál eiga það til að laða fram miður geðþekka eiginleika lýðsins. Í þessu tilfelli vanþakklæti.

 

 

 

Tillagan til að veiða atkvæði og sundra stjórninni

Macron, Blair og transheimska

Vinstrimenn vilja leyfa frjálsa kynskráningu, karl fyrir hádegi en kona síðdegis, hneykslast Macron Frakklandsforseti. Handan Ermasunds tekur Tony Blair fyrrum forsætisráðherra til máls og hvetur til skynsemi. Konur hafa sköp en karlar lim.

Samflokksmenn Blair í Verkamannaflokknum eiga margir erfitt með að skilgreina hvað kyn er, eins og rekið er í Telegraph. Nú þegar formaðurinn fyrrum leggur spilin á borið og segir æxlunarfærin útkljá málið verður kannski ögn einfaldara að segja upphátt hlutlægar staðreyndir.

Kyn er ekki hugarfar heldur líffræðileg staðreynd. Þegar transheimskunni léttir munu menn klóra sér í kollinum og undrast að sjáanlegar og mælanlegar grunnstaðreyndir náttúrunnar skuli um tíma verið vafa undirorpnar. Kyn spendýra ráðast af litningum.

Kvenkyn fæðast með XX-litninga en karlkyn með XY-litninga. Við fæðingu sést hvort er hvað. Í tilfelli manna hvort það sé telpa eða drengur. Aðrir möguleikar eru ímyndun, ekki einu sinni með flugufót í hlutveruleikanum. Láti kona græða á sig lim eða karl skeri undan sér breytir það engu um kyn viðkomandi. Karl sem þykist kona getur krafið kvensjúkdómalækni um legskoðun en það finnst ekkert móðurlíf. Líkamlegar staðreyndir tegundarinnar eru öllum skýrar sem að vilja hyggja. Vandamálið er sálrænt og menningarlegt.

Transheimskan fær útbreiðslu á tíma samfélagsmiðla. Efnislegur veruleiki, þaulprófaður frá örófi alda, varð um tíma að feimnismáli eftir að fámennur hópur sérvitringa taldi sig ofsóttan af heilbrigðri skynsemi og fékk með sér samúðarbylgju á samfélagsmiðlum. Nýju fötin keisarans voru að kyn sé huglægt. En sérhver með hálfa hugsun eða meira veit að hún kynlaus. Hugsun er óefnisleg. Kyn er aftur efnisleg og áþreifanleg staðreynd. Tilfinningar s.s. ást, afbrýði og gleði eru af sömu ástæðu kynlausar.

Hugsun og tilfinningar eiga uppsprettu í skrokki sem frá fæðingu er annað tveggja kvenkyns eða karlkyns. Líkamanum fylgir engin nauðhyggja, að kona eigi að hugsa á þennan veg en karl á hinn veginn. Hugsun er valfrjáls, sumir verða hugfangnir af vitleysu. 

Einstaklingur sem segist af röngu kyni lýsir ómöguleika. Hann gæti allt eins lýst yfir að vera ekki spendýr. Hugur ræður hvorki kyni né tegund.  

 

 

Macron sakaður um transfóbíu

Löggufrétt á mbl og vísi, réttur þeirra afbrigðilegu

Í viðtengdri frétt mbl.is er sagt frá handtöku lögreglu á manni sem grunaður var um ölvun á almannafæri. Fréttin er hlutlæg og málefnaleg, segir frá atburðarás. Sama frétt á visir.is er allt öðru marki brennd. Þar túlkar aðgerðasinni handtökuna.

„Þetta er mesta niðurlæging og hlutgerving (e. dehumanizing) sem ég hef séð,“ segir Pétur Eggerz aðgerðasinni á vísi. Að sögn Péturs er sá handtekni fíkill í geðrofi og að ástand hans sé kerfinu að kenna en ekki fíklinum sjálfum. 

Aðgerða-Pétur lætur ýmislegt flakka um rétt þeirra afbrigðilegu í borgaralegu samfélagi og hlutverk lögreglu.

Nú er það ekki svo að þeim afbrigðilegu sé gert að bera utan á sér skilti sem varar við að þar fari ekki fólk eins og flest. Til dæmis: ,,Ég er fíkill í geðrofi" eða ,,Ég er Hamas-liði til alls vís" eða ,,Ég er Magga Stína og atast í friðsömu fólki" eða ,,Ég er haldinn barnagirnd". Nei, góðu heilli búum við í samfélagi sem setur ekki merkimiða á afbrigðilega.

Þvert á móti, það eru mannréttindi að vera afbrigðilegur. Hver og einn má í vitund sinni vera hvað sem er; blóm eða bylgjupappi, köttur eða kráka, fjöldamorðingi eða endurfæddur Jesú. Með almennara orðalagi: kexruglað fólk nýtur mannréttinda til jafns við aðra, sem búa að dómgreind og siðferðisvitund.

Að því sögðu treystum við lögreglunni til að grípa inn rás atburða er þeir afbrigðilegu sýna af sér háttsemi sem ógnar öðrum eða veldur ótta. Hvað gera þeir afbrigðilegu sem vilja þjóna sínu eðli í friði frá afskiptum annarra? Jú, þeir sammælast um að lögreglan sitji um að niðurlægja þá og afmennska. Eins og afbrigðilegra er háttur er öllu snúið á hvolf.

Lögreglan starfar í almannaþágu og allsherjarreglu. Án lögreglu yrðu almennir borgarar að ganga um vopnaðir til að verjast þeim afbrigðilegu sem ekki láta sér nægja að vera skrítnir í kollinum heldur hrinda í framkvæmd sjúku hugarástandi. 

Lögreglan er undirstaða siðaðs samfélags. 

Sneru manninn niður og settu á hann hrákagrímu

Lilja, Meloni og Jón Sigurðsson

Almenningur í Evrópu kýs hagnýta pólitík umfram hugmyndafræði, segir Meloni forsætisráðherra Ítalíu og einn sigurvegara nýliðinna kosninga til Evrópuþingsins. Hægriflokkar unnu á en vók-flokkar og loftslagskreddur töpuðu. Lilja Dögg Alfreðsdóttir túlkar áþekk sjónarmið í ræðu í gær á fæðingarstað Jóns Sigurðssonar, Hrafnseyri við Arnarfjörð. Grípum niður í ræðu Lilju Daggar:

Landsvirkjun skal áfram vera í þjóðareigu og sala á landi til erlendra aðila er með öllu ósjálfbær til framtíðar. Í framtíðinni verður skortur á landi, hreinu vatni og grænni orku. Þar erum við Íslendingar lánsöm þjóð og eigum að varðveita landið fyrir komandi kynslóðir, svo að þær geti búið við jafnvænan kost og okkur hefur verið búinn. Þetta er alvöru mál og er ég þess sannfærð um að þjóðhyggju- og alþjóðasinninn Jón Sigurðsson væri mér sammála um hversu mikilvægt það er fyrir framtíðarkynslóðir að við setjum skýrar línur um þessi mál.

Í tilvitnuðum orðum túlkar Lilja Dögg þjóðlega og hagnýta skynsemispólitík í tveim mikilvægum málaflokkum, virkjunarmálum og landssölu til útlendinga. Við hæfi á fæðingardegi Jóns Sigurðssonar, sem fékk verðskuldað þau eftirmæli var vera sómi Íslands, sverð þess og skjöldur.

 

Lilja hélt ræðu á fæðingarstað Jóns Sigurðssonar

Þórður Snær: byrlun og símastuld á ekki að rannsaka

Fyrir fjórum dögum skrifaði Þórður Snær ritstjóri Heimildarinnar (áður Stundin og Kjarninn) um byrlunar- og símastuldsmálið, þar sem fimm blaðamenn eru sakborningar. Ritstjórinn skrifaði á X, áður Twitter.

Þórður Snær má vita að eftirspurn er eftir upplýsingum frá honum um atburðarásina í lok apríl og fram að 21. maí árið 2021. Helstu staðreyndir eru kunnar:

• Í apríl 2021 kaupir Þóra Arnórsdóttir ritstjóri Kveiks á RÚV Samsung síma, samskonar og Páls skipstjóra Steingrímssonar. Þóra fær á símann númerið  680 2140, en símanúmer Páls er  680 214X
• 30. apríl hættir Aðalsteinn Kjartansson fyrir hádegi hjá Þóru á Kveik. Eftir hádegi er hann kominn í vinnu á Stundinni, segist ekki hættur ,,rannsóknablaðamennsku." Rakel Þorbergsdóttir fréttastjóri RÚV skrifar til Aðalsteins á Facebook að hún voni að ,,RÚV pásan verði stutt."
• 3. maí er Páli skipstjóra byrlað heima á Akureyri. Daginn eftir er flogið með skipstjórann á gjörgæslu Landsspítalans í Fossvogi, skáhallt á móti höfuðstöðvum RÚV á Efstaleiti. Þáverandi eiginkona Páls byrlaði og stal síma skipstjórans. Stafrænn búnaður í síma Páls sýnir að farið var með hann á Efstaleiti til afritunar. Símanum er skilað á sjúkrabeð skipstjórans sem var meðvitundarlaus.
• 14. maí kærir Páll skipstjóri til lögreglu að sími hans hafði verið í þjófahöndum á meðan hann var milli heims og helju. Grunsemdir vöknuðu eftir að hann komst til meðvitundar og skoðaði símann sinn. Skipstjórinn er ágætlega tæknilæs.
• 20. maí hringir Þórður Snær í Pál skipstjóra kl. 14:56. Ellefu mínútum síðar, kl. 15:07, hringir Aðalsteinn í skipstjórann. Páll bjóst við að einhverjir blaðamenn myndu gera vart við sig, farinn að þekkja vinnubrögðin eftir marga glímuna við þá á opinberum vettvangi. Skipstjórinn tók símtölin upp og sendi til lögreglu enda jafngilda þau sakbendingu. Erindi blaðamanna var að spyrja um persónuleg gögn sem þeir sögðust hafa komist yfir og varða samskipti skipstjórans við vinnufélaga. Í reynd voru símtölin formsatriði. Á Efstaleiti var búið að skrifa fréttina.
• 21. maí snemma morguns birta Kjarninn og Stundin sömu fréttina í tveim útfærslum. Skæruliðadeild Samherja kemur fyrir í báðum fyrirsögnum. Þórður Snær og Arnar Þór Ingólfsson eru skráðir höfundar fréttar Kjarnans en frétt Stundarinnar er merkt Aðalsteini. Kvenleg smásmygli er á skipulaginu. Texti fréttanna er með austfirsku yfirbragði.
• 5. október mætir fyrrum eiginkona Páls í fyrstu yfirheyrsluna. Blaðamenn átta sig á að lögreglan er komin á sporið. Blaðamenn gera ýmsar ráðstafanir en engar til að upplýsa sakamálið.
• 14. febrúar 2022 fá fjórir blaðamenn stöðu sakborninga: Þórður Snær, Aðalsteinn, Þóra og Arnar Þór. Fjórmenningarnir eru boðaðir í yfirheyrslu lögreglu en mæta ekki fyrr en sex mánuðum síðar, í ágúst. Síðar fær Ingi Freyr Vilhjálmsson, blaðamaður á Stundinni/Heimildinni einnig stöðu sakbornings.

Ofanritað eru þekktar staðreyndir. Samhengi þeirra er ekki upplýst. Þórður Snær er óopinber talsmaður sakborninga, hann talar en hinir þegja. Færsla Þórðar Snæs á X (Twitter) fyrir fjórum dögum er í sjö hlutum. Í stað þess að útskýra samhengi þekktra staðreynda, skrifar ritstjórinn sjö sinnum að byrlun og símastuld eigi ekki að rannsaka. Starfshættir blaðamanna komi engum við nema þeim sjálfum. Það er mótsögn að halda fram að blaðamenn þjóni almannahagsmunum annars vegar og hins vegar að þeir upplýsi ekki refsimál er þeir hafa vitneskju um. Blaðamenn hafa ekki sérstaka heimild til að stunda afbrot við að afla frétta.

Sakborningar og blaðamenn nálgast fréttaefni frá ólíkum forsendum. Sakborningur í hlutverki blaðamanns getur aldrei talist trúverðugur. 

Í aukavinnu er Þórður Snær verktaki á RÚV, mætir vikulega að ræða viðskipti- og efnahagsmál í útvarpi. Í vor gaf Stefán Eiríksson útvarpsstjóri út reglur um meðferð upplýsinga er varða ,,lögbrot og/eða aðra ámælisverðra háttsemi í starfsemi RÚV." Reglurnar taka til starfsmanna RÚV sem og verktaka og hafa skýran tilgang:

Markmið reglnanna er að stuðla að því að upplýst verði um lögbrot og aðra ámælisverða háttsemi í starfsemi RÚV.

Þórður Snær ætti að taka hvatningu Stefáns útvarpsstjóra, panta tíma hjá lögreglu og segja það sem hann veit um atburðina í apríl og maí fyrir þremur árum. Blaðamenn eiga að upplýsa, ekki hylma yfir. 

Menningarmunur: Noregur og Sádi-Arabía

Noregur og Sádi-Arabía eru bæði olíurík þjóðlönd. Í hvoru landinu viltu búa?

Á þessa leið spyr Oren Cahanovitc. Í tíu mínútna eintali útskýrir hann hvers vegna Noregur yrði fyrir valinu en ekki arabalandið.

Það hefur með menningu að gera. Í Noregi ræður vestræn menning með einstaklingsfrelsi, umburðalyndi og frjálsræði. Í Sádi-Arabíu ríkir íslam.

 

Pútín býður frið, Bjarni segðu já, takk

Friðartilboð Pútín Rússlandsforseta er sanngjarnt. Austurhéruð Úkraínu, að mestu byggð rússneskumælandi fólki, fari undir Rússland og Úkraína gangi ekki í Nató. Selenskí forseti Úkraínu svarar tilboðinu með því að líkja Pútín við Hitler. Vesturlönd standa þétt að baki Úkraínuforseta.

Gömul tugga er að fyrsta fórnarlamb stríðs sé sannleikurinn. Í tilfelli Úkraínustríðsins glataðist sannleikurinn löngu áður en átök brutust út. Rússland var í samfelldri vörn frá lokum kalda stríðsins. Margvísleg innanmein hrjáðu Rússa eftir að kommúnisminn gaf upp öndina. Rússar sýndu engin merki um að viðhalda forræði sínu yfir málefnum Austur-Evrópuríkja. Enn síður stóðu þeir gráir fyrir járnum og hótuðu innrás í Vestur-Evrópu, líkt og á tímum Sovétríkjanna.

Kommúnismi var altæk og alþjóðleg hugmyndafræði og hættuleg sem slík. Eftir fall járntjaldsins bjóða Rússar ekki upp á hugmyndafræði til útflutnings. Þeir báðu aftur um að öryggishagsmunir rússneska ríkisins yrðu virtir og Natóð færði ekki út kvíarnar.

Vesturlönd, þ.e Bandaríkin og Nató-samstarfið, létu allar óskir Rússa sem vind um eyru þjóta. Tilfallandi skrifaði nýlega:

Á leiðtogafundi Nató í Búkarest árið 2008, já, fyrir 16 árum, var tilkynnt að Georgíu og Úkraínu yrði brátt boðin aðild að hernaðarbandalaginu. Í framhaldi varð eitt smástríð, í Georgíu, og annað langvinnt í Úkraínu.

Ástæða átakanna er að Rússum þótti þjóðaröryggi sínu ógnað með væntanlegri inngöngu tveggja ríkja, Úkraínu sérstaklega, í hernaðarbandalag sér óvinveitt. Frá landamærum Úkraínu er dagleið á skriðdreka til Moskvu.

Menn geta sagt margt um Nató, að það sé friðarbandalag, saumaklúbbur eða bólverk vestrænnar menningar. En ekki er hægt að álykta annað um rússneskt þjóðaröryggi en að það sé Rússa sjálfra að meta það. Eftir að Sovétríkin fóru á öskuhaug sögunnar fyrir 35 árum stóð eftir Rússland, ásamt smærri lýðveldum. Bandaríkin og ESB, með Nató sem verkfæri, færðu út kvíarnar, juku áhrif sín, á fyrrum áhrifasvæði Sovétríkjanna/Rússlands í Austur-Evrópu.

Fyrst um sinn, á tíunda áratug síðustu aldar, létu Rússar sér næga að æmta. Eftir aldamót varð tóninn alvarlegri. Rússar myndu ekki láta yfir sig ganga að Nató-her sæti öll vesturlandamæri ríkisins.

Innrás Rússa er komin á þriðja ár. Héruðin sem friðartillaga Pútín gerir ráð fyrir að verði rússnesk eru að stórum hluta komin undir hervald þeirra. Engin teikn eru um að stjórn Selenskí í Kænugarði nái vopnum sínum. Sjálfur er Selenskí umboðslaus, kjörtímabil hans í forsetaembætti rann út í maí. Úkraínu er stjórnað með tilskipunum. Landinu er haldið á floti efnahagslega og hernaðarlega með vestrænum framlögum. 

Bjarni Benediktsson forsætisráðherra fer á ráðstefnu í Sviss, segir í viðtengdri frétt, að ræða framhald Úkraínustríðsins. Tillaga Bjarna á fundinum ætti að vera að hringja í Pútín og ræða frið.

 

Hafnar tilboði Pútíns og líkir honum við Hitler