Kóvit og kostir smárra samfélaga

Seinni bylgja COVID-19 farsóttarinnar er yfirvofandi í stórríkjum eins og Bretlandi og Þýskalandi, er haft eftir þarlendum sérfræðingum. Bæði ríkin tóku upp róttækar aðgerðir, þó ekki eins harkalegar og í sumum Asíu-ríkjum, og eru enn að losa um hömlur. Seinni bylgjan setur stjórnarfarið í uppnám. Á að loka eða leyfa veirunni að leika lausum hala?

Lítil samfélög, eins og Ísland, Færeyjar og Grænland, sýndu í fyrri bylgju farsóttarinnar að snögg viðbrögð en væg eru farsælust, bæði fyrir heilbrigði og efnahagsbúskap. Stórríkin hafa ekki þann munað. Sjálfkrafa eru viðbrögðin bæði hægari og víðtækari og langvinnari en meðal smáríkja.

Kostir smæðarinnar vilja oft gleymast.

Faraldurinn á enn eftir að ná hámarki víða

Athugasemdir

[Kolbrún Hilmars, 24.6.2020 kl. 10:58]

Það stóð til að ESB/Schengen opnaði ytri landamærin 1.júlí, en nú virðast einhverjar vöflur á ráðamönnum og hugsanlega verða settar takmarkanir á farandfólk frá einhverjum verst settu löndunum.  Ísland virðist ýmist telja sig í Schengen eða utan, miðað við að hér hefur verið hleypt inn fólki þrátt fyrir lokun.