Brexit-ástand á Íslandi; fullveldið framselt síðan betlað tilbaka

Bretar berjast við Evrópusambandið um að fá fullveldi sitt tilbaka. Þriðji orkupakkinn gefur ESB fullveldi Íslands í raforkumálum, sem við eigum síðan að betla tilbaka. Það sem meira er; stjórnarmeirihlutinn viðurkennir að hann stundi þessa aðferðafræði.

Í greinargerð með 3.orkupakkanum segir:

 Lagt er til að Alþingi heimili ríkisstjórninni að staðfesta fyrir Íslands hönd umrædda ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar um upptöku þriðja orkupakkans í EES-samninginn á þeirri forsendu að engin grunnvirki yfir landamæri eru nú fyrir hendi á Íslandi sem gera mögulegt að flytja raforku á milli Íslands og orkumarkaðar ESB. Ákvæði þriðja orkupakka ESB um slík grunnvirki, þar á meðal í reglugerð (EB) nr. 713/2009um að koma á fót Samstarfsstofnun eftirlitsaðila á orkumarkaði, eiga því ekki við og hafa ekki raunhæfa þýðingu hér á landi að óbreyttu. 
    Verði þessi tillaga samþykkt verður reglugerð (EB) nr. 713/2009 innleidd í íslenskan rétt með hefðbundnum hætti en með lagalegum fyrirvara um að grunnvirki sem gera mögulegt að flytja raforku milli Íslands og orkumarkaðar ESB verði ekki reist eða áætluð nema að undangenginni endurskoðun á lagagrundvelli reglugerðarinnar og komi ákvæði hennar sem varða tengingar yfir landamæri ekki til framkvæmda fyrr en að þeirri endurskoðun lokinni. Þá verði jafnframt tekið enn frekar og sérstaklega til skoðunar á vettvangi Alþingis hvort innleiðing hennar við þær aðstæður samræmist íslenskri stjórnarskrá.

Í fyrri efnisgreininni segir að ríkisstjórnin biðji alþingi að samþykkja 3. orkupakkann, þótt hann hafi enga þýðingu fyrir Ísland. Í seinni efnisgreininni segir að ef og þegar sæstrengur kemst á dagskrá verði kannað hvort 3. orkupakkinn ,,samræmist íslenskri stjórnarskrá."

Alþingi á sem sagt að samþykkja orkupakka sem ekki skiptir máli en gæti engu að síður brotið gegn stjórnarskránni. Það á bara að athuga það síðar.

Síðar meir er orðið of seint að bæta skaðann, segir Friðrik Árni Friðriksson Hirst landsréttarlögmaður: 

Vissu­lega erum við þá hugs­an­lega að gefa frá okk­ur þann mögu­leika að óska eft­ir und­anþágum á vett­vangi sam­eig­in­legu EES-nefnd­ar­inn­ar. Ég held að það liggi í sjálfu sér í hlut­ar­ins eðli að ef vilji stæði til þess á síðari tíma­punkti þá eru þeir mögu­leik­ar af­skap­lega tak­markaðir þegar búið er að aflétta stjórn­skipu­lega fyr­ir­var­an­um og staðfesta þessa ákvörðun.

Er ekki heppilegra að hafna 3. orkupakkanum og gefa okkur tíma til að sjá hverju fram vindur? Við getum kallað þetta frestun á afgreiðslu, líkt og ESB-umsókn Samfylkingar var sett ofan í skúffu áramótin 2012/2013.

Enginn með óbrjálaða dómgreind leiðir Íslendinga inn í Brexit-ástand.  

Felur í sér lagalega óvissu

Athugasemdir

[Helga Kristjánsdóttir, 10.4.2019 kl. 13:47]

Guði sé lof að ég er ekki í kallfæri við þessa svikara,get mér til að u.þ.b.3/4 Íslendinga hugsi svipað. Mikilvægt er að virkja hneysklun og reiði til ákveðinna mótmæla,gegn þessu lúmska landssöluliði.   

[Benedikt Halldórsson, 10.4.2019 kl. 17:12]

Að skrifa undir samkomulag um að aðilar komist að samkomulagi seinna er tóm vitleysa. 

Ég skrifaði einu sinni undir (þinglýst) samkomulag að "við" skyldum komast seinna að samkomulagi. Málið snerist um sameiginlegan brunn (vatnsból með dælu) sem ég kaupandi hús og lóðar, hafði aðgang að. Það var engin vatnsveita í sveitarfélaginu.

Semsagt, ég átti að komast að samkomulagi við ættingja seljandans en dælan að sameiginlegum brunni var í húsi hans sem var reyndar sumarhús. Auðvitað kom á daginn að við höfðum ólíkar hugyndir um "samkomulagið". Ættinginn fór að rukka "samkomulagið" eins og hverja aðra skuld.

Nema hvað, ættinginn skrúfaði fyrir vatnið. 

Það breytti engu þótt ég hringdi á lögregluna og talaði við sveitarstjórann. Ég áttaði mig á því að ég hafði gert hörmuleg mistök að að ýta "samkomulaginu" á undan mér.

Ég keypti mér vatnsdælu og stóra vatnstunnu. Eftir vinnu á hverjum dagi kom ég við á bensínstöð og fyllti marga 50 lítra brúsa af vatni. Við vorum með þrjú ung börn.

Ég lét síðan bora eftir vatni í garðinum heima, nánast við húsið. Ég gerði samkomulag við sjálfan mig um að að halda kostnaði niðri. Tvö fiskikör urðu að dæluhúsi sem ég tyrfði. 

Það var mikil hamingja á heimilinu þegar við drukkum okkar eigið vatn, ískalt og svalandi.

Nei, nei, nei, ekki gera samkomulag um samkomulagi seinna. 

Það er ótrúlega góð tilfinning að drekka sitt eigið vatn, fara í bað í sínu eigin heita vatni og vera með heimatilbúinn ljós í sínun eigin landi. 

[Benedikt Halldórsson, 10.4.2019 kl. 17:38]

Þegar við verðum kominn með sæstreng, missum við fullveldi okkar.

Ef við komumst ekki að "samkomulagi" við erlenda elítu munu hún hóta að slá út rafmagninu. Ekki strax, nei. Það mun gerast þegar innlend  ódýr orka verður ekki lengur í boði og blómleg fyrirtæki farinn á hausinn (Hollenska veikin). 

[Bjarni Gunnlaugur Bjarnason, 10.4.2019 kl. 20:00]

Það liggur nú við að þessi grein gæti verið skrifuð í dag. 

Enn er verið að reyna að blekkja Íslendinga með tali um fyrirvara. 

 http://timarit.is/view_page_init.jsp?issId=281486&pageId=4068274&lang=is&q=var%F0andi%20vi%F0%20EES

[Halldór Jónsson, 10.4.2019 kl. 20:53]

Hversvegna að samþykkja það sem skiptir ekki máli eftir því sem forystan segir. Næsta þing mun hafa minni Sjáalfstæðisflokk en stærri Miðflokk og Samfylkingu og líklega líka Viðreisn en minna VG.Þar fæst fylgi við sæstreng