Að vera leiður er ekki geðrænn vandi

Leiði er hluti af lífinu. Án leið myndum við ekki njóta gleðistunda, þær yrðu hversdags. 

Geðrænan vanda má kalla það þegar við verðum illa starfhæf í einkalífi, námi eða starfi. Sumir glíma því miður við slíkan vanda og hann getur verið alvarlegur.

En það þjónar litlum tilgangi að víkka út geðrænan vanda og hann ná til leiða, skammtímasveiflna í skapi, tímabundins önuglyndis eða vangaveltna um tilgangsleysi lífsins. Sjúkdómsvæðing á heilbrigðum lífsháttum hjálpar hvorki þeim sem þurfa að hrista af sér slenið né hinum sem eru í erfiðari stöðu og ættu að leita sér aðstoðar.

Leiðar hugrenningar endrum og sinnum gera okkur ekki þunglynd eða geðveik. Þær eru eðlilegur þáttur í lífinu sjálfu.

10,3% nema HR glíma við þunglyndi

Athugasemdir

[Tómas Ibsen Halldórsson, 30.1.2019 kl. 16:49]

Það er holt að leyfa sér að leiðast endrum og sinnum. Ég tek undir að án leið myndum við ekki njóta gleðistundanna sem skildi. Við þurfum líka að njóta samvista við okkur sjálf. Allt of oft er fólk leitt vegna þess að það hefur ekki einhvern til að eiga samfélag við þá og þá stundina, en þá er gott að njóta samvista við sig sjálfan, nema maður sé svona hund leiðinlegur !!!

[Þorsteinn Siglaugsson, 30.1.2019 kl. 16:50]

Þunglyndi er ekki það sama og að leiðast.

[Benedikt Halldórsson, 30.1.2019 kl. 17:36]

Yfirlæknir nokkur sagði á fyrirlestri að hann hefði oft þurft að segja við ungt sem ekki var þunglynt en væri sannfært um eigið þunglyndi, að það væri fullkomlega eðlilegt að finnast lífið erfitt. Það væri ekki þunglyndi.