Falsfréttir eru flókið mál, Lilja

Í meginatriðum eru til tvær útgáfur af falsfréttum. Í fyrsta lagi skáldskapur frá rótum, t.d. ,,Elvis lifir". Áður voru þetta kallaðar flökkusögur og urðu til þegar fólk vildi trúa einhverju ósönnu. Nýlegt dæmi er ,,Gunnar Bragi fullur í leikhúsi". 

Í öðru lagi fréttir sem eru misvísandi, ýktar, mikilvægum efnisatriðum sleppt eða aðeins sagt frá einu sjónarhorni. Frétt RÚV um ástandið í Venesúela, þar sem ekki var minnst á sósíalisma, fellur í þann flokk.

Deilur um falsfréttir eru oft harðvítugar. Sá sem þetta skrifar var stefnt fyrir dóm vegna ærumeiðinga þegar hann gagnrýndi RÚV fyrir falsfrétt um Evrópumál.

Virðingarvert er af Lilju menntamálaráðherra að vekja máls á falsfréttum, þær eru vandamál.

Besta leiðin til sporna við falsfréttum er umræða um hvernig fréttir verða til, hlutverk fjölmiðla og áhrif samfélagsmiðla. Þetta má kenna í skólum. Það þarf bara að setja viðfangsefnið í námskrá.

Skólakerfið sporni við falsfréttum

Athugasemdir

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 29.1.2019 kl. 13:07]

Gerum bara eins og Kínverjar. Lokum fyrir aðgengi að samfélagsmiðlum. Þeir eru uppspretta 95% af falsfréttum í fjölmiðlum.