Samúð og skammir á samfélagsmiðlum

Maðurinn sýnir sínum nánustu skilning og væntumþykju. Það er eðli mannsins að um leið og þeim nánustu sleppir er styttra í andúðina. Samfélagsmiðlar breyta ekki eðli mannsins.

Þegar einhver opnar sig, eins og það er kallað, um veikleika sína í fjölmiðlum eða á samfélagsmiðlum, er viðkomandi kominn á annan vettvang en sinna nánustu. Ef um er að ræða samkeppni, t.d. í íþróttum eða stjórnmálum, verður veikleikinn notaður gegn þeim sem játar sig standa höllum fæti. 

Þetta er einfaldlega hluti af mannlífinu. Hæfileiki mannsins til að setja sig í spor annarra og finna til með ókunnugum er takmarkaður. Gagnvart utanaðkomandi er maðurinn oft í samkeppni um félagslega stöðu, völd og auð. Þar er spurt um styrk og veikleika.

Sú hugsun, sem örlar á í viðtengdri frétt, að ný boðskiptatækni, t.d. samfélagsmiðlar, breyti eðli mannsins er ávísun á vonbrigði. Maðurinn, með kostum sínum og göllum, tekur ekki eðlisbreytingu með nýrri tækni.

Á hinn bóginn geta tækniframfarir magnað upp sum einkenni mannlegrar náttúru. Til dæmis þau að baktala náungann, leyfa ókunnugum ekki að njóta sannmælis. 

 

Hengdu þig almennilega næst!