Jónas frá Hriflu, femínismi og pólitík í kennslustofum

Í Samvinnuskóla Jónasar frá Hriflu var kennd saga samvinnuhreyfingarinnar. Í samhengi hlutanna þótti þetta eðlilegt á sínum tíma. Samvinnuskólinn var stofnaður á grunni pólitískrar hreyfingar er sá fyrir sér samfélag byggt á tilteknum hugsjónum.

Félagasamtök eru í fullum rétt að stofna til námskeiða og skóla að breiða út boðskap sinn, það er hluti af lýðræðislegu samfélagi.

Opinberir framhaldsskólar eru á hinn bóginn allt annað mál. Þar geta stjórnmálasamtök eða hugsjónafólk ekki gert kröfu um að tiltekin útgáfa af tilverunni sé kennd sérstaklega.

Kynjafræði er femínismi sem er pólitík. Kynjafræði er pólitískur áróður sem ekkert hefur með sígildan skilning á fræðum og vísindum að gera.   

Grein Davíðs Snæs Jónssonar sem varar við að kynjafræði verði skyldugrein í framhaldsskólum er yfirveguð og málefnaleg. Að hún skuli vera tilefni til brottreksturs úr stjórn Sambands íslenskra framhaldsskólanema gefur til kynna að rétttrúnaður gangi framar virðingu fyrir mannréttindum.

Óþol fyrir frjálsum skoðanaskiptum er einmitt einkenni kynjafræðslu. Þar tröllríða húsum hugtök eins og ,,drengjaorðræða" sem er pólitískur tilbúningur líkt og marxíska hugtakið ,,stéttaóvinir". Í marxisma gildir að hafa óvini sína á hreinu, sama gildir um kynjafræðslu.

Einu sinni voru þau mistök gerð, þó ekki á Íslandi, að marxismi varð skyldufag í skólum. Endurtökum ekki þau mistök með kynjafræðum.

 

Formaður SÍF rekinn úr stjórn