Vesturlönd og múslímska mótsögnin

Múslímatrú er á vestrænan mælikvarða öfgatrú sem virðir ekki grunngildi vestrænnar menningar um trúfrelsi, tjáningarfrelsi og jafnrétti. Ofbeldi er samofið múslímatrú þar sem hún viðurkennir ekki aðra lífshætti en þá múslímsku.

Trúarmenning múslíma er gegnsósa af öfgum, eins og viðtækar skoðanakannanir í múslímaríkjum sýna. Samkvæmt rannsókn Pew-stofnunarinnar er almennur stuðningur í múslímaríkjum við trúarlög, sharía. Yfir helmingur íbúa Norður-Afríku og miðausturlanda styður dauðarefsingu gagnvart þeim sem snúa baki við múslímatrú.

Múslímaríki skrifa ekki upp á mannréttindayfirlýsingu Sameinuðu þjóðanna. Sérstök samþykkt múslímaríkja, kennd við Kairó, beinlínis setur konur skör lægra en karlmenn. Trúarsetningar kóransins eru teknar upp í Kairó-yfirlýsingunni sem undirstrikar andstyggð múslíma á rétti annarra en þeirra sem fylgja spámanninum.

Vestræn samfélög reyndu lengi vel að mæta múslímum með umburðalyndi. Undir formerkjum fjölmenningar áttu allir að finna sína fjöl í samfélaginu: kristnir, gyðingar, múslímar, ásatrúarmenn, búddistar og vantrúaðir. Múslímar notuðu fjölmenningarsamfélagið til að koma sér fyrir á vesturlöndum og í framhaldi gera kröfu um múslímavæðingu þar sem vestræn grunngildi, t.d. tjáningarfrelsi, skyldu víkja ef múslímar móðguðust.

Hryðjuverk múslíma síðustu ár sýna að ógn trúarofbeldis eykst. Sumir, t.d. franski félagsfræðingurinn Farhad Khosrokhavar telja aukið umburðalyndi vera rétta svarið við trúaröfgunum. Frakkland, segir Khosrokhavar, gengur of langt í veraldarhyggju og verður að leyfa múslímum að tjá trúarmenningu sína. Aðrir, eins og Bretinn Charles Moore, hvetja til skilnings á vægðarlausu eðli trúarmenningar múslíma til að hægt sé að mæta ógninni við vestræna menningu.

Danir eru umburðarlynd þjóð. Þegar þriðjungur þeirra telur að Danmörk eigi í stríði við múslímatrú er augljóst að þeir telja umburðarlyndi ekki rétta svarið við múslímskum ágangi. Æ fleiri sannfærast um að múslímska trúarmenningu og vestræna lífshætti er ekki hægt að samrýma.

Múslímska mótsögnin sem vesturlönd standa frammi fyrri er þessi: öfgatrú sem notar trúfrelsi til að grafa undan vestrænum mannréttindum verður ekki stöðvuð nema með takmörkun á trúfrelsi. En takmörkun á trúfrelsi er skerðing á mannréttindum.

Evrópa stendur bjargarlaus gagnvart mótsögninni. Ísland getur enn gætt sín og ekki leyft innflutning á múslímsku mótsögninni.

 

Telja Danmörku í stríði við íslam

Athugasemdir

[Guðmundur Pálsson, 3.8.2016 kl. 10:47]

Þetta er ekki eins mikið vandamál og menn halda ef viljinn er fyrir hendi. Aðal mótstöðumenn breytinga eru vinstri menn sem vilja uppgang íslams, telja þann sið gott mótvægi við kristnina. En svo ég haldi mig við efnið, eru til einfaldar aðgerðir sem ekki beinast að trúarsetningum islams eða trúnni í sjálfu sér. Ég leyfi mér að bera fram tillögur.

Að banna sjarialög, það varðar bann á tvöföldu lagakerfi, mismunandi fyrir ólíka þegna (ég tel að ekkert hafi eins öfug áhrif), 

að innleiða tryggingakerfi yfir nýinnflutta í heilbrigðiskerfinu. Full réttindi eftir 5 ár ef viðkomandi vinnur. 

að takmarka moskubyggingar tímabundið ( t.d. 30ár ) með þjóðaröryggi í huga og hafa eftirlit með virkum íslamsmönnum í landinu ef tilefni gefst.

Auk þess mætti verjast óhefðbundið og taka upp vísum fyrir þá ferðamenn sem koma frá löndum þar sem terrorismi hefur náð fótfestu. 

Við getum lært af mörgum þjóðum sem lengi hafa þurft að gæta landamæra sinna og sortera aðkomumenn etv. aðeins gefa þeim landvistarleyfi í skamman tíma;  Bandaríkjamönnum, Ísraelum, Rússum.  Þetta er heilbrigt eftirlit með landamærum til að auka öryggi þegnanna á órólegum tímum.