Lög og friður á Íslandi og Sádí-Arabíu

Shítaklerkurinn Nimr al-Nimr var ásamt hálfu hundraði dauðadæmdra í Sádí-Arabíu annað tveggja skotinn eða hengdur. Að því loknu, segir Spiegel, voru líkin fest á gálga almenningi til sýnis. Í trúarlegri lagahefð múslíma, sharía, er þetta framgangsmátinn.

Lög og dómstólar eru ekki fyrst og fremst til að komast að hinu sanna, segir vestrænn lagaspekingur, heldur ljúka ágreiningi. Mestu skiptir að beita lögum á deiluefni og þar með leysa úr þeim. Að fá niðurstöðu er oft brýnna en að hún sé rétt, segir Brandeis hæstaréttardómari í Bandaríkjunum.

Samfélagsfriðurinn er trú og réttlæti ofar, kvað annar lagaspekingur, Þorgeir Þorkelsson, upp úr um á alþingi endur fyrir löngu.

Á Íslandi eftir hrun átti réttvísin vantalað við nokkra útrásarvíkinga sem gengu full djarflega fram með annarra manna fjármuni. Glæpamennirnir fá nokkurra ára dóm sem þeir afplána í hægindum og í tölvusambandi við umheiminn.

Bókstafstrúarmenn úr röðum verjenda útrásarvíkinganna afneita dómum íslenska réttarkerfisins. Þeir gera hvorki réttlætinu né samfélagsfriðnum gagn með þeirri afstöðu. En sökum þess að réttarkerfið okkar er trúlaust, guði sé lof, eiga bókstafstrúarmenn ekki hljómgrunn.

 

„Munum láta jörðina skjálfa“