Merkel ræður ferðinni í Grikklandi

Kanslari Þýskalands segir - nafnlaust, vel að merkja - að ef Grikkir kjósa til valda vinstraframboðið Syriza verði þeim varpað úr evru-samstarfinu. Merkel kanslari er áhrifamesti stjórnmálamaður Grikklands án þess að einn einasti grískur ríkisborgari hafi kosið hana.

Grikkir ganga til kosninga í lok janúar. Syriza er stærsta stjórnarandstöðuaflið og er mótfallið samkomulagi grískra stjórnvalda við þríeykið svokallaða (ESB, Evrópska seðlabankann og Alþjóðagjaldeyrissjóðinn) sem leggja þungar byrðar á grískan almenning vegna kostnaðar við að bjarga efnahag landsins.

Syriza krefst niðurfellingu skulda, en þær eru 175 prósent af þjóðarframleiðslu, og betri kjara frá þríeykinu.

Merkel lítur svo á að komist Grikkir einhliða upp með að ákveða skilyrði fyrir björgun grísks efnahags muni það skapa fordæmi fyrir önnur evru-ríki sem standa höllum fæti. Og á endanum sætu Þjóðverjar uppi með reikninginn.

Engin fordæmi eru fyrir því að reka land úr evru-samstarfinu, sem 19 af 28 ESB-ríkjum standa saman að.

Einn af þekktari hagfræðingum Þýskalands, Peter Bofinger, varar við því að Grikkjum verði vísað á dyr enda gæti það leitt til upplausar alls evru-samstarfsins.

Alexis Tsipras, leiðtogi Syriza, veðjar einmitt á þann ótta Evrópusambandsins að evru-samstarfið allt komist í uppnám ef Grikkir hverfa þaðan.

Hvort heldur Merkel hefur rétt fyrir sér, að Grikkir skapi slæmt fordæmi með því að fá stórfellda niðurfellingu skulda, eða Tsipras, að evru-samstarfi þoli ekki útgöngu Grikklands, þá auglýsa þau bæði þennan afgerandi ókost evru-samstarfsins: sameiginlegur gjaldmiðill útilokar fullveldi viðkomandi ríkja.

Aðild Grikkja að evrunni felur í sér að orð kanslara Þýskalands skipta mun meira máli en nokkur þau orð sem mælt eru af munni grískra stjórnmálamanna. Grískt lýðræði er kómedía.

Íhugar að sparka Grikkjum úr evrusamstarfi