RÚV-krimmar í Afríku

Íslensk fyrirtæki seldu ekki skreið til Nígeríu nema með mútugreiðslum. Það er 50 ára gömul staðreynd. Afríka er spillt. Fyrirtæki sem stunda þar viðskipti taka þátt í siðum þarlendra. Annars verða engin viðskipti.

RÚV-Kveikur um viðskipti Samherja í Namibíu er ósannfærandi samsuða þar sem ásökunum er haldið á lofti í 63 mínútur, forstjóra Samherja veitt myndavélafyrirsát og dulbúnum arabískum sjónvarpsmönnum haldið að namibískum stjórnmálamönnum til að hanna frásögn um spillingu í Afríku. Hvað er næst að frétta frá Efstaleiti? Er ís á Grænlandi? 

Skemmtilegasta senan í tilbúningnum er þegar RÚV-ararnir Helgi og Aðalsteinn sviðsetja mútugreiðslur með rauða íþróttatösku. Þeir tóku sig vel út sem hvítir krimmar í svörtu álfunni.

Í alvöru talað: RÚV byggir upp væntingar um stórkostlega afhjúpun á Samherja en við fáum klukkutímalangan kjánahroll.

Mútur til að komast yfir fiskveiðikvóta

Samherji og Baugur, Þorsteinn og Jón Ásgeir

Samherji er samkvæmt skilgreiningu saklaus eins og hvítvoðungur, rétt eins og Baugur á tímum útrásar. Þeir sem efast um skilgreininguna eru vondir menn og illgjarnir, segir Þorsteinn Már núna og Jón Ásgeir Baugsstjóri á sínum tíma.

Annað tveggja eru Þorsteinn Már og Jón Ásgeir óvenju hreinlífir menn sem mega ekki vamm sitt vita eða óvenju ósvífnir, telja sig hafna yfir lög og rétt.

Í öllu falli kann hvorugur tvímenninganna, sem áttu og stjórnuðu Íslandsbanka fyrir hrun, að hanna ímynd af sér sem almenningur trúir. Báðir þykjast bjargvættir, Þorsteinn Már í norðlensku atvinnulífi og Jón Ásgeir að selja almenningi ódýran mat, en eru fyrst og fremst dugnaðarforkar sem sjást ekki fyrir.

Bjargvættur fórnar sér fyrir almannahagsmuni en duglegi auðmaðurinn skarar eld að eigin köku. Almenningur sér í gegnum tvöfeldni þeirra sérgóðu sem þykjast annað en þeir eru.

Tvöfeldni er í sjálfu sér enginn glæpur. En hún eykur ekki trúverðugleika.

 

Rannsaka starfsemi Samherja í Afríku

Rússland og vestræn alþjóðahyggja

Frjálslyndir og vinstrimenn á vesturlöndum óttast Rússa meira en efni standa til. Hillary Clinton segir Rússa ráða niðurstöðu forsetakosninga í Bandaríkjunum, þegar Trump sigraði, og séu ráðandi afl í bresku stjórnmálalífi. Til Íslands kemur Nató-foringi og segir Rússa ógna vestrænum hagsmunum á norðurslóðum.

Raunsæismenn í alþjóðastjórnmálum, t.d. Harvard-prófessorinn Stephen M. Walt, hafna Rússagrýlunni með gildum rökum. Rússland er með efnahagskerfi á stærð við Ítalíu, telja ekki nema 140 milljónir (og fer fækkandi) og stunda ekki lengur útflutning á and-borgaralegri hugmyndafræði líkt og á tímum Sovétríkjanna.

Engu að síður er Rússagrýlan raunveruleg. Hvað veldur?

Rússar ánetjuðust ekki vestrænni alþjóðahyggju sem var sigrandi hugmyndafræði eftir kalda stríðið. Þeir fundu rússneskar lausnir (Pútín) á rússneskum vandamálum og höfnuðu vestrænni alþjóðahyggju.

Frjálslyndir og vinstrimenn eru helstu boðberar alþjóðahyggjunnar: Bush yngri, Clinton-hjónin, Obama og Blair í Bretlandi. Hugmyndafræðin steytti á skeri í Írak, Afganistan, Sýrlandi, Líbýu og Úkraínu. Brexit-kosningarnar í Bretlandi og sigur Trump, hvorttveggja árið 2016, voru mótmæli gegn alþjóðahyggju og hliðarafurðum eins og trú á manngert veður, ESB og fjölmenningu.

Og hverjir skyldu bera ábyrgð á óförum frjálslyndra og vinstrimanna? Nú, auðvitað Rússar, Pútín sérstaklega.

 

„Óskiljanlegt og til skammar“