Tuddafyndni í skaupinu

Í áramótaskaupið vantaði þá kímnu mennsku sem gerir pólitíska ádeilu skemmtilega. Löngun handritshöfunda til að setja fram vinstripólitík bar kímnina ofurliði.

Einu sinni voru vinstrimenn fyndnir.

Núna eru þeir mest sorglegir.

Samfylkingin hættir ESB-stefnu

Samfylkingin berst ekki lengur fyrir aðild Íslands að Evrópusambandinu. Í áramótaávarpi formanns flokksins í Morgunblaðinu kveður við nýjan tón um ,,lýðveldisheimilið" en ekki er einu orði minnst á aðild Íslands að ESB.

Formaðurinn, Árni Páll Árnason, gat sér til frægðar árið 2008 að segja eftirfarandi:

Það hefur sýnt sig að yfirlýsing um að stefnt sé að Evrópusambandsaðild er töfralausn

Árni Páll stóð að misheppnaðri umsókn um aðild 16. júlí 2009, sem er skammardagur í þingsögunni enda byggði umsóknin á beinum svikum þingmanna Vg við sannfæringu sína og yfirlýsta stefnu.

Við áramót birta stjórnmálamenn heitstrengingar og áherslur. Árni Páll minnist ekki einu orði á Evrópusambandsaðild Íslands. Hann freistar þess að láta málið lognast útaf.

 

Auðmenn, fjölmiðlaveldi og skilningsvana blaðamenn

Auðmenn eins og Jón Ásgeir Jóhannesson; málsvarar þeirra á borð við Sigurð G. Guðjónsson og handlangarar í holdgervingu Björns Inga Hrafnssonar eru að setja saman fjölmiðlaveldi úr 365-miðlum (Fréttablaðinu/Stöð 2/Bylgjunni/visir.is), Eyjunni-Pressunni og DV.

Fjölmiðlaveldið beitir sér fyrir samræmdum áróðri í þágu auðmanna. Leiðari Fréttablaðsins sem herjar á sérstakan saksóknara er endurbirtur á Eyjunni, svo dæmi sé tekið. Líkt og fyrir hrun munu auðmenn beita fjölmiðlum í sína þágu.

Blaðamenn þessara fjölmiðla horfa skilningssljóir upp á yfirtöku auðmanna og væla undan einhverjum Eggertum.

 

„Brandari“ að Eggert sé ritstjóri