Pressusnúningur á 365 miðlum - Sigurður G. viðskiptafélagi Jóns Ásgeirs

Sigurður G. Guðjónsson var stjórnarformaður Glitnis/Íslandsbanka í hruninu í umboði Jóns Ásgeirs Jóhannessonar. Áður var Sigurður G. sjónvarpsstjóri Jóns Ásgeirs á Stöð 2 en fýldist úti í velgjörðarmann sinn um tíma, þegar Jón Ásgeir lét Gunnar Smára Egilsson leika lausum hala með 365 miðla.

Á fýluskeiðinu stofnaði Sigurður G. Blaðið sem átti að veita Fréttablaðinu samkeppni, þar var lagt niður þegar sættir tókust og Sigurður G. fékk bankann. Núna kaupir Sigurður G. hlut í Pressunni  sem Björn Ingi á stærstan hlut í að nafninu til.

Fjölmiðladeild 365 miðla verður lögð inn í nýja veldið - sem að öðru leyti verður fjarskiptafyrirtæki. Áður var DV komið í hendur fyrirtækis sem Björn Ingi er skráður fyrir - en ekki eiginkona Jóns Ásgeirs. Til að blöffa almenning og eftirlitsstofnanir er látið í það skína að margir nýir hluthafar komi að málum. Til dæmis er mágur Björns Inga, Jón Óttar, allt í einu orðinn hluthafi.

Sigurður G. er ekki í fýlu út í Jón Ásgeir og tveir plús tveir eru enn tveir. Innan skamms verða DV, Pressan/Eyjan, Fréttablaðið/Bylgjan/Stöð 2 í eigu þeirra Jóns Ásgeirs, Sigurðar G. og Björns Inga. Það er ekki íslenskri fjölmiðlun til framdráttar, svo hlutirnir séu orðaðir af stakri hófsemi.

Sigurður G. keypti 10% hlut í Pressunni

Evran eyðileggur innviði þjóðríkja

Verðmæti gjaldmiðils Grikkja er ekki í neinu samræmi við efnahag landsins og enn síður í samhengi við pólitískt ástand Grikklands. Evran er 30 til 50 prósent of dýr fyrir Grikki en þeir ráða engu þar um. Verðmæti evrunnar ræðst af stóru hagkerfinum í norðri, einkum Þýskalands.

Grikkir finna ekki til ábyrgðar gagnvart evrunni og líta á hana sem aðskotahlut í hagkerfinu, sem þeir þó geta ekki verið án. Grikkir miða innanlandspólitík sína við að taka evruna í gíslingu. Þeir hóta hinum 17 evruríkjum að æsa markaðsöflin til ófriðar gegn evrunni.

Verkfæri Grikkja í gíslatökunni er róttæki vinstrimaðurinn Alexis Tsipras sem fer fyrir Syriza-flokknum. Tsipras vill að ríku evru-þjóðirnar aflétti skuldum af Grikkjum, sem urðu til vegna þess að Grikkir lifðu um efni fram í áratug einmitt vegna þess að evran bauð upp á þýska vexti en grískt aðhald í fjármálum. Sem er uppskrift að þjóðargjaldþroti.

Tsipras hótar að taka evruna með Grikklandi í fallinu. Gríska þingið ætlar að veðja á Tsipras og gefur þjóðinni færi á að taka þátt í veðmálinu með því að efna til kosninga í lok janúar.

Þjóðverjar vita hvað klukkan slær. Í Spiegel er Tsipras kallaður sjarmerandi brennuvargur. Þýskir hagfræðingar eru leiddir fram til að segja að evru-samstarfið þoli brotthvarf Grikkja.

Hlutlausari greinendur, til dæmis Jeremy Warner í Telegraph, telja þennan gríska kafla evru-tragedíunnar leiða til eyðileggingar hvorttveggja á evrunni og grískum efnahag.

Með því að stjórnmál í Grikklandi snúast ekki lengur um sjálfsbjörg þjóðarinnar heldur hvernig sé heppilegast að standa að fjárkúgun á hendur Þýskalandi er evran þegar búin að eyðileggja pólitíska innviði grísku þjóðarinnar.

Þjóð sem hættir að bera ábyrgð á sjálfri sér er komin út í kviksyndi. Gríska þjóðin er hlutverki fjölskyldunnar sem sagði sig til sveitar með því að kasta frá sér ábyrgðinni á eigin fjármálum. Engar líkur eru á því að Grikkir læri sjálfsbjörg með því að kreista peninga frá Þjóðverjum. Betlarar verða ekki að betri mönnum við að fá í hendur skammbyssu.

Tókst ekki að kjósa forseta