Vinstrimenn skilja ekki fjölskyldulíf: sjáið Svandísi

Svandís Svavarsdóttir kom í sjónvarp vinstrimanna, RÚV, og sagðist undrast að forsætisráðherra væri fjarverandi fjárlagaumræðu og vildi ekki hlusta á líma-afrita ræður stjórnarandstöðunnar. Tilgangur Svandísar var að tortryggja að forsætisráðherra sinnti fjölskyldu sinni.

Svandís og stjórnarandstaðan reyndi að búa til áhlaup á forsætisráðherra með stuðningi fjölmiðla. Tilefnið var að forsætisráðherra tók fjölskyldu fram yfir ræður stjórnarandstöðu á þingi.

Svandís ætti kannski að fjalla um eigið fjölskyldulíf á opinberum vettvangi, og jafnvel föður síns, áður en hún leggur til atlögu við fjölskyldu forsætisráðherra.

„Reconsider“ var „endurskoða“

Umboðslaus Gunnar Smári? Getur ekki verið.

Gunnar Smári Egilsson setti saman fjölmiðlaveldi Jóns Ásgeirs Jóhannessonar á Íslandi undir merkjum 365 miðla. Hvorugur þeirra er þjakaður af lítillæti og hógværð og því var næsta skref prentsmiðjurekstur í Bretlandi og blaðaævintýri í Danmörku.

Ógrynni peninga brann upp hjá þeim félögum og komu þeir peningar m.a. frá íslenskum lífeyrissjóðum. Eftir því sem verr gekk í rekstri hljóp veldisvöxtur í draumórana. Gunnar Smári kynnti til sögunnar blaðaútgáfu í Bandaríkjunum, sem ekkert varð af. Umboð sem jafnvel bíræfnustu starfsmenn lífeyrissjóða höfðu til að fjárfesta í skýjaborgum Gunnars Smára og Jóns Ásgeirs hlaut að þverra.

Núna undirbýr Gunnar Smári stofnun stjórnmálahreyfingar sem á að leiða Ísland inn í norska konungsríkið. Hvorki er eftirspurn eftir hugmynd Gunnars Smára hér heima og enn síður í Noregi.

En Gunnar Smári þekkir ekki umboðsleysi. Og er núna kominn með dóm upp á það.

Tjón vegna umboðsskorts Gunnars Smára

Hrun, kreppa og reikul valdahlutföll

Hrunið 2008 og kreppan í kjölfarið settu í uppnám valdahlutföll samfélagsins. Auðmenn, sem verið höfðu nokkurs konar þjóðfélagslegir spámenn, og mættu sem slíkir á landsfundi flokkanna, urðu á einni nóttu skúrkar. Ríkisstjórn Geirs H. Haarde féll með brauki og bramli; fyrsta hreina vinstristjórnin var mynduð vorið 2009.

Vinstrimenn trúðu því að nýtt skeið vinstrimeirihluta landsstjórnarinnar væri runnið upp með ríkisstjórn Jóhönnu Sig. Ætlun vinstrimanna var að breyta Íslandi i grundvallaratriðum, með inngöngu í Evrópusambandið og nýrri stjórnarskrá.

Valdadraumar vinstrimanna urðu að martröð þegar rann upp fyrir þeim að leiðangur Jóhönnustjórnarinnar til Evrópu og uppstokkunar stjórnskipunar landsins naut ekki stuðnings þjóðarinnar. Í kosningunum 2013 fékk vinstristjórnin verstu útreið stjórnarflokka i eftirstríðsárasögu vestrænna þjóðfélaga.

Valdahlutföll samfélagsins fengu ekki kjölfestu með ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks. Það sást best þegar embættismenn, fjölmiðlarnir RÚV og DV, ásamt stjórnarandstöðunni tókst að knýja innanríkisráðherra til afsagnar með því að gera litla fjöður að hænsnabúi.

Regluleg mótmæli á Austurvelli eru annar skýr vitnisburður um reikul valdahlutföll. Þeir sem mæta þar, hvort heldur í þágu ESB-umsóknar, Jæja-hópsins eða RÚV telja sig geta sett fyrirætlanir stjórnvalda í uppnám - auðvitað með stuðningi stjórnarandstöðu og fjölmiðla eins og DV og RÚV.

Valdahlutföll festast í sessi með stöðugleika í efnahagsmálum og festu í stjórnmálum. Hvorttveggja tekur tíma.