Hlutverkaskipti Samfylkingar og Vg

Til skamms tíma var Vinstrihreyfingin grænt framboð jaðarflokkur í íslenskum stjórnmálum en Samfylkingin stóð nærri miðju. Evrópustefna Samfylkingarinnar og auðmannadekur hefur málað flokkinn út í horn á meðan Vg sýnir sig vera ábyrgan flokk hagsmuni almennings að leiðarljósi.

Eftir hrun er lítill áhugi hjá þjóðinni að fara í pólitískar útrásaræfingar með umsókn um aðild að Evrópusambandinu. Ríkjandi er tortryggni gagnvart fjárfestingum útlendinga hér á landi, einkum ef um er að ræða auðlindir. Í þessum málaflokkum báðum er Vg með stefnu sem höfðar til þjóðarinnar á meðan Samfylkingin er jaðarflokkur.

Vg stjórntækur flokkur en Samfylkingin er ekki húsum hæf.

Draugasögur um afarkosti

Þorgerður Katrín er haldreipi Össurar

Össur Skarphéðinsson sagði í viðtali í gær að stuðningur við aðildarumsókn ætti meira fylgi á alþingi en áður. Steingrímur J. sver af sér vitneskju um að þingmenn Vg séu hlynntari umsókninni en þeir hafa gefið upp. Auðvitað á Össur við Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur þingmann Sjálfstæðisflokksins sem tilkynnti í vikunni að hún kæmi glaðbeitt til þings í haust.

Þorgerður Katrín tók sér frí frá þingstörfum vegna niðurfellingar skulda sem hún og eiginmaðurinn nutu frá Kaupþingi. Þegar Þorgerður Katrín mætir til þings á ný verður spurt um fjármögnun kosningabaráttu hennar síðustu ár.

Á alþingi 16. júlí 2009 þegar greidd voru atkvæði um tillögu Össurar að sækja um aðild að Evrópusambandinu sat Þorgerður Katrín einn þingmanna Sjálfstæðisflokksins hjá. Síðan hefur hún ásamt Benedikt Jóhannessyni stofnað félagsskap aðildarsinna.

Össur er eðlilega feginn að fá liðstyrk Þorgerðar Katrínar.

Afstaða VG til ESB óbreytt

Evran og lífskjör í ESB

Aðildarsinnar klifa á kostum þess að fá evru sem gjaldmiðil. Skilaboðin eru þau að með evru myndu lífskjör batna á Íslandi. Þorsteinn Pálsson skrifar í Fréttablaðið í dag

Sjálfstæðisflokkurinn og VG ætla að treysta á krónuna til frambúðar. Á sama tíma hafna útvegsmenn henni vegna óhagræðis. Þeir ætlast hins vegar til að heimilin sætti sig við það óhagræði. 

Bókhaldslegt uppgjör í evru eða dollar fyrirtækja í útflutningi er fullkomlega eðlilegt. Áróður Þorsteins um að heimilin sitji uppi með ,,óhagræði" af krónunni er tilraun til að fá fólk til að trúa að mynt skapi auð. Fast gengi er engin trygging fyrir stöðugleika eins og Lettar þekkja á eigin skinni.

Lífskjör hér á landi eru til muna betri en að meðaltali í evru-löndum.