Jón Ásgeir Baugsstjóri er prófsteinninn

Prófsteinn á getu nýs bankastjóra Arion er hvernig hann tekur á málefnum Haga, sem er afgangurinn af hrundu Baugsveldi. Forveri Höskuldar fékk viðurnefnið fávísi eftir að hann studdi Jón Ásgeir til áframhaldandi stjórnar á Högum, vegna þess að Jón Ásgeir og familía væru ,,traust".

Banki sem ætlar sér viðskiptavild almennings getur ekki gefið útrásarauðmönnum skuldhreinsaðar eignir á silfurfati. 

Haga á að taka frá hrunliðinum sem keyrði félagið í þrot. Högum á að skipta upp og selja fjölskrúðugum hópi kaupenda. Þar með legði Arion eitthvað af mörkum til samfélagsins.

Höskuldur H. Ólafsson ráðinn bankastjóri Arion banka

Hrunsjóðum lokað - en hverjir taka við?

Ríkisvaldið tekur yfir rekstur tveggja stærstu sparisjóða landsins, Sparisjóðnum í Keflavík og Byr, en sá langstærsti, Spron, fór í gjaldþrot skömmu eftir hrun. Græðgishegðun stofnfjáreigenda fékk rökrétta niðurstöðu með þroti hrunsjóðanna.

Ef þeir sparisjóðir sem höfðu borð fyrir báru á tímum útrásar og létu ekki fíflast af auðmönnum hafa burði til að taka yfir reksturinn sem ríkisvaldið leysti til sín yrðu það ágæt tíðindi. Ef sú leið er ekki fær verður að hugsa málið upp nýtt.

Það er ekki góður kostur að ríkið eigi sparisjóðarekstur. Áður hefur komið fram að ríkið hyggst eiga til langframa Landsbankann og hljómar það skynsamlega enda vandfundnir innlendir aðilar sem treystandi er fyrir fjármálastarfsemi. Þó eru þeir til. MP banki kemur þokkalega undan útrás og er eini bankinn sem ekki er á spena ríkisins.

Ef ríkið ætlar að eiga Landsbankann gengur ekki að sparisjóðirnir verði jafnframt á hendi ríkisins. Annað tveggja er í stöðinni; að finna innlenda aðila sem geta átt og rekið sparisjóði eða að fá útlenskan banka, gjarnan norrænan, til að taka yfir reksturinn. 

Óvissu um sparisjóði lokið

Einstaklingurinn, þjóðin og sjálfstæðisstefnan

Á flokksráðsfundi Sjálfstæðisflokksins í Reykjanesbæ var samþykkt stjórnmálaályktun þar sem texta frá stofnun flokksins 1929 var hnikað til. Umræður um breytinguna hafa verið nokkrar en engin skýring fengist á þeim. Hér er  umrædd klausa úr ályktun flokksráðs nýliðna helgi.

Grunnstef Sjálfstæðisflokksins byggist á víðsýnni umbótastefnu á grundvelli jafnréttis og atvinnufrelsis með hagsmuni allra stétta að leiðarljósi.

Frumútgáfa þessa texta er  enn á heimasíðu flokksins, undir dálkaheitinu Um flokkinn,  og hljómar á þennan veg

Þegar Íhaldsflokkurinn og Frjálslyndi flokkurinn sameinuðust árið 1929 undir merkjum nýs flokks,  Sjálfstæðisflokksins, var kveðið á um tvö meginatriði sem flokkurinn skildi hafa að leiðarljósi. Annars vegar var því lýst yfir að undanbragðalaust yrði að vinna að því að landið yrði sjálfstætt þegar skilyrði væru til þess samkvæmt sambandslögunum. Hins vegar sagði að flokkurinn ætlaði: „Að vinna í innanlandsmálum að víðsýnni og þjóðlegri umbótastefnu á grundvelli einstaklingsfrelsis og atvinnufrelsis með hagsmuni allra stétta fyrir augum.“

Ítrekað er að hér fari grunntexti sjálfstæðisstefnunnar og segir í beinu framhaldi: ,,Þessi kjarnyrta stefnuyfirlýsing hefur fylgt flokknum allar götur síðan og verið hans leiðarljós."

Flokksráðsfundurinn virðist ætla að breyta leiðarljósi flokksins. Einstaklingurinn og þjóðin víkja en inn kemur jafnrétti.

Hrunið orsakaðist meðal annars af hjarðhegðun ungs fólks sem alið er upp í þeirri jafnréttishugsun að illa gerðu fólki sé jafnvel treystandi og öðru til að fara með forræði í rekstri og mannaforráð.

Þegar flokksráð Sjálfstæðisflokksins gerir eina af forsendum hrunsins að pólitík endurreisnar er kominn upp grundvallarmisskilningur um orsök og afleiðingu.