Tveggja flokka stjórn án Samfylkingar

Samfylkingin er einangruð í íslenskri pólitík. Þingmenn úr þrem stjórnmálaflokkum; Vinstri grænum, Framsóknarflokki og Sjálfstæðisflokki hafa reglulega fundað saman, bæði á opnum vettvangi Heimssýnar og á sérstökum fundum með burðarásum atvinnulífsins.

Sameiginlegt mat á þessum fundum er að ESB-helför Samfylkingarinnar gengur þvert á þjóðarhagsmuni í bráð og lengd. Jafnframt að brýn nauðsyn sé að breiðfylking fullveldissinna taki við landsstjórninni.

Á grundvelli almennrar stöðu stjórnmála á Íslandi annars vegar og hins vegar reglulegra funda þriggja flokka sem sjá íslenska framtíð fyrir þjóðina má slá því föstu að raunhæfur grundvöllur er fyrir tveggja flokka stjórn án Samfylkingar.

Það er útfærsluatriði hvort Sjálfstæðisflokkurinn og Vinstri grænir geri sérstakan samning við Framsóknarflokkinn um hlutleysi.

Meginatriðið er þetta: ESB-helför Samfylkingarinnar kemur í veg fyrir endurreisn þjóðlífsins.

Lýðræðinu frestað

Frestun á löngu ákveðinni þjóðaratkvæðagreiðslu er ekki boðleg. Jóhanna Sig. og Steingrímur J. eru alvarlega úr sambandi við þjóðina með vangaveltum af þessu tagi. Léttúðin sem skötuhjúin sýna lýðræðislegum leikreglum er skelfileg.

Kerlingarþvaður Jóhönnu um að kannski verði tilboð á Bretum og Hollendingum á borðinu sem gæti haft áhrif á mat fólks hvernig það greiðir atkvæði um Icesave-frumvarpið er jafn eðjótískt og það er ofbeldisfullt.

Ríkisstjórnin ætlar að vera með ,,ráðgefandi" þjóðaratkvæðagreiðslu um ESB-samninginn þegar og ef hann liggur fyrir. Samkvæmt venju sem kerlingarálftin í stjórnarráðinu ætlar að koma á er hægt að fresta áður ákveðinni þjóðaratkvæðagreiðslu ef vindar blása þannig að ólíklegt sé að vilji ríkisstjórnarinnar nái fram að ganga.

Ríkisstjórnin er fullkomlega vanhæf og á að segja strax af sér.

Kann að frestast um viku

Lilja er væntanlegur ráðherra

Keyra útrásarauðmenn í þrot og hefja skynsamlega uppbyggingu atvinnulífsins sem jafnframt yrði siðferðislega verjandi. Lilja Mósesdóttir er einn fárra þingmann sem hafa tilfinningu fyrir þjóðfélagsstraumum.

Útrásarpakkið á ekki að fá neina hlutdeild í endurreisn landsins, það er forsenda fyrir því að almenningur leggist á sveif með stjórnvöldum.

Skynsamleg uppbygging atvinnulífsins með ábyrgð, ráðdeild og virðingu fyrir náttúruverðmætum að leiðarljósi er leiðin sem verður að fara.

Við setjum Lilju Mósesdóttur í embætti viðskiptaráðherra í nýrri ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Vinstri grænna. Líklega er best að hún sjái jafnframt um iðnaðarráðuneytið.

Hætta að tipla á tánum í kringum kröfuhafana

Þingmaður falbýður sig

Þráinn Bertlesson þingmaður er með nokkrar áhyggjur af afkomu sinni þar sem líkur eru á að boðað verði til kosninga fyrr heldur en seinna. Hann skrifar pistil og harmar 2007-lífstílinn sem Þráinn naut í boði Baugsmiðla, þegar hann fékk hálfa millu á mánuði fyrir smáviðvik.

Þráinn leitar að nýjum kostunaraðila og verður ekki frekur til fjárins, smá viðbót oná þingfararkaupið ætti að duga. Væntanlega er Þráinn tilbúinn til að kvaka fyrir kostunaraðila líkt og hann gerði fyrir Baug.

Á alþingi er talað um Þráinn sem leynivopn Össurar Skarphéðinssonar enda greiðir þingmaðurinn án flokka jafnan atkvæði eins og ráðherra býður.

Þráinn ætti ekki að örvænta. Innan tíðar opnast Össuri gullkistur ESB og hann gaukar án efa lítilræði að atkvæðamanninum.