Arion mjólkurkú Baugsfeðga

Arion banki á Haga vegna þess að fyrri eigendur, Baugsfeðgar, eiga ekki bót fyrir boruna á sér. Þrátt fyrir að ver rekstrarmenn sem lélegasta feril sem um getur í smásöluverslun lætur Arion Baugsfeðga ráða ferðinni í Högum.

Baugsfeðgar nýta sér aðstöðuna til að beina fjármagni Haga til útgáfu Fréttablaðsins sem er dauður miðill á frjálsum markaði og einungis í súrefniskassa Baugsfeðga kemur fríblaðið út.

Skafti Harðarson hefur á bloggi sínu vakið athygli á þeirri stórundarlegu ráðstöfun Arion banka að skipa mág Ara Edwald, forstjóra útgáfufélags Fréttablaðsins, sem fulltrúa bankans í stjórn Haga.

Vinnubrögð Arion banka eru svo langt handan heilbrigðrar skynsemi að orð ná ekki utanum hegðun yfirmanna bankans. Það er eins og þeir séu í stríði gegn þjóðinni og ætla að hefja útrásarþvættingsbullið til vegs á ný hvað sem tautar og raular.

Baugsfeðgar eru kunnugir þessum leik og þrautþjálfaðir atvinnumenn í að maka krókinn. Arion banki er aftur að nafninu til banki.

 

Samfylkingin fyrirlítur þjóðina

Einsdálksfrétt á blaðsíðu 20 í Morgunblaðinu í dag segir stóra sögu um botnlausa fyrirlitningu Samfylkingarinnar á íslenskri þjóð. Í fréttinni er borið undir utanríkisráðherra, Össur Skarphéðinsson, hvort ekki sé ástæða til að endurskoða ákvörðun um að senda umsókn til Brussel um inngöngu Íslands í Evrópusambandið.

Tilefnið er ný könnun Viðskiptaráðs sem segir 60 prósent forsvarsmanna fyrirtækja á móti inngöngu í ESB. Áður hafa kannanir sýnt þráfaldlega að almenningur er afgerandi á móti inngöngu, 60 prósent og þar yfir.

Þetta er svar Össurar: ,,Alþingi hefur tekið sína ákvörðun og [framkvæmdavaldinu] ber skylda til að framfylgja henni." Össur veit mætavel að ákvörðun alþingis var fengin með því að Samfylkingin svínbeygði Vinstri græna til að ganga þvert á gefin kosningaloforð um að halda Íslandi utan ESB.

Samfylkingin er elítuflokkur úr öllum tengslum við íslenskt þjóðlíf. Þversögn er að flokkurinn þiggur á annað hundrað milljónir króna árlega af skattfé almennings og notar peningana til að vinna gegn grundvallarhagsmunum þjóðarinnar.

Þjóðin er farin að sjá í gegnum Samfylkinguna sem fékk 29 prósent atkvæða við síðustu kosningar. Fylgismælingar undanfarið setja Samfylkinguna í þriðja sæti, á eftir Sjálfstæðisflokki og Vinstri grænum.

 

Kjökrandi sporlaus brandari Hreins

Hreinn Loftsson bauð Davíð Oddssyni 300 milljónir króna í mútur frá Jóni Ásgeiri Baugsstjóra í upphafi aldar til að kaupa velvild forsætisráðherra. Hreinn hafði verið aðstoðarmaður Davíðs en genginn í Baugsbjörg og bauð ,,sporlausa peninga" til að liðka fyrir viðskiptahagsmunum Baugs.

Æ síðan hefur hrunið úr dómgreind Hreins og hér að neðan er texti fenginn úr athugasemdakerfi bloggs Valgerðar Bjarnadóttur. Fyrir utan að vera brjálæðislega fyndinn texti er aðdáunarvert hvernig einn og sami maðurinn getur verið baugsfasískur yfirgangsseggur og jafnframt andkommúnísk hetja.

Ef einhver texti ætti að vera grafskrift baugsbullsins er það eftirfarandi.

 

Sæl Valgerður og mikið er ég sammála þér.

Eitt lítið dæmi vil ég nefna um þessa þöggun, en það var þegar Falun Gong kom til landsins á sínum tíma til að vekja athygli á harðneskju kínverskra stjórnvalda gegn andófsmönnum í Kína í tilefni af opinberri heimsókn kínverska forsetans, Jiangs Zemin, til Íslands í júní 2002. Davíð Oddsson var forsætisráðherra þegar þetta var.

Hannes H. Gissurarson, prófessor, var þá enn í hópi vina minna. Hann vildi setja nafn sitt á auglýsingu til að mótmæla framkomu íslenskra stjórnvalda gagnvart Falun Gong. Þú manst, þeir fengu ekki að koma til landsins og voru jafnvel settir í einhvers konar búðir í Njarðvík, áður en þeim var snúið til baka, þeim, sem á annað borð komust til landsins. Mótmæli Falun Gong felast í ákveðnum æfingum og eru án ofbeldis.

Hannes hringdi í mig vegna þess að hann óttaðist um sinn hag. Ef hann myndi setja nafn sitt á auglýsinguna myndi hann falla í ónáð hjá leiðtoga sínum, Davíð Oddssyni. Ég sagði honum, að Davíð gæti ekki og mætti ekki hafa þau áhrif á hann, þennan mikla andstæðing kommúnisma og fasisma, lærisvein Hayeks, að hann þyrði ekki að standa með sannfæringu sinni gegn ofríki kommúnismans. Okkur bæri skylda til að taka stöðu með andófsmönnum kommúnismans. Davíð hlyti að skilja þetta. Hannes væri einn helsti hugmyndafræðingur íslenskrar frjálshyggju um langt árabil. Ég hvatti hann eindregið til að setja nafn sitt á auglýsinguna. Hannes gerði það líka og ég fylltist stolti fyrir hans hönd, þegar ég sá nafn hans á auglýsingunni skömmu síðar. Fannst það sterkt hjá honum.

Nokkrum dögum síðar hringdi Hannes grátandi, ég meina ekki kjökrandi heldur háskælandi í mig vegna þess, að hann næði engu sambandi við Davíð Oddsson. Davíð svaraði ekki skilaboðum, tæki ekki símann og virti hann ekki viðlits. Mér brá. Var þetta virkilega Hannes H. Gissurarson, vinur minn og félagi í baráttunni gegn hinum alþjóðlega kommúnisma? Maðurinn, sem ég hafði litið upp til öll þessi ár? Var þetta þá styrkurinn, sannfæringin? Grátandi af ótta við að missa stöðu hjá leiðtoga sínum?

Ég sagði Hannesi þá skoðun mína, að hann yrði að herða upp hugann og standa á sannfæringu sinni. Ef Davíð Oddsson væri ekki stærri maður en þetta, ef hann skyldi ekki stöðu Hannesar gagnvart svona einföldu máli, þá yrði hann að una því. Davíð væri þá einfaldlega ekki stuðnings okkar virði.

Ég heyrði ekki frá Hannesi í nokkra daga eftir þetta símtal, en það er mér minnisstætt. Það er erfitt að hlusta á fullorðinn mann gráta. Örfáum dögum síðar hringdi Hannes aftur og þá lá vel á honum. Hann sagði, að hann hefði loksins náð sambandi við Davíð, sem hefði skammað sig hraustlega fyrir að taka stöðu með andstæðingum sínum (Davíðs) með því að mótmæla meðferðinni á Falun Gong. Það skyldi hann ekki gera aftur. Hann hefði hlaupið á sig. Að sjálfsögðu hefði verið nauðsynlegt að taka hart á þessu fólki, þessu Falun Gong liði. Íslensk stjórnvöld gætu ekki með öðrum hætti tekið á svona mótmælendum. Hefðu hvorki mannafla né annan viðbúnað til þess. Hannes var ekki frá því að þetta gæti verið rétt hjá Davíð. Honum leið að minnsta kosti vel, að vera kominn í náðina á nýjan leik.

Þetta er ekki eina sagan af þessu tagi, sem ég kann og leiddi til þess að leiðir okkar Davíðs gátu ekki legið saman.

Að lokum þetta: Sjálfstæðisflokkur Davíðs Oddssonar breyttist í skrímsli þöggunar og kúgunar vegna þess að menn á borð við Hannes H. Gissurarson létu brjóta sig undir agann, þeir þorðu ekki að standa á sannfæringu sinni og hætta stöðu sinni gegn leiðtoganum þegar mest á reyndi. Því fór sem fór.

Með kveðju,
Hreinn Loftsson.

Washington, Reykjavík og Aþena

Fjármálaöngþveitið og efnahagskreppan í kjölfarið heitir á íslensku hrunið og afhjúpaði kerfislæga veikleika og dágóðan slatta af heimsku, hégóma, græðgi og glæpaeðli sumra Íslendinga. En það er ekki svo að Ísland sé eitt í heimi um vanmáttugt stjórnkerfi og lélega mönnun.

,,Why Washington is Frozen," er forsíða nýjustu útgáfu Time. Tímaritið Economist er með ,,What's Gone Wrong in Washington?" og sýnir Abe Lincoln áhyggjufullan á svip. Leiðari Time heitir ,,Our Broken Government." Kreppan beinir sjónum að grundvallarveilum í stjórnkerfinu, þótt sumir kenni fremur forsetanum um en kerfinu.

Grísk stjórnmál eru líka vegin og léttvæg fundin vegna landlægrar spillingar og frændsemishyggju. Grikkir eru tíu milljónir. Íslensku kjánaprikin sem halda því fram að við getum ekki komið okkur upp almennilegri stjórnsýslu vegna fámennis verða að færa önnur rök fyrir inngöngu í Evrópusambandið.

Vandræði austan hafs og vestan breyta ekki viðfangsefni okkar sem er að endurreisa íslenskt þjóðlíf.

 

Þýsk Evrópa, fyrstu drög

Grein eftir Marko Papic og Peter Zeihan er stöðumat á Þýskalandi, ESB og grísku kreppunni. Kenningin um að Þýskaland nánast verði að taka forræði yfir Evrópu er trúverðug en verður samt að taka með fyrirvara. Frakkland er i þokkalegu standi og getur verið myndað mótvægi við þýsk áhrif.

Eitt er samt ótvírætt; Evrópusambandið tekur breytingum vegna grísku kreppunnar og ráðstafana sem fylgja í kjölfarið.