Linnir Landsbankinn hryðjuverkum?

Landsbankinn er ríkisbanki og ætlað að vera hornsteinn í endurreistu atvinnulífi. Fréttatilkynning um að bankinn hafi fylgt verklagsreglum í afskriftum skulda Nónu ehf. gefur til kynna að bankinn taki hlutverk sitt alvarlega. Landsbankinn endurskoðar væntanlega viðskipti sín við Jón Ásgeir Jóhannesson fyrrum Baugsstjóra í samræmi við vilja til að þjóna almannahagsmunum en stunda ekki samfélagslegt hryðjuverk.

Landsbankinn veitti Jóni Ásgeiri heimild til að stjórna áfram fjölmiðlaveldinu sem kennt er við 365-miðla en það hefur hann miskunnarlaust notað til að fegra málstað auðmanna og hrunvalda og draga fjöður yfir óhæfuna sem viðgekkst á útrásarárum.

Samkvæmt skilgreiningu níðist Landsbankinn á almenningi á með bankinn leyfir að Jón Ásgeir og fjölskylda fari með yfirráðin yfir 365-miðlum.

Telja bankann hafa farið að reglum

Kalmarsamband Norðurlanda endurvakið

Evrópusambandið hentar Norðurlöndum illa. Norðmenn hafa í tvígang hafnað aðild, Svíar höfnuðu evru og Danir sögðu nei við Maastrict-sáttmálanum á sínum tíma. Íslendingar utan samfylkingarsöfnuðarins sýna aðild lítinn áhuga. Á hinn bóginn er áhugi fyrir að ræða stöðu Norðurlanda í heiminum og samkvæmt Heimssýn er kominn sænskur sagnfræðingur sem vill Bandaríki Norðurlanda.

Bandaríki Norðurlandanna fimm myndi vera 11ta stærsta efnahagsveldi heimsins með meiri þjóðarframleiðslu en Indland, Rússland og Suður-Kóreu. Norðurlöndin þurfa að sameina kraftana tiil að gera sig gildandi á heimsvísu. Á þessa leið rökstyður sænski sagnfræðingurinn Gunnar Wetterberg niðurstöður bókar sem Norðurlandaráð gerir að árbók sinni og verður kynnt í næsta mánuði.

Kalmarsambandið leið undir lok um 1520. Kannski er kominn tími á að endurvekja það?

Launaójafnrétti er ávísun á samfélagshnignun

Hraðvaxandi auður Íslendinga í byrjun aldar og fram að hrun breytti samfélaginu til hins verra. Óhóf, nýríkur hroki og yfirgangur í krafti auðs og valda gerðu Íslandi ekki gott. Hrunið afhjúpaði hvorttveggja pappírsverðmætin og innihaldslausu auðmennina sem ætluðu sér að stýra þjóðinni á vit græðgisvæðingar.

Krafa verkalýðsfélaganna í dag um hækkun lægstu launa eru viðbrögð við undirliggjandi orsök þeirrar samfélagshnignunar sem kennd er við útrásina. Launaójafnrétti verður skálkaskjól fyrir óráðssíu og tilbúin verðmæti sem ekki er innistæða fyrir.

Samfélag sem byrjar á því að hækka lægstu launin er komið með rétta forgangsröðun í efnahagslífinu.

Helmingur með fjárhagsáhyggjur

Afkristnun samfélagsins

Í þúsund ár hefur Ísland verið kristið samfélag. Tilraunum til að afkristna samfélagið fer fjölgandi og þær virðast fá æ meiri hljómgrunn. Ýmsar ástæður eru fyrir þessum tilraunum s.s. trúfrelsi og veraldarhyggja. Þjóðkirkjan hefur misstigið sig, t.d. í málefnum er varða kynferðisofbeldi, og það hefur gefið gagnrýnendum aukið vægi.

Afkristnun samfélagsins felur í sér afhelgun þess. Ekkert afl getur fyllt það tómarúm sem kristnin myndi skilja eftir sig, færi svo að henni yrði úthýst. Bindiefni allra samfélaga er einhvers konar helgun. Í helgunina eru sóttar grunnhugmyndir um siði og lífsgildi. Hverfi helgunin er undirstöðurnar farnar og við blasir upplausn.

Flest erum við trúarlega afslöppuð og teljum aðra, svo sem starfsmenn Þjóðkirkjunnar, fullfæra um að viðhalda kristnu samfélagi. Líklega stefnir í endurskoðun á þeirri afstöðu. 

Tillögur valda óánægju