Steingrímur J. tekur þjóðina í gíslingu

Hafni Bretar eða Hollendingar Icesave-lögunum er ríkisstjórnin búin að vera. Stjórnmálaferill Steingríms Jóhanns Sigfússonar er þar með farinn í vaskinn. Bakland formanns Vg er eyðimörk vegna svika hans í ESB-málinu og hans eina von er að fá að sitja sem ráðherra og bæta fyrir mistökin 16. júlí.

Steingrímur J. telur að himinn og jörð farist ef Icesave-lögin verði tilefni til nýrra samninga við Breta og Hollendinga. Það er rakið bull sé haft í huga að við munum fyrst fara að greiða af skuldbindingum okkar eftir sjö ár og þetta er smámynt hjá viðsemjendum okkar.

Steingrímur J. ruglar saman sinni eign stöðu sem stjórnmálamanns og stöðu þjóðarinnar. Svikahundurinn frá Þistilfirði er tilbúinn að leggja samfélagið í rúst - aðeins ef hann fær að halda völdum. 

 

Upplausn hér verði Icesavelögum hafnað

Grátklökkar fjölskyldur og ríkisstjórn í felum

Vandi heimilanna átti að  vera forgangsmál ríkisstjórnarinnar. En vegna þess að stjórnin þvældi sér út í önnur mál og óskyld, ESB-umsókn, og klúðraði öðrum, Icesave, er örendið þrotið og ráðherrar farnir í felur. Ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur dreit á sig á fyrsta degi, þegar hún samdi um svik Vg við kjósendur sína til að þjóna grillupólitík Samfylkingarinnar í Evrópumálum. Ríkisstjórn stofnuð í kringum rugl verður alltaf í tómu tjóni.

Tveir höfundar, Marinó G. Njálsson, og Ólafur Arnarson taka stjórnina á kné sér í dag og spyrja um efndir. Ríkisstjórnin mun engu svara enda hefur hún ekkert að segja.

ASÍ og SA bera ábyrgð á veikri krónu

Krónan er veikari en hún þyrfti að vera vegna þess að vextir voru lækkaðir of hratt. Alþýðusambandið og Samtök atvinnulífsins læstu klónum saman í fyrra, líkt og þessi samtök gerðu á útrásaritmabilinu, og kröfðustu vaxtalækkana. Stjórnvöld og Seðlabankinn gáfu eftir og lækkuðu stýrivexti úr 18 prósent niður í 12. Í framhaldi veiktist krónan.

ASÍ og SA lásu rangt í heildarmyndina. Háir vextir í hálft ár í viðbót hefðu þjónað tvöföldu hlutverki. Í fyrsta lagi að verja gengi krónunnar og í öðru lagi að sópa burt ónýtum fyrirtækjum sem stofnuð voru á útrásartímabilinu en eiga sér engrar viðreisnar von í venjulegu árferði.

Aðilar vinnumarkaðarins eru fullkomlega úti á þekju í samfélagsumræðunni.