Ríkisstjórnin frestar uppgjöri, atvinnulífið hikar

Bankarnir eru úttroðnir af peningum sem liggja ónotaðir vegna þess að ríkisstjórnin hefur frestað uppgjöri við útrásina og leyfir að ríkisbankar haldi lífinu í dauðum fyrirtækjum eins og Exista og Högum. Á meðan ekki liggur fyrir hvernig ríkið ætlar að ráðstafa fyrirtækjum sem komust í eigu bankanna við hrunið heldur næsta kynslóð atvinnurekenda að sér höndum.

Ruglstefna Samfylkingarinnar að taka lífeyrissjóði landsmanna í gíslingu og kreista úr þeim peninga í gæluverkefni stjórnmálamanna er uppskrift að spillingu. Það þarf ekki peninga úr lífeyrissjóðum, peningarnir eru til í bönkunum. Til að þeir fari í notkun þarf að klára uppgjörið.

Í lífeyrissjóðum situr fólk sem tók þátt í hringavitleysu útrásarinnar og með því að láta sjóðina fá hlutverk í endurreisninni munu þeir í staðinn fá tækifæri að sópa ábyrgð sinni á hruninu undir teppið.

Ísland þarf að losna við sitjandi ríkisstjórn til að enduruppbyggingin geti hafist.

Einstaklingsvandræði og þjóðarvá

Ein fjölskylda af hverjum fimm á í fjárhagsvanda, eftir því sem næst verður komist. Það þýðir að 80 prósent fjölskyldna er um það bil í lagi hvað fjármál áhrærir. Almenn úrræði fyrir allar fjölskyldur í landinu myndu missa marks. Takmörkuðum fjármunum yrði veitt til fólks sem þarf ekki á þeim að halda og þeir sem þurfa aðstoð fengju ekki nóg.

Gróflega má skipta þeim í tvo hópa sem eru í vandræðum með fjármál sín. Í fyrsta lagi þeir sem voru óheppnir, keyptu húsnæði þegar verð var í toppi og gátu e.t.v. ekki selt fyrri eign sem féll í verði. Atvinnumissir og tekjutap eru áreiðanlega hluti skýringarinnar. Fyrir þennan hóp eiga úrræði að vera fyrir hendi og án efa samstaða um það að setja opinbera fjármuni í þetta verkefni.

Í öðru lagi eru það glannar sem tóku lán fyrir eignum sem þeir tæplega réðu við og fjármögnuðu neyslu með lánum. Þessi hópur þarf að leiðrétta sig án opinberrar aðstoðar.

Einstaklingsvandræði á ekki að gera að þjóðfélagslegum vanda.

Frekjufylkingin verður klumsa

Stjórnarandstaðan lætur ekki Samfylkinguna segja sér fyrir verkum í Icesave-málinu enda búin að læra inn á taktíkina sem er blanda af blekkingum og ósvífni. Ríkisstjórnin ætlaði að múlbinda stjórnarandstöðuna með því að krefjast trúnaðar á kröfum Breta og Hollendinga á ómerkingu fyrirvara Alþingis við ríkisábyrgð á Icesave-skuldum.

Blekkingin sem átti að nota að keyra málið heim var að hér væri aðeins um smáatriði að ræða, - eiginlega bara stafsetningarleiðrétting á samningnum. Vitanlega býr meira að baki, Hollendingar og Bretar ætla að gera sitt ítrasta til að verja þann fáránlega hagstæða samning sem þeir fengu í upphafi.

Við höfum séð áður að ríkisstjórnin er tilbúin að fórna íslenskum hagsmunum til að tryggja völd sín. Ríkisstjórnin stendur og fellur með Icesave-samningnum. Frekjufylkingin ætlar að búa svo um hnútana að ríkisstjórnin standi en þjóðarhagsmunir falli með Icesave.