Icesave-málið er óreiðustjórnmál

Frumvarp ríkisstjórnarinnar um ábyrgð á Icesave-reikningunum í Bretlandi og Hollandi er margslungið. Álitamálin eru lagaleg, alþjóðleg, siðferðileg og fjárhagsleg. Fjárhagslegt sjálfstæði þjóðarinnar er í húfi sem og orðspor okkar erlendis. Ef litið er á málið frá þröngu sjónarhorni íslenskra stjórnmála, þ.e. hvernig framvinda frumvarpsins hefur orðið innan flokka og á milli stjórnar og stjórnarandstöðu, sýnir Icesave-frumvarpið stjórnmálakerfi í óreiðu.

Stjórnmálamenn og flokkar eru enn að fóta sig eftir hrun. Þegar líður að lokum Iceave-umræðunnar, sem staðið hefur í tvo og hálfan mánuð, virðist engin pólitík verða í niðurstöðunni. Stjórnin fær frumvarpið samþykkt gerbreytt, hluti stjórnarandstöðunnar verður með en hluti á móti.

Einn flokkur gæti gert tilkall til að koma heilli út úr Icesave-umræðunni en hann fór inn í hana, Framsóknarflokkurinn.

Íslensk stjórnmál verða gruggug enn um stund.

Óvíst um sjálfstæðisatkvæði

Lögreglan, fjölmiðlar og almenningur

Í aðalfréttatíma Sjónvarpsins í gær var sagt frá manneklu lögreglunnar. Fréttamaður ók um stræti og torg til að sýna lögreglufátækt. Þá var viðtal við talsmann lögreglunnar sem sagði bæði lögregluliði og borgurum stafa hættu af manneklu og aðbúnaði lögreglu.

Sjónvarpsfréttin kemur í kjölfar raðfrétta í Morgunblaðinu um bágindi lögreglunnar. Skipulegur fréttaflutningur af þessum toga er iðulega notaður til að koma ýmsum málefnum á dagskrá, hvort heldur það er bakflæði, þrengsli á sjúkrahúsum, laun kennara eða safnadagurinn. Lögreglan á rétt eins og aðrir að nýta ráðgjöf almannatengla.

Lögreglan nýtur velvildar almennings. Skoðanakannanir staðfesta það og viðbrögð síðast liðinn vetur, þegar misindismenn notfærðu sér almenn mótmæli til að gera árásir á lögregluna, sýndu að almenningi er annt um lögregluna.

Stuðningur almennings er sterkasta vopn lögreglunnar eilífðartogstreitu um fé og mannafla. Lögreglan ætti þess vegna að fara varlega í að láta almannatengla telja sér trú um að leiðin til að virkja stuðning almennings sé að gera hann óttasleginn.

Fréttin í Sjónvarpinu í gær gert hvorttveggja í senn að ala á ótta almennings um að lögreglan geti ekki sinnt starfi sínu og eins hitt er fréttin hvatning til lögbrjóta að fara sínum fram því engin er lögreglan til að skakka leikinn.

Hræðsla og ótti er ekki það sem þjóðin þarf á að halda í dag.