Óþarfi að spara, við getum borgað allt

Ríkisstjórnin getur ekki í ein orðinu sagt að það þurfi að skera niður og sýna aðhald en í hinu orðinu að það sé til nægt fé til greiða Icesave reikninga upp á 500 til þúsund milljarða. Lágmarkssamræmi þarf að vera í málflutningi stjórnarinnar til að fólk sé tilbúið að leggjast á árarnar.

Icesave-samningurinn er handónýtur og hann þarf að fella. Alþingi hafnar samningunum og við semjum upp á nýtt. Þetta er eina færa leiðin og allir utan stjórnar sjá það.

Ríkisstjórnin er aftur búin að festa sig rækilega í Icesave-netinu að hún verður ekki starfhæf eftir að Alþingi fellir samninginn. Stundarvandamál í ríkisstjórninni má ekki verða að varanlegu þjóðfélagsböli.

Getum staðið við Icesave

Skuldarar stjórna umræðunni

Vextir á almennum bankareikningum er neikvæður um fimm til sjö prósent. Verðbólgan er 12 prósent, stýrivextir sömuleiðis en reikningar almennings í bönkum og sparisjóðum bera aðeins fimm til sjö prósent vexti.

Þegar stýrivextir voru yfir 15 prósent ætlaði allt að ganga af göflunum. Atvinnurekendur og verkalýðshreyfingin hrópaði í kór og krafðist lækkunar. Árangurinn var sá að stýrivextir voru lækkaðir, krónan féll og verðbólga hækkaði. 

Skilaboðin sem almenningi eru send með neikvæðum vöxtum er að það borgi sig ekki að spara.