Láglaunastörf útrásarinnar

Útrásarhagkerfið skóp mörg þúsund láglaunastörf á Íslandi. Útlendingar voru fluttir inn í þessi störf því enginn Íslendingur leit við þeim. Á meðan var íslenskt fjármagn flutt í stórum stíl til útlanda þar sem tuskubúðir, hótel og byggingalóðir voru keyptar.

Samkvæmt fréttum Sjónvarpsins í kvöld eru mörg hundruð láglaunastörf í boði fyrir Íslendinga, þar útlendingarnir eru farnir til síns heima. Atvinnulausir Íslendingar fúlsa við þessum störfum enda launin þau sömu og atvinnuleysisbætur, um 150 þúsund krónur á mánuði.

Hvað ber að gera?

Jú, við eigum að fækka þessum störfum með því að keyra þau fyrirtæki í þrot sem ekki geta greitt mannsæmandi laun. Augljóst er að útrásarhagkerfið hefur ekki verið ormahreinsað nógu vel. Margskonar fyrirtæki sem eiga engan tilverurétt eru enn starfandi. Á meðan þessi fyrirtæki eru enn í rekstri verða vextir að vera nógu háir til að grisja fyrirtækjaskóginn.

Krónan og sálarlíf útrásarinnar

Á miðöldum áttu synir þýskra fursta handgenginn mann sem tók við óbótaskömmum sem furstasonurinn átti inni. Sá handgengni var kallaður prügelknabe eða blórapungur. Krónan er blórapungur útrásarfurstanna og pólitískra stuðningsmanna þeirra í Sjálfstæðisflokki og Samfylkingu. Í stað þess að koma heiðarlega fram og játa mistök, líkt og Ásmundur Stefánsson bankastjóri Landsbankans, reynir útrásarliðið að sannfæra þjóðina að krónan sé blórapungurinn.

Útrásin var bernskubrek kjána sem fengu að leika sér með efnahagslegt sjálfstæði þjóðarinnar. Fjölmiðlar lofsungu vitleysuna og forsetinn gerði þjóðina að athlægi með trúðslegum sjálfbirgingshætti þar sem útrásarauðmenn voru sagðir geta gengið á vatni.

Benedikt Jóhannesson forstjóri Talnakönnunar hefur tekið að sér kaghýða blórapunginn kortéri fyrir kosningar. Samkvæmt greiningu Benedikts blasir við okkur annað hrun ef við tökum ekki upp annan gjaldmiðil og göngum í Evrópusambandið.

Rök forstjórans eru þau að útlendingar treysta ekki Íslendingum. Það eru tvær hliðar á því máli. Vegna þess að krónan er lágt skráð hrúgast útlendingar til landsins og kaupa íslenskar vöru sem aldrei fyrr. Lítið vantraust þar. Þá segir Benedikt að útlendingar vilji losna við krónubréfin sín og það sé merki um vantraust. Útlendingarnir sem hafa fjárfest í slíkum bréfum gerðu það til að græða á þeim. Við höfum gjaldeyrishöft til að vinna gegn því að gengi krónunnar falli þegar útlendingarnir leysa til sín gróðann. Það er tæknilegt úrlausnarefni hvenær og hvernig við losum um gjaldeyrishöftin.

Benedikt, eins og margir aðildarsinnar, tapaði dómgreindinni í útrásinni þótt hann hafi ekki verið í framvarðasveitinni þar. Í upphafi útrásar var Benedikt smánaður af unglingunum í útrásinni þegar þeir lögðu undir sig fjölskyldusilfrið, Skeljung og Eimskip. Í lok útrásar situr Benedikt skaddaður og meiddur eftir að hafa tapað fúlgum í hlutabréfum. Dómgreind manna bilar af minna tilefni.

Írar eru með evru og allt niðurm sig efnahagslega. Lettar standa frammi fyrir þjóðargjaldþroti en þeirra gjaldmiðill er fasttengdur evru. Nýleg frétt í Telegraph segir að Pólverjar gætu bjargað sér frá fjármálakreppunni með því að láta gengið síga. Breska pundið hefur fallið um marga tugi prósenta og eru Bretar líklegir til að vinna sig fyrr úr kreppunni en meginlandsþjóðirnar.

Gjaldmiðlar eru ekki ónýtari en efnahagskerfin sem að þeim standa. Með krónunni getum við unnið okkur í gegnum kreppuna. Við megum hins vegar ekki hlusta á undanvillinga útrásarinnar. Þá fyrst yrðum við í vandræðum.

Sterkar auglýsingar ESB-sinna

Myndmál auglýsinga höfðar til undirmeðvitundarinnar. Áhrifaríkar auglýsingar virkja samkennd neytanda með vörunni sem er auglýst. Með þessar frumforsendur auglýsingasálfræði í huga eru auglýsingar aðildarsinna sérstaklega vel heppnaðar.

Myndmál auglýsinganna segir að andlegur lúði er sammála líkamlegum lúða um að Ísland eigi að sækja um aðild að Evrópusambandinu.

Ályktun: Evrópusambandið er fyrir lúða.