Fréttaskýringin neglir Guðlaug Þór

Fréttaskýring í Morgunblaðinu 4. nóvember 2007 neglir Guðlaug Þór Þórðarson við FL-group og Landsbankann. Guðlaugur Þór safnaði peningum hjá þessum fyrirtækjum haustið 2006, en hann hafði tekið við stjórnarformennsku í Orkuveitu Reykjavíkur þá um vorið. Guðlaugur Þór lét af störfum sem stjórnarformaður Orkuveitunnar í júní 2007.

Fréttaskýringin er skrifuð löngu áður en 55 milljón króna styrkir FL-group og Landsbankans til Sjálfstæðisflokksins komust í hámæli. Hér eru tilvitnanir sem staðfesta óyggjandi að Guðlaugur Þór Þórðarson var í samningum við bæði FL-group og Landsbankann um eignir Orkuveitunnar.

Stofnaðilar lögðu fram 7 milljarða með peningum og eignum og var miðað við að félagið gæti ráðist í fjárfestingar sem næmu yfir 70 milljörðum. Af hálfu GGE var óskað eftir því að Orkuveitan yrði einn eigenda, því talið var að það myndi styrkja félagið mikið. "Þær umræður kláruðust aldrei," segir Hjörleifur B. Kvaran, forstjóri OR.

Undir það tekur Björn Ingi. "Þáverandi stjórnarformaður [Guðlaugur Þór, innsk. pv] átti í viðræðum um aðkomu að því félagi, að OR tæki þátt í stofnun þess, en viðræður stóðu líka yfir við Landsbankann. Það var búið að ákveða að við færum inn í GGE, en síðan gerði eitthvað það að verkum að ekkert varð úr því. Það var búið að ræða við mig um það af hálfu forstjóra OR og stjórnarformanns og ég vissi af málinu."

Og aftur hér, þar sem bæði Hannes Smárason forstjóri FL-group og Sigurjón Árnason bankastjóri Landsbankans koma við sögu:

Hjörleifur B. Kvaran forstjóri Orkuveitunnar segir að gert hafi verið ráð fyrir því alla tíð að fá til félagsins með einhverjum hætti öfluga fjárfesta og rætt um að til framtíðar myndi Orkuveitan eiga 40% í félaginu. Viðræður áttu sér stað milli Guðlaugs Þórs og Hjörleifs og Sigurjóns Árnasonar, forstjóra Landsbankans, og Atorku, um að standa saman í útrásarfyrirtæki. "Það var ekkert nýtt að REI væri hugsað fyrir einkaaðila," segir Hjörleifur.

Þessar hugmyndir virðast hinsvegar fyrst og fremst hafa strandað á Guðlaugi Þór, sem vildi ekki að rasað yrði um ráð fram. "Hannesi Smárasyni fannst ekkert gaman að tala við mig," segir hann íbygginn. "Ég vildi fara varlega með opinbert fyrirtæki og starfa með öllum." Ef til vill hefur spilað inn í að hann var upptekinn í baráttu fyrir þingkosningar í maí. Og þá vilja menn ekki rugga bátnum.

Líklega vildi Guðlaugur Þór hvorttveggja starfa með FL-group og Landsbankanum vegna þess að hann hafði haft milligöngu um að bæði fyrirtækin styrktu Sjálfstæðisflokkinn um samtals 55 milljónir króna.

Siðfræðistofnun, ekki Ríkisendurskoðun

Guðlaugi Þór Þórðarsyni væri nær að biðja Siðfræðistofnun að gera úttekt á sjálfum sér en Ríkisendurskoðun. Áhugavert væri að vita hvernig Siðfræðistofnun leysti úr álitamálum Guðlaugs Þórs Þórðarsonar.

Eftirfarandi staðreyndir liggja á borðinu:

a) Guðlaugur Þór safnaði peningum í flokkssjóð Sjálfstæðisflokksins haustið 2006

b) Frá Landsbanka og FL-group söfnuðust samtals 55 milljónir króna

c) FL-group sérstaklega, en einnig Landsbankinn, höfðu áhuga á eigum Orkuveitu Reykjavíkur

d) Guðlaugur Þór var stjórnarformaður Orkuveitunnar

e) Guðlaugur Þór beitti sér fyrir samningum Orkuveitunnar við FL-group árið 2007

Þá er það milljón króna spurningin: Hvað kostar það Guðlaug Þór og Sjálfstæðisflokkinn að kaupa sér hreint siðferðisvottorð?

Óskar úttektar á störfum sínum

Orkuútrás með mútufé til Sjálfstæðisflokksins

Landsbankinn og FL-group kepptust við að múta Sjálfstæðisflokknum til að eiga sem greiðastan aðgang að Orkuveitu Reykjavíkur þar sem Guðlaugur Þór Þórðarson var formaður um áramótin 2006/2007. Fyrirtækin tvö greiddu samtals 55 milljónir til Sjálfstæðisflokksins í árslok 2006.

Um þetta leyti voru íslensku fjármálafyrirtækin búin að ryksuga upp nær öll verðmæti á Íslandi. Orkugeirinn var nánast einn eftir og hann var í opinberri eigu. Í gegnum stjórnmálaflokka, Sjálfstæðisflokkinn sérstaklega, ætluðu fjármálafyrirtækin sér hlut í orkuveitunum.

FL-group/Glitnir var fyrst úti og stofnaði Geysir Green Energy (GGE). Tilraunir til að ná tangarhaldi á opinberum orkufyrirtækjum s.s. Hitaveitu Suðurnesja og Orkuveitu Reykjavíkur voru á dagskrá haustið 2006.

Í fréttaskýringu Péturs Blöndal blaðamanns Morgunblaðsins 4. nóvember 2007 er þessi athyglisverða málsgrein um samkeppni fjármálafyrirtækjanna um orkugeirann:

 

Skýringin sem gefin er á flýtinum er sú að stofnaðilar GGE hafi fengið veður af því að Landsbankinn vissi af fyrirætlununum og hygðist verða fyrri til að setja á fót orkuteymi. Glitnir hafði fjárfest mikið í uppbyggingu orkuteymis, sem var ein af þremur helstu uppbyggingaráherslum bankans, og gat ekki hætt á að missa frumkvæðið í þessum efnum.

 

(Fréttaskýringuna í heild má lesa á bloggi Láru Hönnu Einarsdóttur)

 

FL-group og Landsbankinn voru sem sagt í samkeppni um eignir Orkuveitu Reykjavíkur og keyptu sér aðgang að OR með því að ausa peningum í Sjálfstæðisflokkinn.

Með því að þiggja mútufé var Sjálfstæðisflokkurinn að selja fjármálafyrirtækjum aðgang að opinberum eigum. Ætla frambjóðendur flokksins að segja kjósendum að það hafi bara verið smá mistök sem óþarfi sé að gera rellu útaf?