Sakleysi, græðgi og rússagull

Sannanir fyrir peningaþvætti íslenskra fjármálastofnana á rússneskum fjármunum liggja ekki fyrir. Kringumstæðurökin eru hins vegar sterk. Stjórnvöld hér voru saklaus, að ekki sé sagt einfeldningsleg, græðgi íslensku auðmannanna takmarkalaus og Björgólfsauðurinn kom jú upphaflega frá Rússlandi. Viðskiptaleg blóðskömm var íslenskum bankamönnum inngreypt og nærri má geta hversu ginnkeyptir þeir voru fyrir skjótfengnum gróða.

Íslendingar hafa orðið fyrir þungum búsifjum vegna þeirra auðmanna sem bera ábyrgð á bankahruninu og geðveikislegri spillingu sem þreifst í fjármálastofnunum. Forsendan fyrir endurreisninni, bæði þeirri fjármálalegu og siðferðilegu, er að leita uppi og keyra í gjaldþrot alla þá sem bera ábyrgð á fjármálaspillingunni.

Bankarnir eru í eigu ríkisins og það er skylda þeirra að þjarma að auðmönnum og keyra í þrot. Setja á lög þar sem kveðið er á um að aðilar að gjaldþroti sem nemur 200 m. kr. eða hærri upphæð verði ekki tækir í stjórnir hlutafélaga í 16 ár.

Til að endurreisa orðspor okkar duga engin vettlingatök.

Viðskiptaráð og handbendi auðmanna reyna að hræða okkur með áróðri um yfirvofandi pólitíska spillingu. Pólitísk spilling sem grasseraði hér í áratugi kom þjóðinni aldrei á vonarvöl.

Segir Rússa hafa keypt Ísland