Ísland í keðju fullvalda þjóða

Ísland liggur á miðju Atlantshafi og hagsmunum okkar er best borgið með náinni samvinnu við nágranna- og bræðraþjóðir í Grænlandi, Færeyjum og Noregi. Þjóðirnar fjórar mynda keðju fullvalda þjóða á Norður-Atlantshafi sem binda saman tvær heimsálfur, Norður-Ameríku og Evrópu.

Fullveldin fjögur eiga hagsmuna að gæta á norðurslóðum en þar liggja auðlindir sem eru lítt rannsakaðar. Hlýnun jarðar með tilheyrandi samdrætti freðhvolfsins mun á næstu árum auka aðgengi að auðlindum norðurslóða samtímis sem siglingaleið opnast til Asíu. Ásamt fullveldunum fjórum eiga Bandaríkin, Kanada og Rússland aðkomu að norðurslóðum.

Ísland stendur á þröskuldi nýrrar heimsmyndar þar sem þyngdarkraftar Atlantshafsþjóðanna í austri og vestri færast norður á bóginn. Til takast á við breyttan svæðispólitískan veruleika þarf þjóðin að meta stöðu sína í samfélagi þjóðanna upp á nýtt.

Hin þöglu skil í utanríkismálum Íslendinga, þegar bandaríski herinn lokaði starfsstöðvum sínum hér upp úr síðustu aldamótum, leiddu til misskilnings um að Ísland ætti heima í samrunafélagsskap meginlandsríkjanna í austri, Evrópusambandinu. Hagsmunir okkar eru í veigamestu atriðum andstæðir hagsmunum Evrópusambandsins.

Ríkur þáttur í sjálfstæðisbaráttu Íslendinga var að tryggja yfirráð þjóðarinnar yfir fiskveiðilandhelginni og að stækka landhelgina. Við inngöngu myndi Evrópusambandið yfirtaka stjórnun fiskveiða í íslenskri lögsögu, sem yrði skilgreind sem samevrópskt hafsvæði. Við inngöngu myndi Evrópusambandið tala fyrir hönd Íslands í málefnum norðurslóða. Sambandið hefur margvíslegra hagsmuna að gæta gagnvart stórveldum í austri og vestri, Bandaríkjunum og Rússlandi. Í viðræðum um norðurslóðir gæti hagsmunatogstreita í Austur-Evrópu eða viðskiptadeilur við Bandaríkin auðveldlega haft áhrif á afstöðu Evrópusambandsins.

Brýnt er að umræða um framtíðarhagsmuni þjóðarinnar komist á dagskrá á þverpólitískum forsendum. Til að skapa svigrúm fyrir slíka umræðu eiga íslensk stjórnvöld að draga tilbaka umsókn sína um inngöngu Íslands í Evrópusambandið.

Vilja að ESB-umsókn verði dregin til baka

Trúverðugleiki Steingríms J. er hruninn

Steingrímur J. Sigfússon er pólitískt gjaldþrota.  Hann eyddi pólitískum höfuðstól sínum í ESB-umsóknina og lygaþvæluna í kringum upphaflega Icesave-saminginn en þá sagði hann viðsemjendur okkar krefjast leyndar á efnisatriðum samningsins. Það reyndist bláköld lygi en formaður Vinstri grænna heldur áfram með tröllasögur um Icesave.

Ásamt Jóhönnu er Steingrímur J. kominn á endastöð. Spurningin er hversu dýr lokaþáttur stjórnmálaþátttöku skötuhjúanna verður þjóðinni.

Verður að klára Icesave af ótilgreindum ástæðum

Hugarheimur Baugsfeðga

Jóhannes Jónsson og sonurinn Jón Ásgeir eru töffarar og líklega komist langt á hranalegri framkomu. Fyrir ókunnuga gæti virst sem stórbokkahátturinn ætti innistæðu í aga, ósérhlífni og öðrum mannkostum sem fer ekki vel að nefna í sömu andrá og feðgana.

Það mátti hafa gaman af óhefluðu orðbragði þeirra. Jón Ásgeir sagði það ,,pungspark" þegar hann fékk ekki einhverju framgengt. Frekjan og yfirgangurinn gat virst sem ákefð eftir árangri á útrásartímanum. Jafnvel sá fólk í gegnum fingur sér þegar feðgarnir hótuðu auglýsingabanni á fjölmiðla sem höfðu í frammi gagnrýnan fréttaflutning. Þrátt fyrir allt voru þetta sigrandi fullhugar dagsins í dag og hjuggu fjármálalegt strandhögg í löndum nær og fjær. Hvað með það þótt Baugsfeðgar hótuðu manni og öðrum?

Spilaborgin er hrunin en Baugsfeðgar eru eins og þeir voru í útrásinni. Þeir krefjast þess að Háskóli Íslands reki Hannes Hólmstein prófessor vegna þess að hann dreifði fjölpósti um fjármál feðganna.

Töffararnir átta sig ekki á að Ísland breyttist við hrunið. Taumhald, skynsemi og hófstilling er í meiri eftirspurn og þar hafa Baugsfeðgar ekkert að bjóða. Drambsleg framkoma þeirra er eiginlega hvorki né og auglýsir það eitt að Baugsfeðgar og íslenskt samfélag eiga enga samleið.

Jólakreppan 2009 og Credit-Anstalt '31

Kreppur eiga til að skella á þegar síst varir. Þegar Vesturlönd eru í nokkrar vikur búin að kjamsa á jákvæðum vísbendingum um vöxt verður sprungin fasteignabóla í arabísku smáríki til að setja allt á annan endann.

Lehman bræður hrundu fyrir rúmu ári, íslensku bankarnir mánuði síðar og alþjóðakerfið lék á reiðiskjálfi. Eftir áramót komst á ró og bjartsýni tók að gæta síðsumars og í haust. Dubai gæti sett allt á annan endann.

Í síðustu kreppu sem breytti heiminum hrundi verðbréfamarkaðurinn í New York í október 1929. Hálfu öðru ári síðar var óþekktur banki í Austurríki, Credit-Anstalt, gjaldþrota og hratt af stað atburðaráðs sem víðast er kölluð kreppan mikla.

Sögulegar endurtekningar koma í tilbrigðum.

Fall á mörkuðum