Ólafur digri og tapað sjálfstæði Færeyja

Það sama sumar [1024] komu utan af Færeyjum til Noregs að orðsending Ólafs konungs Gilli lögsögumaður, Leifur Össurarson, Þórálfur úr Dímon og margir aðrir bóndasynir.

[...]

En er þeir Færeyingar komu á fund Ólafs konungs þá kallaði hann þá á tal og átti stefnu við þá. Lauk hann þá upp við þá erindi þau er undir bjuggu ferðinni og segir þeim að hann vildi hafa skatt af Færeyjum og það með að Færeyingar skyldu hafa þau lög sem Ólafur konungur setti þeim. 

- Tekið úr Heimskringlu. (Mál og menning, Rvík 1991 bls. 408)

Færeyingarnir játtu Ólafi digra Haraldssyni skatti og löghlýðni. Þeir voru innlimaðir í Noregsveldi tæpum þúsaldarfjórðungi áður en Ísland var tekið yfir af Hákoni konungi. Báðar eyþjóðirnar fylgdu Noregi inn í Kalmarssambandið 1397. Við leiðréttum mistökin 1918 en Færeyingar eiga eftir að klára sín mál.

Alþjóðastjórnmál eru keimlík í dag og þau voru fyrir þúsund árum.

Skrílræði að festa rætur

Ein fegursta hugsjónin hefur á Íslandi fengið ömurlegan málsvara. Fólkið sem þykist berjast fyrir hugsjón mannréttinda þegar það gerir hróp að dómsmálaráðherra og efnir til mótmælastöðu fyrir utan heimili ráðherra er á villigötum.

Það er með öllu ótækt að skrílræði fái það vægi í íslenskri þjóðamálaumræðu að mark sé á því tekið. Viðrinin sem þverbrjóta viðurkennda hegðun í opinberum deilumálum eiga ekki að vera virt viðlits.

Gerðu hróp að ráðherra